Advertisement
Published: June 17th 2008
Tobolsk
Temperatuur voelenRond 7 uur 's morgens arriveert onze trein in Tobolsk. We hebben een dagje tijd om de stad te verkennen, laten onze bagage achter in een locker van het station en nemen de bus naar het centrum. We zijn gewaarschuwd door onze reisgids: "laat je niet ontmoedigen door de immens grote en vele sovjet-appartementsgebouwen die de nieuwe stad sieren maar geniet van de pracht van het witte Kremlin en kuier een beetje door de oude stad". Dat is precies wat we doen! Een warm zonnetje maakt het allemaal wat aangenamer. Maar meer dan het prachtige Kremlin is er ook niet te zien. De oude stad is volledig in ontwikkeling: de originele houten huisjes moeten wijken voor grootse immobiliënprojecten. Na een dagje hebben we het hier wel gezien en met een groot vraagteken hoe deze stad in ontwikkeling verder zal evolueren vertrekken we 's avonds met de trein richting Tomsk.
Via een tussenstop in Tjoemen (we zijn verplicht de nacht in het station door te brengen door een slechte aansluiting) komen we de volgende dag in Tomsk aan. Deze studentenstad is een voorbeeld van alweer een typische Russische stad. Veel groen, Lenin op een piedestal, Sovjet gebouwen tussen hypermoderne shoppingcentra, talloze
Tobolsk
Fine Arts Museum koffiehuisjes en shashlik-kraampjes. Wel zie je hier nog prachtige authentieke houten huizen. Tussen het groen, te midden van de stad vinden we dé attractiepool voor de inwoners, een kermis! Of noemen we het eerder een pretpark? De attracties zien er behoorlijk beroest uit en alles mag al eens gesmeerd worden... Hier krijgen ze ons niet in, maar de Russen trekken zich hier blijkbaar niets van aan!
Na 5 dagen Tomsk zetten we onze reis verder. Via Novosibirsk nemen we de
TurkSib naar Almaty (Kazakhstan). De reis is een leuke ervaring. De grensovergang met Kazakhstan is een formaliteit. Alle welbekende verhalen over corrupte Russen zijn verleden tijd. De Kazakse douanebeamten zijn zo trots toeristen te mogen ontvangen dat ze tot twee keer toe "I love you" tegen Eva zeggen. Kwestie van hun Engels bij te schaven! We socializen met onze treingenoten. Met handen en voeten en een woordenboek in de aanslag proberen we elkaar te begrijpen en
een gesprek te voeren. De 36-uur durende rit is zo voorbij.
Moe en 's morgens vroeg gaan we op zoek naar een slaapplaats in het dure Almaty. We huren een appartementje tegen de schappelijke prijs van 27 Euro per nacht. We hebben
een tv maar geen enkele zender toont een EK-match, tenzij de groep speelt waarin Rusland zit. Almaty is een zeer Europese stad, met hier een daar wat Aziatische trekjes: we verdwalen door eindeloos grote bazars waar echt alles verkocht wordt! We eten heerlijke noten, gedroogde vruchten en mini-appeltjes die we op de dagelijkse markt vinden. Alma Ata, de vroegere naam van Almaty, betekent dan ook
Vader der Appels Vandaag halen we ons visum af op de Kyrgizische ambassade: morgen nemen we de bus naar hoofdstad Bishkek. We kijken uit naar al het prachtige dat dit land te bieden heeft! Wij hopen alvast in een
jailoo (ofwel yurt - jawel, de tent die ze ook in Mongolië hebben) te kunnen overnachten bij de locale bevolking en te genieten (euch?) van een glaasje kamelenmelk! Een uitstap te paard zit er ook wel in!
Advertisement
Tot: 0.071s; Tpl: 0.012s; cc: 15; qc: 30; dbt: 0.0266s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Nina
non-member comment
Kamelen melk
Smaakt kamelenmelk niet zoals paardenmelk? Niet echt lekker dan ;-) De foto's vergroot bekijken is heel plezant. Ik begin een beetje jaloers te worden...hoe zou dat nu komen??? ;-) Groetjes van Noël & Nina