Advertisement
Published: March 11th 2013
Edit Blog Post
Op 25 februari vertrok in vanuit Sydney vroeg in de ochtend naar Nadi, een stad aan de westelijke kant van het hoofdeiland Vitu Levu. De vlucht had wat vertraging maar verliep verder, zoals alle andere tot dusver, goed. Ik verbleef maar 1 nacht op het hoofdeiland van Fiji want ik vertrok de dag erop naar Nacula eiland in de Yasawa eilanden groep aan de westerse kant van Fiji.
Meteen als je aankomt op de luchthaven staan er enkele lokale inwoners al zingend en met de gitaar in de hand je op te wachten. Kwestie van je meteen hartelijk welkom te heten.
De luchthaven zelf stelde niet veel voor en ik was er dan ook vrij vlot doorheen Buiten moest ik even wachten op de bus die mij naar mijn hostel zou brengen. Ik was al vroeg op en na het wassen van mijn kleren (dat dringend eens moest gebeuren) en iets te eten kroop ik dan ook in mijn bed.
De dag erop werd ik rond 7.30 opgehaald met een bus die mij naar Port Denarau bracht, de haven waarvan de Yasawa flyer zou vertreken. Deze catamaran bracht mij in 5 uur tot aan het eiland Nacula waar ik
de rest van mijn tijd in Fiji zou verblijven. Onderweg passeerde ik de 'Mamanucas' en de andere eilanden die samen de 'Yasawas' opmaken. Die eerste groep bevat oa de eilanden “Bounty” en “Castaway”, van de gelijknamige film met Tom Hanks. Nacula ligt helemaal op het einde van de Yasawas, vandaar de lange tocht. Het weer was aanvankelijk iets minder maar klaarde toch geleidelijk op zodat ik tijdens de lange tocht onderweg toch enkele mooie foto's kon nemen. Er waren op de boot 2 cabines, de main en de captains lounge waar ik zat. Voor 13 euro meer krijg je daar gratis snacks en alcoholische en niet alcoholische dranken. Ik was op de pier aan de praat geraakt met een Finse die mij mocht vergezellen op het bovendek wat de lange toch wat aangenamer maakte.
De 'Yasawa flyer' stopte op het einde ongeveer in het centrum van een aantal 'resorts'. Daar werden we dan opgepikt door kleine bootje van die respectievelijke resorts. Overgestapt in het kleine bootje en naar mijn resort gebracht (alles draag hier de naam 'resort' maar je moet je daarom geen 5 sterren toestanden voorstellen) werd ik op het strand opgewacht door het personeel en kreeg ik
meteen een verfrissend drankje aangeboden onder de muzikale noten van lokaal Fijiaans gezang, begeleidt door een gitaar. Ik voelde me meteen thuis op dit prachtige strand en deze stralende zon.
Je kan tijdens je verblijf enkel kiezen voor vol pension waardoor ze je telkens verwittigen als je eten klaar is. Men doet dit door te blazen in een grote schelp. De rest van mijn tijd deed ik niet bijzonder veel buiten wat rusten, lezen & zwemmen. Ik heb ondermeer het laatste boek van Philip Kerr gelezen over diens detective Bernie Gunter tijdens, voor & na WO2 in nazi Duitsland. Mensen die geïnteresseerd zijn in historische fictie overgoten met een detective sausje moet zeker ooit eens een boek lezen over dit schitterende personage. Ik had immers veel tijd om te lezen. Doordat ik hier in het regenseizoen was, regende het de helft van de tijd. En regenen, dat kan het hier zoals nergens anders maar met of zonder regen blijft Fiji een paradijs.
Tijdens mijn verblijf hier ben ik ook eens gaan vissen, met succes zoals je kan zien op de foto. Het nacht snorkelen was ook dik de moeite, zeker als je een haai tegenkomt. Met je onderwaterlamp
zie je dan in de verte 2 fel gele bollen op een volledige zwarte achtergrond oplichten wat elke keer opnieuw een beetje voor een kick zorgt.
Verder bezocht ik het lokale dorp, dat een 350 tal inwoners telt. Onderweg naar daar zag ik ook duidelijk de schade die de cycloon hier eind december had aangericht. Het was de zwaarste storm in 20 jaar en vele resorts zijn nog volop de aangerichte schade aan het herstellen. In het dorp gingen we eerst naar het opperhoofd, deze 'Chief' moet je bezoek eerste goedkeuren maar was eigenlijk vooral geïnteresseerd in het geld dat hij hiervoor kreeg.
's Avonds, na het eten werden er ook altijd wat activiteiten georganiseerd in de vorm van de 'Bula dans', 'coconnut race', een quiz enz.. sommige dingen waren ronduit hilarisch.
Wat ook een interessante belevenis was, was de 'kava sessie'. Dit wordt door de inwoners van Fiji gedronken met verschillende mensen rond de kom met Kava in en is een soort ceremonie. Kava is een wit poeder dat van een wortel komt en vermengd wordt met water. Het resultaat smaakt wat aardachtig en als je er wat van binnen hebt geraakt je tong wat verdooft en
slaap je beter. Van die tong heb ik niet veel gemerkt maar het slapen ging inderdaad vrij goed.
Aangezien het 'resort' enkel op een generator werkt, was elektriciteit dus enkel beschikbaar als die opstond. En dat was vlak na de middag en 's avond voor het koken en het douchen. Het was dus een weekje 'back to basics' wat absoluut geen probleem was. Van de moment ik hier voet aan land zette zat ik meteen in 'Fiji time' wat zoveel betekent als alles op het gemak.
Het was er op het moment laag seizoen en was er dus een beperkte bezetting. Ik telde op geen enkel moment meer dan 12 andere gasten. Mede door de regen en het beperkte aantal mensen en de afwezigheid van internet en elektriciteit was er veel interactie tussen de mensen en dat zorgde mede voor een zeer aangename sfeer.
Toen ik moest vertrekken uit het resirt, ging dat opnieuw gepaard met gezang en eenmaal terug aan boord van de Yasawa flyer kon ik met een zeer goed gevoel terug kijken op mijn tijd op het Nacula eiland. Ongeveer 5 uur later zette ik dan opnieuw voet aan land in “Port
Denarau” om na een nacht in Nadi te vertrekken naar mijn laatste bestemming Nieuw Zeeland.
Advertisement
Tot: 0.143s; Tpl: 0.02s; cc: 10; qc: 60; dbt: 0.0635s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb