Eerste 3 weken in Thailand

---

De eerste 3 weken (of eigenlijk 2,5) in Thailand zijn snel gegaan.
Na een ietwat dramatische ontmoeting die niet snel vergeten zal worden (in het kort: we konden elkaar op het grote vliegveld van Bangkok niet vinden!) kon het avontuur echt beginnen.
Om eerst bij te komen zijn we 5 dagen in de hoofdstad gebleven en dat was maar fijn ook, acclamatiseren aan de hitte die hier in Dan Chang nog moordender is, lekker de toerist uitgehangen, van alles gegeten, naar de nightmarket gegaan en alle plekken waar Ayelle de afgelopen maand heeft rondgehangen 'even' bekeken. Een betere guide had ik niet kunnen wensen.

En toen was het tijd om de trip van 3,5 uur te maken richting Suphanburi, naar Dan Chang waar we de volgende 3 a 4 weken van onze journey zullen verblijven. De eerste trip overland was goed bevallen, comfortable bus, dus voor we het doorhadden waren op de ministation van Dan Chang.
Ik werd meteen naar de markt meegenomen en ben uitbundig aangestaard en vanuit alle kanten kon ik 'falang (spr. faleng), falang, falang horen (Foreigner in het Thais). Stond ik daar op een drukke markt, overal mensen, varkenskoppen, groenten, levende vissen....dat was even ongemakkelijk en ik wist ook niet hoe snel Ayelle me daar weg moest halen: "ik wil naar de andere falangs, AUB"!!! Ayelle was natuurlijk weer nergens te bekennen, "evennnn, naar de supermarket gegaan" aangezien ik toch op een heerlijke, supervette pannenkoek aan het wachten was.

De volgende dag kon ik meteen aan de slag, lekker ongeorganiseerde boel want de meeting was de dag daarvoor afgeblazen dus ik werd meteen op de proef gesteld: 5 uur lesgeven, zonder enige voorbereiding, overlappende klassen bezig houden omdat de enige andere leraar ziek was en massively aangestaard worden door kinderen die me niet konden verstaan omdat deze falang weer een ander engels accent heeft en veels te snel praat.....cha cha please!!
De eerste week lesgeven was dan ook zwaar, maar het geeft ook veel voldoening om de kids echt iets bij te kunnen brengen. Met de ene klas gaat het moeizamer dan de andere maar al met al is het leuk om weer voor de klas te staan.
En hoe het met de taalbarriere gaat? Gelukkig zijn er 2 Thaise assistenten die goed Engels spreken waardoor er altijd hulp is indien extra uitleg gewenst is...en daarbij leer ik ook Thaise woorden waardoor ik nu 'nit noi' (een beetje) Thais kan....maar lang niet zo goed als Ayelle, die kan gerust een babbeltje met de vrouwtjes op de markt maken....

Afgelopen donderdag (23 september) zijn we uitgenodigd om naar een Wat (tempel) in de bergen te gaan. Om 5 uur 's ochtends stonden we netjes voor de deur om opgehaald te worden en om 6 uur mochten we het ochtendritueel van de monniken (45) en de nonnen (60) meemaken. Er wordt eerst van half 6 tot 6 gebeden, daarna is er een korte pauze en om 6:15 begint de tweede meditatiesessie.
We mochten toen (als special guests) op een rode mat plaatsnemen (gehurkt of met de voeten naar achter!) en het 'chanten' bijwonen dat geleid werd door de hoofdmonnik. Daarna mochten we als eersten, rijst aan de monniken geven, dit zou hun eerste maal van de dag worden (en om 12 uur 's middags hebben ze hun laatste maal van de dag). Na nog een aantal gebeden en chanting van de mantra's was het tijd voor de breakfast ( wat hier in Thailand rijst, noodels, soep, hete kip, nog hetere varken (genaamd 'moo') om half 8 in de ochtend betekend = ZWAAR!) en afsluitend een bezoek aan de hoofdmonnik die geinteresseerd was in onze stay in Dan Chang en na het horen van de volgende woorden "Chan pen klu" (oftewel, I'm a teacher) was hij, net zoals wij, ook satisfied.

Om half 10 waren we weer thuis, het was een intense ochtend, veel gezien en geleerd en we waren enorm dankbaar en vereerd dat we dit hebben mogen meemaken. Dit zullen we ook niet snel vergeten, GEWELDIG!!!

---