Advertisement
Published: October 1st 2007
Zonsondergang Khovsgul Lake
Onze beste benadering tot een postkaartje
Saain bain uu
Net 10 zuiderse dagen en Siberische nachten achter de kiezen. Vanaf zonsondergang valt de temperatuur met een rotvaart naar beneden. Gevoelstemperatuur -80C (in werkelijkheid waarschijnlijk iets warmer, zowat -10C tot -20C). Gelukkig staat er in elke ger een stoofje. Het hout moest er tot de laatste splinter aan geloven. Net voor slapenstijd hielden we altijd een sprintje: de stoof werd tot de rand gevuld. En dan kwam het moeilijke stuk. In die gigantische hitte deden we onze halve kleerkast aan: sokken, thermisch ondergoed, broek, T-shirt, soupull en nekverwarmer. Alsof je in een sauna zit in volledige ski-outfit. Het was nochtans noodzakelijk. De koude zat rustig buiten te wachten tot al het hout was opgebrand. En dan... Kabloeeem!! -80C die eerst aan je kleine teen komt likken om dan razendsnel van je hele lichaam bezit te nemen. Bibberen en beven totdat iemand de moed had gevonden om midden in de nacht uit zijn slaapzak en onder de lagen dekens uit te kruipen om de stoof opnieuw aan te steken. En dan begon de hele cyclus opnieuw. Het begin van de herfst...
Deze keer waren we met een groepje van zeven: een Amerikaan, een Canadees, een Portugese, gids,
De brokkenbus
De eerste van vele platte banden chauffeur en wij twee. De ongeveer 2000km hebben we opnieuw afgelegd in een Russische minivan, maar ditmaal in een van de eerste modellen die van de band is gerold... Na de eerste dag hadden we al twee platte banden en dit daggemiddelde hebben we pas op de valreep niet kunnen aanhouden. Op dag 6 is een stang onderaan de wagen gebroken. Baggi (chauffeur) heeft dit euveltje op een uur of twee verholpen. Resultaat was dat we 's avonds in het donker moesten verder rijden. Baggi is daar van de baan gesukkeld en tegen +- 50km/u zijn we de wijdse Mongoolse steppe ingeschoten. Na een paar kleinere bobbeltjes kwamen we een groter heuveltje tegen en vlogen we een meter hoog de lucht in om dan met volle kracht op de voorste wielen te landen. Ongelooflijk, maar ditmaal geen platte band. Enkel de krukas lag in twee, evenals de voorste en achterste wielassen... Terwijl Baggi de schade aan het opmeten was, zijn wij met zessen bij een mini-ger iets verderop gaan aankloppen. Als sardienen in een blik de nacht doorgebracht. Wij dachten dat we daar een paar dagen zouden moeten doorbrengen, maar in de vroege namiddag had Baggi de van terug zeevaardig
Erdene Zuu
Klooster in Karakorum gemaakt. Een klein wonder hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen.
Enfin, enkele platte banden en koude nachten later kwamen we eerst aan Terkhiin Nuur (White Lake) aan. Echt wel een indrukwekkende natuur. Paardje op en in een drafje naar een nabijgelegen vulkaan gereden. Onze Amerikaanse reisgenoot heeft daar 's avonds een stukje marmot geproefd en hij heeft het zich de volgende twee dagen beklaagd. Het volgende meer was Khovsgol Nuur. We hebben een tweedaagse te paard gedaan aan dit meer omringd door naaldboombossen. Door de intrede van de herfst waren die gekleurd in een prachtig geel. En overal zo weinig volk...
Tot in Bejing!
Groetjes, Anne en Yves
Advertisement
Tot: 0.24s; Tpl: 0.014s; cc: 22; qc: 100; dbt: 0.1873s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.3mb
Lieven
non-member comment
Antwerps
Yves, Anne - prachtige fotos! Spreken ze daar nu echt Antwerps? groetjes, Lieven