Advertisement
Published: February 26th 2009
Utila
Foerste plassen vi budde paa i Utila.Eg vil foerst av alt berre nytte hoevet til aa faa takke for all sympati og medkjensle i hoeve den store skada mi. Baade for ekte og meir ironisk sympati. Alt varmar.
Eg kan melde om at saara gror godt. Det paa storetaaa, som var verst, er nesten heilt vekk no. Kneeet og leggen ser litt verre ut, med store arr og flekkar. Arild driv og plagar meg med at dei aldri kjem til aa forsvinne, men eg held motet oppe. Det ser nemlig ut som eg har faatt 15 nye foedselsmerke. Og at glansdagane med aa vise fram stunning legs i kort skjoert er over. Knegg.
No naar eg skriv dette innlegget er det med ei veldig god kjensle. For det foerste; dokke har vore saa flinke til aa legge igjen kommentarar at eg faktisk foelte at dokke har gjort dokke fortent til eit nytt innlegg (for eg VEIT at dokke vil ha dei, sjoelv om dokke spelar litt hard to get i ny og ne!). For det andre; ditte blir foerste gang paa ei evighet vi er a jour med skrivinga. Vi har heile tida vore komt til ein ny plass naar vi skriv om den forrige.
Utila
Utsikt fra foerste plassen vi budde . No ER vi paa Utila, og det er akkurat det vi skal berette om!! 😊
Eg huskar ikkje heilt kor mykje eg skreiv om denne plassen i forrige innlegg. Reisa gikk i alle fall fraa Playa El Tunco kl.4.30 til San Salvador til Tegusigalpa (hovudstaden i Honduras, eg veit verken kordan ein skriv det eller kordan ein uttalar det, men det der er i alle fall saann EG seier det, og alle forstaar meg utrulig nok - for ei grusomt lang setning, med altfor mange komma! Ogsaa inni en parantes til og med! Gosh.) Og no mens eg skreiv den fantastiske setninga der, saa innsaag eg at eg skroena godt i forrige innlegg. For det var nemlig den turen her vi hadde luxusbuss. Bussen fraa Guatemala til San Salvador var derimot ganske lite luxus, for aa seie det saann. Det gaar litt i tull etter X antall bussturar. Vi var veldig heldige med tidene, for vi fikk ein buss vidare til La Ceiba ganske rett etter. Saa slapp vi aa vere i Tegusigalpa ei natt. La Ceiba er ein by som ligg ved den karibiske kysten i Honduras, eg trur det er den 3. stoerste byen. Og den
Utila
BBQ! party paa dykke senteret. Han med roed t-skjorte prata heilt likt Alex Roseen bussen vi tok dit var mr.Foerde ikkje akkurat overbegeistra over. Den var ikkje laga for hoege, norske vikingar. Han satt med knea godt inni setet foran, utan moglegheit til aa bevege seg ein millimeter. Mendan han satt der og leid, saa tenkte eg litt paa min kjaere svoger, Tore, og kordan det hadde vore om han skulle sitte der. Haha, det hadde vore eit syn eg gjerne skulle faatt med meg. Saerlig sia bussturen var paa omlag 8 timar. Men alt i alt: det gikk bra. Vi fikk ein taxi til naermaste hostell og sjekka inn der. Han fyren i resepsjonen hadde tydeligvis tatt seg ein joint for mykje, for han var det ikkje raad og kommunisere med. Men ka honden, vi var troette etter 19 timar reising, saa vi sov snydens!
Ei komisk hending iloepet av natta hadde vi: Vi sov paa dorm der det var 8-9.senger. Kl.4.30 stod alle, utanom eg, Arild og ei til, opp, fordi dei skulle ta tidlige bussar hit og dit. Saa var det ei som braa vaakna og hylte skikkelig hoegt, fordi ei anna miste ei t-skjorte i ansiktet hinna (kanskje ho trudde det var ein slange?). Og daa HIV Arild seg opp
Utila
Fylleblikk i ei faela kave, faar paa seg kleda og er nesten ute av senga med sekken paa ryggen, daa ho ved siden av lurer paa om han ogsaa skal ta tidlig buss. Han seier at han skal ta baat kl.9.30, og skjoennar etter kvart at det er maaaaange timar til enda. Ganske komisk heile greia. Eg lurer berre paa ein ting: Hadde han tenkt aa reise utan meg? Han tenkte nemlig ikkje paa aa vekke meg i all forkavelsen. Hadde det ikkje vore for ho i nabosenga maatte eg sikkert reist til Utila aleine, medan Arild hadde tatt buss til ein eller annan ukjent destinasjon.
Morgonen etter var det altsaa ferje til Utila. Grei og litt hompete baattur. Vi var litt troette, men heldigvis havna vi attmed eit amerikansk par, som kunne utbryte litt: "OH MY GOD ITS SOOOO AMAZIIING!!!! I CAN SEE UTILA FROM HERE!! OH WOOOOWW!!!! ITS SOOOO COOOOL!" innimellom. Kjenner at eg treng saanne energisproetingar i ny og ne.
Vi kom i alle fall vel fram, trass boelger og amerikanarar. Foerste natta budde vi paa ein plass som heiter Rubi's inn (25$). Vi vart headhunta av ei dansk dykkedame i det vi gikk av baaten, som
Utila
Fylleblikk x 2 kom fraa Utila Dive Center. Vi sjekka litt rundt om, men enda uansett til slutt opp der. Der hadde dei kjekke folk som var instruktoerar, bra plass ein kunne bu og et veldig sosialt og kjekt miljoe. Var nokre dollar dyrare, men dykking i Hondurar er uansett skambillig. Saa Arild valgte aa ta dykkerlappen her, og vi endte opp med aa bu paa Mangos Inn. Med basseng, som tidlegare nemnt. 😉
Forrige torsdag var det barberqueparty paa dykkesjappa. 200 lmp for en tallerken mat og alt du kan drikke. Det er cirka 70 kroner. Ein kunne drikke rom + cola og Salva Vida (den beste lokale oela). Og vi skal love dokke at vi tente inn igjen dei kronene! Sparebanken Vest hadde vore stolte av tankegangen vaar. Vi drakk oel og rom ma vi makta, heilt til vi var 100% sikre paa at vi hadde tent tilbake 200 lmp kvar. Etter det drakk vi enda meir, aat maten vaar (som var kjempegod!) og drakk enda litt til. Vi gikk med andre ord i eit solid pluss den kvelden.
Ellers kan eg melde om at vaeret har vore saann opp og ned her paa Utila dinne veka. Eg veit at
eg gaula hoegt om svidd bacon i forrige innlegg, men det var vel ei sanning med modifikasjonar. Det har regna ein god del. Og naar eg skriv regn, daa meinar eg regn. Himmelen opnar seg, og det oesepoesar ned. Igaar vart eg sittande stuck paa ein kafe ilag med vaar filosofiske X-roomie i over 2 timar pga regnet. Og daa eg ikkje er av den filosofiske typen sjoelv, syns eg det er ekstra keisamt aa hoeyre paa andre sitt filosofiske pisspreik i fleire timar. Eg maa nesten fortelle litt om han fyren. Han er fraa England, 27 aar og egentlig ein veldig hyggelig kar. Han hadde planar om aa ta divemaster og styr, men pga eit slags anfall han hadde ifjor faar ikkje han lov av legen. Saa han har 1000 andre planar istaden. Eg skal ikkje fortelle om alt, men det gaar ifraa aa bygge sin egen bar paa droemmestranda (som han ikkje har funne enda) og servere billig oel og vere hobbypsykolog til aa bli proff surfer, proff fridykker, redde trua fuglearta ++ Eg huskar ikkje alt, det er noko nytt kvar gong vi pratar med han. Men trivelig type, ingen tvil! Hin dagen aat han 6 sandwichar
Utila
Eine huspusen paa Mango Inn med tunfisk og majones. Frukost, lunsj, middag, kvelds. Eg huskar ikkje i haudet kor mange kroner det skulle tilsvare, men det var ikkje mange. Likevel skal han bytte ut tunfisken med noko billegare, sidan det vart for dyrt. (Den boksen med tunfisk var cirka 8 NOK trur eg, og holdt til seks sandwichar). Vi trudde vi hadde ei stramt budsjett aa foelge, men det her var nesten litt ekstremt syns eg.
Arild likte som sagt dykkinga kjempegodt. Alle oevelsane gikk bra, eksamanen er vel bestatt og Arild er no den stolte eigar av dykkesertifikatet 😉 Eg trur han er litt meir lidenskapelig inn i dykkinga enn eg, men det faar no berre vere. Han gledar seg alt til aa dykke i Norge! (Noko som ikkje fristar meg i det heile tatt...)
Eg tok eit oppfriskingskurs paa mandag. Var veldig greit aa faa friska opp litt og faa foele seg trygg i vatnet igjen (min siste dykkeopplevelse var alt anna enn bra), saa eg er glad eg gjorde det. Fikk litt panikk naar eg maatte ta av maska og svoemme rundt uten den, saerlig sidan det var veldig daarlig sikt. Men utanom det, saa sa han faktisk at eg var
Utila
Eine hus-flaggermusa paa Mango in den nestbeste oppfriskingseleven han har hatt. Haha!
