Deel 16

---

Het werd een wat onrustige nacht door de vogels, maar toch lekker genoeg geslapen. Ons brood was op dus we konden niet ontbijten op de camping. Op zoek naar een leuke breakfast spot. Of desnoods een bakker voor een brood waarna we konden ontbijten in een park. Maar eerst moesten we nog betalen. “Thanks for the note, I appreciate that, I was out bowling”. Nog even gekletst, op naar het ontbijt. Geen tentjes met bay view open voor brekkie, dus het werd ontbijt in het Bicentennial Park onder de mangobomen. Wim werd daar onrustig van, want de rijpe vielen uit de boom bij ieder zuchtje wind. Maar een stukje verder gaan zitten voor de zekerheid. De bay view was prachtig. Nog wat boodschappen bij de supermarkt gedaan en getankt (155 ct). De tankjuffrouw had nog een leuke spot om naar toe te rijden, Bloomfield Falls. Daar kwamen we toevallig langs. Zij had er van het weekend gepicnicd en er lagen 2 crocs te zonnen op het zand. Ok, daar zijn we klaar voor. De Falls waren prachtig, de omgeving ook, maar geen croc gezien. Kraakhelder water, ook hier, maar niet gezwommen.
Verder naar het zuiden over de coastal road richting Cape Tribulation. We moesten door diverse creeks, veel zonder, maar sommige met water. Allemaal niet zo diep, goed te doen, fun! Tussendoor op een mooi plekje gezeten en een bakkie koffie gezet. Wim moest even plassen en daar schrok een varaan erg van, dat ‘ie aan de wandel ging. Dat beest was wel 1 mtr lang. Schitterend. Je rijdt hier dwars door het regenwoud. Heel mooi. Op sommige plekken is de weg zo hoog gelegen, en de afgrond naast je zo steil, dat je bijna door de boomtoppen rijdt. Niet geschikt voor mensen met hoogtevrees. Van Cook naar Cape Trip is het absoluut 4-wheel drive, héél steil. 1 Keer moest ik tijdens het omhoog rijden stil staan (was die handrem echt gemaakt?!) om de auto van 2 in 4 wheel te zetten. Jeetje, straks gaan we achteruit! Maar in 4 wheel kan ‘ie alles aan.
Weinig verkeer onderweg op dit deel van de coastal road. Bij Cape Tribulation aangekomen was het een drukte van belang, een overvolle carpark. Een kleine wandeling bracht ons naar het strand, prachtig zand, blauwe zee en het regenwoud wat bijna tot in de zee reikt. Er werd gezwommen, maar je moet rekening houden met stingers (seizoen begint in oktober) en krokodillen. Wij hebben niet gezwommen. Zijn wij nu saai of verstandig?
Doorgereden naar de ferry. De Daintree River is erg breed. Ook hier wil je niet in het water gevonden worden. Hierna kwamen we al snel aan bij Wonga Beach, Pinnacle Village camping. We hebben een mooie spot onder de bomen op een (groen) grasveld. Veel ruimte en in de verte nog 2 andere tenten. Er is hier een goede campkitchen, dus ons eten was zo gefixed en we hebben hier voor weinig dollars onbeperkt internet. We hebben wat achterstallig werk op de computer, dus dat komt goed uit.
Ben benieuwd of het een rustige nacht gaat worden, want er lopen hier veel pauwen op de camping rond. Erg mooi, maar wel eens gehoord wat voor lawaai die beesten maken?! Waarderen wij de natuur niet en zijn we gewoon zeuren? Nee hoor. Het is absoluut bijzonder iedere keer weer in een andere natuurlijke omgeving te verkeren. We genieten er van en zullen ons ook vanavond er weer doorheen slapen.
Sssssssssss. Truste!

---