Advertisement
Published: February 14th 2013
Edit Blog Post
Op 27 januari kwam ik aan in Cairns en werd meteen ontvangen door de moordende luchtvochtigheid die ik had achtergelaten in Bali. Alleen lag de temperatuur hier nog wat hoger. Het kan zijn dat je er aan went maar het zal dan alleszins toch langer dan een maand duren vooraleer dat gebeurd.
De reden waarom ik naar hier was gekomen was om het Great Barrier Reef, het grootste koraalrif te wereld, te zien. Het bestaat uit meer dan 2900 induviduele riffen en 900 eilanden die zich uitstrekken over meer 2600 kilometer over een gebied van 334.400 vierkante kilometer. Het is het enigste levende organisme dat vanuit de ruimte kan gezien worden en is tevens de grootste toeristische attractie van Australië.
En welke manier zou beter zijn om het 'reef' te bezoeken dan met een duikcursus. Op deze manier zou ik leren duiken ook.
Dat was alvast het plan en de theorie, de realiteit was iets anders. Ik had met Pro Dive Cairns (een dochtermaatschappij van Quicksilver) een 5 daags cursus gepland waarvan 2 dagen les in een duikschool en 3 dagen op een boot rond het buitenste deel van het reef. De duikschool is de grootste ter wereld en
heeft de meeste duikers opgeleid van alle scholen, vorig jaar maar dan 124.000.
De eerste dag verliep alles vrij vlot tot we in de namiddag voor het eerst het water in mochten voorzien van alle duikmateriaal. We kregen allerlei oefeningen zoals het masker afzetten en leegblazen onder water alsook hoe het voelt om zonder lucht te zitten en hoe lucht te gebruiken van de extra regulator die een andere duiker altijd op zijn tank heeft aangesloten.
Alles ging redelijk vlot tot we in het dieper deel van het zwembad moesten afdalen via een touw. Tijdens die afdaling moest je de druk in je oren zien de egaliseren. Dat lukte bij mij slechts aan 1 kant. Na herhaaldelijke pogingen kreeg ik er op de duur barstende hoofdpijn van waarop ik besliste die dag voor bekeken te houden. Ik mocht de volgende dag echter opnieuw proberen. Als ik besliste van er niet mee door te gaan werd de 5 daagse cursus mij volledig terugbetaald. De volgende dag was het resultaat echter hetzelfde waarop ik besliste van toch mee te gaan met de boot maar dan enkel met de bedoeling om te snorkelen. Ik zou hoe dan ook het 'reef' zien. Om
nog even terug te komen op dat 'oor' probleem. Blijkbaar is het niet abnormaal na veel vluchten op een korte tijdspanne maar hoe dan ook heb ik tijdens het landen vaak meer last aan mijn oren dan de meeste andere mensen.
Goed, de rest van de 2de dag liep ik wat rond in Cairns. De stad zelf is vrij groot in de zin dat alles wat uitgespreid is, zonder wagen kan je er dan ook weinig beginnen. Meer nog dan de VS is Australie een land waar de auto koning is. Ik besliste dat er als voetganger te weinig te zien was. Dat samen met de hitte en de luchtvochtigheid deden me dan maar uitwijken naar een groot winkelcomplex in het centrum van Cairns. Daar hadden ze een cinema, waar ik zowel Gangster Squad als Zero Dark Thirty keek. Beide kregen mijn goedkeuring. Na de laatste film ging ik terug naar mijn hostel om vroeg te gaan slapen.
De volgende dag werd ik opgehaald om 5.30 met een busje en werden we naar de grote winkel van Pro Dive Cairns gebracht waar alle deelnemers werden ingecheckt. Ik kreeg er ook mijn duikmasker met inleg glazen op sterkte dat
ik gevraagd had. Eens alle formaliteiten achter de hand waren, werden we tot aan de boot in de haven gebracht. Deze zou ons de komende 3 dagen meenemen.
