Advertisement
Published: August 22nd 2012
Vriendelijk lachen tegen douanier1, vriendelijk lachen naar douanier2. Oh oh d2 wenkt d1 en ze bestuderen ons paspoort. d2: "Your visa has expired!" en na onze excuses en smoesen te hebben aangehoord "You have a problem". Miek voorzichtig met trillend lipje: "A big problem?". d2 "No, but let this never happen again!" Die les hebben we geleerd, onze medereizigers zijn blij voor ons en zo verlaten we China...even verderop worden we met glimlachen en Sabaidee verwelkomt in Laos!
Onvoorstelbaar: de hoofdweg van China door Laos is een hobbelweg door eindeloze beboste bergen, af en toe een dorpje met houten en rieten huisjes en spelende kinderen. Deze tocht kan ons niet lang genoeg duren en we worden op onze wenken bediend want we komen vier uur later dan gepland aan in het donkere busstation van Luang Prabang. Onderweg alleen nog opgehouden toen onze Chinese chauffeurs door agenten in strakke beige pakken zijn betrapt op een bagageruim vol illegale 'made in China' handelswaar, met handjeklap wordt voor onze neus de omkoopsom bepaald.
De tuktuk brengt ons langs sfeervol verlichte cafeetjes aan de Mekong naar onze hostels. Op straat is een eindeloze markt met handicrafts van dorpjes uit de wijde omgeving. En stalletjes waar verse springrolls, Franse baguettes en shakes worden gemaakt. Je wijst op een beker waarin het ongemixte fruit zit - echt superlekker! Onze favorieten: icecoffee van Lao bonen, papaya-melk, appel-limoen, baguette met kipfilet en avocado... Terecht veel (jonge) toeristen, glimlachen, geen getoeter en alles binnen loopafstand. Want in deze voormalige hoofdstad vol tempels en Franse koloniale huizen wonen slechts 50.000 mensen.
De volgende dagen verkennen we Luang Prabang en omgeving. 's Ochtends om half zes staan we met bananen en biscuits langs de weg om de buddhistische monks eten te geven als ze in een lange oranje stoet langs lopen met afgesloten kommen in hun hand. Wij hebben algauw alles weggegeven maar de locals om ons heen hebben enorme manden met sticky rice. Luang Prabang is gebouwd op een schiereiland in de Mekong. In het midden staat een heuvel met tempels en vanaf de top zie je bijna 360 graden oerwoud aan de overkant van de rivier met af en toe een verscholen gouden tempel.
De voetbaloutfit Engelsman Chris en Koreaan Jaimin hebben een kamer gedeeld en zien we ook veel. Jaimin ontmoet twee andere leraren van zijn universiteit, NL lange gast met paardenstaart Mark en Chinese Elaine. Met hen zakken we een avond goed door in de sfeervolle Lao Lao Beergarden. De Koreaan en Chinese stoken de Lao BBQ op, en Mark en ik bestellen de ene na de andere 'tower of power', je eigen biertap. Jaimin is al na een biertje dronken en erg grappig. Over op de buckets met Lao Lao whiskey en cola. Maar goed dat er een nachtklok is, dus om half twaalf zijn we weer bij het hostel...
Elke dag stortregent het wel een paar uur, zoals wanneer we met het hele groepje net in een tuktuk zitten naar een waterval en we doorweekt aankomen. De kleipaden zijn glijbanen geworden en iedereen heeft het koud. In Chris en mij overwint het Tarzan-oergevoel en we beklimmen een boom om met een touw het water in te slingeren en later (veel enger) de rand van een miniwaterval om over de rand te springen...gaaf hoor! Na drie nachten gaat iedereen weer zijn eigen kant op en nemen we afscheid.
Wij gaan met de slow boot over de Mekong en vervolgens de Nam Ou naar het kleine dorp Nong Khiaw. Met de beboste kalkrotsen doet het aan Yangshuo denken. De natuur is overweldigend en af en toe kom je langs een paar huizen waar blote kinderen aan het spelen zijn in het water. Ze zwaaien, doen kunstjes of springen naast de boot. Ook deze tour duurt upstream drie uur langer dan gepland dus iedereen heeft honger als we aankomen in de schemering. We slapen in een kleine bungalow aan de rivier voor zes euro.
De volgende ochtend varen we weer een uur verder naar het nog kleinere dorp Muang Ngoi Neua dat alleen via de rivier te bereiken is. Na alle slaapplekken te hebben vergeleken nemen we de mooiste bungalow: tussen de palmbomen aan de rivier, terras met hangmat. Drie euro... Met een lokale gids, een hond vol teken en een ander stel nemen we een pad door de jungle naar een Hmong dorp. Dat dorp bereiken we nooit want ik geef op als mijn Chinese slippers voorgoed in de klei verdwijnen - ik loop nu op Havaianas met Frans voetbalthema als enige alternatief in mijn maat. Hangen in de hangmat, lekker eten onder gekleurde kerstlichten en slapen met onze hond voor de deur. 's Nachts zien we urenlang bliksem door het raam en omdat er na tien uur geen electricteit is, hebben we ook geen fan en is het WARM!
Regen regen regen in de boot en minibusje terug naar Luang Prabang. We zijn wel tien keer over of langs kleine landslides gereden. De bus lekt aan alle kanten, heeft geen ruitenwissers, achteruitkijkspiegel of ontwasemer, maar gelukkig is hier nauwelijks verkeer. Miek doet inkopen op de markt van Luang Prabang en we eten geroosterde vis aan de Mekong met zelf geknede bolletjes sticky rice. Zondagmorgen in de VIP-bus naar de hoofdstad Vientiane, hoe zal dat zijn?
Prima, met airco, lunchbon en water. Jammer dat we weer drie uur te laat aankomen of misschien wel precies op Laos tijd. In het centrum worden we verwelkomd door lady boys, want vrouwen mogen zich hier niet verkopen (?!). Vientiane is een ontwakende hoofdstad en nu nog meer een provinciaal dorp. Maar de oever van de Mekong is een enorme bouwput waar 'the spirit of Laos' gebouwd gaat worden. 'Designed in China' getinte glazen torens, het oerlelijke Don Dueng hotel staat er al, in het midden van de bouwput. De Lonely Planet heeft gelijk - 'now is the time to visit Laos'. Wij komen hier om visums voor India en Myanmar te bemachtigen. Zou hier snel geregeld moeten kunnen worden...
Visum India dag 1. Maandagochtend staan wij netjes op tijd voor de Indiase ambassade die gesloten blijkt te zijn (Dimitry vermoedt dat Ghandi zich ooit op deze dag heeft gewassen..), de ambassade van Myanmar verstrekt alleen 30-dagen visa die direct ingaan. Mhh herkansing in Nepal. Omdat we een batterij pasfoto's nodig gaan hebben laten we deze alvast maken. Briljant want we worden helemaal gephotoshopt - achtergrond, haar en gezicht moeten er aan geloven.'s Middags gaan we naar het Buddha-park vol Buddha's (duh) en Hindu goden die een excentrieke verzamelaar ooit wilde samensmelten tot een nieuw geloof. Leuk om te zien en levert mooie foto's op.
Visum India dag 2. Dinsdag fietsen we vol verwachting naar de Indiase ambassade. De resten van een feest worden opgeruimd. Onze NL pasfoto's voldoen niet door de grauwe achtergrond, onze Laos magazine cover pics gelukkig wel. Het kopieerapparaat is kapot dus we moeten zelf kopieën gaan maken. Eenmaal terug horen we dat we ook kopieën van onze tickets moeten maken. Grrrr. Nu het online formulier invullen. Internet ligt eruit. Oh we moeten ze ook zelf uitprinten. Inloopuur is allang om - we geven op - morgen weer een kans. Het is superweer en erg warm, op naar een zwembad! Het hotel uit de lonely planet vraagt 20 dollar per persoon, dan maar dan het nationale zwembad van Laos voor 2 dollar...het stelt weinig voor maar prima voor een middag. BBQ-en in een lokale eettent en bier in een koloniale villa.
Visum India dag 3. Woensdag negen uur sharp staan we gewapend met een berg papieren bij de Indiase ambassade. Zou het vandaag dan echt gaan lukken? Volgens het internet is het one day processing. "You need a flight ticket out of India" "We go overland to Nepal" "Then you need a ticket out of Nepal" "We can only apply for our Myanmar visa in Nepal, so we don't have a ticket yet"... Na een paar telefoontjes is dat aanvaardbaar. Een Duitse wordt weggestuurd om haar application form te printen. Om haar een hoop ellende te besparen sommen we ook alle andere bureaucratische voorwaarden op.
We krijgen groen licht! Maandag kunnen we ons ticket ophalen. Maandag? Ja one day processing is alleen voor Lao citizens. Naar de balie om te betalen - 116 dollar. Geen wisselgeld van 120. Hoe kan het ook anders. Volgende week woensdag kunnen we ons paspoort ophalen. Woensdag? Ja, nou misschien dinsdag. We doen het ervoor, besluiten een mooie cirkel rond Vientiane te gaan maken en stappen zo op de bus naar Vang Vieng.
PS. sorry het was niet ónze bedoeling om weer met een cliffhanger te eindigen...
Advertisement
Tot: 0.052s; Tpl: 0.01s; cc: 8; qc: 26; dbt: 0.0339s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1mb
Sylvie
non-member comment
Hey Steven en Annemiek, Klinkt helemaal goed zeg! Was Phet de tijger nog bij de watervallen? En zijn jullie nog naar de Pak Ou grotten gegaan? Herkenbaar die bus.. bij mij zat er niks in, behalve idd Laotianen, kippen en ... een karaoke machine.. helemaal top! Zou dus maar vast stemtraining gaan starten! Haha. Veel plezier daar nog, Liefs Sylvie