Advertisement
Published: February 2nd 2013
Edit Blog Post
De volgende dag was het bijzonder warm, maar liefst 37 graden in de schaduw. Voor mij ene vele andere met mij was dit te warm om ver te kruipen. Ik besloot na een laat ontbijt verkoeling te gaan zoeken in het Melbourne museum. Bij de inkom had ik de kans een combinatie ticket te kopen voor het museum en het Imax theater waarbij ik koos voor de 45 minuten durende 3D kortfilm 'The last reef'. De Imax heeft het 3de grootste scherm ter wereld en heeft 2 projectoren van 15000 watt elk, de sterkste ter wereld. Althans volgens de infobrochure. Het filmpje zelf was heel aangenaam en de 3D kwam heel goed tot zijn recht, niet zoals dat misbaksel van een film genaamd 'Avatar' waar ik de 3d weinig vond bijdragen. Het museum dan, is niks meer of minder dan een van de beste die ik ooit bezocht heb. Het is gesitueerd in een nieuw modern en ruim gebouw. Het is heel interactief en qua thema's ook heel divers. Het gedeelte over de aboriginals was jammerlijk nog in aanbouw maar de delen die wel toegankelijk waren maakten dat meer dan goed. Er liepen tentoonstellingen over dinausaurussen met fossielen en skeletten die
in Australië werden opgegraven. Er was er een over het menselijk lichaam en het brein, over de verschillende dieren die leven en geleefd hebben in Austalië alsook een over het onstaan van Australië als continent met de daarbij horende flora enz...
Het museum sloot jammer genoeg om 17.00 de deuren maar ik had er nog uren in kunnen rondlopen. Aangezien het buiten nog heel warm was, zocht in de nabijgelegen Carlton gardens nog wat schaduw op om aan de verschroeiende zon te ontsnappen voor af te zakken richting hostel.
Vrijdag de 25ste was het weer heel wat minder. Het was maar de helft van de temperatuur van de dag ervoor en het was de hele dag overtrokken. Ik wandelde naar het centrum en bezocht het immigratie museum. Dit huisvest tijdelijk en permanente tentoonstelllingen over de massale immigratie naar Australië. Opnieuw een museum dat de moeite waard is te bezoeken. Je leert er veel over de eerste Europeanen die hier kwamen en je kan geleidelijk mee gaan met de tijd. Je leert ook de 'racistische kant' van de Aussies kennen. Vroeger meer dan nu maar het zit er bij sommigen toch nog in. De manier waarop ze
via allerhande wetten en regeltjes probeerden te voorkomen dat vele niet Europeanen zich zouden vestigen in Australië is veel zeggend. Men had een voorkeur voor blanke Engelstalige mensen. De rest van Europa mocht met mondjesmaat binnen maar op mensen uit Azië waren ze hier in het begin niet echt gesteld. Je kan er ook informatie opzoeken per land. Ik zocht uiteraard Belgie op en wat bleek … van de ruw geschat 9 miljoen immigranten die naar Australië kwamen, zijn er zo maar even 1117 geboren in Belgie. En dat is tot op de dag van vandaag geteld. Dit sluit aan bij wat ik al 3 maand ervaar. Dat is dat Belgen niet bepaald een avontuurlijk volk zijn. We blijven nogal graag in eigen land, zo blijkt.
Op de bovenste verdieping liep ook een tentoonstelling van Ieren die de afgelopen jaren, sinds het uitbreken van de financieel-economische crisis, terug voor immigratie kiezen wegens de slabakkende economie in eigen land.
Na het museum ging ik nog naar de victoria library. Deze zit in een heel mooi gebouw en huisvest ook enkele collecties van schilderijen en er liep ook een tentoonstelling over koken in Australia, vroeger en nu.
's Avonds was er in het Hostel een gratis BBQ. Deze wordt elke week gehouden en was een leuke gelegenheid om naast het gratis eten ook kennis te maken met een hoop mensen uit het hostel.
Op zaterdag 26 januari trok ik met de trein naar Ballarat, een stad zo een 105 km ten noord-westen van Melbourne. Ik ging er heen om Souvereign Hill te bezoeken.
De treinrit nam anderhalf uur in beslag waarna een gratis bus me afzette aan Souveriegn hill. Dit oude mijnstadje is eigenlijk 1 groot openlucht museum waarin je vrij kan rondlopen. Je kan er kijken hoe ze kaarsen maken, wielen van koetswagens, metaal bewerken enzo... via live demonstraties van echte ambachtslui. Maar je kan er evengoed de huizen enhet saloon binnenstappen en lustig rondkijken en iets kopen of bestellen.
Het museum gaat voornamelijk over de eerste 10 jaar na 1851, wanneer men ervoor het eerst goud aantrof. Het is de bekendste attractie van Ballarat en opende zijn deuren in 1970. Souvereign Hill bevindt zich op een van de bekendste sites waar naar goud werd gegraven. De ontdekking van de 'welcome nugget' deed een goldrush ontstaan in Ballarat. Die nugget
of goudklomp woog maar liefst 68,89 kg is tot op vandaag nog steeds de 2de grootste goudklomp ooit gevonden.
Ik koos ervoor om ook de goudmijn tour te doen wat heel informatief was en opzich een veel leukere ervaring dan mijn bezoek aan de steenkoolmijnen in Limburg jaren terug. Verder kan je ook zelf opzoek naar goud in de kleine beek met een goudpan of zeef. Het stadje gaf me het gevoel terug in de tijd gekatapulteerd te zijn. Zo goed werd alles historisch correct nagebouwd, compleet met machines, dieren, kunstwerken, boeken, verklede vrijwilligers enz... Het was een van de beste daguitstappen die ik tot dusver gedaan heb en een absolute aanrader voor wie ooit naar Melbourne zou gaan.
Advertisement
Tot: 0.198s; Tpl: 0.012s; cc: 16; qc: 64; dbt: 0.1216s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Bruno
non-member comment
Melbourne
Hey, Ziet er daar wel allemaal leuk uit :) Hebt ge dan eigenlijk zelf geprobeerd goud te zoeken met zo een pan?