Advertisement
Published: October 3rd 2007
Edit Blog Post
Huifkar
All along the road to Morskie Oko. Vandaag de bergen in. Yippie!
Ik neem aan het station van Zakopane een busje, de naam dolmusj waardig, naar Palenica Białczańska, een grote parking aan het begin van nationaal park Tatrzański. Meteen bij het uitstappen kan ik mijn poncho al aantrekken want het regent, zij het slechts zachtjes. Ik denk even te schuilen en te wachten tot het over is maar dat lijkt niet voor heel gauw. Hup, dan maar vertrekken.
De eerste 9 km over een verharde weg, waar enkel huifkarren rijden, geen auto's, leiden mij naar Morskie Oko. Aan dit meer dat gerust kan meedingen voor supermooi meer, net zoals Lake Louise, ga ik schuilen in de aldaar gelegen berghut, neem er een warme chocolademelk en eet er mijn middageten. Bij mooi weer en in het weekend passeren er dagelijks zo'n 45000 mensen aan het Morskie Oko meer, om maar te zeggen dat ik er niet alleen was. Hoewel, het viel mee gezien het weer.
Om 2 uur vat ik mijn tocht naar Dolina Pięciu Stawów aan, het Dal der 5 Meren. Via kleine bergpadjes klim en klauter ik naar de top van Niżnie Dziady. Ondertussen regent het al stevig en zijn mijn schoenen zompig, maar
Wanneer het even niet regent...
... lijkt het wel dat de wouden zweten door de waterdamp die eruit opstijgt. ik treur niet, want de natuur lijkt wel op zijn mooist als het regent. Elk pad is veranderd in een bergriviertje, de lucht is heerlijk zuiver en fris en wanneer ik de top passeer heb ik een prachtig zicht op de bergflanken aan de overkant van Dolina Pięciu Stawów; tientallen watervallen doen het lijken alsof de bergen aan het bloeden zijn. Schitterend!
Ik kom trouwens helemaal niet zoveel mensen tegen die zot genoeg zijn om een bergwandeling te maken bij dit weer. Anderzijds heb ik wel het geluk een beer tegen het lijf te lopen. Jawel! Een echte bruine beer. Eerst zie ik hem in de verte en twijfel of het geen geit is ofzo want ik heb mijn bril niet op. Maar wanneer ik hem benader (wees gerust, ik blijf steeds op een veilige afstand op het pad, dit is gewoon relatief) zie ik dat het wel degelijk een beer is die druk in de weer is met het zoeken van bessen.
Enige tijd later kan ik de meren al zien liggen en daarnaast een houten chalet dat de herberg moet zijn. Na een afdeling van een uur wandel ik de warme keet binnen en oh wat
ben ik blij dat ik mijn drijfnatte schoenen kan uittrekken. Ik krijg een bed toegewezen in een gezellig kamertje met 5 en daarna ga ik een beetje zitten wandelen aan het meer op mijn teenslippers. Ironisch genoeg is het net gestopt met regenen, maar dat belooft dan weer een wondermooie zonsondergang.
Ik spendeer de avond vooral met lezen en babbelen met Stasia, een Pools mevrouwtje dat gelukkig Engels spreekt! Ze raadt mij aan om bigos te nemen als avondeten en leert mij enkele moeilijke uitspraken in het Pools want ze maken hier het verschil in sommige klanken die wij niet eens horen.
Soit. Tegen half 11 kruip ik in mijn slaapzak en val wellicht als een blok in slaap.
Advertisement
Tot: 0.11s; Tpl: 0.028s; cc: 11; qc: 60; dbt: 0.0583s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Wouter Leën
non-member comment
nieuwe vakantiebestemming
Bij deze heb ik weer een nieuwe vakantiebestemming op mijn (toch al lange) verlanglijstje. Hopelijk wel met beter weer. ;-) Geniet ervan, Pieter.