Advertisement
Published: August 10th 2013
Edit Blog Post
Een lange maar goede vlucht met Malaysia Airlines bracht ons 's ochtends in de hoofdstad Jakarta. Omdat we er al vroeg waren, besloten we meteen een bus te nemen naar een stad ten zuiden van Jakarta: Bogor. Hier was het ook nog steeds vies en druk, maar midden in de stad is wel een prachtige, grote botanische tuin. Via een mannetje op straat vonden we een hostel. Daarna op pad, maar de weergoden waren ons niet goed gezind. Zo hebben we nog wel een stuk door de botanische tuin gelopen, maar kwamen we uiteindelijk helemaal verzopen weer aan in onze kamer. Omdat we steeds weer door de plensende regen moesten lopen hebben we echt heel slecht gegeten, namelijk een lunch bij de Mac en het avondeten bij de KFC. Uiteindelijk bleek dit wel beter voer dan ons ontbijt, wat we de volgende dag aten. Als ontbijt kregen we een tosti met een dikke laag hagelslag er tussen. Echt niet te eten. Toch een poging gewaagd dit naar binnen te werken, aangezien we die dag begonnen met een tweedaagse tour naar Bandung. Die ochtend reden we met de gids eerst langs wat bezienswaardigheden zoals fruitbomen en een familie die met de hand
wayangpoppen maakten. Natuurlijk hoopten ze ook dat we die gingen kopen en Baukje heeft ze nog blij gemaakt met de aanschaf van een ander houtsnijwerkje daar. Even later reden we door prachtige rijstterassen naar een dorpje hoger in de bergen met uitzicht op de rijstterassen en vlakbij de jungle. Na een heerlijke lunch met nasi goreng hebben we een wandeltocht naar een waterval gemaakt en daar heerlijk in gezwommen! Vervolgens nog een stijle berg afgewandeld om naar de hotsprings te gaan. Vlak voordat het donker werd, de berg weer op en genoten van al het vuurwerk en moskeegezang in de vallei. En wat een maaltijd had die familie gemaakt waar we sliepen!! Echt de heerlijkste maaltijd tot nu toe.
Na een fijne nacht in ons bamboohutje en een goed ontbijt richting Bandung vertrokken met nog een stop bij theeplantages. Aangekomen in Bandung vonden we vrij snel een goed hostel en begon de jacht op een treinkaartje naar Yogyakarta. Dit bleek moeilijker dan gedacht en deze avond ontdekten we dat reizen op Java tijdens de Ramadan een behoorlijk lastige opgave is. Geen treinkaartjes te vinden voor de eerste twee dagen en ook alle bustickets waren uitverkocht. Na een tijdje rondgezeuld
te hebben nog de ingeving gekregen om te checken of dan de nachttrein van die avond wel nog plek had en ja hoor! Wij dus vervolgens naar ons hostel toe om de kamer alsnog te skippen, al was de eigenaar er helaas niet happig op om (een deel van het) geld terug te geven, maar ja, wij konden wel in Yogyakarta komen en hoefden niet noodgedwongen drie dagen in een drukke Indonesische stad te verblijven. Na een hapje eten zaten we dan in de nachttrein en bracht die ons in ongeveer 10 uur in Yogyakarta, waar we 's ochtends vanuit de trein een prachtige rode gloed van het zonlicht zagen over de bergen en rijstvelden.
Yogyakarta is de uitvalsbasis voor de bezienswaardigheden Borobodur en Prambanan. De Borobodur is een heel groot Boedistisch bolwerk en de Prambanan bestaat uit een aantal Hindoeistische tempels. Erg mooi om allemaal te zien en grappig waren ook dat er ondanks de twee verschillende godsdiensten er toch overeenkomsten waren te zien in de ingegraveerde afbeeldingen. Na dit moois te hebben bewonderd hebben Irma en Baukje nog wat bouwwerken in Yogya bekeken, terwijl ik van het balkon van onze homestay genoot samen met twee Zwitserse meiden.
Vanuit Yogya besloten we met een tourbureautje in zee te gaan voor de rest van onze reis op Java, aangezien we precies in de dagen rondom het suikerfeest zouden reizen en het wel eens een crime zou kunnen worden met het vinden van vervoerstickets en hostels. Dat maakte het makkelijker, maar tegelijkertijd ook meer afwachten wat je er nu voor zou krijgen.
De eerste stop was de Bromo vulkaan. De wekker stond om 2.30 uur 's nachts en toen werden we om 3 uur met een jeep omhoog gereden naar een berg, waar vandaan we de zonsopgang gingen bekijken. Nu ben ik wel vaker op plekjes geweest waar iedereen massaal de zonsopgang ging bekijken, maar dit was werkelijk een slinger van jeeps die de berg op ging!! De reden dat iedereen hier de zonsopgang ging bekijken werd tegen kwart voor zes wel duidelijk, want na eerst een uurtje van de mooie sterrenhemel te hebben genoten onthulde zich hier een ongelooflijk mooi landschap! Om ons heen meerdere vulkanen, waaruit sommigen af en toe een rookpluim kwam. Na de foto's gemaakt te hebben, reden we weer naar beneden naar een soort woestijnlandschap. Vanaf daar mochten we nog lopend de Bromo
beklimmen. Een korte makkelijke klim, waarna we de rokende krater konden bewonderen. Oke, wel met duizend andere mensen, maar ja, die kan je ook niet verbieden om ook naar zo'n mooie plek te reizen...:-)
De volgende stad was de Ijen vulkaan. Deze is ook nog actief en gelukkig niet per jeep bereikbaar, dus daardoor een stuk minder toeristisch. De avond voor de beklimming werden we in een hotel gedumpd, wat een andere locatie was dan ons oorspronkelijk was verteld. Ook was de communicatie daar nogal onduideijk en ontstond er een hoop consternatie over wat er nou aan de hand was en ging gebeuren. Er moest ook ineens allerlei extra geld voor een gids op die vulkaan betaald worden aan een mannetje daar, die wij voor geen meter vertrouwden. Het irritante is wel, dat zo'n gast uiteindelijk gewoon de macht heeft en je doodleuk zegt, dat als je hem nu niet betaald hij ook geen vervoer zou je regelen vanacht. Op de Bromo betaalden we gewoon de toegang en jeep op het moment dat we vertrokken en bij deze vent wist je niet wat hij met je geld ging doen...uiteindelijk toch overstag gegaan, omdat we anders niet mee hadden gemogen
die nacht. De tijd van vertrek was deze keer half een 's nachts, omdat we dan in het donker de actieve krater konden bekijken, omdat de dampen dan nog niet zo heel erg zijn. Gelukkig hadden we echt het vervoer erheen en stonden we om kwart over twee boven om vervolgens nog een anderhalf uur omhoog te lopen over een breed pad in het donker. Lang leve de hoofdlampjes! Bovenaan de kraterrand aangekomen gingen we met een gids naar beneden. Daarvoor hadden we dus extra geld aan dat mannetje bij het hostel betaald, maar de gids zei, dat we daar moesten betalen en hij had dus helemaal geen geld gehad!!! Ons voorgevoel over dat mannetje bij het hostel klopte dus wel. Gelukkig wilde de gids ons uiteindelijk meenemen en zou hij naar afloop bij onze chauffeur om het geld vragen. De afdaling was steil en rotsachtig. Na een half uur afdalen stonden we uiteindelijk voor de zwaveldampen en blauwe vlammen!! Echt een heel indrukwekkend gezicht. Je moest wel een doekje of sjaal voor je mond en neus houden om zo min mogelijk in te ademen. Wat een gaaf avontuur was dit. We stonden gewoon in een actieve vulkaankrater!! Na de
klim omhoog zijn we op de kraterrand gaan wachten voor de zonsopgang. Er werd nog vuurwerk afgestoken en omdat het erg bewolkt was, besloten we om een uurtje of zes toen het weer licht was, af te dalen. Nu konden we het bos zien, waar we die nacht al doorheen hadden gelopen omhoog. Ondanks dat we bij deze tour een beetje belazerd zijn door die man bij het hostel, was het wel mijn hoogtepunt op Java!
Vanaf hier namen we de ferry naar Bali en zijn we naar Lovina Beach in het noorden gereisd. Het eerste wat we hier gedaan hebben is een nacht van elf uur slaap gehouden, want we hadden door het drukke reisschema met nachtelijke avontuurtjes op Java wel de nodige nachtrust misgelopen. Vandaag ook lekker gerelaxed in het dorpje hier en bij het zwembad van ons hostel. Morgen gaan we een dagje snorkelen bij een eiland en daarna reizen we af naar centraal Bali.
Advertisement
Tot: 0.054s; Tpl: 0.02s; cc: 12; qc: 26; dbt: 0.0223s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Hendrien
non-member comment
Ik zie het allemaal weer voor me
Hi Afke Terwijl ik jouw verhaal lees zie ik het allemaal weer voor me. De tuin in Bogor de theeplantages,de borobudur en de bromo. Ik weet nog dat ik in het donker vrolijk over de rand wandelde en Jaap mij waarschuwde ga nou niet verder als het licht wordt durf je niet meer op die rand te lopen. Ik zelf vind Bali meer relaxt en hoop dat je er van geniet. Ik kijk uit naar je vervolg. Veel plezier, Hendrien