Idag tok i alle fall eg og Arild eit fundive ilag. Kjempekjekt!!! Var skikkelig kjekt aa faa ha Arild som "buddy" og plaske rundt ilag med han. Vi foelgte etter instruktoeren, var inni eit par grotter (skummelt!) og saag veldig mykje flott korall og mange, mange fine fiskar. Saa vi svoemte rundt, hand i hand, og holdt paa svelge altfor mykje saltvatn fordi vi lo av kor dum den andre saag ut under vatn. Heilt supert aa dykke igjen!! 😊
Men det var etter mykje om og men det i det heile tatt vart eit dykk paa oss. Vi bestemte oss nemlig for aa spare litt tid, og fly fraa oeya her til Tegusigalpa i morgon kl.6.00. Det var nemlig kjempebillig, berre 130$ per pers. Og med tankte paa den dyre baatturen + bussturen, saa var det slett ikkje saa ille. Saa er det jo nokre reglar i forhold til dykking og 18 timars venting foer ein kan fly. Saa vi maatte droppe det andre dykket vaart idag, men tok sjansen paa det foerste. For min del er det visst heilt greit, sidan eg har 12 timars ventegrense. Men Arild som har dykka
Utila
Her trykke Arild og filosofen i seg steinsovnbakt pizza dagane foer er det verre med. Men men, so lenge EG overlever so er det vel greit for dokke. Det er jo eg som skriv reisebrev. Humre humre. Neida, eg berre tylar. Anlaug og Lidvar; ikkje bekymre dokke! Det gaar saa bra atte. Vi hadde aldri dykka om ikkje proffane sa det var greit.
Jaa..... What else to saaaay? Hin dagen var vi paa middag ilag med heile dykkegruppa til Arild + ei gruppe til. Veldig koselig. Idag tidlig HOELJREGNA det igjen. Og sidan slaktet Foerde vart liggande godt under lakenet sitt, maatte eg ut og freiste lykka ifht ny plass aa bu. (Maatte flytte pga at Arild er ferdig med Open Water). Fann ein plass rett ved sidan av, som kostar cirka 50 NOK for begge.
No sitter vi her paa nettet. Eg skriv, Arild legg ut bilder og begge drikk oel. Det har det nemlig vore lite av i det siste pga dykking. Saa idag, sidan vi skal opp kl.05.00 i morgon tidlig, syns vi det passar heilt glimrande aa ta seg ein fest. Jada.
Og som eg har nemnt foer, VERDEN ER LITEN.
*Paa vulkanen Pacaya moette vi to jenter fraa Floroe
*Paa
Utila
Middag med dykkefolka Mango Inn moette vi enda ein gong ho fraa Eid, som vi moette paa Caye Caulker
*Hin dagen saag eg plutselig eit kjent fjes paa ein restaurant. Og det var jammen Kari, som eg og Lene var ilag med fleire plassar i Australia + Samoa. Har ikkje sett ho sia daa (2004), saa det var jo festlig!
Saa eg blir ikkje overraska om nokon av dokke trofaste lesarar plutselig er i Nicaragua i naeraste framtid. Aa moete kjentfolk i mellom-Amerika er dagligdags for oss. (Saa berre kom!!!!)
Planen framover: Fly Utila - La Ceiba (smaafly, 15 pers) i morgon, fly La Ceiba - Tegusigalpa. Buss Tegusigalpa - Managua (hovudstaden i Nicaragua). So faar vi sjaa kva klokka er. Om vi skal vere der eller komme oss vidare. Maalet er ikkje heilt bestemt, men Grenada, Rivas eller Isla de Ometeppe er vel dei aktuelle kandidatane. Det faar vi finne ut i morgon. Stay tuned, saa faar dokke vete kor vi enda opp! 😉
Dykkaren ved min side seie SKAAL til dokke alle!! Smask!
Kopiering fraa wikipedia om Honduras, for alle dokke som irriterar seg over Tegusigalpa (eg veit du gjer det, frk.Hjelle!!):
"Its capital is Tegucigalpa."
Advertisement
Tot: 0.071s; Tpl: 0.017s; cc: 10; qc: 25; dbt: 0.0304s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Therese
non-member comment
øl
Liker tankegangen din med at du sparer inn penger på å drikke masse øl, hadde flere folk tenkt sånn hadde verden vert ein flott plass:)