In totaal waren er 29 deelnemers, sommige alleen om te duiken aan het reef, andere voor een gevorderde cursus maar de meeste waren hier om hun duikbrevet te halen. Ik was de enigste die snorkelde, in het begin toch alleszins, tegen dag 3 had ik er al een paar overtuigd van ook te snorkelen. Het reef is, volgens de instructeurs niet de beste plaats ter wereld om te duiken. Ik zou het niet weten maar de kleurenpracht van het koraal verdwijnt wel grotendeels na een paar meter onder water. Ik kon tijdens het snorkelen mij ook laten drijven op het water, over het gedeelte van het reef dat minder dan een meter onder het water zit. Dit kan je als duiker alvast niet doen.
Al bij al liet het toch een zeer mooie indruk na, ik heb koraal gezien in verschillende kleuren, enkele schilpadden, haaien (max 1,5 meter) en een hele hoop verschillende vissen. Ik kijk dus met een tevreden blik terug op mijn uitstap naar het reef. Ergens was
het jammer dat ik niet kon duiken zoals de rest maar ik ben niet iemand die lang blijft staan bij iets. Op het moment van schrijven is het al een van de vele herinneringen
Ik had het reef dus van dichtbij gezien maar ik had ook nog iets anders gepland. Namelijk een helikoptervlucht van 30 minuten over het reef. Ik dacht immers bij mezelf, nu ik hier toch ben …
Ik werd in de vroege namiddag van mijn laatste dag in Cairns opgehaald door een van de eigenaars van de maatschappij waarbij ik de vlucht geboekt had. Die verraste mij meteen met het positieve nieuws dat ik een upgrade kreeg naar een 60 minuten durende vlucht die ook over het regenwoud zou vliegen. Dat regenwoud is trouwens het oudste ter wereld.
Er waren naast mij nog 3 vrouwen die dezelfde vlucht zouden nemen en zij 3 hadden allemaal de volle pot betaald voor de 60 minuten durende vlucht. Ik mocht dus niet zeggen dat ik maar de helft betaald had. Wat is de helft ? Rond de 300 euro, niet bepaald goedkoop dus maar voor 60 minuten vond ik dat wel te doen. Niet alleen had ik minder
betaald dan de anderen, ik kreeg ook een stoeltje aan het raam. Er moest immers 1 persoon in het midden zitten. Ik had op voorhand al gelezen op Tripadvisor dat er mensen zwaar ontgoocheld waren met dat plaatsje in het midden. Gewapend met deze informatie had ik mezelf hier tegen ingedekt door die voorwaarde te koppelen aan mijn originele boeking. De maatschappij had mij toe die belofte gemaakt en ze hielden hun woord. Jammer voor de Australische in het midden, maar ze had daar zelf ook maar moeten aan denken. Uiteraard was dit plat opertunisme van mijn kant maar daar lig ik niet wakker van.
Afin, de vlucht zelf was phe-no-me-naal ! Het eerste stuk over het regenwoud was niet echt interessant, van boven gezien zijn dat maar bomen maar het reef van boven gezien was echt dik de moeite. Tijdens het duiken zie je uiteraard maar een heel klein stukje maar vanuit de lucht kan je de ware omvang (en zelfs dan) zien en wat is het prachtig in zijn grootheid ! Het heeft ook iets speciaal om een haai, schildpad of mantra zo dicht tegen het oppervlakte te zien zwemmen. De piloot had die laatste ook enkele
keren 'opgejaagd' met de schaduw van de helikopter. Woorden kunnen moeilijk vatten wat je te zien krijgt dus laat ik de beelden voor zich spreken. Ik heb ondertussen ook een filmpje gemaakt dat ik op op youtube zal zetten zodra ik er de kans toe krijg.
Advertisement
Tot: 0.149s; Tpl: 0.013s; cc: 12; qc: 62; dbt: 0.0881s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb