Advertisement
Published: December 20th 2009
Edit Blog Post
Zondag 20 december 2009
Rustdag in Chiang Mai en tijd dus om onze blog bij te werken. We zijn een paar dagen geleden (16e) vertrokken vanuit Chiang Mai richting Doi Inthanon (hoogste berg van Thailand) voor onze eerste trekking. Met het agentschap hadden we prijs en modaliteiten onderhandeld en er vooral op aangedrongen dat we de natuur wilden zien en geen toeristen en dat we graag elke dag een behoorlijke afstand wilden afleggen. We hebben waar voor ons geld gekregen !
Onderweg naar de Inthanon stoppen we op de markt om nog wat mondvoorraad in te slaan, want alle eten moet mee, onderweg kunnen we hoogstens nog wat water en drankjes kopen. Na een rit van een uurtje begint het landschap te veranderen, we zijn nu echt helemaal de stad uit en het stedelijk landschap wordt vervangen door rijstvelden met bergen op de achtergrond. We houden halt bij een olifantenfarm, toch een verplichte stop hier, en hebben het geluk dat er net een baby-olifantje geboren is. We maken een ritje op de rug van Moe, een 22-jarige olifant: het gaat bergop en bergaf en het is een hele kunst om ons vast te houden aan het mandje waar we opzitten.
We eindigen met het oversteken van de rivier, nog altijd op de rug van de olifant: zo moet Hannibal zich indertijd ook gevoeld hebben, maar hij was waarschijnlijk iets zekerder van zichzelf dan wij !
Daarna worden de rugzakken uitgeladen en na een lichte lunch (we beginnen meer en meer pikant te eten ! dus oh wee degenen die na de reis bij ons komen eten) gaan we op stap.
Het is er meteen “boenk” op: brandende zon, steile klim, maar we hebben erom gevraagd natuurlijk. De natuur rondom ons is betoverend, hoewel het ons opvalt dat we heel weinig vogeltjes zien en horen, maar dat heeft te maken met het feit dat het droog seizoen begonnen is en de beestjes naar vochtiger oorden vertrokken zijn, het is voor hen ook vakantie ! De bossen kleuren geel en bruin, herfstkleuren eigenlijk, maar met een stralende zon erbij en temperaturen die makkelijk 25 graden halen overdag hier, zelfs op deze hoogte. We houden halt aan een waterval waar we vannacht zullen slapen: een platform met muskietnetten, een bladerdak boven ons hoofd en bamboematten om op te slapen. De gidsen (we hebben er twee meegekregen! Mister BU - spreek uit BOE -
en Narong) beginnen aan het avondeten en zullen ons ook de komende dagen vergasten op heerlijke maaltijden, eenvoudig maar lekker. De nacht is koud, zelfs heel koud, zeker voor mijn ventje, die met zijn vier t-shirts, fleece enz maar nauwelijks genoeg heeft om niet te bevriezen
Maar ’s ochtends is de zon er terug en het houtvuur brandt alweer. We wassen ons bij de waterval, maar het lijkt geenszins op de reclame voor al die geparfumeerde douchegels. Dit water is en blijft ijskoud en we gebruiken echt niet meer dan we nodig hebben..omdat we het waard zijn Naron heeft een grote veldmuis/rat gevangen en die wordt nu geroosterd op het houtvuur, maar zelf houden we het op een eitje, brood en ananas!
Dag twee wordt de zwaarste (denken we ) .We maken een lange tocht (we zullen toch zo’n uur of vijf stappen) door de bergen, door de rijstvelden en voor wie zich de ‘killing fields’ en andere vietnamfilms herinnert is dit een echte déjà vu, ook een moment toch om weer eens na te denken over de onzin of waanzin van die hele oorlog en andere oorlogen die nog bezig zijn!
Maar we stappen verder, we zullen
trouwens gedurende de hele trekking begeleid worden door twee honden: True en Ben die we omkopen door ze elke ochtend een halve croissant te geven van de voorraad die we op de markt gekocht hadden. ’s Nachts slapen ze trouw onder ons platform en we voelen ons dus superveilig
Aan het einde van de tweede dag komen we in het Karen-dorpje Pan Mao aan, een dorpje waar een tiental gezinnen wonen. Onderweg leren we een heleboel van Bu, bijvoorbeeld dat in deze streek helemaal geen Thais gesproken wordt maar Chang, zaken die ons als linguïsten natuurlijk interesseren.
Het water is in het dorpje even koud als aan de waterval trouwens !
Dag drie worden we weer wakker bij ’t krieken van de dag, we ontbijten en gaan weer op stap. Het gaat direct steil omhoog, we lopen nu trouwens al boven de 2000 meter. Narong kent de streek op z’n duimpje en we verlaten dus echt de gewone paden om ons dwars door de bossen een weg te banen. Een hele zware trek vandaag, maar de landschappen die we te zien krijgen vergoeden onze inspanningen ruimschoots. We stoppen voor de lunch bij een tempemcomplex dat geen mens weet
liggen en waar een absolute rust heerst. De tempel werd opgericht toen de Birmanen 200 jaar geleden uit Chiang Mai verdreven werden. Nu wordt de tempel nog bezocht door Birmanen op grote feestdagen. We openen de bijeengebonden bananenbladeren die we vanochtend meegekregen hebben en genieten van een heerlijke rijstmaaltijd in deze sacrale omgeving waar je alleen maar totaal zen van kan worden!
’ s Avonds slapen we weer aan een andere waterval, die nog groter is dan de eerste. Het water dondert hier naar beneden, dus net alsof je in Brussel Zuid slaapt met tien TGV treinen die tegelijkertijd aankomen en vertrekken…maar toch slapen we vrij goed, de vermoeidheid laat zich voelen, de spieren ook! Maar we zijn gelukkig: we hebben genoten van het stappen, van de landschappen, de rust. We hebben gedurende de hele trek geen enkele westerling gezien en we genieten ervan weer samen onderweg te zijn !
De laatste dag sluiten we af met een korte maar heel mooie trek die ons terugbrengt naar “AF” en van daaruit gaat het dan weer richting Chiang Mai.
In het hotel geven we ons meteen over aan de decadente luxe van de ‘beschaafde’ wereld natuurlijk: warme douche, mmmmmmmmmmmmmmmm….zalig , onze
kleren afgeven, die hebben echtg wel een wasbeurt nodig ook, schoenen laten schoonmaken, een cocktail aan de bar en een afspraak met de gids voor een volgende tour die we graag willen doen.
’s Avonds gaan we eten in Spirit House, een overheerlijk restaurantje in onze straat, waar alleen klassieke muziek en operamuziek gespeeld worden. Het interieur lijkt op een antiquairwinkel en in de tuin staat een stupa (grafmonument) die 700 jaar oud is. Het eten is er bovendien onbeschrijflijk lekker en vanavond gaan we er zeker terug!
Ondertussen hebben we ook nieuwe plannen gemaakt voor de komende tijd: maandag en dinsdag gaat het richting Chiang Rai, de gouden driehoek en de langnek- en grootoorstammen (jullie zullen de foto’s wel zien) en woensdagochtend vliegen we dan terug naar Bangkok. Donderdagochtend om zeven uur vliegen we naar Surat Thani in zuidelijk Thailand, van waaruit we het Khao Sok national park gaan bezoeken (een dag of drie rondtrekken daar) en ook de eilanden voor de kust van Surat Thani: Ko Samui, Ko Panang en Ko Tao. Op 30 dec vliegen we terug naar Bangkok en op 31 dec gaan we naar Pathaya waar we Thawatchai en Hendrik zullen terugzien. Op 2 januari
vertrekken we dan naar Cambodja, maar dat is pas volgend jaar, dus dat horen jullie later wel!
Thailand is een heerlijk land: mooi, vriendelijk, we voelen ons hier dus echt prima en genieten volop van alles wat we hier zien en doen en als alles zo verder gaat komen we beslist heel ontspannen terug! We gaan trouwens straks ook eens kijken voor zo’n heerlijke Thaise massage om de kramp uit mijn vingers te krijgen van dit lange verhaal
Groetjes en knuffels
Jo en Michael
Advertisement
Tot: 0.062s; Tpl: 0.014s; cc: 13; qc: 23; dbt: 0.0209s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
De Pril Mieke
non-member comment
wow, zeg zo'n mooi verslag gepaard met heel mooie foto's precies een professionele reportage zenne. nog verder een héél mooie reis. Knuffels.