Advertisement
Published: April 18th 2006
Hoi allemaal,
Nou, iedereen heeft het nieuws waarschijnlijk al lang gelezen, dus daar hoef ik verder niet over uit te wijden. Het was echt een verschrikkelijke beslissing die we moesten nemen, maar we zijn er allebei van overtuigd dat het de beste was. Hij was zo enorm zielig, woensdag eigenlijk al, maar donderdag wa shet nog extremer. Hij kon zijn koppie niet eens meer overeind houden, en lopen deed hij al helemaal niet meer. Het was ook erg snel voorbij toen de dokter eenmaal de injectie gaf, dat was wel weer een verschrikkelijk gezicht moet ik zeggen hoor... hij lag lekker bij Jacq in d’r armen, en lag mij aan te kijken... hartverscheurend hoor. We hebben niet echt geluk met katjes zeg... allebei onze katten niet ouder dan 6 jaar geworden vanwege aangeboren afwijkingen... wat een pech, en dan vooral voor hen natuurlijk. Tsja, was wel ff een klein drama hoor afgelopen dagen. Vooral jacq heeft het er erg moeilijk mee, maar die heeft dan ook al bijna het gehele afgelopen jaar met hem thuis gezeten. Een jaar geleden begon die ellende al met dat herpes-virus op zijn oog waardoor hij al veel verzorging nodig had, toen al dat gedoe
met de inentingen voor de trip naar Australie, de vlucht naar Ozzie, quarantaine voor een maand... toen weer zijn oog dat ging opspelen, toen het ziekenhuis.... dat beestje heeft niet echt een standaard huisdieren leven gehad zeg maar het afgelopen jaar.... we hopen nu alleen maar dat hij eindelijk rust heeft, geen polonaise meer aan zijn hoofd, geen enge vluchten meer, geen kap op om hem niet in zijn oog te laten krabben, geen quarantaine, geen nix, enkel rust... en hopelijk samen met Scooby natuurlijk!! We beseffen ons nog geregeld hoe verschrikkelijk stil het is op het moment... en dan vooral als we op bed liggen... geen getrappel meer van een katje dat lekker tussen je benen komt liggen op bed om te gaan slapen, geen ongeduldig katje meer dat je in het midden van de nacht wakker maakt door op je hoofd te krabben of aan je gezicht te likken omdat hij aandacht wil en geaaid wil worden... geen katje meer dat zodra je ’s morgens je ogen opendoet mauwend op je af komt gerend omdat hij zo blij is dat je wakker bent en hij eindelijk aandacht krijgt.... en ook niemand meer die achter de deur op je
zit te wachten zodra je thuis komt... kortom, we moeten enorm wennen aan de nieuwe situatie. Het is echt erg stil hoor zo in huis... en vooral Jacq zal daar vast nog wel erg last van krijgen, aangezien ze nu natuurlijk ook 3 dagen per week alleen thuis zit... ze heef dan ook gelijk besloten om verder te gaan solliciteren naar een baan voor wat meer uur in de week. Voor mij is he took enorm zwaar en moeilijk, maar ik heb toch veel meer afleiding, en bovendien was Jacq gewoon veel meer bezig met ons mannetje. Dus de echte klap zal nog wel een tijdje na blijven dreunen ben ik bang voor.... we kunnen nu alleen maar hopen dat hij snel wordt gecremeerd en bij ons terug is, dat geeft toch weer een beetje rust. Nou ja, we hebben ons wel voorgenomen om zijn overlijden niet voor niets te laten zijn geweest... toen hij er nog was had hij zoveel verzorging nodig dat we weinig konden doen, en weinig de deur uit konden. We hebben nu die vrijheid wel weer terug, en die willen we ook gebruiken door veel meer te gaan zien en doen. Als we dat nu
Happy birthday!
Lekker uit etennog niet doen, dan is zijn overlijden toch een beetje voor niets geweest, en dat willen we niet. Ons voornmene is dus om minimaal 1x per maand iets te gaan doen, ergens heen te gaan, en te genieten van wat het land hier allemaal te bieden heeft. Te beginnen volgende week, dan willen we naar Brisbange Ranges National Park ten westen van Melbourne gaan, een park met de grootste koala-populatie van Victoria. En de plannen voor de komende maanden zijn er ook al, al moeten ze nog wel worden uitgewerkt. Een ding staat ons echter helder voor ogen: voor ons ventje moeten we dit gewoon doen!! Maar goed, genoeg over Balou, voor ons is het een klein drama, voor jullie waarschijnlijk een stuk minder.
Wat is er verder allemaal gebeurd... tsja, ff diep graven hoor, het lijkt wel alsof alles voor afgelopen donderdag in de vergetelheid is geraakt... zaterdag 8 april, wat hebben we gedaan... volgens mij niet veel bijzonders, anders had ik het me wel herinnerd lijkt mij zo. O ja, wacht ff... zaterdag ben ik wezen verhuizen... we zouden de spullen krijgen van het apartement dat door Manhattan werd gehuurd, en we kregen die spulletjes dus ook
Ff uithijgen
Zo, was wel ff nodig, ff rust met een biertje erbij! uiteindelijk! Nog wel een heel verhaal geweest, omdat opeens iedereen op de spullen ging azen.... iedereen wilde de wasmachine wel hebben, maar die hadden wij al ingepikt! Dus op kantoor kwamen er mensen naar me toe onder he tmom van een praatje, om dan terloops te vragen of ik de wasmachine wilde, of om te vragen hoeveel ik ervoor moest betalen, erg lachwekkend! En begrijpelijk overigens, maar ik was gelukkig op tijd geweest om dit te bespreken met de persoon die erover gaat.... kortom, zaterdag alles wezen ophalen samen met een collega van me die ook wat spulletjes had meegenomen. We hebben nu alles staan, behalve een koelkast dus die moeten we nog ff kopen.
Zondag de 9e was wel weer een leuke dag... Jacq d’r verjaardag! ’s Nachts om 12 uur werden we gebeld door Sharon en Marcel die Jacq ff gezellig gingen toezingen... lekker makkelijk voor hen zeg om 4 uur ’s middags NL tijd!!! Maar wel erg leuk dat ze er zo aan dachten. Ik moest de volgende dag vroeg voetballen (werd dom 9 uur opgehaald) en daar had ik ook erge zin in. Wel balen dat ik in het 3e team stond, maar achteraf vond ik het wel logisch. Ze hadden iets van 60 mensen beschikbaar voor 3 teams, het 1e en 2e team hadden gewonnen de week ervoor toen ik er niet was, daarnaast had ik een kee rniet kunnen trainen, dus ja, op zich wel logisch dat je dan gewoon onderaan moet beginnen. Wel erg balen, want het spelletje wat ze in dat 3e team spelen ligt me helemaal niet (nog meer dan de andere teams lange halen naar voren en er met zijn allen achteraan rennen) dus de lol is dan ook wel een stuk minder. Maar ja, ff doorzetten maar he... dara aangekomen waren we ook nog eens te laat waardoor ik op de bank moest beginnen... wat een gedoe zeg! En het veld was weer dramatisch natuurlijk... zoals gewoonlijk een veld dat ’s zomers als cricket-veld wordt gebruikt... dit keer hadden ze weer een andere oplossing gevonden om het middenstuk van het cricket veld te verbergen... ze hebben gewoon het hele stuk vervangen door een grote zandbak.... heerlijk zeg, een halve meter zand in het midden van het veld.... lekker flink rennen, om dan ineens in een grote zandbak te komen, erg bevorderlijk voor de snelheid van de bal en de mensen die er achteraan rennen... nou ja, moe maar zo denken dat het beter is dan het stuk beton met kunstgras eroverheen dat ze op het andere veld hadden liggen!! Maar de wedstrijd was dus al zo dramatisch als ik me had voorgesteld, en dan kwamen we ook nog eens 3-0 achter voor de rust... na de rust mocht ik dan dus invallen, en gelukkig ging het iets beter dan voor de rust. Er werd wat rustiger gespeeld, en het was zowaar leuk om te spelen! Helaas ging er nog een doelpunt in, maar je kan niet alles hebben!! Was wel weer lekker om in competitie-verband te spelen. Na de wedstrijd terug naar huis, waar ik eerst een grote bos bloemen voor Jacq had gekocht. Thuis had ik haar ooit de belofte gemaakt om zoveel rozen te kopen op haar verjaardag als haar nieuwe leeftijd... maar met 12 rozen voor een prijs van $100 zijn zulke beloftes gauw vergeten kan ik je wel vertellen, haha!! Dus dan maar gebruik gemaakt van de mooie bloemen die ze hier hebben en in NL niet, en een mooie bos met tropische bloemen laten samenstellen. En jacq haar geluk kon niet op, want er was nog iemand in NL geweest die hun uiterste best hadden gedaan om aan haar te denken... Jacq d’r familie had een bos bloemen laten bezorgen bij ons thuis!! Ik wist niet dat ze zo kon glunderen zeg, jeetje! Wat iemand al niet blij kan zijn met een bos bloemen, maar dat is ook niet zo raar natuurlijk als er vanuit NL een bos bloemen wordt bezorgd bij je thuis in OZ! Kortom, jacq was dolgelukkig en helemaal in de bloemetjes gezet. Jacq had trek in een stuk taart op haar verjaardag, en ze had haar zinnen gezet op een ‘lemon merengue’ taart. Dat is een typische Ozzie taart, gemaakt van eiwit en dan met citroen smaak, erg lekker kan ik je wel vertellen! Dus wij naar Acland Street, waar ze een zaakje hebben die die taart verkoopt.... laat die zaak nou net failliet zijn gegaan zeg, Jacq balen natuurlijk. Maar er scheen er nog een te zitten een stukje verderop, dus daar mara heengelopen. Helaas hadden ze daar alleen lemon merengue gebakjes, dus dat was ook weer niet wat ze zocht. Maar goed, ze hadden lekkere chocolade gebakjes, dus dat was ook goed! Dus we hebben daar lekker een tijdje gezeten, met een skinny cap en een cafe latte erbij, en daarna nog een skinny cap en een latte... lekker buiten onder de warmtepaal (zelfs in de winter en herfst zit men hier buiten op het terras, met zo’n warmtepaal erbij is dat prima uit te houden!!), beetje kletsen, zalig! Daar hebben we lekker een uurtje gezeten, lekker relaxed, geweldig. ’s Avonds zijn we toen lekker wezen uit eten bij Cicciolina’s, een Italiaans restaurant in Acland Street die erg bekend is in de stad. Het schijnt een van de beste Italiaanse restaurants te zijn, en aangezien het ook nog eens lekker dichtbij is was de keuze gauw gemaakt. De sfeer en het eten was inderdaad zalig, de bediening was ook erg goed, maar helaas hadden ze wat weinig keus. Maar toch, een lekkere tractatie na alle makkelijke restaurantjes in de omgeving. De rest van de week dus weer gewoon werken, en dat was stervensdruk. Ik was al een tijdje bezig met de training voor te bereiden voor CML, en afgelopen week begon de training dan daadwerkelijk. Het bleek al gauw dat het systeem dat CML had gekozen niet werkten, en tijdens de training moesten we allerlei aanpassingen doen om de studenten maar door te kunnen laten gaan... niet fijn dus, en lange dagen. Donderdag dan het kleine drama natuurlijk... gelukkig was men zo begripvol om me gewoon ’s morgens om half 11 naar huis te laten gaan zonder daar vrij voor te hoeven opnemen (weer een teken dat ik hier zo lekker op mijn plek zit, een jaar geleden met Scooby werd mij door DCS simpelweg verteld dat ik maar vrij moest nemen, terwijl ik in de jaren die ik daar had gewerkt toch een redelijk aantal overuren en weekends had gewerkt... ik heb hier voor het eerst bij een bedrijf het gevoel dat het van 2 kanten komt: hard werken en lange dagen maken, maar daar staat tegenover dat het bedrijf ook veel terug doet naar haar medewerkers. Nu weet ik niet of dat komt doordat ik hier in OZ zit, en men het privé leven belangrijker vindt dan werk, of dat het aan het bedrijf zelf ligt, maar dat maakt me ook niet veel uit: ik ben er gelukkig mee! Dit kan ik iedereen aanbevelen!!). tsja, en thuis aangekomen trof ik 2 kleine wrakjes aan, en zelf was ik er al snel ook eentje.... maar daar zal ik niet weer helemaal op ingaan.
Donderdagmiddag zijn we ons verdriet maar gaan verdrinken... lekker op het balkon, biertje en sambuca erbij, en ff lekker samen alles op een rijtje zetten, en alles ’s ff goed verwerken. Dat was een zalig moment zo met zijn 2-tjes, en was ook zeker goed en noodzakelijk. Vrijdag hebben we eerst eens flink uitgeslapen... we waren allebei kapot van de afgelopen weken/ maanden, dus we werden pas ’s ochtend om half 12 wakker. Ange en Marco hadden een sms-je gestuurd dat ze de familie van Ange over de vloer zouden krijgen, en dat we welkom waren als we zin hadden. Maar we konden het niet opbrengen om de deur uit te gaan, en we zijn lekker de hele dag binnen gebleven, ff lekker verdrietig zijn, en overal een hekel aan hebben... zaterdag zijn we langzaam aan weer begonnen in het ‘normale’ ritme te komen. ’s Ochtends eerst naar Queen Vic market gegaan voor bappies, daar ff lekker een kopje koffie gedronken (uiteraard weer buiten op het terras onder een warmtepaal!) en goedkoop bappies gedaan... al zijn de prijzen hier ook wel een stuk hoger in de winter zeg, jeetje... bananen waren $1 in de zomer per kilo, nu waren ze $4 per kilo, maar goed, nog altijd goedkoper dan in de winkel, en een stuk gezelliger ook dan in de winkel. Daarna terug naar huis, en zijn we de verlovingsring van jacq weer gaan ophalen. Die had ze een tijd terug teruggebracht, omdat het glaasje niet helemaal goed was. Die ring heeft een flinke wereldreis gemaakt... eerst van Melbourne naar Sydney, toen naar Singapore, toen naar Zurich, en dezelfde weg ook weer terug... maar goed, na een lange omzwerving had Jacq haar ring weer terug tenminste! En daarna zijn we voor een koelkast gaan kijken, maar de zaken waren allemaal dicht. Pasen is een groot gebeuren hier, bijna even groot als Kerst. Dit is het enige weekend na Kerst waarin een hoop zaken gesloten zijn. Balen voor ons dus weer, want nu hebben we alleen volgend weekend nog om er een te vinden. Maar goed, wel weer lekker gelunched in een leuk tentje in Richmond! Is lang geleden dat we zulke lekkere hamburgers op hadden (Jacq een vegie-burger uiteraard...). zaterdagavond hebben we een filmpje gehuurd, en die lekker zitten kijken met een drankje erbij. Was trouwens erg leuk, we hadden ff zitten webcammen met Jacq d’r pa en de kids, en daarna zijn we allemaal ons eigen ding dus gaan doen, maar de webcam gewoon aangelaten! Was erg leuk, bijna alsof je gewoon bij elkaar in de woonkamer zat. Toen er bij Jaap werd aangebeld konden we dat horen en ff schreeuwen dat er visite was, toen er bij ons op de film werd geschreeuwd vroeg Jaap zich af of het spannend was... erg leuk! Moeten we zeker vaker doen... alleen jammer dat we er pas laat achter kwamen dat de internet verbinding bij ons om de zoveel uur wordt verbroken.
En zondag zijn we naar Ange en Marco gegaan die een paas lunch hadden georganiseerd! Was reuze gezellig, en ook erg lekker! Uiteraard zijn er de nodige flessen wijn doorheen gegaan... zij wonen vlak bij een leuke natuurgebiedje, en daar zijn we aan het eind van de middag nog ff gaan frisbeeën, wat erg leuk was! En het mooie was dat we zelfs een paartje kookkaburra’s hebben gehoord en gezien! Dat was pas de 2e keer dat we die hebben gezien sinds we in OZ zijn, en ik vind het echt schitterende vogels, echt typisch Australisch. Daarna zijn we door een vriendin van Ange naar huis gebracht, een kunstenares die niet werkt, maar puur kunst maakt voor haar inkomen. En zij is echt een itneressant persoon, met een heel aparte kijk op het leven. Jacq vindt het helemaal super, omdat zij toch wel begint te merken sinds we hier zijn dat ze zich meer en meer voor kunst gaan interesseren. Ik denk dus ook wel dat ze binnenkort een keertje naar haar toe gaat om ’s een beetje te ouwehoeren over kunst en alles wat daarmee samenhangt. ’s Avonds nog een filmpje gekeken dat we van Marco hadden meegekregen. En surprise of all surprises: Jacq zat aan de drank, en ik aan de limonade!!!!!!! Ja ja, ozzie land heeft een slechte invloed op ons drankgebruik.... Jacq zat aan de sambuca, en ik aan het gingerbeer.... dit mag echt ind e krant denk ik, Jacq aan de alcohol en ik niet... maandag was een schitterende dag, maar helaas werden we een beetje laat wakker weer... maar we hadden ons wel voorgenomen om wat te gaan doen. We wilden een autootje huren om naar een park te gaan, het was echt een schitterende dag (graadje of 23, blauwe lucht met een mooi zonnetje, prachtig!). maar helaas waren er meer mensen o pdat idee gekomen en waren alle auto’s verhuurd. Dus hebben we maar besloten een stuk te gaan fietsen. We hadden in de Lonely Planet een erg mooie rit gevonden langs de Yarra rivier, die kronkelt door het centrum van de stad ergens naar het noordoosten toe, en langs de rivier is er een smalle groenstrook, waarbij je bijna het idee hebt in de natuur te zitten! Ach ja, beter dan dat kun je het niet krijgen in een stad als Melbourne helaas... maar het was een erg mooie rit, met heel veel bellbirds (heel klein vogeltje dat een geluid maakt als een, ja, raar maar waar..., een bel, erg leuk geluid overigens!) en gewoon een mooie omgeving. Toen we ergens in het noorden van de stad waren aangekomen zijn we dwars overgestoken de stad in, en zijn we lekker wezen lunchen op Brunswick Street (waar we met jullie hebben ontbeten Sha en Mars!!). Cafeetje heette ‘Retro’, zag er weer erg ‘retro’ uit (de typische Melbourne stijl dus), en daar hebben we lekker ff bijgekomen. Het eten was helaas wat minder, dus wel weer balen. Maar goed, ff zitten na een kleine 2 uur gefietst te hebben is altijd fijn! Daarvandaan vervolgens dwars door de stad weer terug gefietst naar St Kilda, en helaas was het weer een beetje betrokken tegen die tijd, en dan is een uur wel lang hoor... maar al met al erg voldaan thuis gekomen, denk dat we zo’n kilometer of 30 gefietst hebben.
Thuis aangekomen lekker kopje thee gedronken, computer aangezet en een tijdje met Jan en alleman zitten msn-en, thee gedronken en TV gekeken om vervolgens weer op tijd naar bed te gaan om te gaan werken de volgende dag. Nu zit ik op mijn werk, en kan niets doen helaas omdat het systeem niet in de lucht is... men heeft onderhoud gepleegd afgelopen weekend, en de machine is niet goed opestart... zit je dan ’s morgens om half 8! Maar goed, welweer een goeie mogelijkheid om jullie ff op de hoogte te brengen.
Goed, verder nog wat aparte dingen te melden... allereerst het weer dus, blijft een leuk onderwerp! Men heeft hier echt een aparte kijk op de winter hoor..... afgelopen weekend was het frisjes, graadje of 15 ofso... en dan zie je dus nog steeds mensen met korte broek en slippers lopen (gaat mij ook wel wat ver), maar daarnaast zie je dan mensen lopen met een muts en handschoenen!!! Hoe bedoel je verschil.... het schijnt dat de temperaturen van afgelopen weekend zo’n beetje de koudste zullen zijn tijdens de winter.... dat betekent dus dat mijn winterjas nooit meer de kast uit zal komen denk ik dan... het was wel frisjes, maar meer ook niet. Heb ook nog steeds een korte broek aan als ik naar mijn werk fiets ’s morgens... maar goed, wel apart om te zien hoe men dat ervaart hier.
En daarnaast: footy! Ik wil een wekelijks terugkerend stukje schrijven over de footy belvenissen hier. Het is namelijk voor ons nuchtere Hollanders niet voor te stellen hoe dat hier wordt beleefd... Melbourne heeft als stad 8 prof-teams, en die spelen dus allemaal in een van de 3 footy-stadions hier. Het is niet voor te stellen dat er per wedstrijd gemiddeld zo’n 70.000 mensen in dat stadion zitten... elke wedstrijd weer, bij ieder team dat speelt... in de weekends zie je dan ook overal mensen lopen met sjaals/ vlaggen/ mutsen van hun favoriete team. De wedstrijden worden ook bewust over een dag of 4 uitgesmeerd, zodat iedereen de kans krijgt een wedstrijd te bezoeken, en daarnaast de overige wedstrijden op TV te volgen. En iedere wedstrijd lijkt wel een finale.... lopen de spelers door een groot spandoek heen met een of andere kreet erop voordat ze het veld oplopen, als ze gewonnen hebben gaan de camera’s mee de kleedkamer in en zingt de winnende ploeg het clublied met de armen over elkaars schouders heen.... echt bizar gewoon. En wat leuk is om de mensen o pstraat te zien lopen, is dat het echt iedereen is die naar het stadion gaat... wat hebben we allemaal voor ‘aparte’ mensen gezien dit weekend: ten eerste 3 vrouwen (wij denken grootmoeder, moeder en dochter) die allemaal met een jas/ sjaal en must van de Essendon Bombers op de tram staan te wachten.... een moeder met kind die allebei een shirt van de Essendon Bombers aanhebben en op weg zijn naar de wedstrijd, een vriend en vriendin die samen naar de wedstrijd van de Western Bulldogs tegen de Essendon Bombers gers gaan... hij in een tenue van de Bombers, zij met een sjaal en muts van de Western Bulldogs... ik kan je verzekeren dat zij in het stadion ook naast elkaar in het vak zullen zitten! Ik kan echt neit wachten tot ik zelf een keer naar een wedstrijd kan gaan hoor.... want mijn favoriete ploegje doet het redelijk! De St Kilda Saints staan gedeeld 2e, 2 wedstrijden gewonnen, 1 verloren. En hoe gewonnen... ze doen het gewoon erg goed kan ik wel zeggen! De Brisbane Lions werden met 124-87 opzij gezet, Go Saints!! And when the Saints come marching in..... Maar de Bulldogs zijn op het moment de te kloppen ploeg… alle 3 wedstrijden gewonnen, met een gemiddelde van rond de 120 punten per wedstrijd, ongelooflijk gewoon. En dan naturlijk ook de West Coast Eagles, vorig jaar verliezend finalist, maar dit jaar ook alles gewonnen.. zondag weer met 136-90 tegen de Richmond Tigers. Zij zullen samen met de Bulldogs wel gaan beslissen wie er kampioen wordt dit jaar.... maar vlak de Saints nog niet uit he, die komen nog wel!
Verder zijn er nog wel een paar verrassingen, de Sydney Swans (winnend finalist van vorig seizoen) pas 1 wedstrijd gewonnen, afgelopen zondag, en maar net ook met 81-74 tegen de Carlton Blues. De Melbourne Demons nog puntloos... gisteren weer nipt verloren met 97-102 van Adelaide Crows, dramatisch begin van de competitie. Maar de meest bizarre uitslag van afgelopen weekend was wel de North Melbourne Kangaroos tegen de Collinwood Magpies... de Magpies wonnen met 153-76, de Kangaroos volledig onder de voet gelopen dus. De huidige stand:
P W D L F A % Total
1 Western Bulldogs 3 3 0 0 408 235 173.62 12
2 West Coast Eagles 3 3 0 0 310 244 127.05 12
3 Geelong 3 2 0 1 302 208 145.19 8
4 Collingwood 3 2 0 1 349 271 128.78 8
5 Hawthorn 3 2 0 1 294 255 115.29 8
6 Adelaide 3 2 0 1 301 264 114.02 8
7 St Kilda 3 2 0 1 278 248 112.1 8
8 Fremantle 3 2 0 1 298 274 108.76 8
9 Carlton 3 1 0 2 253 254 99.61 4
10 Essendon 3 1 0 2 298 300 99.33 4
11 Port Adelaide 3 1 0 2 272 318 85.53 4
12 Sydney Swans 3 1 0 2 242 288 84.03 4
13 Kangaroos 3 1 0 2 273 378 72.22 4
14 Brisbane Lions 3 1 0 2 240 336 71.43 4
15 Melbourne 3 0 0 3 259 332 78.01 0
16 Richmond 3 0 0 3 219 391 56.01 0
Nou, dit is het weer voor deze week. Komend weekend weer een lang weekend vanwege Anzac Day (de Ozzie versie van Dodenherdenking vanwege de slag tussen de Ozzies en Nieuw-Zeelanders in Turkije tijdens de 1e Wereldoorlog waarin Australie zich als nieuw land wilde bewijzen in de wereld door de ongelijke strijd met de Turken aan te gaan en enorme verliezen hebben geleden), dus weer een kort weekje. Met een bezoek aan Brisbane Ranges NP, dus hopelijk hebben we volgende keer het goeie bericht dat we onze eerste echte koala in the wild hebben gezien...
Tot snel!
Jackie en Robin
Advertisement
Tot: 0.05s; Tpl: 0.015s; cc: 8; qc: 23; dbt: 0.023s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Ray
non-member comment
Footy????????????
What the f*ck is Footy?