Sales kickoff Singapore en ongelukjes in kleine hoekjes

---

Zo... het is er weer tijd voor geloof ik! Eindelijk ff een beetje rust en tijd om het eea op papier te zetten. Erg druk geweest afgelopen weken, en kon het echt nit opbrengne om onze belevenissen op te schrijven, hadden echt ff rust nodig zodra we thuis waren! Laatste update is alweer van een week of 6 geleden geloof ik, zou me wel moeten schamen maar gelukkig is er een goede reden voor!!!

Allereerst weer werken natuurlijk na de vakantie... echt niet fijn want was dat heerlijk zeg om lekker 2 weken elke dag samen te zijn, op vakantie, en verder niemand of niets om rekening mee te houden. Nou goed, er moet geld verdiend worden dus weinig keus natuurlijk!! Kon gelijk aan de bak ook, omdat een van onze grote klanten Foster’s (je weet wel, van de bier en wijn) een zgn. RFP had uitgestuurd: Request for Proposal. Daarin worden leveranciers dus uitgenodigd om te reageren op alle eisen die ze stellen aan een nieuw software product, zowel functioneel als prijstechnisch. De software waar ze naar op zoek waren was de software waarvoor ik in december naar China wa geweest, dat complexe en zeer moeilijke product waarvan de training normaal 8 dagen is en wij in 3 dagen kregen. Kortom, kostte dus nog genoeg tijd om dat uit te werken en af te krijgen. Daarna verder in die software gedoken omdat na het inleveren van ons antwoord wordt er meestal een demo verwacht van de software dus moest wel ff zrogen dat ik wist waar het over ging. Daar waren de eerste 2 weken dus wel aardig druk mee.

Tegelijkertijd was ook de Australian Open bezig, dus dat was wel leuk. We zijn beide geen tennisfanaten maar omdat je weet dat het zo dichtbij wordt gespeeld stond elke avond de tv aan (en voor Jacq ook overdag op de dagen dat ze niet hoefde te werken!). Kim, Justine, Rafa en Roger werden hartstochtelijk aangemoedigd vanuit huize Verkamman, haha!! De eerste vrijdag in het toernooi gingen we met werk en een hele berg klanten naar de tennis toe, dus dat was wel leuk. Man of 30 geloof ik alles bij elkaar, en beetje tennis kijken, slap ouwehoeren en bier drinken, helemaal super al was het wel jammer dat het 37 graden was :-S Maar goed, was gezellig. Tot we aan het eind van de avond nog ff een afzakkertje gingen drinken in een kroeg. Hartstikke gezellig hoor, zaten aan een tafeltje op een bankje in die kroeg, op een soort van houten vlonder wat het rookgedeelte was. Zoals te doen gebruikelijk zat ik een beetje aan mijn trouwring te pielen, beetje ronddraaien, etc. tot ik opeens de schrik van mijn leven kreeg en ik mijn ring plotseling van mijn vinger aftrok, hij stuiterde nog een keer op de vlonder maar rolde daarna onder de tafel om er niet meer onder vandaan te komen... nou goed, beetje paniek natuurlijk, en half uur lopen zoeken. Maar in een volle kroeg om middernacht in het donker met een aansteker over de vloer kruipen werekte niet echt. Baalde als een stekker natuurlijk, en na een half uur gaf ik de moed op en heb ik maar taxi naar huis gepakt. Thusi het hele verhaal opgebiecht wat al niet prettig was omdat Jacq net lag te slapen, maar kon er natuurlijk nix aan veranderen. Volgende dag teruggegaan om weer te zoeken, maar kon weer niet vinden. Het was duidelijk dat de ring onder die vlonder was geschoten, tussen de planken door dus vroeg aan de manager of het mogelijk was om een paar planken eraf te halen om zo te zoeken. Wonder boven wonder vond hij dat geen probleem, dus gelijk gebeld met Emma om te vragen of haar man (Scott) wellicht zou kunnen helpen. Scott is een chippie (Australisch voor timmerman... chip vertaal je als een houtsnipper, en zoals Aussies wel vaker doen vinden ze het originele woord (carpenter) te lang dus maken ze er wat makkelijkers van) dus die zou wel moten kunnen helpen dacht ik! Gelukkig kon hij mee dus donderdagochtend 9 uur waren we weer in die kroeg. Had slecht geslapen nacht ervoor, kon me niet voorstellen dat we de ring zouden vinden, dus niet fijn. Scott had alle gereedschap gelukkig ook, dus gewapend met koevoet en lamp aan de slag gegaan. Eerste plank eruit waar de ring was gevallen: geen succes. Tweede plank waar de ring was gevallen: geen succes. Toen zei die manager dat de vloer afliep en dat dus tijdens schoonmaken het water de ring mee kan hebben gevoerd. Dus derde plank eraf gehaald die wat verder omlaag zat, en verdomd, daar lag ie!! Kon mijn geluk niet op uiteraard, helemaal geweldig! Planken weer terug gedaan en al met al waren we nog geen 45 minuten bezig geweest voor we aan de koffie zaten, helemaal goed!

Daarna nog wel ff drukke dag gehad (en vrijdag) om dingen af te ronden voordat ik zondag voor 2 weken naar Singapore zou vliegen. Dat weekend was dan wel weer balen... moest ik op zondag alweer de deur uit en Jacq 2 weken alleen laten. Gelukkig was dit de laatste training die gepland was en ziet het er dus n aar uit dat dit voorlopig de laatste keer zou zijn! Kan me niet echt meer herinneren wat we die zaterdag gedaan hebben, volgens mij gewoon ons relaxte zaterdag routine met rondje hardlopen, naar de markt waar we van een kopje koffie genieten (en tegenwoordig ook vers broodje salami... Jacq is vegetarier, maar we hebben een heerlijke pittige salami gevonden die ik zo af en toe aan Jacq had gegeven tijden geleden. Aangezien salami in Roemenie veel gegeten werd vroeger, heeft ze er goede herinneringen bij, en deze is ook nog eens erg lekker! Dus elke zaterdag zowat halen we een vers Turks broodje, een onsje van die heerlijke salami waarvan we heerlijk genieten met een koffie) en ’s avonds wezen eten bij Pizza e Birra hier in St Kilda. O ja, het weekend ervoor was trouwens ook erg leuk, ondanks het akkefietje met de trouwring... We waren op de zaterdag naar Avatar 3D geweest en die was echt zo indrukwekkend als iedereen zegt... ongelooflijk zeg wat ze daar voor iets bijzonders van hebben gemaakt, echt bizar dat die gewoon nog zo aan de hooggespannen verwachtingen kon voldoen. De film duurde erg lang, dus waren pas rond middernacht klaar geloof ik. De bioscoop zit in het Crown complex, waar dus ook een casino inzit. Jacq had een voorgevoel dat we ff moesten gaan gokken, dus zo gezegd zo gedaan. Hebben dus een leuke “pokie” opgezocht (een soort van gokkast die in NL wel bekend zijn, maar dan volledig electronisch) en daar zijn we wel paar uur blijven hangen geloof ik... en aant eind van de avond de bioscoop kaartjes nog terugverdiend ook! Dus gezellige avond, en het was lang geleden dat we pas half 3 naar bed gingen...

Ook nog ergens in een weekend (ben alweer vergeten welk weekend) wezen duiken hie rin de baai met Marco samen. Was wel weer ff lekker, makkelijke kantduikjes, eerste keer dat ik mijn verjaardagscadeautje (riem waar je je lood in moet doen) kon uitproberen dus was wel leuk. Zijn naar Sorrento gereden, aan de linkerkant van de baai, op ruim anderhalf uur rijden. Plekjes waren niet bijzonder, maar was gewoon weer ff lekker, en leuk om er weer een dagje tussenuit te zijn, boys day out zeg maar!!

Nou goed, verder niet al teveel bijzonders gedaan eigenlijk, lekker genoten van de zomer, beetje hardlopen op zijn tijd (mijn enkel is eindelijk weer beetje genezen nadat ik er doorheen was gegaan in NZ dus kan er weer tegenaan. O ja, ben sinds de vakantie nog paar keer bij de physio geweest hier in het Olympic Park Sports Medicine Centre. Is een van de toonaangevende sportmedische instituten in het land waar leidende physio’s, chirurgen, podologen, etc. werken. De meeste werken bij professionele sportorganisaties, de podoloog waar ik al sinds begin hier loop is medisch specialist geweest bij 2 van de AFL voetbalclubs, Geelong en Richmond geloof ik, en zo zijn er meer. De physio die ik er zag verwees me door naar een sport specialist, en die vent is al ruim 10 jaar de Chief Medical Officer bij een van de grootste AFL voetbalclubs hier, kortom: mensen met verstand van zaken! Maar goed, via hen ben ik nu doorverwezen naar een chirurg om te zien wat er met mijn enkel kan gebeuren omdat ik chronische enkel-instabiliteit schijn te hebben dat mogelijk verholpen kan worden door een enkelband reconstructie. Nou goed, moet chirurg nog zien (die man heeft flinke wachttijd) dus ben benieuwd. Ben het in ieder geval zat om telkens mijn enkel te verrekken/ scheuren dus als er wat aan kan gebeuren is dat prima) en veel sporten. Jacq is super fanatiek bezig sinds de vakantie en gaat zo’n 5x in de week de deur uit om te sporten, dus we pakken het weer goed op.

Zondag dan naar Singapore toe, rond half 10 in het hotel en gelijk slapen (3 uur tijdverschil). Maandag op tijd op om lekker te gaan hardlopen, zalig! Heb die eerste week elke ochtend lekker hardgelopen, langs de rivier en terug door het Fort Canning Park, beetje genieten van de tropische begroeiing. Verder was de week een grote ellende... training begon om half 9, klaar rond 6 uur, dan in de avond eten met je collega’s en volgende dag opnieuw en dat door tot de zaterdag... zaterdagavond dan eindelijk klaar en gezellig met Emma en Shane (teamleider van het retail pre sales team, ook van ons kantoo rin Melbourne) de stad ingegaan. Eerst een drankje gedaan in de bar van het Swissotel op de 79e verdieping. Had er al veel over gehoord en nu maar eens gedaan, mooi uitzicht, bar zelf viel beetje tegen dus daarna naar Chijmes gegaan. Dit is een gerenoveerd kerkcomplex wat nu bestaat uit tientallen barretjes en restaurantjes, super gezellig. Daar hebben we op het terras gezeten, beetje gekletst, genoeg gedronken, te weinig gegeten en daarna nog ff een kroeg ingegaan waar een super goede band speelde. Toen we om half 2 terug gingen had ik het wel gehad!! Nog wel die week ook mijn beoordeling gehad met Rajen, mijn manager. Was super positief en had een enorm goede beoordeling gekregen, met gemiddeld een 4 (met maximum van 5) op alle punten wat erg ongewoon is (ze zeggen dat als je al een 3 scoort het erg goed is, omdat dat betekent dat je heel goed presteert zoals van je verwacht wordt). Als klap op de vuurpijl heeft hij me zelfs een promotie aangeboden tot teamleider van het supply chain pre sales team. Geweldige uitdaging natuurlijk, en totaal onverwacht na slechts 6 maanden bij JDA. Maar goed, toen ik begon door te vragen of de promotie ook betekende dat ik meer zou gaan verdienen, of dat ik over 6 maanden meer zou verdienen, maar werd al gauw duidelijk dat er niets in zat. Bovendien kreeg ik ook al niet de salarisvehoging die tijdens mijn sollicitatie beloofd was (hij wilde minder bieden dan wat ik vroeg toentertijd, waarop we hadden afgesproken om na 3 maanden het eea te herzien en als ik goed zou presteren zou ik het alsnog erbij krijgen) dus ik zag het niet zitten om veel meer verantwoordelijkheid erbij te nemen, en dan maar te hopen dat ik er ooit wat voor terug zou zien. Het draait niet enkel om geld, maar feit dat hij zijn eerdere belofte al niet nakwam belooft m.i. niet veel goeds! Wel positieve ontwikkeling natuurlijk, en was goed gesprek. Hij had aangegeven dat onze grote baas zich afvroeg of ik de teamleider rol wel kon doen vanuit Australie, waarop ik aangaf dat ik niet aan lokatie gebonden zit. Dit bracht een interessante discussie op gang waaruit bleek dat hij het wel zou zien zitten om me naar Singapore te halen over een jaartje ofso... kortom: het wordt een interessant jaar! Moet wel zorgen dat we wat verkopen dit jaar, helaas was er weinig supply chain software verkocht in de regio in 2009 wat betekent dat er weinig budget beschikbaar was, dus 2010 moeten we dat ff veranderen zodat we aan het eind van het jaar naar Singapore kunnen verhuizen... we shall see!!

Nou goed, nadat de training op zaterdag eindelijk klaar was, konden we zondag dan eindelijk relaxen... de week erna was de sales kickoff en daarvoor moesten we verhuizen naar Sentosa, een eiland voor de kust van Singapore wat een soort vakantie bestemming is. We zaten in een lekker hotel, aan het strand, super groot zwembad, uitzicht op zee... niet verkeerd! In het hotel aangekomen dus direct zwembroek aangedaan en het strand op. Toen met Emma en Shane naar Cafe del Mar gegaan... een loungeclub aan het strand waar we de hele middag op een groot loungebed hebben gelegen, ijsemmers met flesjes Corona onder handbereik, uitzicht op zee, en op de achtergrond een DJ die relaxte muziek draaide. Enige afwisseling was af en toe ff in het zwembad duiken, om dan een koude Corona te drinken in de poolbar... lekkere afwisseling na een drukke week!

Tsja... dan de maandag... sales kickoff is altijd enorm veel presentaties aanhoren... de hoge bazen uit de VS komen over en gebruiken dan een paar dagen om iedereen op de hoogte te brengen van de strategie voor het komende jaar, wat is er gebeurd, etc. etc. kortom alle neuzen in dezelfde richting te zetten aan het begin van een nieuw financieel jaar. Heel saai dus... dan in de avonden ‘verplicht’ uit eten en drinken met iedereen, wat een goede manier is om mensen uit de VS te leren kennen, en dus een netwerk op te bouwen binnen het bedrijf. Is heel belangrijk, omdat alles vanuit de VS wordt gedven en je die mensen dus hard nodig hebt. Nou goed, dit ging aantal dagen door, en begon het echt zat te worden. Ontbijt met je collega’s, dan met 60 man presentaties aanhore, koffie met collega’s, lunch met collega’s, presentaties, avondeten met collega’s etc. Had echt behoefte aan tijd voor mezelf, en donderdagmiddag zelfs niet wezen lunchen maar gewoon ff lekker een uurtje op mijn hotelkamer gezeten om TV te kijken en ff wat tijd voor mezelf te hebben. Donderdagmiddag werd het allemaal nog erger, we kregen een case study van een fictief bedrijf dat een probleem had, en daar moesten we de volgende ochtend een presentatie over geven. Kortom, na bijna 2 lange en zware weken nog ff hard werken om iets te presteren...ik had weer het geluk dat Rajen in mijn groep zat als beoordelaar, dus moest er wel ff voor zorgen dat ik wat goeds neerzette... dus die donderdagavond tot 10 uur aan mijn presentatie gewerkt, en was echt kapot. Vrijdag dan de laatste dag, zaaalig!!

Mijn presentatie ging supergoed, had er al een goed gevoel over maar werd ook bevestigd. Er zat een Amerikaan bij die mij moest beoordelen, en die vent is verantwoordelijk voor pre-sales in de VS, en redelijk succesvol binnen het bedrijf. Toen ik klaar was moest hij dus zijn reactie geven, en nadat hij ff had gezwegen was het eerste wat hij uitbracht: “Wil je misschien in Amerika komen werken?” Was erg grappig, want Rajen zat naast hem dus die greep gelijk in met de opmerking: “Rustig aan he maat, ik ben zijn baas dus denk dat hij voorlopig nog gewoon voor mij blijft werken!” Nou goed, hij vond het dus een super goede presentatie, en Rajen deed er nog een schepje bovenop in zijn beoordeling, dus gelukkig kon ik die 2 drukke weken met een goed gevoel afsluiten! Om 4 uur waren we dan eindelijk klaar, en de taxi kwam ons pas om 6 uur ophalen om naar het vliegveld te gaan, dus hebben we nog ff lekker 2 uurtjes in het zwembad gehangen met een par biertjes. Lekkere afsluiting. Daarna dus de lange vlucht naar huis en zaterdag ochtend om half 9 dan eindelijk thuisgekomen.

Was heerlijk om Jacq weer te zien natuurlijk, hoop echt dat dit de laatste keer was dat ik voor langere tijd wegmoet, want miste haar vreselijk, en zij mij ook dus dat kwam mooi uit, haha!! echt veel tijd om lekker te genieten hadden we niet, want Wendy en Martin zaten nog dit weekend Ballarat. Wen en Mart zijn oude vrienden van ons, Jacq kent Wen al bijna 20 jaar en ik kende Martin vanuit Poortugaal. Was dus wel leuk toen die elkaar tegenkwamen doordat Jacq en ik begonnen te ‘daten’. Zij waren op vakantie, en hebben de eerste week dat ik in Singapore zat in Melbourne doorgebracht. Verschrikkelijk balen natuurlijk dat ik er niet bij kon zijn, hadden ze jaren niet gezien. Nou goed, wel fijn dat Jacq wat te doen heeft gehad die week dat ik er niet was natuurlijk. Nou goed, de week erna waren ze naar familie in Ballarat gegaan waar we dus hadden afgesproken om ze zaterdag op te zoeken. Dus half 12 terug de auto in om naar Ballarat (ongeveer 100km hiervandaan) te gaan. Ik lekker nog ff bijgeslapen in de auto en daarna een super weerzien in Ballarat. Was echt weer ouderwets, al was het jaren geleden dat we elkaar gezien hadden. De middag ging wel erg snel, en ik was ook erg moe dus eind vd middag een afscheid met tranen... tsja, dat lijkt wel een beetje de rode draad in ons leven te worden, die tranendallen dan. Toch wel een van de vervelendste dingen sinds we hierheen zijn vertrokken...

Zondag dan lekker rustig aan. Lekker uitgeslapen, en daarna St Kilda in voor het St Kilda festival. Was weer super druk in de iwjk (ruim 100.000 man) en lekker weer dus op zich wel gezellig. We waren echter beide beetje gaar en hebben ons geplant in een cafeetje waar we ff lekker wat hebben zitten eten en drinken. 2 uurtjes later weer terug naar huis want hadden het wel gezien.

