Advertisement
Published: August 29th 2010
Edit Blog Post
Wie had het ooit kunnen denken! Na een lange tocht komen we dan eindelijk aan in het 'rode centrum' en wat blijkt... alles is groen geworden! We hadden ons voorzien op droogte, dorte, woestijn, rode aarde, warme dagen en koude nachten. Niets van dit alles, integendeel zelfs. Wat we te zien kregen waren bomen en struiken, groene grassprieten en zelfs wilde bloemen in groene oases. Dit ging dan gepaard met de nodige regenbuien, bliksemslagen en natte avonden. We kunnen dus wel degelijk zeggen dat ons tripje hier letterlijk in het water is gevallen, en dat in de woestijn! Te gek voor woorden.
We hebben onze tijd in het centrum van Australie dan ook wat moeten aanpassen. We hadden een heel tripke gepland, maar owv ontoegankelijke en weggespoelde wegen moesten we zelfs met 4x4 onze plannen herzien. Uiteindelijk hebben we toch een fantastisch tripje kunnen maken met soms felle en warme zon, soms ijskoude avondlijke windstoten en soms hollen onder de paraplu voor een korte wandeling!
Uluru en Kata Tjuta deden ons verbazen met hun enorme verschijning aan de horizon. Een magisch moment om hier rond te wandelen en 's avonds de zon te zien verdwijnen en Uluru van kleur zien veranderen
Uluru
De grote rots door de uitdovende zon! Ook Rainbow Valley bleek ons te betoveren, zodat we een nachtje spendeerden aan de voet ervan. De West MacDonnel Ranges waren een mooi staaltje natuurpracht. Uitgesneden rotsen, blowholes en swimming holes... We maakten er steeds een korte wandeling, zij aan zij onder de paraplu. Ook de stad Alice Springs konden we niet links laten liggen en hier bezochten we 2 typische outbackcentra: 'the school of the air' en 'the flying doctors'. Deze laatste zal iedereen nog wel kennen van de razend populaire tv-serie, en in het echt gebeurt het niet anders. Al wie ziek wordt en te afgelegen woont, krijgt een bezoekje van deze helden. 'The school of the air' geeft les aan kinderen die zomaar even 1500 km van de stad wonen en op het catlle station van mama en papa verblijven. Via het internet krijgen ze zo elke dag even les en wordt de rest van de leerstof door de leerling zelf verwerkt (met hulp van mama of een tutor).
We hebben een week rondgetourd door dit magische roodgroene centrum, elke dag hebben we de regen getrotseerd (soms slechts enkele druppels, soms een hele dag gietende regen), maar na een week vonden we het
Uluru
De mensen nemen de gekste poses aan om samen met de rots op de foto te gaan genoeg geweest (eens terug in belgie zal er nog genoeg regenweer zijn!) en wilden we graag warmte en zon!
En dus op naar het noorden, richting Darwin. Onderweg stopten we in Tennant Creek. Hier gingen we nog eens onder de grond voor een bezoek aan een goudmijn. Verder bezochten we nog het oude telegraafstation en stopten we aan de 'devils marbles' en 'pebbles'. Onze trip ging dan verder richting zon en zo belandden we in de hotpools in Mataranka. We waren blijkbaar niet de enigen met dit idee, tal van bejaarden profiteerden mee van dit geneeskrachtige badje! Vervolgens sprongen we in de 'Edith Falls' in de buurt van Katherine, en na al dat zwemmen, wandelden we ook nog door de Katherine Gorge. De zonnebrillen werden bovengehaald, de korte broeken aangetrokken, de petjes en zonnemelk stonden steeds in de aanslag en naarmate we noordelijker gingen werd onze klederdracht schaarser en schaarser.
En zo belandden we dan in Darwin, een stad aan het strand, vol groene parken en bbq-plaatsen. Een stad naar ons hart! We verkenden de stad door wat door de straten te slenteren, over de markt te wandelen, door de botanische tuin te struinen, het museum in te
Uluru
De zonsondergang duiken.... en van de zonsondergang te genieten aan Mindel Beach en hamburgers te maken aan East Point Reserve.
En hoe kan het ook anders met een oude auto... sprongen we binnen in de garage! Hier merkten we dat we onze aziatische gewoonten nog niet kwijt zijn. Op zondag wordt er hier blijkbaar niet gewerkt.Ook reden we gewoon de garage binnen en spraken de mechanieker aan... Blijkbaar is het echter een westerse gewoonte om eerst het kantoor binnen te gaan en een afspraak vast te leggen... We zullen er terug aan moeten wennen. Aan de andere kant... we hebben het hier al uitgeprobeerd en de truk van de 'lege portefeuille' blijkt ook hier nog te werken! Dus enkele aziatische gewoonten leren we beter niet af!
Na een stadbezoek was het weer tijd om wat natuur op te zoeken en daarvoor zaten we in het Northern Territory perfect. Eerst gingen we naar het Litchfield National Park, vooral om wat te wandelen en te zwemmen in tal van watervallen. Vervolgens was het bekende Kakadu National Park aan de beurt. Ook hier waren de belangrijkste activiteiten wandelen, aboriginal rotsschilderingen bezichtigen, vogels spotten in de wetlands, krokodillen zoeken in het water, bushcamping op verlaten
Uluru
De wandeling rond de grote rots plekjes, kampvuren maken om aardappels en mais in te bakken, muggenmelk smeren en toch nog een 30-tal exemplaren doodmeppen in de auto en wakker worden met slechts 20 nieuwe bulten, genieten van rust en stilte...
En na rust en stilte was het dan weer tijd voor harde actie. En wat is er beter dan een 4x4 avontuur. Dus zo beslisten we onder het motto 'the journey is the destination' om de Savannah way te nemen om vanuit het northern territory richting queensland te rijden in het oosten. Er werd ons een legendarische roadtrip beloofd en dat was het ten volle!! We trotseerden 1400 km onverharde baan, waarvan een deel zeer ruw met losse stenen, mulle zand, hobbels en bobbels, putten en gaten, rivieren en creeks. Sam heeft hier zijn 4x4 brevet gehaald en onze pajero heeft aangetoond dat geen gat te groot is en geen rivier te diep. Hoewel... een keer was het ne nipte, maar dankzij een goede voorbereiding en uitkiezen van de weg, konden we vermijden dat we kopje onder gingen. Volgende keer kopen we ne jeep met snorkel!
Op de weg stopten we telkens op idyllische plaatsen om te picknicken of te overnachten: langs oude ruines, aan
Uluru
Wat gaten in de grote rots (en eigenlijk is het een heilige berg) een billabong vol krokodillen, vlak naast een 'Lost city', langs een klein riviertje, in een echt outbackdorpje, met onze voeten in het zand aan het strand, aan het heartbreak hotel, aan een waterval.... Het was een lange maar zalige rit richting Queensland en de enige dorpen/roadhousen die we passeerden waren Roper Bar, Cape Crawford, Borroloola, Burketown en Normanton. We hadden de weg bijna voor ons alleen, af en toe kruisten we andere genietende toeristen en regelmatig botsten we op visserslui. Dit is dan ook de streek van de barramunda, en eens gearriveerd in Karumba konden we het niet laten om zelf deze beroemde vis klaar te maken gecombineerd met lekkere patatjes. De lekkerste fish en chips die we tot nu toe gegeten hadden! Ook onze slaapplaats vlak aan het strand zal er wel voor iets tussengezeten hebben!
Na het voltooien van de Savannah Way kwam het besef dat onze tijd in Australie begint op te korten. Het great barrier reef moeten we dus laten schieten en in vogelvlucht begeven we ons via de oostkust richting Sydney. We hebben gelukkig nog 2 weken in dit prachtige land te gaan. Want wat het ook is, misschien de 'vibe' waar sommigen over
Australie
Mooi moment spreken, Australie heeft iets verslavends. Iedereen die er geweest is zal het volmondig beamen! En we kunnen dan ook niet anders dan hier binnenkort te vertrekken met de belofte om zeker nog eens terug te komen!!
Advertisement
Tot: 0.165s; Tpl: 0.016s; cc: 9; qc: 61; dbt: 0.0799s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb