Advertisement
Published: January 23rd 2011
Edit Blog Post
Nu, over vandaag kan ik wel het een en ander vertellen :-)
Vanmorgen dus Danielle uitgezwaaid en om 11 uur was Tony er om me op te halen. Met pijn in het hart afscheid genomen van Bernie (Karen was er niet) en van de Xanadu Ranch. De rit van Sonoita naar Amado duurde ongeveer een uur en een kwartier en was in één woord schitterend! Hemelsbreed liggen Sonoita en Amado niet zo heel ver van elkaar, maar Coronado National Forest ligt ertussen dus moet je helemaal naar het zuiden rijden tot aan de Mexicaanse grens en dan weer een heel stuk naar het noorden. Vooral het eerste stuk was adembenemend. Tony wist heel wat te vertellen over het landschap en zo weet ik nu dat ik door Apache-land gereden ben. Ik moest direct denken aan Old Shatterhand Razz Het draaipunt helemaal aan de grens is Nogales, een stad die half in de US en half in Mexico ligt, en daarna rij je omhoog langs Tubac naar Amado. Op het kaartje rechtsboven ligt Amado net iets onder Green Valley.
De sfeer in Arizona is niet zo heel best momenteel vanwege de schietpartij in Tuscon afgelopen weekend en de problemen met
drugs en illegale immigratie in het algemeen. Het schijnt dat Arizona nogal rechtse maatregelen heeft genomen in de strijd tegen deze ongewenste perikelen en de staat heeft zich daar niet echt populair mee gemaakt. Op zich merk ik er weinig van, behalve dat we even voor Amado door een Border Patrol post moesten en ik mijn paspoort moest laten zien, dat nog net niet met een vergrootglas bekeken werd. Waar kwam ik nu vandaan? Wat had ik daar gedaan? Waar was mijn visum (eeehm, wel eens van ESTA gehoord, meneer de douane-ambtenaar?)? Uiteindelijk mochten we doorrijden, Tony leek zich in elk geval niet echt druk te maken dus dat heb ik ook maar niet gedaan :-)
Aankomst en check-in bij de Amado Territory Inn verliep allemaal goed. Ik deed alleen een wat suffe ontdekking: ik had de sleutels van onze kamer in Xanadu nog in mijn zak :oops: Tony was natuurlijk net vertrokken. Gelukkig bood de receptiemevrouw aan de sleutel op te sturen en na een telefoontje naar Karen was dat gelukkig snel geregeld.
Mijn kamer is... anders :-D Alles is anders hier. In Xanadu hadden we een studio, dit is echt een hotelkamer in een echt hotel.
Er hangt een totaal andere sfeer, minder stil, minder persoonlijk, meer toeristisch, meer commercieel. Op zich helemaal niet verkeerd hoor, het is keurig en de mensen zijn net als overal enorm vriendelijk. Ik merk wel dat ik veel moeite heb om me los te maken van het warme bad en de geweldige ervaringen van de afgelopen dagen en me open te stellen voor een nieuw avontuur. Ik mis Danielle en Xanadu en Nancy en Shelley. Het zal hoe dan ook anders zijn dan de afgelopen workshop. Linda is iemand anders, in plaats van met twee zijn we met zes deelnemers, de paarden zijn anders, de locatie is anders, de inhoud en opzet van de workshop is anders... Je snapt, anders :-P Ik heb mezelf echt even moeten omschakelen vandaag.
Ik ben wel ontzettend benieuwd naar morgen... Bijna surreëel dat ik Linda ga ontmoeten, en Rasa! Als het goed is komt Sherry vanavond hier aan, met haar deel ik een huurauto. Ik zeg als het goed is, want gisteren stuurde ze een mailtje dat ze hoopte dat haar vliegtuig zou vertrekken omdat er 15 cm sneeuw verwacht werd. Ik vertrouw er maar op, want Sherry heeft de auto en zonder
haar kom ik niet op de workshoplocatie. Wordt nog even spannend dus :-)
Het is nu bijna half 7 en ik zit aan een Large Ceasar Salad met South West Chicken. Klinkt heftig, valt mee :-P Er zijn hier op het terrein twee restaurants: een steak house en een bistro. Lunch heb ik bij het steak house gegeten (een Pit Roasted Beef Sandwich, jawel) en de salade komt van de bistro, daar kon je je eten zelfs meenemen. Volgens Tony zijn er aan de andere kant van de snelweg (die hier vlak langs loopt) twee fijne restaurants, misschien dat we daar nog eens gaan eten. Het is vooral Veel Vlees hier (wat wil je, met al die ranches met duizenden koeien. Prikkeldraad in de prairie!). Wat dat betreft is een studio met een keuken toch handiger! Gelukkig krijgen we vanaf morgen gewoon lunch tijdens de workshop.
Nog even wat fotootjes van onderweg en van hier (en ja, er zitten vlekjes op mijn lens, ik krijg ze er niet af... Kan altijd nog zeggen dat het UFO's zijn misschien).
Advertisement
Tot: 0.081s; Tpl: 0.012s; cc: 13; qc: 52; dbt: 0.0518s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb