Scotland, 08-2007, Venstergang


Advertisement
United Kingdom's flag
Europe » United Kingdom » Scotland » Stirlingshire » Stirling
August 30th 2007
Published: February 8th 2008
Edit Blog Post

Begin van de reis (03-08-2007)


Spannend, mijn eerste echte boottocht. Voor het eerst met vriendinnen over het kanaal. Uhmm voor het eerst alleen met de auto echt op reis naar een ver land. En ohhh jaah, voor het eerst links rijden. om my god waar ben ik aan begonnen.

's morgens vroeg belt Anne mij op om te vragen of ze iets eerder kon komen, ze had geen boter en ze verveelde zich. nou ja dan kom je toch. Rond twaalf vertrok vanuit thuis. Uitgezwaaid door de hond, pap en de buren... op weg naar het onbekende. Eerst nog even langs Eveline en Els om die op te halen en dan naar IJmuiden. Nou we reden al meteen verkeerd natuurlijk! Maar toch aangekomen na een hele lange omleiding haha....

De tom tom die ik van pa had geleend, samen met de auto bied toch zo zijn uitkomsten haha... geweldig was het... Na nog een paar uur wachten bij de boot en een schijtvlek op de broek van els door een meeuw later. Mochten we eindelijk die boot op. Het begin van een hele spannende reis. Brrrbrrrrr zie me nog rijden. En jah hoor... ik mocht op de schuine vlakte parkeren. Die man maar aangeven. Kom op, dat kan verder. Ik vol gas nog een stukje hoger, dus in de hellingproef,..... maar ik ehb geen auto's geraakt en de auto is ook niet afgeslagen! Wat ben ik geweldig (een klein beetje eigendunk mag wel toch?) Ik ben nog geen jaar mijn rijbewijs en ik ga wel lekker in Engeland rijden.. haha moet mijn rijinstructeur weten! haha...

Op de boot aangekomen meteen gezocht naar onze kamer. DIe was inderdaad zonder ramen helemaal onder in het schip. Niet erg maar die grote sluitdeuren om water tegen te houden en mensen binnen te houden zijn niet bepaald bemoedigend om beneden echt rustig te slapen haha... nou jah... uiteidnelijk lagen els en ik boven en de andere twee onder. Mijn bed had rare bewegingen. Het leek net of iemand het door elkaar schudden steeds, dat de hele nacht door.,..... best spooky was dat... we konden geen oorzaak vinden! Maar heb het overleefd, ook de misselijkheid die ik had van de hele boottocht op zee. Brrrbrrr wat kan je toch zeeziek worden. Wel hebben we een geweldig mooie zonsondergang gezien, zo eentje die je maar 1x per jaar ziet. Daarna hebben we een spelletje triviant gespeeld, met een klein beejte hulp van hints want neit alle antwoorden waren meteen bij iedereen duidelijk... hé anne....

Die mensen die naast ons zaten werden echt helemaal gek van ons. in het begin vonden ze hetnog wel leuk maar naar een uurtje van geluister naar ons gelach, terwijl zij probeerden te lezen zijn ze gevlucht. en hadden wij de hoek voor ons alleen. onze buien werden met de minuut meliger.... echt niet normaal gewoon. Toch zijn we rustig gaan slapen rond half een, nadat ik nog een hoofdstuk had gelezen. De voglende ochtend zou de wekker al weer vroeg gaan! Nou jah vroeg... rond 7 uur.... Dus weltrusten...

Oneej waar ben ik aan begonnen??! (04-08-2007)



Rond zeven uur werd ik wakker. Ik dacht dat ik mijn wekker had gezet, maar blijkbaar is hij niet afgegaan? heel raar... maar jah... Heb lekker de andere maar wakker geschopt.... Zelf was ik echt misselijk, en zo toe aan verse lucht, dat ik me aan heb gekleed op record tempo, een foto van de hel in de ochtend gemaakt heb (kortom Els haha) en dan naar boven ben gegaan. Het is zo lekker stil op het schip zo'heel vroeg in de ochtend.

Ik ben naar het voordek gegaan, waar een aardig windje stond. Zo hard dat ik toch wel moeite had om het niet koud te krijgen haha. Maar ik was wel minder misselijk. Ook al ging het schip meer op en neer dan gisteren? Het was ook minder goed weer, maar ik denk ook dat het kwam doordat ik de kust van engeland zag! En dacht, haha, nu kan ik zwemmen als het nodig is en we zijn er bijna...😉

Nadat Els er ook bij was gekomen zijn we weer naar binnen gegaan, richting het ontbijt. Was er wel benieuwd naar, zou het een continentaal ontbijt zijn of Engels? Nou jah het kon beiden, het schip was deens?! Dus jah... Nou jah ze hadden ongeveer alles. Van witte bonen in tomatensaus tot aan jam, witbrood tot aan heel zuur brood. Alles voor iedereen was er, behalve dan gewone kale witte broodjes...... brrrbrrrr.....

Heb lekker gegeten, maar kan niet zeggen dat het lang in me is gebleven... meer wil ik er niet over kwijt. Moest gewoon heel nodig naar de WC haha! Na het eten hebben we alles bij elkaar gepakt en zijn we boven dek gebleven, totdat we toestemming kregen om naar de auto te gaan! Zitten we in de auto staat er een man voor mij met zijn gezin. Die man was zo zenuwachtig om te rijden.... hij ging gewoon niet in zijn auto zitten. Wij in onze auto maar fantaseren en stemmetjes maken over hoe zenuwachtig hij was en dat hij zich afvroeg waar hij aan begonnen was.

Tegelijk vroeg ik mezelf dat ook af. Maar ik geloofde wel dat het allemaal goed zou komen. Ben er zelf te nuchter voor denk ik?! Na een uurtje zitten op de boot in je auto, leuke bezigheid trouwens, niet dus....mochten we eraf!

Meteen in de volgende rij.... de douane! WE zitten nu op het Engelse vasteland, dus alles moest ik aan Anne doorgeven die rechts zat. Want alles is gemaakt op Engelse bestuurders dus alle loketten etc... zitten allemaal rechts. Nou grondig bekeken te zijn mochten we door. WEer 20 min later. We kregen nog een mooie buiging van een man die het verkeer in goede banen regelde, ik keek op het eerste verkeersbord wat ik zag en er stond:

"DRIVE LEFT" "LOOK RIGHT" "AND DRIVE LEFT"

Dit was het moment dat ik me duidelijk afvroeg waar ben ik aan begonnen, konden we niet gewoon naar de camping in Heumen gaan. Ken ik het bos etc.. lekker makkelijk! De eerste rotonde over, achter een duitse bus aan haha... geweldig, hij zal de weg wel kennen. Daarna de Tom Tom gevolgd, neit weten hoe hard je mocht rijden, want nergens staat het aanggegven. Geeft de TT (tom Tom ) aan dat er een flitser is? Jah waarvoor flits hij? Niemand weet het... rijd maar mee met het verkeer hey....

Links invoegen op de snelweg, een ervaring apart. Kortom mijn reactie van de eerste dag rijden?! Uhmmm KUT KLOTE GODVERDOMME KUT... uhmmm heb ik niet gezegd hoor, het was zo makkelijk Ahummmmmm

/Halverwege de route besloten we pauze te houden. Het was vlak bij de kust. WE moesten de weg oversteken om af te kunnnen slaan voor een Cafe.... echt geweldige actie... Allemaal kijken we achterom. Terwijl de auto's toch echt van voor kwamen haha! Ik dacht er ineens aan en zei het.... Achterin hoorde je.... "Ja maar jullie keken hierheen dus ik keek maar mee" Anne kon de lach niet meer inhouden en ik vond het echt een gestoord land. Kan je voorstellen daarna weer rijden na een pauze... haha... invoegen... ik keek weer verkeerd, maar dacht snel genoeg aan het verkeersbord... "Look right" dus heb ik ook maar gedaan, schiet dan wel sneller op! Zo zonder spookrijders op mijn baan hahaa!

Na nog een paar uur, klooien kwamen we aan in Stirling. We gingen nog wat boodschappen doen. Niemand had zin om te vragen waar de winkel was, terwijl we er met de neus boven op die mensen zaten die het ons konden uitleggen. Dus kon ik er uit. Mijn rug was al gebroken, had nog nooit zo lang achter elkaar gereden, ik vertrok rond tien uur van de boot en het was nu drie uur... nou jah... vijf uur... naar oostenrijk rij ik twee uur en pap twee of drie... dus jahh dan heb ik wel een paar uur rust tussen door, nu maar een paar mintuen hooguit een kwartier. Dus ik was pissed.... dat ik uit kon stappen. De meiden vonden eigenlijk wel dat we rond konden rijden om een winkel te zoeken. Maar zo lang links rijden en dan zo moe zijn van de boottocht, had ik daar alles behalve behoefte aan!

Ik gevraagd, en zo gevonden zonder gezeik. Zonder hulp hadden we het nooit gevonden haha.... lekker dammes... maar goed! Zo vond ik het die dag echt een beetje zwak. Na ongeveer een uur debat in de winkel om het avondeten terwijl mij het heel makkelijk leek. Gewoon een broodje... hadden we iets gehaald, wist niet eens echt wat. Maakte me ook weinig uit, wilde alleen zitten en niks doen! Dus ook niet autorijden.....

Het laatste half uur naar de chalets, waren de engste mintuen van de hele heenreis. Hele smalle wegen die te smal zijn eigenlijk en dan hele snelle schotten... dan heb je ook nog dat je niet weet hoe hard je mag. Dus ik reed er 60 maar jah er kwamen wel; schotten met 100 aanrijden, later zijn we erachter gekomen dat ik er 92km/u mocht rijden.... brrrbrrrrr eng idee!

Ik had de hele tijd twee auto's achter me, die liet ik op het terein van de chalets mij in halen en dat zijn latrer onze buren gewordne op het park haha... we konden de receptie niet vinden. Maar het waren aardige mensen en kregen veel uitgelegd door de man des huizes. Hoe de boiler werkte, de electriciteti en ook bijvoorbeeld waar we het goedkoopst konden tanken., Ik vroeg hem naar het weer van de komende dagen. Hij zei: "Vandaag moest het regenen en morgen mooi weer. Maar vandaag is het warm en mooi weer. Morgen zal het wel regenen maar goed, wacht tien minuten en het is weer anders! Echt schots weer dus.... "

Hop, de auto uitladen.... alles eruit. Dat was snel gelukt. Eveline en Els op 1 kamer en Anne en ik in 1 bed.... haha.... Op het eind van de week sliep zij op de bank.

De reis, de boot en de auto had mij wel opgebroken. Ik was kapot en had nergens zin in , dus ben ik maar gaan lezen wat er in de omgeving te doen was qua toeristische attracties. We aten aardappels, met erwtjes en hamburger. Mar het ging er bij niet echt in... had er geen zin in en aardappels waren nou ook niet helemaal gelukt...

Na het eten zijn we nog even rond gaan rijden? waarom? geen idee? Uhmm verveling van iedereen, dat bij iedereen ging ergeeren, dus heb ik de auto maar gestart haha.... maar wel de moeite waard. Toevalig kwamen we over duke's pass, de mooiste pas van schotland. Daar hebben we dan ook wel echt van genoten, door naar een uitkijkpunt te gaan. Na daar een tijd hebben gestaan zijn we verder gereden. (hey het was de eerste keer met deze auto een 20% weg op... probeer dat maar eens in een auto waar je altijd moeite heb gehad met koppelen... was wel een beetje trots op mezelf haha) Rond negen uur waren we weer terug in het huisje, we wilden voor donker terug zijn!

WE hebben nog even triviant gespeeld en thee gedronken. Daarna is iedereen langzaamaan gaan slapen. Ik viel in eerste instantie in een blok in slaap, maar ben die nacht echt vijftienduizendmaal wakker geweest. Omdat Anne tegen me aanbonkte tijdens het draaien, omdat ik benieuwd was wat morgen zou brengen, omdat ik me rug voelde en dacht oneej, omdat het regende en de regenton tikte EN omdat er een mug rond me kop zoomde......... hahaha, welkom in schotland!

Ohhjahh het huisje is heel lux, met een dvd, sateliet en VHS player, echt absurd.... en nog veel meer... wel aparte manier van stopcontact gebruiken... je moet eerst de schakelaar omzetten bij elke stopcontact voordat je hem kan gebruiken. En nog veel meer eigennaardigheden hier in schotland....... Apart, is het juiste woord!


Callander en de Falls van Killin (05-08-2007)



Drup Drup Drup Drup Drup Drup Drup Drup Drup Drup Drup Drup Drup

Zo kan je wakker worden in schotland als je naast je kamer een regenton hebt staan en het is typisch schots weer.

Nadat ik me van het drup drup drup had afgezet en dat gezoem van Mug McDonald, gaat er een gigantische herrie (gezien van een persoon die nog half slaapt) bij mijn buurvrouw onder haar kussen vandaan af. Blijkt het haar wekker te zijn. Geweldig ze vind mijn "Ik ben vandaag zo vrolijk" Druk als wekker maar die herrie van haar kan ik nou ook niet rustgevend noemen.

Maar goed de gedachte dat het vandaag de eerste totale dag in schotland zou zijn, bracht mij snel van het onderwerp Wekker over naar het onderwerp, OPSTAAN en ONTBIJT. Met even snel omgekleed te hebben, de badkamer was al bezet, besloot ik maar even richting buiten te gaan. Kijken hoe de ochtend eruit zou zien hier. Ik maak de gordijnen voor de glazen schuifpui open. Wat ik toen zag.....

Een horde van zo'n 20 eenden kwamen aangewaggeld, gevlogen etc... zolang ze maar voor de deur konden gaan wachten. Jah we waren er al voor gewaarschuwd, maar dat het er zo veel zouden zijn en dat ze zo dichtbij kwamen?! Ik moest meteen aan els denken dus die riep ik ook. Haha geweldige actie, Els in pyama voor de eenden liggend op de grond.

Toen ik naar buiten liep zag ik om de hoek nog een horde van zo'n twintig eenden... niet te geloven hoe veel er waren. Nog nooit zo veel eenden bij elkaar gezien en dan zijn ze niet schuw. We besloten ze nog niks te eten te geven, want we wilden wel lekker privé eten.

Na het eten op weg naar de Falls, tuurlijk konden we niet alles vinden in een keer... maar toch was ik niet slecht als chaffeur.

Bij de eerste watervallen met een hele rare naam konden we niet parkeren, want het parkeerterrein stond midden in een gebied waar ze bezig waren met boskap.... dus aangezien dat ik de auto weer heel terug moet brengen hebben we dat maar niet gedaan....

Daarna doorgereden naar Killin, we reden op een gegeven moment al door het dorp, blijkbaar ook over de watervallen terwijl we het niet doorhadden. Ergens de auto neergezet en in de stromende regen gaan lopen, kwamen we erachter dat dat dus al was gebeurd. De watervallen waren niet echt mooi, maar we wisten dan ook niet dat er een eiland was met graven... daar kwamen we pas in holland weer achter!!!!! Maar toch, wel even kunnen klimmen en klauteren, dan ben ik al lang tevreden.

Omdat het te vroeg was om weer terug te gaan ben ik nog richting Callander gereden, toevallig (nou jah Toevallig, Toeristen!) waren ook alle winkels open. Dus ja, je bent maar één keer echt toerist toch..... okey 1x elk jaar dan! Alle winkels zijn we afgegaan met zorg! Tuurlijk hebben we ook van alles nog gehaald.....


Ik moet vanavond toch nog even met Anne in overleg, wat we 's avonds hebben gedaan? want ik kan deze dag het minst herinneren.....

Was ook heel moe 😉




Stirling, de Hop on Hop off bus (06-08-2007)



Stirling staat vandaag op het programma. Ik ben zo benieuwd naar de stad, heb er zo veel van gehoord. Dan kan het alleen nog maar tegenvallen volgens mij?! Maar we zullen zien....

Yes Yes Yes, ik mag rechts afslaan als we uit het park komen. Ben al de hele tijd benieuwd waar die weg nou verder heen leid, maar we hadden geen reden om die weg ook inderdaad af te rijden. Maar ik stelde dus de TT in en hij zei, of nou jah, zij zei " Ga over 75m rechts af... Jippie.... haha

Deze weg is nog meer bochten en bosachtig als de andere kant op. Schrik ik me kapot om een bord "Weak Bridge". Die meiden heel lachering, Nouja anders mochten we niet erover toch? maar goed, hoe leg je het thuis uit als je auto ineens in een riviertje iin schotland ligt? Maar toch heeft de brug het gered!

In stirling mijn eerste garagemomenten...... Ik doe mijn raam naar beneden, hoor ik van achter "Nou ik denk dat Anne het kaartje moet pakken. En ja hoor, ze hadden gelijk. Bijna moest Eveline het kaartje pakken omdat ik te ver door reed. Best lastig om in te schatten waar de machine zit als hij aan de andere kant zit. De auto stond verder zo....

Op naar de Tourist Information, staan we bij een kruispunt (een van de enige die ik daar heb gezien) komt er een brandweerwagen. Dat is een aparte ervaring. Want waar ga je heen als automobilist als je niks weet over waar heen te gaan aan de linker kant van de weg. Dus dat zat ik me in te denken toen ik zag dat hij de winkelstraat inreed, waar wij heen liepen. Maar toch ben ik nog steeds benieuwd naar......

Zoals ik al vreesde vond ik uiteindelijk niet veel aan Stirling. De boekenwinkels zijn er echt geweldig, heb al 5 boeken ofzo.... echt goedkoop hier en jah dan heb ik omgerekend. De hop on en hop off bus is echt een uitvinding, al mag hij dan wat minder schudden en op en neer wiegen bovenin. Toch vindi k het er allemaal wel bij horen.

Bij William Wallace monument konden we nog net mee met de bus doordat Eveline en ik er maar voor sprongen haha. Komen Els en Anne daar heel langzaam die berg afkakken terwijl die buschaffeur maar stond te wachten, was heel netjes meiden.... maar naar een kleine aanmoediging kwamen ze dan toch met een grotere snelheid naar beneden. Boven was het echt bagger weer geworden, het is een kleine klim van ongeveer 10 minuutjes lopen, met daarna een adembenemend uitzicht.

We konden de regen gewoon op ons af zien komen. Kortom het weer was vandaag niet echt geweldig. Mijn aankopen wel.. heb de planet earth dvd serie gehaald. en natuurlijk de atlassen!

Op de terugweg naar huis 's middags gingen we nog even langs de tesco, tenmminste dat dacht ik maar omdraaien op een Rotonde is niet mogelijk. Nu denk je, dan rijd je toch een rondje. Maar op een rotonde waar je met vier naast elkaar mag en waar ongveer 6 afslagen zijn, rijd je niet zomaar een rondje als je BRITT heet... Dus kwamen we maar uit bij de Aldi 😉

Nooit geweten dat de Aldi ook hier in Schotland bestond, was wel benieuwd naar de producten die ze hadden. In het begin was er nog wat onenigheid over wat te halen etc. WE besloten dat Els en ik Stokbrood met iets aten en Anne en Eveline Pizza. Zo gezegd zo gedaan lijkt mij.. nou zo simpel bleek het niet te zijn. Na ongveer 20 min vervelen in een winkel (wederom) waren we klaar, hadden we brood en natuurlijk ook water (het water smaakte naar chloor als je het uit de kraan dronk, leek ons niet verstandig).

Ik reed per toeval (ja echt per toeval) meteen richting huis en wederom fout volgens de TT, maar ben er gekomen dus wat boeit het allemaal toch! Het was een vermoeiende dag als jenagaat dat we veel hebben gelopen, gezeten, gehangen en misselijk geworden in een bus, chaos in het verkeer en nu op terugreis naar het park zijn. Het weer is ondertussen beter geworden, dus helemaal happy maar wel moe.

Bij thuiskomst meteen gaan eten, heb uiteindelijk 2 stokbroodjes op..... jes dan hé....we hebben meteen de dvdserie aangezet. Het is echt een hele mooie serie om te kijken. Met z'n allen achter aan tafel zo zitten dat we de tv van de woonkamer wel konden zien. Geweldig aan tafel eten en tv kijken tegelijk....

Na het eten stelde Els en ik nog voor om te gaan tennissen. Tot onze grote verbazing zeiden ze allebei Jah.... Oeps dat was niet de planning, neej geintje, was kicken...

De eerste bal die over het net ging (heel hoog net ook nog) was van mij... bijna tegen de auto van de buren... nou jah, kon wel een nieuw laagje verf gebruiken. De tweede bal had minder geluk, die is na een zoektocht van Anne die hem daar heen had gestuurd niet meer terug gekomen uit het bosje naast de tennisbaan. Wel komt ze dan met 3 andere ballen terug, dus we waren niet de enige die zo speelde.

Els ons tenniskampioen (althans dat dachten we) bakte er helemaal niks van, eveline eigenlijk ook niet... anne was blij dat ze een bal raakte en ik stond tegen een paal of was aan het dansen met mijn racket. (kortom ik had niks te doen...) Uiteindelijk is els ook gaan zoeken naar bal, die ze ook neit terug heeft gevonden. Maar het was wel handig dat ze in het bosje stond want niet veel later., deed Eveline ook mee met het bal in bosje spelen spel. Dus Els dacht even de bal over het net terug te kunnen gooien, maar haar lachspieren waren absoluut niet behulpzaam en hebben er voor gezorgd, dat haar oog-hand coordinatie niet vlekkenloos was. 10 pogingen later konden we eindelijk verder spelen.

Het weer was van korte duur, rond negen uur begon het weer te regenen en zijn we naar binnnen gevlucht. Els had een boek, dus die waren we kwijt..... En jah Eveline, Anne en ik zijn voor de dvd gaan zitten en hebben in een scheur gelegen vanwege de dieren en de paringsrituelen, wat kan je daar droog van worden.

Na 1 dvd gezien te hebben en heel wat gaapjes verder besloten we om naar bed te gaan, morgen vroeg op de trein pakken naar Edinburg, daar ben ik pas echt benieuwd naar, maar omdat ik Stirling al vond tegenvallen weet ik het ook niet meer?! Het wordt morgen in ieder geval wel mooi weer...

ps: MKZ is hier uitgebroken, ik had nog zo gezegd.... geeen .........


Edinburg of Edinbrough???? (07-08-2007)



Kabaf... kabaf.... één ding weet ik zeker nu ik hier een paar dagen ben, Anne kan niet stil liggen. Kabaf.. Hallo, ik lig ook nog in bed hoor... haha, zegt ze tegen mij, heb slecht geslapen! Ja dat kan ikb egrijpen als jem ij als stootbumper gebruikt!

Het was vanochtend echt spitsuur op de badkamer, ik snap het knopje van de boiler nog steeds niet... echt een vaag ding. Je moet het knopje omzetten dan pas doet de boiler het.. maar op de een of andere manier kan ik ook geen warm water krijgen als dat ding aan staat. Morgen maar eens proberen als die knop uit staat misschien werkt het dan. Morgen maar eens proberen, anders geef ik het op hoor....

Het ontbijt was chaotsch, we hadden haast om de trein te halen maar ook weer niet.. dus jah, iedereen wil dooreten en ook rustig aan doen, uiteindelijk zijn we maar een paar minuutjes later vertrokken dan gepland. We hadden niet meer afgewassen, we zouden het niet goed doen als ouders volgens mij haha... Afwas alles laten staan....

Op naar Striling, daar de auto neerzetten en dan naar Edinburg, ben heel benieuwd naar de stad. WE ginngen een andere parkeergarage in, staan daar mannetjes die wilde de auto wassen, daar zijn we dus maar met een grote boog omheen gereden, zag er heel comisch uit volgens de rest in de auto, maar mijn zorg was om niemand aan te rijden en tegelijk mijn (ja van pap maar toch beetje mijn) auto niet gewassen wordt.

WE staken een weg over, kon ik weer terug, want tot hoe laat is de garage open... ik terug, de rest bleef gerust staan. Kom ik terug naar de overkant, kon het niet vinden, zeggen hun jah het stond hier ook... Dus ben ik die weg drie keer overgestoken voor niks... ARGHHGARGGHHH

Konden Anne en ik nog terug, want hij was niet lang genoeg open en hij was nog duurder dan de andere ook. Gelukkig hoefde we nog niks te betalen en konden we er zo uit. Op naar de vorige, waar we gisteren ook stonden, die was niet duur en lang genoeg open. Maar nu kwam het... de auto stond op dezelfde plaats dus, maar hoe komen we bij het station. Uhmmm die kant op, tussen huizen door, langs wegen... uiteindelijk komen we aan op het station, zijn els en eveline te vinden in de snoepwinkel... (dat was wel een beetje verdacht hoor, onder de mom van kaartjes kopen.) Yes Yes Yes, het treinsysteem van Schotland uitvinden. WE moesten in ieder geval Southbound, maar jah, welk perron is het. Met toeval stonden we goed, maar wat is nu tweede klas? Alles is hetzelfde hier....

Na ong. 1 uurtje rijden met de trein, door de hitte bevangen zijn, bestempeld door de conducteur en ons kapot gelachen om een hele knappe, neej echt hele knappe schot met kilt aan... en hij kwam naast ons zitten...MMMMMMMMMMMM Neej echt hij was niet verkeerd.... alleen schots....Jammer...

We zijn maar ergens uitgestapt, niet weten waar, later bleek central station haha... We hadden de Tourist Information vrij snel gevonden, dan begon de discussie weer, hoe en waar gaan we heen. pakken we de bus of gaan we lopen?! Ik koos de bus, lekker makkelijk en minder moe makend, de rest koos voor het lopen..... Ochjaah was ze vergeten te vertellen dat ik en mijn spieren op dit moment niet door één deur konden. Kortom ik ging kapot van het lopen, staan, zitten maakt niet uit wat ik deed, het was allemaal niet fijn.

Dus we gingen lopen, we liepen via een omweg richting kasteel. Mooi kasteel trouwens. Omdat ik de rij zag en me bedacht dat ik dat niet ging redden om drie kwartier in de rij te staan met mijn kknieen in deze staat van dienst. Besloot ik om er zelf op uit te trekken. De meiden gingen verder allemaal het kasteel in. Ik dacht duurt wel even dus ben eerst wat gaan drinken in een cafe... was jheel gezellig.

Even gesproken met William Wallace a.k.a. Bruce willis in Braveheart. Een leuk gesprek gehad over edinburg, nederland en natuurlijk braveheart. Ook hebben we het gehad over het feit dat wij als vier meiden gek waren om hier heen te gaan. Daarna ben ik nog langs het straattheater gegaan. Daar heb ik mezelf een mooi zitplaatsje verzorgt, wat ik was moe van het staan en lopen. Voor ik het wist waren we 3 voorstellingen verder en was het 2 uur laten. Nog even een kathedraal ingegaan waar ze een stellage aan het opzetten waren met een boor. Ooit gehoord een boor in een kathedraal, is niet mooi.... Ben nog doof?! Wat zegt u??

Ik kreeg onderhand honger en liep langzaam terug naar het kasteel. Omdat ik het idee had dat we wel met z'n vieren zouden eten had ik mooi gewacht maar rond half drie begon ik toch echt trek te krijgen. Ik ben richting het parkje gelopen en heb anne even gesmst met het bericht dat ik daar zat om te eten. Bleken ze al gegeten te hebben in het kasteel... neej dat vond ik absoluut niet gezellig en was eigenlijk ook pissed... geef dan door dat je gaat eten, dan weet ik ook als alleen lopend iemand in edinburg waar in aan toe ben... Was echt heel gezellig jongens... niet dus......

Gelukkig kwam er een oma en een leuke jonge man nog langs om mij op te vrolijken na deze bekentenis van het al gegeten te hebben. De oma was compleet de weg kwijt en vroeg mij waar ze heen ging, ze wist ook niet waar ze vanaf kwam... Ik geloof dat dat in Nederland DEMENTIE heet...

Die jongen wist ook niet waar hij precies heen ging, maar hij woonde in Edinburg, ik heb nog lang met hem gebabbeld, toch wel gezelliger om alleen op pad te zijn. dan kom je in contact met de echte schotten en edinburgers. Ik heb ontzettend leuke tijd gehad, met als dipje dan de lunch....

Rond drie uur kwamen de meiden eindelijk weer naar buiten, natuurlijk dolenthousiast..... brrrrbrrrrrr. Ik had ook lol gehad, maar niet op de manier wat hun nou precies lol noemen dus om dan de enthousiasme te delen, heel moeilijk. Lukte me dan ook niet....

Wij zijn nog met z'n vieren de route gelopen die ik al had gehad, nog even gekeken bij de straattheaterist uit Israel, echt geweldig om dat te kijken. Maar je moet wel je talen spreken. Ik heb zelfs een glimps gezien van Hans Teeuwen... later in de MAC las ik nog een stuk van hem over dat hij engelse humor moet toepassen want anders wordt hij tegengehouden bij de deur.

Over het algemeen kan ik zeggen dat Edinburg qua sightseeing echt saai is, als je het kasteel niet bekijkt, maar met het festival, heb ik echt een hele lleuke geweldige dag gehad. Hoe het zit met de andere drie?? Geen idee

Na het halen van een Rubix.... met schotse kleuren zijn we weer met de trein teruggegaan naar Stirling. Maar het perron opkomen in Schotland is nog niet zo makkelijk. Het zijn van die metropoortjes die niet altijd open willen, ook al staat de trein er nog. Maar goed, een boekenwinkel was naast het perron, dus niks getreurd.

zoals altijd gaat de terugreis sneller dan de heenreis en waren we zo in stirling. De heenreis ben ik mijn kaartje kwijtgeraakt aan de slikgrage machine bij de uitgang. Dus ik wilde graag mijn treinkaartje dit keer houden, ben naar één van de dames gegaan en het gevraagd, tuurlijk mocht het en nou heb ik een mooi kaartje waar op staat. Edinbrourgh naar Stirling. Heel cool vind ik...

Nog even wat boodschappen gedaan in de Tesco, die zijn hier toch tot een uur of 23.00u open. Ik zag de bui al hangen, weer een grote discussie over het eten, wat eigenlijk nog steeds was geweest, maar ik liep de tesco al uit voordat ik wist dat ik erin was? wat gebeurde er nu, ik was van mijn stokje... moeten jullie niet te vaak doen Dames....

Ik was moe, toen ik weer terug was in het huisje, het rijden gaat wel steeds beter, maar vind het nog steeds een hele nare bedoeling. Maar sta ik te stressen in de auto, gaat de auto stressen waar ik weer van gaan flippen. dus heb mezelf voorgenomen om relax te rijden (tenminste net alsof) en achter mijn oogleden en lichaam maar helemaal te flippen tijdens het rijden. Het leuke is dat de meiden nu denken dat ik heel relax rijd, dus ook dat ik het niet eng vind... Brrrrbrrrrr ben zo blij als ik weer in Holland rijd. Ik heb pas 10 maanden een rijbewijs, absurd om dan al hier te gaan rijden. Maar ben trots op mezelf want ik kan zeggen dat ik er heb gereden.... haha... doe dat maar na...

Anne en remco waren weer aan het smsen vanavond, Eveline werd weer gebeld door papslief en Els had bericht van haar ouders.. Mijn mobiel blijft stil....moet pap nu toch echt een smsen leren, want ik vind het minder leuk worden als je niks hoort. Vroeger hoorde ik altijd iets van mam nu niet meer... dat is toch wel raar. Het geeft je een raar gevoel. Ik ben dan ook blij dat ik wel wat erug heb gekregen van de buurvrouw en mijn tante. Onbewust doet het je toch goed, dan weet ik ook dat het met pap goed gaat, want je eenzijdige communicatie helpt niet om erachter te komen of alles goed is... toch??

"s avonds chips, butter koekjes gegeten en short bread.. kortom ongezond. Els was ik weer helemaal kwijt, bleek al weer in boek 2 te zijn begonnen. Je kan volgens mij zeggen dat haar bed afbrand en nog geen reactie.. het is wel lastig want het duurt langer om te vertrekken want Els doet echt alles op het laatste moment omdat ze aan het lezen is.... Maar ja, het is niet anders...

Eveline, Anne en ik zijn weer naar Planet Earth gaan kijken..... met een eend die een mijl van de plas haar eireren legt in een boom, neej niet vlak bij de grond gewoon 4meter de lucht in....Dus dat had wel weer een groot lachniveau.... weten jullie nog dames "mama, heb ik al gezegd dat ik hoogtevrees had??"

Daarna was iedereen wel moe en besloten we om morgen naar loch lochmond te gaan maar wat we daar gaan doen, nog geen idee, gaan we morgen bij het ontbijt bekijken.

ps: volgens anne zijn er geen muggen bij ons op de kamer, waarom wordt ik dan elke ochtend wakker met minstens 3 muggenbulden??



Een dagje Natuur, beklimming Ben Lomond..... (08-08-2007)


Nou ja zeg, ben ik helemaal gek geworden. Even een klein heuveltje beklimmen, kortom één van de hoogste toppen van Schotland. We zouden gewoon even naar loch lomond gaan en even een mooie wandeling maken in die buurt.

Uhmm na het bezoken van een tourist information center langs het meer, beslolten we om de berg te beklimmen. Het zou ongveer 5 uurtje duren en we hadden dus tijd genoeg om te doen. Iedereen had te drinken en te eten bij zich, dus niks dat ons zou tegen houden dachten we.....

Eerst moesten we nog een stukje verder rijden langs het meer op, tot waar de weg op houdt. Dat is wel een raar gezicht, de weg stopt gewoon en dan is daar een parkeerplaats, heel mooi langs het meer. Niet dat we lang van het meer hebben genoten beneden, we zijn meteen aan de bekliming begonnen. In het begin viel de stijging wel mee, niet heel sterk wel redelijk om te doen.

Aangekomen bij de eerste kruising hadden we al ongelooflijjk uitzicht op de Ben lomond maar ook zeker op het grootste binnenmeer van schotland. Het was zo ontzettend mooi, tegelijkertijd probeerde wij de amerikanen voor ons kwijt te raken. We lieten ze eerder starten dan ons, dat wij niet voor hun liepen. Ze liepen over het algemeen wat snelller....

Eveline die sprinte naar boven op haar gymschoenen. Anne had hetzelfde tempo als in Oostenrijk bij de door ons beklommen topjes. Els had haar klimmood weer aan, kortom als ze niet kon klauteren of andere paadjes kon nemen dan het hoofdpad, was het een lopende zombie. En ik kreeg eigenlijk steeds meer last van ademnood. Ik was iets te snel begonnen.

We liepen op een gegeven moment op een mooie helling, helemaal en alleen gras om ons heen. Helaas liepen we niet op de kam, anders konden we ook rechts van ons bekijken. Nu zagen we alleen het ontzettend mooie meer Lochmond,.... we konden nog niet zien waar wij verbleven op het park.

Uiteindelijk ging het zeg maar stijl en zigzaggend omhoog. Met dat stuk had ik toch wel grote moeite. Begon me ook duielijk af te vragen wat ik ook al weer zo leuk vond aan bergbeklimmen. Eigenlijk vraag ik me dat altijd af als ik ermee bezig ben maar gelukkig herinnerde ik het me snel genoeg weer. De tevredenheid en trots die je voelt als je bepaalde punten heb behaald terwijl je dacht dat je het absoluut niet zou behalen. Nu was dat voor mij elke top die ik kon zien. Elke keer was ik weer blij dat ik het gehaald had. Dus daarom vind ik bergbeklimmen zo leuk, je voelt je zo trots dat je ondanks alle tegenslagen toch het heb bereikt. Net zoals in het dagelijks leven zeg maar....😉

WE klommmen, Eveline en Anne twee berggeiten en Els en ik deden gewoon elkaar steeds inhalen. Dan hijgde ik voor en dan zij weer. Was ook wel leuk om te zien, genoeg overlegd over het feit dat het zo mooi was. Tegelijkertijd werdt het steeds donkerder, kouder en steeds meer wind kwam eraan. Uhmmm gaan we het wel redden. Ik keek omhoog en zag eigenlijk de bui al hangen!!!

We besloten dan ook ong. 1 uur onder de top om terug te gaan, het dalen was misschien wel even zwaar als het klimmen. Okey je hebt geen last van je adem, dus jah het is makkelijker. Maar je voelt ook je enkels en knieèn... het enige wat ik me kon bedenken was hoe blij ik was met mijn bergschoenen. Op de foto hierboven zie je els lopen in haar zombiemood, terwijl het uitzicht zo mooi was. Zo jammer dat ze dat doet. Op de terugweg had ik het het makkelijkst. Toch liep ik achteraan, puur omdat ik zo veel van het uitzicht genoot. Pas toen het gevaarlijk werd om vooruit te kijken ben ik gaan sprinten en liep ik snel vooraan in de groep haha....

De afdaling heeft nog ongeveer een uur geduurd. Tegen de tijd dat wij benenden waren zat de top in de wolken. Het is een goede keuze geweest om naar beneden te gaan. Het was heel jammer maar ook omdat ik het toch weer heb gered. Wel op mijn tempo maar dat maakt niet uit, niemand gaf op en is boven gekomen tot waar we zijn geklommen haha...

We zijn meteen naar huis gereden, we zouden ´s avonds namelijk gaan eten in the Lion and the Unicorn. Aangekomen thuis heb ik pap even gebeld, is altijd leuk om te doen. De rest is gaan douchen etc... Ik was als laatste aan de beurt, want ja mijn haren drogen het snelst. Els was tussendoor aan het lezen natuurlijk, boeken zijn heel belangrijk. Ik ben bezig geweest om in mijn reisdagboekje te schrijven. Na het douchen zijn we vrijwel meteen gegaan. We wilden gewoon rond half zeven er zijn, want rond negen uu rmoeten we wel weer terug, dan wordt het al donker.

We reden naar Thornhill daar is de pub. we konden het niet vinden, ik vroeg het aan twee toeristen, ze waren niet bekend in de omgeving maar wisten wel waar het was. 200 m terug haha.. .ik reed nog aan de verkeerde kant van de weg, het blijft lastig hoor.

Aangekomen zaten we midden in de pub, om ons heen zaten alleen maar mensen boven de 55 jaar. dus echt een jongerenpub dus. We hebben volgens mij alles gevraagd wat er op de kaart stondl, wat is het?? Die vrouw die ons hielp echt zeggen ' Ja het smaakt nergens naar, maar met een steak erbij smaakt het goed'.... leuke beschrijving.

Els en ik zijn gegaan voor een Gammon Steak, eveline voor iets vaags en Anne voor een Steak Pie, met datgene wat nergens naar smaakte...

Na een overheerlijk toetje zijn we weer naar huis gegaan, alleen was de deur heel moeilijk om open te maken. Na verschillende pogingen van mij, nam eerst els hem onder handen lukte niet, en volgens mij heeft Eveline ons uiteindelijk bevrijd uit deze pub.... Nog nooit beleefd zoiets!

Thuis aangekomen ging het weer hetzelfde als vorige avonden. Uhmm Els waren we kwijt in een boek, Wij achter de DVD.. .je bent maar één keer in Schotland toch... Tegelijkertijd overlegd wat we morgen gaan doen....

We willen in ieder geval langs de waterval van Callander en we willen de Forest Drive..... doen... Uhmm ben benieuwd....Maar ga eerst even slapen met de rustloze Anne en de geweldige muggen!

ps Morgen wordt het mooi weer....



Forest drive, Duke's pass en nog veel meer.... (09-08-2007)



Zo vanochtend een beetje uitgeslapen. Doet dat goed zeg... niks om je zorgen over te maken en lekker relaxen.. Jah Jah... Met anne naast je, lekker chagy van de nacht is het niet leuk om zo wakker te worden. Blijkbaar waren er al meer wakker, want ik hoorde de motor van de badkamer-afzuiging. Ik besloot om positief op te gaan staan. Wat moet je anders in je bed toch? Ik heb me even aangekleed, ging richting de gordijnen en verwachtte de eenden meteen?!

Uhmm ze waren er niet, de eerste keer deze week. Zelfs met heel slecht weer zijn die eenden er.... dus ik besloot even naar buiten te gaan om het mysterie van de eenden op te lossen. Niet ver van ons huisje af wist ik al waarom ze niet kwamen, ze werden al gevoerd vier huisjes verder. Ik liep terug naar binnen en ging de tafel dekken. En jah hoor, voordat er nog iemand in de kamer verscheen, stonden de eenden al weer voor de deur. Toch blijft het een leuk gezicht hoor, die eenden

Na het ontbijt hebben we onze planning gemaakt, eerst even richting Duke's pass om foto's te maken daarna Forest drive.... als we die af hebben gereden gaan we naar Callander om even boodschappen te doen, misschiein als we even konden vinden langs de watervallen, dan weer naar huis om te eten. Vanwege dit hebben we alles laten staan van het ontbijt, zodat we ten eerste niet hoefde af te wassen maar ook omdat we geen zin hadden om af te ruimen. Dus jah, dan kunnen we het laten staan en gewoon nog thuis lunchen. Ook namen we dus geen drinken of lunchpakketje met ons mee....

"s middags gaan we even langs het eiland Inchmahome.... tenminste dit is onze planning. Eerst moeten we maar vertrekken richting Inchmahome.


Duke's pass is zo mooi, niet te geloven, maar goed we hadden die al gezien, dus eigenlijk was het weinig interessants meer, op naar de forest Drive. Die was apart om te doen, we konden niet harder dan 20km/u rijden, want anders kwamen we uit de forest drive als milkshakes. Ik dnek dat het in totaal zon 15km was, en het uitzicht echt geweldig om te zien.

Na een bijna een uur rondgereden te hebben in het bos, trouwens het was echt mooi om te zien. zijn we richting Callander gereden, daar zijn we in de Tesco to Go boodschappen gaan doen. Ze hadden hier inderdaad minder maar nog genoeg..... daar heb ik meteen even gevraagd waar we de watervallen konden vinden, wnat natuurlijk waren die niet te vinden haha...

Natuurlijk konden Els en ik ons niet inhouden. We zouden wederom gaan klimmen en klauteren. Voordat ik het door had, was els al weg, dus ik probeerde haar nog in te halen. Het is gelukt, ik liep en klauterde gelukkig al snel voorop.. haha...

Toch konden we ons doel niet bereiken, want we wilden eigenlijk naar de overkant kletteren maar het water was toch te wild en te waterig. Ik had geen zin om erdoorheen te lopen maar toch had ik het idee, dat het moest lukken. UIteindelijk na kijken, klimmen en weer verder kijken, besloten we onze strijd op te geven, het zou niet meer lukken. Ook gaven we het op omdat we nog moesten eten en naar het eiland vanmiddag en het was al 1 uur geweest. Jammer maar we hebben het wel leuk gehad... toch Els...

Thuis hebben we heerlijk toastbrood op en crackers en volgens mij ook pittenbrood, maar dat heb ik niet op. Het is trouwens geen pittenbrood meer hier, hier zitten er helee noten in haha...

Na het eten besloten we om naar het eiland te gaan, we konden niet meer met de auto bij de haven (haventje wel te verstaan, waar je een bord om moet draaien om mee te kunnen met de pendelboot, dan weet de schipper dat er iemand staat te wachten op de pier.... (piertje)). Dus parkeerde we het 250m verderop langs het meer, ik ben maar niet in de berm gaan staan, want de auto's die daar stonden waren er wel 20cm ingezakt, aangezien ik geen zin had om me weg te laten slepen....

Het was wel weer een stuk lopen, pffffpffff. Aangekomen op de vlonder/pier zagen/hoorde we een nederlands gezin ruzie maken. De dochter en zoon vonden alles onredelijk en niet normaal. Mam vond dat Pap haar zijde moest kiezen en dat het allemaal onzin was wat ze deden. Dus Wij besloten maar om ons voor geen Hollanders aan te doen, we spraken engels etc, maar geen Nederlands. We werden wel wat raar aangekeken maar het was ook heel leuk om te doen.

Steeds opmerkingen over het gezin maken, terwijl ze ernaast stonden en ze konden ons niet echt verstaan, tenminste hun dachten dat wij hun niet konden verstaan. De schipper was er al snel. Een echt schot die plezier had in zijn vak. We konden zwemvesten omdoen, maar hij zei, het is onzin voor zo'n klein stukje, plus als je verzuipt dan ben je scnel bij de kant, het meer is ondiep en je maakt meer kans op overleven zonder zo'n ding dan met. En oja als het bootje zou omslaan met dit weer (prachtig weer) dan was het wel heel raar. Dus jah, we hebben geen vest omgedaan.

Op de boot spraken we Nederlands, die mensen keken ons wel heel raar aan, maar jah je kan nie taltijd engels blijven. De schipper waarschuwde ons nog voor de Wild Bork (wild zwijn) genaamd Victor. Wij grapte terug, jajja we kijken uit. Hij probeerde ons echt te overtuigen dat dat wilde zwijn er echt was. Jaja, zeiden we maar en gingen het eiland op.

Op het eiland gingen we richting het souvernierenwinkeltje. Daar stond een grote kleerkast man achter de kassa genaamd Victor. Dus eveline zegt tegen me, zal hij het zijn, dat wild zwijn. Dus ik zei" Neej dat geloof ik nooit." Komt toevallig die schipper binnen en zegt, kijk daar heb je hem, ons wilde zwijn genaamd Victor. En we hebben echt in een deuk gelegen. En victor heeft me later nog geholpen met de kaarten die ik er wilde kopen. Wel een heel erg aardige wilde zwijn was het... maar ben benieuwd of hij het tegen iedereen zegt.

Na in het winkeltje te zijn geweest, waren els en ik, Anne en Eveline kwijt. Dus jah, dan loop je meteen richting het toilet, want het zijn echt twee zeikwijven. na vijf minuten daar te hebben gestaan, gaf ik het op en ging terug naar de ruine. Maar daar had ik ze snel gevonden. Maar Els stond nog bij de wc. Gelukkig heeft zew het ook snel opgegeven. Want wij waren al de hele ruine aan het bekijken. Ik had het eigenlijk vrij snel bekeken en begon me te ergeren aan het Nederlandse gezin. Die dochter schreeuwde nog "neej Pap, we moeten nu weg, want ik verveel me...."

tot vijf uur konden we op het eiland verblijven en dan vertrok de laatste boot. Rond kwart voor vijf zijn we nog een rondje om het eiland gelopen, zo groot was het eiland, dat we nog tijd hadden om twee bootjes te wachten voordat we instapte bij dezelfde schipper. Victor "Wilde Zwijn" was nu ook aan het varen. Maar we hadden dezelfde schipper als de heenweg en we voeren nu ook weer met de vader en dochter van het NEderlandse gezin. Die waren echt vreselijk om mee te worden gezien. Dan schaam je je echt om hollander te zijn.
Na het eiland bezocht te hebben zijn we teruggereden naar ons huisje. Daar hebben we gegeten.....

Na het eten was het een vast avondprogramma, alleen wisten we nu niet precis waar we heen zouden gaan, na lang beraad en veel naar elkaar kijken voor ideeen besloten we om richting Glen Coe te rijden. Het was wel een eind rijden maar jah... wanneer kom je hier nou nog. Er is goed weer voorspeld dus alles zou helemaal goed komen.

Vanavond was het leukste moment van de dvd, een ijsbeer die even goedendag komt zeggen bij de onderzoekers zelf. Alleen was het een mannetjesbeer die zelfs niet bang was voor explosieven en de onderzoekers zochten naar vrouwtjesberen, wel een leuk shot. Een beer die door het raam naar binnen kijkt, nadat de onderzoeker heeft gezegd, volgens mij hoorde ik iets.....


Glen Coe, puur natuur.... en die 4 pence natuurlijk (10-08-2007)



Vandaag is een dag geweest om nooit te vergeten, tenminste zo denk ik erover? Vanochtend stond ik op met het idee dat het geweldig weer zou zijn. Maar toen ik de gordijnen in mijn kamer open deed en het getik van de waterton hoorde, wist ik dat het niet zo zou zijn. Het was ouderwets schots weer, alsof we dat nog niet eerder hadden gezien van de week.....

Het ontbijt ging er goed in, ik had ontzetetnd veel zin om dan eindelijk dan richting de highlands te gaan. Eigenlijk vind ikd at het mooiste hier, ook al ben ik er nog niet geweest, toch weet ik dat het mooi zal worden, je bent niet voor niks boekenfanaat toch??

Eerst gingen Anne en ik nog langs de eigenaresse, een hele aardige vrouw, even vragen hoe het zit met het uitchecken, we willen nog ergens heen morgen en de uitchecktijd is eigenlijk pas om negen uur, half tien... wij willen toch echt wel rodn half negen weg, dus even checken of het ook eerder mag. Nou na het gevraagd te hebben en een kwartier verder door al het geklets over paardrijden, glen coe, de mooie plattegrond die ze als behang heeft hangen en natuurlijk ook over het eten van eergisteren en voor het feit dat we er vanavond weer hjeen gaan. Waren we weer terug in het huisje, konden we eindelijk vertrekken.

Volgens de vrouw was het ondanks de regen zeker de moeite waard. De regen zouden wij vergeten als we de Glen Coe vallei in zouden rijden. Ik was benieuwd.....

Aangekomen in het dorpje Glen Coe, bleek het verder niks meer te zijn. In het toeristencentrum hebben we ng veel bijgeleerd van deze omgeving. we mochten gratis naar binnen van een lieve oude vrouw, het was een tentoonstelling over de ontstaanswijze van de Glen Coe, eigenlijk kostte het 4 pond per persoon dus zo'n 6 euro, maar wij mochten gratis naar binnen. Echt heel lief, binnen werd ik snel weggesluisd bij de stenen die er te vinden waren in dit gebied, anders ga ik teveel zoeken denk ik...

Wij hebben die aardige vrouw nog wel fooi gegeven, die fooi heeft zij weer in de pot voor de instandhouding van deze natuur gegooid. In de winkel bij het toeristencentrum zag ik nog een mooi computerprogramma over kaarten, maar heb me heel mooi in kunnen houden.

We hebben nog wat gegeten in de plaatselijke lunchroom, was goed te doen, alleen vraag ik me wel af, hoe die mensen een bacon sandwich eten zonder vork en mes te gebruiken, want het was wel verdomde lastig hoor. Ook hier vond ik de cappocino veel te sterk gezet, ben blij als ik de koffie van thuis weer kan drinken. MMMMMMMM moet er nu niet teveel aan denken hoor.... Na het eten zijn els en ik nog wat gaan struinen in de soevernierswinkeltje, in de lunchroom. Daar heb ik sjefke gehaald, een kleine maar gevaarlijke highlander, om de auto te beschermen.

UIteindelijk waren we rond half viif weer terug in het huisje, daar hebben we gedouchd, ingepakt en natuurlijk al de eerste dingetjes in de auto gelegd. Het was moeilijker om alles weer ind e auto te krijgen.... want ja... eveline, els, anne en ik hebben boeken gehaald.. en jah... er gingen ook weer ong. 20 pakjes chips mee terug..... als het er niet meer waren...

Na het inpakken zijn we nog gaan eten in de pub waar we woensdag ook aten, wederom zaten we vast met de deur. Wel waren er nu nog gezelliger mensen in de pub. Bijvoorbeeld de nederlanders, die ervoor zorgde dat we niet meer ongestoort konden praten over de andere mensen, maar ook de buurtvereniging van vissers... echt geweldig. De jognste van het stel had de grootste gevangen en de grootste kerel van de vissers had natuurlijk de kleinste gevangen, ze gven hem visvoer om hem te helpen bij de teokomstige vangsten.

Na ook weer lekker gegeten te hebben met een toetje, verkeerde koffie etc... zijn we weer naar huis gegaan. de laatste keer dat we dat zouden doen dze week. De weg van Thornhill naar Dykehead rijden... dus jah, dan moet je er maar van genieten. Maar ik kon niet lang genieten, het begon al donker te worden en ik moest toch echt nog een kwartiertje rijden ofzo...

Toch waren we voor het dnker thuis, daar hebben we nog genoten van een hele mooie zonsondergang...

Na de zonsondergang zaten Eveline en ik naar de kaart te kijken om de muur van Hadrian te vinden. Omdat iets binnen had laten liggen, en dat wilde pakken, liep ik naar binnen... dat dacht ik.. ik liep met een hele luide klap zo tegen de glazen deur aan... "De eerste keer deze week" en dat op de laatste avond... haha, misschien omdat dit de eerste avond was dat we buiten zaten?? haha...

Ik met ijs op mijn lip.... omdat hij wel heel dik werd... en neej ik zat niet te wachten op het busje... keken we gewono verder op de kaart. Els en Anne kwamen terug van de meeroever... Els liep rechtstreeks naar binnne, dat dacht ze.. haha... ze liep pats tegen de glazen deur aan....

Ze maakte er meteen actie van en heeft een blaadje op de deur geplakt.. Kijk uit, deur is dicht! Nou niemand liep meer tegen die deur...

Niet veel later zijn we naar binnen gegaan! We zijn daar in het boek voro de voglende gasten gaan schrijven. Als laatste bericht krijgen jullie dit verhaal voor jullie geschoteld.... dit is dus over ongeveer 3 daagjes.. het is een heel droog maar toch ook informatief verhaal!

HIerna ging Els weer lezen op de bank dit keer... Anne maakte haar bed op op de bank... ze had te weinig ruimte in bed en ze vond het matras te hard. maar als ik op de bank zou slapen ging ze wel in het bed.. NOU neej bedankt dus... dus zij ging op de bank samen met els! Waarom die op de bank lag?? geen idee??? Eveline en ik hadden dus allebei onze kamers voor ons alleen....

Weltrusten...

Ps: van de week is er ook nog een jongen bij ons naar binnen gelopen, die zat origineel bij ons naast in het huisje maar vond de geur van onze keuken zo lekker, dat hij ineens naast ons stond.. Oeps.... en de ochtend erna, volgens mij was dat vanochtend.. stodn zijn zusje bij ons bijna binnnen... lekker familie is dat....!!!! Ze zijn echt desperated om te vluchten van huis, jammer alleen dat hij te jong was haha....

Ps2: Anne had donderdagavond heel veel zin in knakwosten en dat heeft ze geweten.. ze heeft de meeste dan ook opgegeten, okey met hulp van de eendjes.. maar we gaan Remco tegenwoordig maar Knakkie noemen want ze had wel heel erg trek in knakworst haha...2 blikken hé anne....

Hadrian wall, waar is die nou???? (11-08-2007)



Oef... wat was dat lekker zeg, het bed alleen en niet het gebonk 's nachts tegen me aan.Maar jah, eigenlijk ben ik niet van mijn plaats af gekomen vanacht, lig lekker in mijn slaapzak. Ik dacht dat ik mijn wekker had gezet, maar heb het blijkbaar niet gedaan. Gelukkig werd ik wel op tijd wakker, zo op tijd zelfs dat het eigenlijk te vroeg was. Jammer, maar jah, ik had ook wel weer zin om alles op te ruimen en dan weer naar het volgende avontuur te rijden, namelijk de boot terug.

Iedereen was echt totaal chagerijnig... niet nromaal gewoon. Het was zo erg, dat ik zelfstandig maar heb gegeten en daarna het huis ben ontvlucht, ik heb al het afval weggebracht, de flessen uitgezocht en ingeleverd bij de bottlebank. Daarna nog even naar het meer geweest, de rest was binnen bezig met van alles. Ik heb alles in de auto gepakt, daarna nog meer afval weggebracht. De humeuren van iedereen werd er niet bepaald beter op. Ik werd er gewoon chagy van, terwijl ik juist blij en vrolijk was.

iedereen zag het als naar huis gaan vandaag, dat is een grote fout geweest, want dit is onderdeel van de reis. Je gaat naar de boot, dat is onderdeel van de vakantie, zo moet je het zien, anders houd je het nooit vol.... Gisteren avond hadden we besloten om naar Hadrian Wall te gaan, hiervoor zouden we een andere route volgen richting NewCastle dan de heenweg. Zo rond acht uur had ik eigenlijk geen zin meer om met ze in één auto te gaan zitten, het steeds vitten op elkaar, terwijl het nergens voor nodig was.... brrrbrrrr, waarom kunnen hun niet tegen wat minder slaap...😉

Rond half negen ben ik de eigenaresse, tegen de zin van bijna iedereen maar gaan halen, het huisje was helemaal goed opgeleverd. We hoefde niks voor de stroom te betalen, we hadden nog precies 4 pence over... jah niet voor niks hollanders he... neej joh, we wisten het niet, maar vonden het wel leuk. Ik kreeg nog een goede terugreis toegewenst van haar en daarna richting de auto. Hé eindelijk op weg... ben benieuwd hoe het gaat lopen.

Ik heb volgens mij wel 30 zakjes chips in de kofferbak gestouwd. En dan de tassen. Eveline heeft toch wel het meeste mee volgens mij. Ik heb dan wel 11 boeken bij me terug, maar alles zit in twee tassen? Doe ik goed toch, ik had dan ook niet veel van kleding bij me. Maar volgens mij spande eveline de kroon met 4 tassen... Het maakt niet uit, vile me gewoon op.

We waren dan eindelijk op weg. Ik had ontzettend last van me rug, het was gewoon niet normaal, maar jah had gisteren dan ook bijna 5 uur gereden en nu dan weer 6 uur.. ben benieuwd hoe ik het vol houd. Ergens toen we richting Stirling reden begon ik me ernstig te vervelen achter het stuur, we besloten het spelletje te doen waar bij je de laatste letter van een dierennaam moet gebruikten voor een nieuwe. Nadat we bijna bij Edinburg waren en geen dieren meer wisten besloten we verder te gaan met dingen te benoemen. Was nog best lastig hoor...

Bij edinburg had ik op een gegeven moment zo'n slecht weer, dat ik bijna de auto aan de kant had gezet. Wel had ik besloten tegen beter weten in dat ik de lampen aan zou doen. Ik kon zelf gewoon niks meer zien, dat was echt rottig rijden. Maar gelukkig na een half uurtje heel klote rijden, kon ik weer zien.

Ongeveer een uur na Edinburg besloot ik even te stoppen, waar het was "Geen idee" Het zag er rustig uit en ik kon even uit rusten, uitstappen en wat drinken. Ik had mijn blikje cola al op, jammer genoeg. Nou dan ga we verder met de ranja. Ik schatte dat het nog ong. 2 uur rijden naar de muur was. Maar wist het helemaal niet zeker. Nou een zakje chips en even uitgerust te zijn, ben ik verder gereden, ik wilde zo snel mogelijk in newcastle zijn. Ik was moe en uitgeput, dus jah....

Na ong 1.5uur rijden kwamen we bij de grens van schotland en Engeland. Het was een ontzettend mooi gebied waar we doorheen reden, echt ongelooflijk mooi. Het landschap als een lappen deken van verschillende kleuren over de grond. Ik had nog nooit zoiets gezien. De heuvels waren ook bijzonder leuk. Ze hebben er blijkbaar geen toppen, dus je stort meteen weer de diepte in. De gemiddelde percentages daar zijn 15, dus stel je maar voor... lekker stijl omhoog en dan weer stijl naar beneden, erg leuk om te rijden. Bij de grens zijn we even uitgestapt, zoals befaamde toeristen dat doen.. klik, klik, klik en weer in stappen, foto's gemaakt...

Na weer een uur of zo, zijn we aangekomen, we reden eerst verkeerd, het was een heel smal straatje, waar wel een bordje stond met "Hadrian Wall" maar nergens kon je je auto kwijt, ik was al blij dat ik geen tegenliggers had, want aan beiden zijde van de weg waren van die muurtjes van keien. De weg ben ik afgereden, toch wel een zekere 3km, echt een plattelandsweggetje... we kwamen weer uit in het dorp zelf. Omdat één van ons op springen stodn besloten we even te stoppen bij het cafétje op de rotonde. Ik duurde wat langer voor de tom tom in te pakken en els ook om een reden. Die moest juist nodig en de andere twee waren ineens spoorloos verdwenen.

Nou dan ga ik maar weer terug in de auto zitten. ze waren niet bnnen nergens... Els was ook een beetje geirriteerd. Na ong. 5 minuutjes wachten kwamen ze aangelopen, ze waren al richting de wc gelopen, mij boeide het weinig, ik was alleen boos om het feit dat wij niet wisten waar ze waren midden in schotland, in een vreemd cafe. Els ging nog even naar de wc en ik heb de tom tom weer geinstalleerd. We hadden de muur eigenlijk maar opgegeven, want we konden het niet vinden.

We reden richting NewCastle, zie ik een bruin bord, daar ben ik op gefixeerd, want dat zijn toeristische plaatsen. En jah hoor er stond Hadrian Wall op. De drie achterin, he waarom stop je. Jah jullie wilden naar die muur toch, Anne en ik gingen kijken hoever het lopen zou zijn naar Hadrian wall. Het was te lopen, maar ik had geen zin meer. Het was een klompje stenen dat je van hier ook kon zien. Els, Anne en Eveline zijn een kijkje dichterbij gaan nemen terwijl ik me ontspande in de auto. Niet veel langer waren ze al weer terug.

Okey jullie hebben gelijk, het is groot aan historische waarde, maar jah vond er geen bal aan. Op weg naar de boot werd Els steeds meer misselijk... en ging ze er maar bij liggen

Het rijden op zich is een aparte ervaring in Engeland. Maar jah, ook leuke momenten gehad hoor tijdens het rijden. Zoals schrikken van een auto die ineens rechts komt inhalen etc...

In NewCastle zijn we nog even gestopt bij een winkelcenturm om ons avondeten bij elkaar te halen. Ik heb 12 crossaintjes... tjes gehaald om te eten, niet dat ik veel binnen zal krijgen denk ik?? Maar we kunnen het altijd proberen.

Netjes op tijd rond drie uur waren we aangekomen in de terminal van de rederij. WE stonden echt in de verkeerde rij. auto's zonder mensen erin, de langzaamste rij en ik begon me ernstig te vervelen. De rest was al niet te genieten dus ik ging lekker meedoen. Maar dat werd ook niet gewaardeerd, ik legde nog uit dat het alleen kwam doordat ik me verveelde. Na ongveer 2 uur overal gewacht te hebben, de douane controle gehad te hebben met een ernstige ondervraging door een doauna, kondern we na weer gewacht te hebben eindelijk de boot op. Yes geen hellingproef, Yes geen links rijden meer, Klote we zitten op een boot.... hahaahah, ik haat varen!

Dit keer hadden we een kamer minder diep in schip, haha, geintje veel dieper, het laagste wat er maar was. En de boot trilde als een gek. Dit bleef de boot ongeveer doen tot dat we aankwmane. We vertrokken al met een uur vertraging. Heb pap even gebeld, moest even met iemand anders praten dan 3 blabla gezichten die naar huis wilde. Ik had nog wel zin in een avondje boot.

met els ging ik even naar beneden naar de hut, daar vonden we uit dat de bedden nog al los hingen van de muur, dit hebben we even gemeld, later kwamen twee hele leuke denen het bij ons maken. Dit alles hebben die andere twee gemist. Els en ik hebben wel van bed gewisseld, want ik ging niet meer in het losse bed, wegens het gewichtsverschil, besloten we om te draaien, zij in mijn bed, het krakbed en ik in de andere....

's avonds hebben we niet veel meer gedaan, het was een butschip. Weinig te doen, de film ratatouille draaide niet eens en jah iedereen wilde naar huis. Ik had er graag een leuke avond van iwllen maken, maar jah ik werd ook rusteloos en beogn me te vervelen.

Na nog een paar potje boter kaas en eieren met zout en ketchup zakjes, zijn we naar beneden gegaan,. Het was ondertussen al hafl twaalf hoor...

Ik heb lekker gelezen, zoals de rest eigenlijk. Anne met haar engels EHBO boek, waarvan ze bepaalde woordjes niet wist. En dat doet de HBO-V opleiding en ze kan niet eens EHBO... ik snap dat echt niet... en Els schreef in haar dagboek, ben eigenlijk nog steeds benieuwd wat ze heeft geschreven over ons haha.. jullie lezen die van mij toch??

Rond 1 uur gingen we slapen, licht uit. Ik viel als een blok in slaap, voor 1 uur dan. daarna ben ik elke 10 minuten wel wakker geworden als het niet vaker was... ik was dood en dood misselijk, niet normaal en 's nachts ging die boot nog meer op en neer.... neej een cruise hoeven jullie niet aan mij cadeau te doen hoor...

Yes 's morgens vroeg.. denk je nou echt dat ik de rest wakker kreeg??? Niet dus, na 40 min probeerde ik het nog een keer... Yes gelukt. En hoppa meteen het licht aan, he.... dat hoorde niet bij de afspraken. Mijn ogen die waren lekker wakker nu ineens.. Ik had een grote muggenbult op mijn gezicht, vanacht alweer kapot gekrabr... jah had niks te doen.. ik snap het zelf ook niet.

Op naar buiten, lekker de frisse lucht in...

"s nachts werd het licht nog aangemaakt, net toen ik wel sliep, omdat Eveline zich net bedacht dat ze de ontbijtvouchers was vergeten in de auto. Ik had zoiets, als je weet dat ze in de auto liggen, waarom kijk je er dan nog naar in de midden van de naacht?? Maar ze heeft ze dus niet gevonden want ze lagen in de auto.

In de ochtend moesten we die eerst hebben dus. op naar de geustservice. Eveline zou meelopen omdat ze wist waar ze lagen. Ze komt terug van de auto met de vouchers en het bericht dat de auto's nog al dicht bij elkaar stonden....

Niet normaal, was leuk om te zien, maar hoe kom je die auto nou normaal in,.... Het eten van het ontbijt was trouwens prima... Hey anne, weet je nog.. one cup -> Two Cups.. met die deense ober!? Hij wilde heel graag twee kopjes geven maar het was geen voorstel voor twee kopjes, het was een vraag tussen 1 en 2 kopjes... dus anne antwoorde met Yes... En die vent niet weten wat... geweldig gezicht..

We kwamen met een 2 uur vertraging in IJmuiden aan. Na het aankoppelen etc. mochten wij pas als laatste van de boot af. dat betekende aan boord op het dek ongveer 45 min wachten daarna in de auto 40min wachten en dan nog buiten een 20 min wachten, kortom ik was helemaal gaar, maar dat was bij iedereen zo...

Bij het uitrijden was er zoveel vertraging, dat de auto's om de boot op te rijden al klaar stonden.... rond 2 uur reden we dan eindelijk weg vanuit IJmuiden... we hadden natuurlijk een omleidnig en alles, alles overleefd, behalve die gek die mij in een bocht van een afrit, rechts via de vluchtstrook inhaalde, ik schrok me helemaal dood. Die vent was echt te link om waar te zijn, die mensen mogen ze van de weg halen.

Net na utrecht had ik een grote dip, zo groot dat bijna mijn ogen dicht vielen, ik ben nootjes gaan eten, frisse lucht via het raam etc. Het was trouwens warm in Nedelrand. Maar gelukkig zag ik daar ineens... Nijmgeen... nou ik had ineens geen vermoeidheidsverschijnsleen meer en ben in één keer doorgereden naar huis. Eerst Eveline afgeleverd, daar moesten we natuurlijk wel iets drinken.

Dus zo gezegd, zo gedaan, daarna Els weggebracht daar wsa niemand thuis, dus waren we ook zo weg. Ik heb Anne thuis gebracht en daarna lekker naar huis gereden.... ik claxoneerde toen ik aankwam en meteen daarna zag ik pap de poort uikomen en daarnaast kwam de hond naar me toe gerend...

YES ik had alles overleefd en was nu moe... en thuis...

Jammer dat de reis over is, maar het is zeker een mooie reis geweeest.... te kort.. toch was ook weer blij om thuis te zijn, want het avontuur heeft mij heel veel energie gekost.


Shotland is geen land waarvan je zegt "Been there done that" Het is een land waarvan je zegt "Been There, want to go back.....😉"

Greetzzz Peble

PS: Morgen zal ik nog de tekst die wij schreven in het gastenboekje in schotland publiceren!



Gastenboekje bericht!



One week to visit Scotland is very short, that;s the conclusion we, 4 girls aged 18/19, can draw after our visit. Lochend Chalets is a quiet place with very good facilities to start with. The lake is beautiful (though Cold) And the staff is excellent. If you want to know anything about the surroundings, where you can eat well or what you’d visit best: Ask Them! The Ducks eat almost everything: Sausages as well! About the door: If it’s open, watch out, the ducks are about to come in! If it’s closed you’re about to walk against it. (2 of us did….) Now more important things…. What to visit?

Cities:
- Edinbrough
o By train is a good option
o Festival in august! Walk through the old town and you’ll see it yourself!
o Near the castle: 1st shop on the left hand (Castle behind you) At the royal mile see how tartan (Checked Fiber) is made!
o Castle: Only if you haven’t seen other castles. It’s nice, not very special.
o Camera Obscure, at the royal mile, find out about science and magic tricks.

Stirling:
-Hop on Hop Off bus really convenient because some things aren’t in the centre of the city.
- Wallace monument -> Nice Views
- Near Striling Castle, walk down, at the cemetery is a good view point.

Nature
- trip to Glencoe (visitor Centre)
- Duke’s Pass (forest Drive) Great views, not for away, few short walks.
- Falls: Killin and Callander, when in killin, walk to the cemetery in the middle of the falls, 16th cent graves!
- Loch lomond, Rowardennan route has nice views, if you have a good physical condition and walking shoes, walk up the Ben Lomond… Really good view!! (We know we’ve said that more often) But notice the weather, not with dark clouds or fog.
- Inchmahome Priory, close and nice boat captain. Watch out for victor, the wild bork. (Tell them we told you)

Food:
- Tesco at Stirling: A9 Northbound from Stirling
- Tesco at Callander: Small, only for lifesaving
- Lion and the Unicorn: Scottisch and Normal food, not far, thornhill, 15 min, nice price.

Shops and other things: (You’re only once 18)
- Bookshops: The works at stirling, cheap books, we bought 13 books over here! W.H. Smith a lot more books.
- Callander: outletschops for hiking
- Stirling has a good shopping centre, park at wellgreen. Cheapest and longest opeing hours.

Tips:
-Buy: Shortbread, very nice
- For continentals: Alcohol is 18 (beer) and 21 (booze)
- Can’t pay with maestro-card at the gas station in Callander
- Watch out, walk on the side towards the lake, otherwise you’re full of mud!
- Tennisballs are also to be found in the bushes next to the tennis court (We’re sorry for that…)
-When you have children DON’T SHOWER AFTER EIGHT!!!!
- Only for the dutch: Wij warden hier erg erg droog (melig) misschien van de lucht….
-DRIVE LEFT
-DRIVE SLOW and LEFT
-If you happen to see a Highland cow, take a picture, and ask the stuff for our address (we couldn’t find those)
-Close your windows because of the flies, open them in the morning until sunset.
-Do the dishes regulary, you’ve got only 6 dining plates!

And see for yourself! Have a nice time, write down more in this booklet to help others and don’t forget to send that picture to us! (We were serious about that)!!

Greetings,
Els (19)
Britt (19)
Anne (19)
En Eveline (18)

Gennep and Ven-Zelderheide,
The Netherlands

Advertisement



Tot: 0.385s; Tpl: 0.029s; cc: 7; qc: 46; dbt: 0.0407s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.4mb