COMING SOON HOUSE ADVERTISING ads_leader
Saved: December 13th 2015
Chicken in the bus
Daarom noemen ze het dus een chicken-bus!!Hallo allemaal,
Hier nog een laatste reisverslag voordat ik weer terugkeer naar de bewoonde wereld.
Dinsdag ben ik aangekomen op mijn laatste bestemming in Midden-Amerika en Mexico, namelijk Mexico city. Ik heb hier een hostel vlakachter de katedraal in het centrum van Mexico city. Of in iedergeval een gedeelte van het centrum van Mexico city. Zoals iedereen weet is Mexico city een van de grootste steden ter wereld (20 mln inwoners) en het heeft daarom ook een stuk of 4-5 centrums/centra. Ondertussen heb ik al flink wat van de stad ontdekt, vooral met de metro...die is namelijk erg veilig en spot goedkoop. Vooral 3 pesos (0,20 euro) kun je van de ene naar de andere kant van de stad gaan. Ook heb ik een paar musea bezocht waaronder die van Frida Kahlo, (¿¿wie kent haar niet?? ik nu dus wel....en.... tja, iedereen doet dat wie Mexico city bezoekt) en het huis/museum van Leon Trotsky. Dit museum was misschien nog wel interessanter vanuit politiek oogpunt. Leon Trotsky had namelijk nog van 1933 tot 1940 in Mexico city gewoon nadat hij uit Rusland gevlucht was voor Stalin. In 1940 is hij hier ook door KGB agenten om zeep geholpen, na
Maya strijder
San Christobal de las Casas een eerdere mislukte aanslag.
Hier in Mexico city heb je verschillende wijken of gedeeltes waar het redelijk veilig is om rond te wandelen als toerist zijnde en andere gedeeltes waar je maar beter niet kunt komen. Hier in het centrum staat om de 10m een politieagent, militair, para-militair, beveiligingspersoneel of andere personen die je veiligheid moeten garanderen, dus wat dat betreft is het beter geregeld als andere landen in Midden-Amerika.
San Christobal de las Casas Na m'n verblijf in Xela (Guatemala), heb ik verschillende bussen gepakt naar San Christobal de las Casas in Mexico, in totaal weer een goede rit van 10 uur, en vooral de laatste 3 uur was een drama. Overal hobbels in de weg, af en toe werd ik zelfs 30cm van m'n stoel gelanceerd. Maar eindelijk aangekomen was het de moeite waard. Dit is ook een mooie oude koloniale stad en het ligt op zo'n 2300m hoogte, dus het wordt niet al te heet overdag. Ideaal dus om nog een beetje te studeren. Vanaf hier had ik 2 tours geboekt. 1 naar een Zapatista gemeenschap in de bergen en de andere naar een Maya dorpje...beide waren een hele aparte ervaring.
De Zapatistas
worden gezien als de laatste rebellengroep in Midden-Amerika, alhoewel het in Mexico ligt. In 1994 hebben ze met zo'n 6000 man verschillende dorpen, steden en landerijen bezet in Chiapas (waaronder San Christobal de las Casas). Na een paar dagen schieten, bezetten en onderhandelen (en een flinke druk van het Mexicaanse leger) hebben ze zich teruggetrokken. Nu gaat hun strijd vooral door via de media, internet, en internationale aandacht...iets minder rebels dus, maar iig zonder bloedvergieten. De reden van rebellie is voor het verkrijgen van gelijke rechten en land hervormingen voor de indianen in Chiapas.
Om een dorp te bezoeken moesten we onze paspoorten meenemen. Na 1 uur wachten voor de poort, werden we eindelijk binnen gelaten door de gemaskerde mannen. Eerst moesten we ons nogmaals melden bij een instantie en werden we allemaal geregisteerd en gevraagd wat we er kwamen doen. Vervolgens gingen we naar een ander gebouwtje, hier zaten weer een groepje gemaskerde mannen en vrouwen. Eerst vertelden ze ons waarvoor ze streden en vervolgens mochten we een paar vragen stellen. Je kon duidelijk merken dat het een groepje mensen waren die rechtstreeks van het platteland kwamen. Hun Spaans was niet optimaal (waarschijnlijk hun 2e taal), konden niet
goed antwoord geven op de vragen die we stelden, waren slecht in lezen en schrijven, en een aantal lagen half te slapen tijdens hun eigen presentatie/introductie. Maar dat geeft dus eigenlijk ook weer goed de achtergesteldheid van deze groep aan.
Deze dorpen/gemeenschappen hebben zich onafhankelijk verklaard en betalen ook geen belasting. De Mexicaanse staat durft, of gaat er liever niet naar toe. Om verdere confrontaties te voorkomen. Allerlei internationale groeperingen (als amnesty international) houden het namelijk nauwlettend in de gaten...vooral aangezien er al eens wat bloedbaden aangericht zijn in de jaren 90 (vermoedelijk door para-militairen).
De andere tour ging naar een Maya dorpje. Het dorp zelf was niet zo bijzonder, vooral een grote markt met veel verse groente, fruit en andere dingen. Maar het meest interessante was de kerk. Hier zijn ze namelijk niet katholiek maar aanbidden ze nog steeds Maya goden. Heel de vloer de van de kerk was bezaaid met dennenaalden en kaarsjes (lekker veilig), en overal in de kerk waren verschillende heiligen (van de katholieke kerk) maar die stelden verschillende maya goden voor. Ook waren al deze poppen (heiligen) versierd met spiegeltjes en kinderschoenen. Er is namelijk veel bijgeloof. Ze denken dat als je een
kinderschoentje bij een bepaalde heilige plaatst je volgende kind een zoon zal zijn. Ook hier was het offeren van kippen in de kerk heel normaal als je vrouw ziek is. Als ze heel ziek is gebruik je er een zwarte kip voor, bij een minder ernstige ziekte een witte of grijze. Ook drinken 'priesters' in de kerk cola, zodat ze hard kunnen boeren. Als ze boeren laten drijft dat namelijk de kwade geesten uit hun lichaam.
Ook heb ik nog het museum van de medicinale kruiden bezocht, hier werd vooral uitgelegd wat je moest doen bij welke ziekte...en welk gedeelte van de vleermuis je moest eten of tot een drankje moest verwerken. Welke kleur kaars en hoeveel je er moest branden om dingen te vragen aan de goden. Erg interessant! Maar het meest bizarre was nog wel het flimpje welke ze lieten zien van een Maya bevalling. De vrouw ligt niet op haar rug, maar zit op haar knieen, zodat het kind naar beneden valt, ook moet er een aantal keren met een groot kapmes, bijl of kettingzaag over de buik gewreven worden zodat het kind weet dat het tijd is om naar buiten te komen. Misschien een beetje
vreemd vanuit ons perspectief, maar ik weet zeker dat zij er een goede verklaring voor hebben ;-). Ook wordt de placenta in het huis begraven. Wanneer een een zoon willen met de opening naar beneden...en wanneer ze een dochter willen met de opening naar boven (of zoiets).
Mazunte Na San Christobal de las Casas ben ik met de nachtbus naar Mazunte gegaan. Dit ligt aan het strand (grote/stille oceaan). Hier in Mazunte is de zee nog redelijk rustig, in vergelijkbaar met andere gedeeltes van de Pacific, maar verschillende dagen waren er op enkel stranden golven van 5m of meer. Dan was het ook verboden om te zwemmen. Op ons strand mocht je nog wel zwemmen, maar af en toe moest je goed opletten hoe je het water uit ging. 1x heb ik nog een Belgische uit het water moeten halen/redden, ze kon er op eigen kracht niet meer uitkomen...de rest van de dag voelde ik me als Mitch Buchanan van Baywatch.
Oaxaca Oaxaca is net als veel andere steden in Mexico heel koloniaal, dus veel oude (mooi gerestaureerde) gebouwen..erg kleurrijk. Enkel was het erg flink heet en benauwd. Hier ben ik 3 dagen gebleven. Lekker een beetje rondgelopen
en Spaans geleerd. Niet veel bijzonders dus, maar een paar goede rustige dagen. Ook kwam ik er nog die Belgische dames tegen waarvan ik er 1 in Mazunte uit het water heb gehaald. Grappig!
Als alles volgens plan gaat ben ik dinsdag weer terug in Nederland, tenminste als die Ijslandse vulkaan geen roet in het eten gooit. Ik vlieg namelijk via Madrid, en het afgelopen weekend waren er verschillende luchthavens in Zuid-Europa gesloten. Maar we zullen zien, misschien draait de wind en is er geen vuiltje aan de lucht ;-) .
Hasta pronto!!!
COMING SOON HOUSE ADVERTISING ads_leader_blog_bottom
Tot: 0.123s; Tpl: 0.021s; cc: 9; qc: 51; dbt: 0.0498s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Carola
non-member comment
Goede reis
Hey Jorn, Ik heb de afgelopen maanden met heel veel plezier jouw avonturen mogen lezen. De foto's en je verhalen hebben mij het gevoel gegeven alsof ik zelf de rondreis heb gemaakt. Superrr!!! Goede reis terug naar NL, ruim op tijd voor de WK hahaha ;-) Groetjes Carola