Advertisement
Published: July 29th 2014
Edit Blog Post
En daar zit ik dan weer, mijn allerlaatste blog vanuit Nederland. Na een goede vlucht, zonder vertragingen of verder gedoe (waar je toch wel een beetje bang voor bent met al die vliegtuigen van de laatste week) komen we om 5.50 aan in Frankfurt. T vliegtuig snel uit en op naar de bagage, alleen hoe lang we ook wachten; onze bagage is er na een half uur nog niet. Het zal toch niet.. Navraag bij de lufthansa bagage service geeft meer duidelijkheid, we reizen met de trein verder dus onze bagage wordt afgeleverd op het station. Fijn dat iemand dat ook even meedeelt, maar goed we krijgen een plattegrond mee en daar gaan we dan. Alleen de plattegrond is niet zo duidelijk, en geen idee waar we heen moeten.. Wat een gedoe en het is om 6 uur ’s ochtends al bloedheet. Dus Chris maar op z’n beste Duits aan iemand vragen waar we heen moeten en na een korte uitleg vinden we uiteindelijk onze bagage. Zo, dat is een opluchting! Met onze bagage lopen we t treinstation op, en moeten we nog een uur wachten op onze trein.
Om 8.25 komt er een trein aan, maar d’r staat München
en Essen op, geen Düsseldorf. Of toch wel, ergens in t klein, dus snel navragen of wij ook in deze trein moesten. En ja hoor, dit was onze trein en we moesten maar niks aantrekken van de vaste plekken die we gekregen hadden en op ons ticket stonden. Dus wij met alle bagage de trein in gesjouwd en op een stoel neergeploft, nog een dik uur!
En ja hoor, familie de Haan zou ons komen ophalen en natuurlijk zijn ze ergens in Düsseldorf en kunnen het station niet vinden. Na een aantal telefoontjes vinden wij hun uiteindelijk in plaats van andersom, haha. Dus met alle bagage naar de auto lopen, in de kofferbak ploffen en op naar de laatste paar uur van de terugreis.
Thuis aangekomen hangt er een “Welkom Thuis” vlag en in de schuur hangen ballonnen. Haha harstikke lief natuurlijk!
En dan moet je weer wennen aan Nederland. Mijn tijdgevoel is weg, hier is het nog licht rond een uurtje of 22 en ik ben gewend dat het om 18 uur stikdonker is. Mensen rijden hier weer rechts, dus moet ik dat ook maar weer doen en al die andere kleine dingetjes die net even
anders zijn.
En ja, toen zat het er echt op. Mijn Zuid Afrika avontuur zit erop, ik had het voor geen goud willen missen. Dit is echt de mooiste ervaring uit m’n leven en ik zal het nooit vergeten. Zuid Afrika is zo’n divers land, in mensen, in culturen, in landschappen. En alle lieve mensen van Stenden en die ik in Zuid Afrika heb ontmoet, bedankt voor alle mooie momenten en herinneringen en bedankt Nomad voor de meest fantastische reis door Zuid Afrika.
Ik zal met veel liefde terug kijken op mijn drie maand en ik hoop echt dat ik nog eens terug ga.
En lieve mensen in Nederland, bedankt voor het lezen van mijn blog. Ik hoop dat jullie ervan genoten hebben en een beeld hebben gehad bij wat ik allemaal in Zuid Afrika gedaan heb. Hierbij neem ik weer afscheid van mijn blog lezende vrienden/familie en ga ik weer verder leven in Nederland. Op naar mijn volgende avontuur: Tien maand fulltime stage lopen bij Landal Orveltemarke vanaf September!
Advertisement
Tot: 0.081s; Tpl: 0.01s; cc: 10; qc: 50; dbt: 0.0419s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb