Back to the future

---

De voorlaatste dag op amerikaanse bodem, was samen met de laatste een dag met een gevoel van dit is er één te veel. We stonden echter goedgehumeurd op, om na het ontbijt nog een laatste telefoontje te plegen naar het thuisland. Na het telefoontje reden we nog even naar een winkelcentrum om daar enkele souveniers op te pikken, om tenslotte aan de zwaarste taak van de dag te beginnen, inpakken!

Oorspronkelijk arriveerden we in NY met elks een grote rugzak, 1 grote valies en 2 kleine rugzakjes als handbagage om met 1 grote valies extra terug huiswaarts te keren. Zelfs met zo'n volume extra was het niet eenvoudig om alles weg te krijgen, al hadden we dat vandaag nog niet in de gaten.Enkele spullen zoals tent, slaapzakkken en kookgerief had nog geen definitieve plaats gekregen in de bagage toch leek het er sterk op dat we zonder al te veel problemen alles zouden meekrijgen.

Nadat alles ingepakt was, wat ingepakt kon worden was het al bijna avond, tijd om nog een belofte na te komen en even naar Jared te bellen. Hij was erg blij ons te horen en herkende Sabrina's stem onmiddellijk. Dankzij google-translator heeft hij ook deze blog kunnen volgen en hij was behoorlijk onder de indruk van alles wat we hadden meegemaakt op onze weg. Één goed advies wisten we hem nog mee te geven: vermits hij nog nooit in de Canadese Rockies geweest was, vertelden we hem dat hij daar dringend moest gaan vertoeven.

Na dit telefoontje was het tijd voor het laatste zelfbereide avondmaal op Amerikaanse bodem om na een spelletje Yatzee en een babbeltje met enkele amerikaanse dames vroeg in ons bedje te stappen. Één pittig detail, van de hele trip hebben we nagenoeg nooit met een stormwind moeten gaan slapen. Nu net zoals 2 jaar geleden op onze laatste dag van onze trip door de UK stond er een helse bries tegen de flank van onze tent. De tent heeft echter weer bewezen, dat ze van fantastische kwaliteit is.

Deze ochtend na het ontbijt begonnen we dan effectief met het finaliseren van onze bagage, tot onze grote verbazing was dus alles gepakt krijgen toch niet zo eenvoudig. Toch na wat gepuzzel waren we een uurtje later gepakt en gezakt. Ook in de V.S. Hebben ze het goede eten van “the old spaghetti factory” fijn om dus daar tijdens de middag onze magen goed te vullen en zo gesterkt richting luchthaven te trekken.

In de buurt van de luchthaven aangekomen, stelden we vast dat het nog enorm lang wachten was vooraleer we konden inchecken. Dan maar een nabij gelegen park trekken om daar nog een tijdje van het zonnetje te genieten, een spelletje te spelen en al een groot stuk van deze laatste entry te typen.

Na het inleveren van de auto, die we lekker smerig en volledig leeg (15km to E) hebben binnengebracht, stonden we bij het inchecken voor het volgende probleem. Blijkbaar wogen onze valiezen een pak meer dan het toegelaten maximum. De valies die we extra bij hebben mocht oorspronkelijk zelfs niet mee. Herschikken dus en na veel weegpogingen, kregen we de 2 rugzakken en 2 valiezen dan eindelijk onder de 23kg. Pittig detail we dragen wel nu ongeveer een 15kg meer in de handbagage.

De security passeren was wel alweer een fluitje van een cent. Wel hebben we ons weer nagenoeg volledig moeten uitkleden, werd ik ook gefouilleerd en werd de laptop extra gescand. De mensen die ons controleerden waren wel allen onder de indruk van onze reis en super vriendelijk. Na de securitiy was het verder aftellen tot wanneer om 22h10 dan eindelijk ons vliegtuig richting Londen gaat vertrekken.

De vluchten verliepen dan wel weer niet zo vlot dan de heenvlucht. De vlucht van Seattle naar Londen verliep met momenten wel wat rommelig en met schokken. Die van Londen naar Brussel verliep met een half uur vertraging, doordat de co-pilote ergens tijdshinder had opgelopen. Tot overmaat van ramp bleek in Brussel, 1 van de rugzaken zich nog in Londen te bevinden. De bagageverhandelingsdienst verzekerde wel dat we morgen de rugzak al thuis gebracht zouden zien

Eens buiten de bagageruimte was het een zeer blij weerzien met mijn moeder, grootmoeder, zus en vooral An natuurlijk. We sloten de avond af met een goed pak friet, een cola zero en een pintje om de eerste verhalen al met hun te delen.

voor de volledigheid geven we graag nog enkele statistiekjes mee:

we bezochten 13 staten of provincies: in volgorde New York, Ontario (Ca), New York, Penssylvania, Ohio, Indiana, Illenois, Wisconsin, Minnesota, Ontario (Ca), Manitoba, Saskatchewan, Alberta, Britisch Columbia, Washinton (VS)

We hebben 10626,2 km met de wagen afgelegd

We bezochten 11 nationale parken, waarvan 1 in de VS: in volgorde: Voyageurs (VS), Riding Mountain, Prince Albert, Elk Island, Jasper, Banff, Kooteney, Yoho, Glacier, Mount Revelstoke en Pacific Rim.

We passeerden 9 tijdzones, waarvan 6 al vliegende en 3 al rijdende.

Overnachtingen op een kamping: 25
bij iemand thuis: 11
hostel: 10
motel: 4
Lodge: 2
Hotel: 1
Bungalow: 1
bus: 1
vliegtuig: 1

en tenslotte nog enkele goede eet- en winkelgelegenheden:
Denny's (ontbijt)
Starbucks (ontbijt, bij gebrek aan koffie)
Hard Rock Café (NY, Niagara Falls, Chicago, Minneapolis)
Old Spaghetti Factory

Safeway (vers eten)
Wallmart (handig voor vanalles wat je thuis vergeten bent of onderweg kwijt speelt)
en zowat alle Liquoir Stores in Canada (alleen met licentie mag er alcohol verkocht worden en hoort dus niet bij standaard voedingsmiddelen zoals er verkocht worden in Safeway)

---