Verder gewoon gewerkt, nog keertje naar Sydney geweest voor een presentatie, en niet al teveel bijzonders eigenlijk. Wat wel bijzonder is is dat Jacq weer lekker werk heeft gevonden! Ze werkt nu 4 daagjes in de week en dus financieel scheelt dat een slok op een borrel wat erg lekker is. Ze werkt vlak bij mijn werk, dus ook erg gezellig. Hebben elkaar al paar kee rin de pauze ontmoet voor een kop koffie, en vorige week donderdag lekker samen hapje wezen lunchen dus is super gezellig! Ook wel fijn dat ze nu niet meer hele dagen zit na te denken, want dat vele denken doet je niet altijd goed. Bovendien kan ze nu haar vorige werk eindelijk een koekje van eigen deeg geven... doordat ze als ‘casual’ werkt kan de werkgever hier eigenlijk alles doen wat die wil zonder t emoeten overleggen, dus uren verminderen, bepalen wanneer ze werkt, etc. Als werknemer heb je niets in te brengen, en daar hebben ze dus flink misbruik van gemaakt in het geval van Jacq (ze begon er met 20 uur in de week verspreid over de dinsdag, donderdag en zondag, en uiteindelijk was het nog 6 uur op de vrijdag nadat ze elke keer werd gebruikt als opvulling in het schema). Nou goed, ze kreeg op donderdag t ehoren dat ze die baan kreeg en dat ze maandag gelijk kon beginnen. Ze had vrijdag nog moeten werken bij oude werkgever, maar gezien het verleden zat ze daar totaal niet op te wachten natuurlijk, dus belde ze gelijk op dat ze ontslag indiende en niet meer kwam. Nou, dat heeft ze geweten want op de woensdag erna zou normaal haar laatste salaris worden uitbetaald maar dat hebben ze niet gedaan. Kreeg ze een berichtje dat ze eerst het uniform maar ff moest inleveren, en dan zouden ze wel uitbetalen. Jacq weet van andere collega’s die er ontslag hebben genomen dat ze heel gestresst zijn om die uniformen (zo was bij een collega de hele voicemail volgesproken door de bazin vanwege het uniform) dus die vindt het wel geinig zo. Ze krijgt nog maar $100 van ahar laatste salaris, en dat uniform is veel meer waard dus die wacht gewoon lekker af tot ze betalen. Laat ze maar lekker stressen.

Nou goed, dat was het wel weer zo’n beetje. Had niet veel meer te vertellen tot afgelopen donderdag... de training voor de voetbal is weer begonnen, dus had er zin in om lekker mee te gaan doen in voorbereiding op het seizoen dat in april begint. Heb tijdje terug een brace gekocht voor mijn rechterenkel dus no worries om lekker te gaan ballen. Was zalig weer, dus had er zin in. Beetje lopen, beetje ballen, helemaal geweldig! Tot we partijtje gingen doen... ging allemaal goed, tot ik een stap naar links zette, in een gat trapte en finaal door mijn linkerenkel heenging... hoorde het knappen maar voelde niet veel pijn, dus dacht dat het wel mee zou vallen... ff het veld uit, sokken en schoen uit en ook niet dik dus viel mee, tot ik ff wegkeek en 10 seconden later terugkeek en tot mijn schrik zag dat mijn enkel enorm was opgezet, en werd steeds erger... kon wel janken van frustratie... als een speer naar huis, en gelijk ijs erop en flink zitten balen op de bank... toen Jacq thuiskwam kon ik eindelijk ff lekker uitjanken... god wat baalde ik zeg, 3e keer in een jaar tijd, linkerenkel was helemaal goed had de fysio nog gezegd, rechts moet wellicht geopereerd worden... ’s nachts nog wakker geworden van de pijn, echt lang geleden dat ik heb moeten huilen van de pijn, maar was nu toch echt wel zo. Gelijk 2 aspirines genomen, nog wat voltaren erbij, en toen ging het wel weer. Had vrijdag naar Sydney gemoeten maar uiteraard af moeten bellen, kon amper lopen. Die dag de fysio maar weer gebeld, uitgelegd wat er gebeurd was en die kon ook zijn oren niet geloven, en wilde dat ik direct foto’s zou laten maken omdat ik wellicht wat heb gebroken of de middelste enkelband heb afgescheurd. Nou goed, hoor het dinsdag wel, momenteel ziet mijn enkel er niet uit... erg blauw, en je kan aan de buitenkant van mijn voet het enkel-bot niet meer zien zitten zo opgezwollen is het. Kan mijn pech gewoon echt niet geloven... voordeel is wel dat ik komende woensdag al een afspraak heb staan bij de chirurg voor mijn rechterenkel... dinsdag dus naar de fysio, en dan kan ik woensdag gelijk met die chirurg bespreken wat aan de linkerenkel te doen... nou goed, we gaan het wel zien allemaal. Heb momenteel het idee dat ik dit jaar niet meer voetbal, voorlopig wel week of 6 herstellen voor linkerenkel, hoop dat ik dan zsm mijn rechterenkel kan laten operereren, dat duurt wel 3 maanden eer ik weer terug ben, en tegen die tijd is het alweer augustus en ben ik hopelijk weer het ventje... we gaan het beleven....

Nou, verder niet veel te melden. O ja, wacht... een ding nog, mijn fietsongeluk!! Reed over een 2-baansweg hier in de buurt van huis waar altijd een flinke file voor de stoplichten staat. Omdat we hier geen fietspaden hebben, rijd ik meestal op het middengedeelte waar een groot verdrijvingsvlak tussen de rijbanen zit. Nou goed, reed heuveltje af dus redelijke vaart, toen er opeens een debiel besloot om vanuit de rechterbaan een U-ie (Ozzies voor U-turn, kortom vanuit stilstand stuur omgooien en andere weghelft opgaan) te maken zonder richting aan te geven, terwijl ik er 3 meter achter reed.... je raadt het al, nooit meer kunnen ontwijken, de gedachte schoot ff door mijn hoofd dat ik dan eindelijk het slachtoffer zou worden van die automobilisten die nergens naar kijken en al helemaal geen fietsers maar gewoon denken dat de weg hun eigendom is. Ik kon nog net mijn stuur naar rechts draaien zodat ik er niet frontaal opklapte, nu beetje schuin, met mijn schouder vol tegen het achterraam aan en fiets tegen de voordeur, schrok me helemaal lam en stond echt te trillen op mijn benen. Behalve een flinke beurse schouder en blauwe plek op mijn bovenbeen ha dik echter verder niets gelukkig. Die auto kwam er minder fraai vanaf... spiegel afgebroken, 2 flinke deuken en krassen in voor- en achterdeur, en ook nog eens onderspoiler ervanaf... tsja, voelde me totaal niet schuldig en had eigenlijk meer zoiets van “komt er van als je niet kijkt”. Nou goed, voortaan dus maar NOG beter opletten in het verkeer, wist al dat het redelijk gevaarlijk is hier op de fiets, maar neem dit maar weer als een extra waarschuwing... ben al paar keer tegen een deur aangeknald met de fiets als iemand langs de weg parkeert en zonder te kijken zijn deur opensmijt, bijna aangereden als mensen linksaf een rotonde afdraaien zonder over hun schouder te kijken, en ga zo maar door, maar dit was de eerste keer dat ik echt ergens tegenaan geknald ben, en gelukkig zonder kleerscheuren. Al was mijn fietsbel wel stuk, haha!!

Nou goed, dit was het wel weer... lang genoeg, en hopelijk volgende keer wat snellere update! Ben in ieder geval lekker thuis zonder te moeten reizen komende weken, dus hopelijk wat meer tijd. Hoewel het wel erg druk is qua werk moet ik zeggen, is duidelijk te merken dat de economie hier weer op volle kracht draait, worden bijna elke week wel gebeld door nieuwe bedrijven dus zeer positief, maar ook wel druk en hectisch. Nou goed, ga er niet over klagen want het is zeer positief dat we lekker bezig zijn!!

Nou, ga er weer een eind aan maken. Maar neit voordat ik nog ff kwijt wil wat we zonet gegeten hebben... lekker biefstuk, gestoomde broccoli en mais, en dan... tetteretterret..... gebakken aardappeltjes met REMIA FRIETSAUS!!!! Jawel, Remia frietsaus uit de supermarkt, hoe zalig is dat, haha!!!

Tot snel
JnR

---

Photos

Sorrento beach
de eerste duikplek

DE duikriem
jawel, dat issum dan

Ouwe wijven...
En geen idee hoe die andere vis op de achtergrond heet

Singapore - Chinatown
Leuk uitzicht vanuit het Swissotel

Chinatown
Club Street in Chinatown, straatje waar Emma logeerde

Cheers
Zware middag bij Cafe del Mar

Sentosa Beach
uitzicht vanuit hotel

Cafe del Mar
EIndelijk ff een dagje rust en hebben het er lekker van genomen!!

Cafe del Mar
Vanaf de bar het zwembad in, terug de bar in en weer het zwembad

Bbq voor hotel
Bbq dinner op de maandagavond van de kickoff