Advertisement
Met z'n staart in het water
Fishtail mountain (Machhapuchhre; 6993m)Het begon allemaal met een knal: zo'n bulderende, rollende, krachtige knal gevolgd door een verblindende bliksemschicht die de hemel opensplijt. Met een zondvloed die ons tot op het bot doorweekte en een indrukwekkend onweer vergezelden de weergoden ons op onze volgende Himalaya-expeditie. De Annapurna Sanctuary Trek bracht ons via dorpjes, dwars door watervallen en zelfs over bevroren lawinerestanten (doodeng trouwens) naar het befaamde ABC (Annapurna Base Camp) op 4130m. Net voor onze aankomst werden we getrakteerd op een fameuze sneeuwbui die behalve ijs-ijskoud gelukkig ook indrukwekkend mooi was. We kregen het base camp op haar mooist te zien: bedekt met een verse laag sneeuw in de schitterende zon. Na enkele uurtjes namen de wolken de vestiging in en was het tijd om af te dalen. Na anderhalve dag belachelijk lang doorwandelen stonden we weer beneden in Pokhara. Onze terugkomst hebben we gevierd met lekker lui een boekje te lezen, koffietjes te gaan drinken op terrasjes, nog wat te shoppen en relaxed rondhangen.
Onze laatste etappe in Nepal bracht ons naar Bandipur, een klein godvergeten dorpje ergens tussen Kathmandu en Pokhara. Ooit was het nochtans een bloeiende nederzetting op de route van India naar Tibet, en de oude rijkdom straalt er
Een hondenleven
Hond ligt te bruinen in de middagzon nog altijd van af. Traditionele 18de eeuwse houten huizen en met enorme leistenen geplaveide autovrije straten getuigen van de majestueuze vergane glorie van Bandipur. Voeg daar nog eens een sprookjesachtige ligging en uitzonderlijk vriendelijke mensen (zelfs naar Nepalese normen) aan toe, en de aantrekking ervan wordt wel duidelijk.
Ondertussen zijn we weer in Kathmandu aangekomen in een ultieme poging om snel en goedkoop in India te geraken. Morgenvroeg hopen op een plaatsje op de publieke bus richting grens, dan hopen dat de grenswachters zonder pogingen tot omkoperij onze paspoorten willen afstempelen en ten slotte hopen op een vlotte aansluiting naar Varanasi. Da's een hoop hoop voor een dag maar we hopen dat die hoop niet tevergeefs blijkt!
We verlaten Nepal met een overvloed aan leuke, absurde en onvergetelijke herinneringen. We zagen mijn familie terug, maakten de verkiezingen mee, zagen de "power cuts" reduceren van 40,5 uur naar 21,25 uur per week dankzij de smeltende sneeuw, leerden ongelofelijk sympathieke mensen kennen, reden veel te veel uren mee op de daken van gammele bussen, exploreerden elk sportief aanbod dat het land te bieden heeft, gaven ons over aan feestmaaltijden, zagen wilde en tammere beesten, beklommen hoge en nog hogere bergen
en bezochten een overvloed aan religieuze heiligdommen. Hopelijk kan buurland India aan de superlatieven van Nepal tippen...
Advertisement
Tot: 0.144s; Tpl: 0.022s; cc: 22; qc: 104; dbt: 0.0956s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.3mb
Nonkel Jos
non-member comment
Honderd eenentwintig, honderd twee en twintig ...
Hahaha, heb je ook geteld hoeveel trappen er zijn in Chomrong ? Ik neem aan dat je je ook afgevraagd hebt waarom ze daar in godsnaam geen roltrap installeren hé ! Nepal overtreffen zal m.i. echt wel moeilijk zijn hoor ! Ik lees tussen de regels door dat ook jullie Nepal in jullie hart gesloten hebben.....