Advertisement
Published: January 17th 2005
Edit Blog Post
Hallo daar ben ik weer!
Gisterenmiddag(zondag) ben ik gearriveerd in Guatzeltanango. Nu ik hier ben besef ik pas hoe mooi Antigua was. Pitoreske straatjes, schone straten en een vriendelijke omgeving. Het enige wat me erg opviel was dat alle ramen waren voorzien van tralies en dat de meeste winkels die duurdere goederen verkochten een beveiligings beambte voor de deur hadden staan. Dat is dan niet zoals in Nederland, nee ze staan hier met grote geweren om hun nek of in hun handen, heel bizar. Zag er wel indrukwekkend uit.
Zaterdag vertrok Nina(Younzuk), was wel jammer konden het wel goed vinden. ´s Middags zijn Joyce en ik op zoek gegaan naar vrijwilligersinstanties in Antigua. Ik wil zo graag weten hoe ze te werk gaan en hoe het eruit ziet. Ik weet dat ik eerst spaans moet leren maar ben zo nieuwsgierig! We zijn begonnen in een soort ziekenhuis waar geestelijk en lichamelijk gehandicapten worden verzorgt. Over het algemeen worden zij door hun families verstoten en komen dan op straat terecht. De instantie die wij hebben bezocht zag eruit als een soort ziekenhuis en werd gerund door nonnen. De gehandicapten speelden op een binnenplaats wat omringd werd door tralies. Ik schaamde me gewoon een beetje om te kijken aangezien het voelde alsof ik aapjes aan het kijken was. Ik vond echter wel dat ze goed werk daar deden, het zag er schoon en verzorgd uit. Vervolgens zijn wij naar de organisatoren van Dos ninos gegaan een nederlandse organisatie die werkt vanuit Antigua, dit is een zelfde soort organisatie als waar ik voor ga werken. Zij hebben een school met hierop 300 kinderen. Verder vertelden ze over een project op de vuilnisbelt. Kinderen worden van de vuilnisbult gehaald om ze hygiene en educatie bij te brengen. Dit project loopt in Guatamala city, wel heftig!
Na zondagochtend afscheid te hebben genomen van Joyce, ben ik vertrokken vanuit Antgua naar Quetzeltanango, men had mij verteld dat deze trip ongeveer 4 uur zou duren, je voelt ´m al aankomen dit werd dus 6 en een half uur. Het vertrek met de bus was vreemd. De buschauffeur kon hem namelijk niet in zijn achteruit krijgen. Iedere keer zat hij weer in zijn vooruit, waardoor de muur aan de voorzijde steeds dichterbij kwam. Na ongeveer twintig pogingen en de muur bijna te hebben geramt, had hij het eindelijk voor elkaar. We gingen achteruit YEH! Ik had nu echter weinig vertrouwen in deze chauffeur. Eenmaal uit de stad gingen we de bergen in, ik zag nu ook eindelijk hoe de lokale bevolking hier woonde. Dit is in hutjes van golfplaten. In de bergen heb je ook veel bochten. Normaliter remt een chauffeur af voor een bocht. Nou deze niet hoor, hij bleef vol gas de bocht doorgaan. Men ik was echt bang dat we om zouden vallen. Niet normaal, maar goed ik had weinig keus. Heb het weer overleefd.
In Quatzeltanango aangekomen ben ik met een taxi naar mijn gastgezin gegaan. De vrouw des huizes liet mij mijn kamer zien. Zag er voor de begrippen van Quatamala erg netjes uit, was dan ook erg tevreden. Stukken schoner dan mijn vorige verblijfplaats. De vrouw des huises is echt geweldig. Ze is nog kleiner dan oma Abbes, ze komt ongeveer tot borst hoogte. Ze is een beetje stevig en als ze loopt dan waggelt ze als een pinguin. Ze draagt nog de orginele kleding. Ik vroeg aan haar waar mijn school was en het centrum, in krom spaans. Ze wilde mij dit wel laten zien maar dan moest ze wel eerst haar haar doen. Vervolgens kwam ze terug en had ze twee vlechten, ingevlochten met een gouden lint. Helemaal fantastsch of niet dan. Vervolgens liep ze een eindje met me mee(waggel waggel). Oh ze is zo lief, ik kan alleen niet met haar praten om dat ik alleen nog maar goedendag en dank je wel in het spaans kan zeggen. Best balen man!
Vandaag(maandag) begonnen met school. Mijn klasgenoten zijn allemaal engels talig, ik praat hier dus alleen maar engels of gebarentaal spaans. Ik heb een prive leraar dus dat is wel lekker. Iedereen zegt hier wel dat ze bijna niets kunnen, maar ondertussen hebben ze wel een spaans gesprek. Ben dus echt de slechtste, behoorlijk frustrerend, moet dus hard aan het werk. Vanmiddag hadden we een lezing over de historie van Guatamala en de burger oorlog. Deze lezing was echter in het spaans en werd vertaald in het engels. Ik kon me niet meer concentreren, kost best veel moeite om met drie talen tegelijk bezig te zijn!
Mijn spaanse leraar spreekt alleen maar spaans en weet sommige woorden engels. Moet nu dus echt gebruik gaan maken van een woordenboek, heb er net maar even een gekocht.
De temperatuur is moeilijk te omschrijven. In de ochtend is het enorm koud, echter gedurende de morgen als de zon door komt dan wordt het steeds aangenamer. Ik vergelijk het een beetje met wintersport. Het is koud maar als de zon doorkomt dan kan het erg aangenaam zijn. Mijn kleding bestaat dan ook uit een lange broek een t shirt, trui en een fleece. Ik denk dat ik ook maar een muts ga kopen, best koud! Met name ´s avonds is het koud. Op mijn kamertje is geen verwarming. Ik slaap dan ook in een trui, in een slaapzak met hierover twee dekens. De temperatuur heeft met name te maken met de hoogte, ik zit namelijk op ongeveer 2300 meter hoogte, vandaar dat het dus best fris is.
Ik ga maar eens aan de studie, moet nog huiswerk maken, hahaha, groetjes Marleen
Advertisement
Tot: 0.081s; Tpl: 0.014s; cc: 7; qc: 52; dbt: 0.0423s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb