Rustig aan tussen de kristallen en de vuurvliegjes

---

Beste iedereen,

Ik heb vanuit Nederland het bericht gekregen dat er wat taal- en typfouten in mijn blogs zitten. Ik ga er vanaf nu proberen op te letten. ik typ dit vanaf me telefoon en heb als klaar ben vaak niet zo'n zin meer om alles na te kijken. Ik hoop dat jullie nog steeds van mijn blogs kunnen genieten. Ik ben niet lang in Kuantan gebleven maar na mijn overnachting meteen doorgereist naar Kuala Terengganu. Een plekje waar ik best benieuwd naar was. Doordat het hoogseizoen nog niet begonnen is slaap ik in me eentje in een tot slaapzaal omgebouwde hotelkamer. Ik verken het stadje, ontmoet enkele inwoners en regel ook nog wat dingen. Zo heb ik me vlucht ongeboekt van Delhi naar Kathmandu en laat ik al mijn vieze kleren wassen. In de oostkust wonen voornamelijk Maleisiërs, hun cultuur is hier duidelijker zichtbaar en alles is ook wat conservatiever. Het mooiste wat ik gezien heb in Terengganu is zonder twijfel de kristallen moskee. Als ik aan de mannen bij de moskee vertel dat ik uit Nederland kom roepen ze meteen 'Ven Persie', veel Maleisiërs supporten naast de lokale teams ook Manchester United. Ik krijg een uitgebreide rondleiding door het prachtige bouwwerk. In de namiddag haal ik op de markt satay jellyfish, een stokje met gekruide kwal van de bbq. Het eerste hapje smaakt een beetje naar kattenvoer maar als je er even aan went is het best okee. Omdat ik het wat ongezellig begin te vinden om het grootste gedeelte van de tijd in mijn eentje door te brengen besluit ik terug naar de backpackersroute te reizen. Ik bleek me echter flink vergist te hebben in de bereikbaarheid van Terengganu. Naar de meeste plekken is het lang reizen omdat je een flinke omweg moet maken. Ik heb niet echt zin om weet een volle dag te reizen en besluit uiteindelijk de bus terug naar Kuantan te pakken en vanaf daar verder te zien. Als in de bus zit bedenk ik me dat Cherating een backpack/surfdorpje aan de oostkust ook nog bestaat. Het dorp ligt op de route naar Kuantan dus ik regel met de chauffeur dat hij me daar afzet. Op het eerste gezicht is de plek bijna uitgestorven. De meeste surfers komen tijdens de monsoon in november en december voor de golven, de meeste backpackers vanaf maart als het weer het beste is. Met de hoop toch wat mensen te ontmoeten boek ik een chatelet. Bovendien is het vooruitzicht in de zee te liggen toch beter dan dat van weer in de bus stappen. Ondanks de rust zijn de surfvibes goed te voelen. Er blijken toch nog wat verdwaalde backpackers rond te lopen. In de avond doe ik een vuurvliegjes tour in een boot op de rivier. Met de geur van een pruttelende dieselmotor en het licht van de sterren varen we de vuurvliegjes tegemoet. Gelokt door een rode lamp vliegen ze in tientallen onze boot tegemoet. Het zijn eigenlijk kevers en ze geven een knipperend groen lichtje, heel mooi. Ik relax een beetje met zowel wat lokale surfers en oude mannen als wat reizigers. Het is best fijn om weer onder de mensen te zijn na een paar daagjes in me uppie. Ik besluit nog een dagje te blijven. Deze ochtend zwem ik even in de zee, de rest van vandaag doe ik wat sudokus en ga af en toe wat eten en ouwehoeren met de mensen in een restaurantje. In een van de restaurantjes (het is meer een strandtent in het dorp), hebben ze een dj geregeld die ons in de middag voorziet van wat ontspannende jungle beats. Ik ga zo nog even een rondje door het kleine dorp maken en kijken of er nog iets te beleven valt. Alles is hier een beetje improvosorisch in elkaar gezet. Op de elektriciteitskabels en bij de vuilnisbakken lopen wat apen. Toen in hier aankwam zag ik een reptiel van bij een meter de bosjes in schieten. En een uurtje geleden passerde drie fretten mijn chatelet. Naast de vuurvliegjes en de muggen is er dus genoeg fauna te ontdekken. Omdat ik met mijn gebroken grote teen, die al wel flink is opgeknapt, niet kan surfen valt hier verder weinig te beleven. Het was lekker om een dagje bij te komen van al het reizen en cultuur snuiven maar ik ben nu weer toe aan iets actiefs. Ik ben van plan morgen af te reizen naar het dorp Kuala Tahan en vanaf daar Tamana Negara, een tropische regenwoud, te verkennen. Omdat dit een jungledorpje is bestaat de kans dat ik er geen internet heb. Ik zal waarschijnlijk in twee of drie dagen een update geven over mijn belevenissen daar. Het is een van de dingen waar ik ontzettend naar uitgekeken heb en ik hoop dat het vet wordt.

Veel liefs,
Klaas

---