Advertisement
Published: March 17th 2007
Edit Blog Post
WWAAAHHHHAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ok, ik ben dus in Queenstown en heb net een van de must do's gedaan hiero (ja, sorry mam, ik heb 't toch gedaan....) the highest bungy in New Zealand: 134 metertjes!!!!!!!! ik ben nog nooit bang geweest voor een activiteit, maar ik was hier als laatste aan de beurt omdat ik de lichtste was, dus ik moest al die mensen (stuk of 6) voor me zien gaan...en ik stond daar maar op een glazen plaatje, ppfftt..dan komt de rexona wel van pas 😉
goed, ga je dus zitten op de stoel, wordt dat ding aan je voeten vast gemaakt, en dan is het schuifelen naar het platform en kijk je zeg maar de vallei in.'ok mam, maybe you were right'...even om een pauze van 2 sec gevraagd en toen was 't 3..2..1...en dat gevoel nadat je van dat ding bent gesprongen, no way back, o my god, what a feeling, dat gaat snneeeeeelllllll ..dat moment is ook het enige wat ik me echt nog goed kan herinneren, daarna was het alleen nog maar woohoohooo..adrenaline rush!
cker de moeite waar geweest, been there done that 😉!
en ik leef nog steeds😊:D altijd fijn 😉
ga zo mijn ouders maar eens
bellen met het heugelijke nieuws, durfde het niet van tevoren te doen : my mom would kill me 😉
Ps. er staat nu 1 filmpje op van Joris, jaja The Flying Dutchies 😉, maar was nog een jongen die er 1 van mn afsprong heeft gemaakt. die's wel lachen al zeg ik 't zelf,en ja, die's met geluid, dus voor mensen zoals Mariska:P, nog meer pret want ja...ach, jullie zien 't vanzelf, ik zal wel op m'n site zetten wanneer 't zover is 😉
Advertisement
Tot: 0.049s; Tpl: 0.017s; cc: 7; qc: 25; dbt: 0.0227s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1mb
Annelies
non-member comment
wat een lef
Hoi Maaike Wat keigaaf dat je dat gedaan hebt, wat een lef!!! Voor geen goud ter wereld zou ik dat doen, je stijgt nog meer in aanzien;-)). En wat betreft je moeder, heel verstandige reactie, wat niet weet....;-))en gedane zaken nemen geen keer ;-)). Tot een volgende keer, liefs tante Annelies