Advertisement
Published: December 3rd 2023
7 KASIM 2023 SALI
Sabah 07:30 da otobüse doluştuk ve yola çıktık… Kahvaltımızı kumanya olarak verdiler..ufak tefek bir şeyler yedim… zaten hazırladıkları herşeyi yemek mümkün değil… Kochi havaalanına döndük.. Bu hava alanı, kendi enerjisini güneş panelleri ile karşılayan Dünya’daki ilk hava alanı imiş.. Arazi bol, panelleri etrafa serpiştirmişler… Chennai uçağımız 12:40 ta kalkacak.. Söylememe gerek yok ki yine geç kalktık ülkeyi batıdan doğuya doğru katederek, 14:30 gibi Chennai ‘ye vardık… Eski adı ile Madras olan Chennai ,Tamil Nadu eyaletinin başkenti olup, Bengal körfezinin kıyısında Hindistan’ın güney doğusunda yer alan ülkenin 6 cı büyük nüfusuna sahip olan bir kenttir. Önemli özelliklerinden birisi, buranın Hindistan’ın Detroit i olarak anılmasıdır ..bütün arabacılar burada … Tüm Hint kentlerinde olduğu gibi, buranın adı konusunda tam bir içtihat yok… Kimine göre Madras ,küçük bir balıkçı kasabası imiş.. İngilizlere göre, burası eski Mundiraj,Portekizlilere göre Madras “Madre de dios” tan türetilmiş (Tanrıların Anası ) Her neyse 1996 da Hintliler noktayı koymuş ve burası “Chennai” olmuş … 1522 de Portekizliler gelmiş ,arkasından 1612 de Hollandalılar ,1746 da Fransızlar bize de yok mu ? diye kısa bir soygun için gelmişler veee nihayet 1749 da İngilizler…
Avrupa da gezdiğin vakit bu tarih konusu kolay değil …çok el değiştirme var , yaz yaz bitmiyor . Burada iş kolay ,Portekiz-Hollanda-İngiliz üçlüsü ile bitiriyorsun … Programa göre, önce “Bronz Müzesi” diye adlandırılan Müzeye gittik …ve hatta fotoğraf çekmek için gerekli paramızı da yatırdık . Ne var ki, müzenin elektrikleri kesikmiş bu nedenle bizi içeri almıyorlar… Kardeşim, parayı ödemeden önce haber versene … Baskılar sonuç verdi ve nasılsa elektrikler geldi… Efendim, burası möhim! bir müze..1500 e yakın eser sergileniyor … Bunların sadece 85 adedi Budist ,iki düzine kadar Jain gerisi Hindu… Rehberimiz her heykelin önünde derin derin açıklamalar yapıyor.. Öyle bir şehvetle anlatıyor ki ,sonlara doğru Hindu olmama ramak kaldı yani… gerisini siz hesaplayın… Bu Hint mitolojisi çok derin bir mevzu…anlatmaya kitaplar yetmez zaten tam anlayanı da yok… Tek söyleyeceğim şu; Hindu öyle bir din ki “tatbiki kolay anlaması zor imiş” Budizm ile farkı da bu imiş zaten zira ”Budizm anlaması kolay ama tatbiki zor bir dinmiş…” Ben sadece rehberin yalancısıyım … Budizm’i burada bitirmişler.. Hint Tanrıları aynen yunan mitolojisinde olduğu gibi geniş bir aile… Başta baba Brahma var ..O “yaratıcı” oluyor sonra Vishnu geliyor…O “koruyucu” oluyor …bir de Shiva var ki o da “tüketici” sayılıyor…
Bunların hepsinin birer transport aracı var Bazan inek,bazan tavus kuşu,bazan fare bazen fil işte böyle gidiyor.. Bunlar için milyon tapınak yapılıyor ama bir tek en baştaki Brahma’ya yapılan tapınak yokmuş zira her söylediği yalanmış.. Yaratıcısı yalancı olan bir din … artık gerisini muhayyilenize bırakıyorum… Eller ..eller …eller…bizim boş gözlerle baktığımız heykellerde yer alan figürlerdeki ellerin hepsinin bir anlamı varmış… El adedi kadın ve erkekte 2 den başlıyor katlanarak 4-8-16-32 diye gidiyor… Sağ ve sol ayağın nereye baktığı ve bastığı ayrı yorumlara sebebiyet veriyor… Her hangi bir heykelin burnuna sürülen bal yere değil de, maazallah bacağına değiyorsa durum kötü demektir..Muhayyile sonsuz …uçmuş… Sizin anlayacağınız, benim gibi fanilerin anlayacağı bir şey değil ..Kendimi bu işlerden çok uzak hissettim… Çıktığımızda, artık karanlığa kaldık . Üstüne üstlük sıkı bir yağmur bastırdı .Aslında fiks menu olarak her gün öğleden sonra yağmur var.. Sırada “Sri Kaalikambal kamadeswarar” mabedi var ..gördüğünüz üzere akılda kolay kalıyor.. Bu mabet ,önce deniz kıyısına yapılmış.İngilizler bastırınca sökmüşler ve 1640 ta şimdiki yerine yeniden inşa etmişler Bu mabede baldırı çıplak ve ayakkabı ile giremezsiniz..
Belimize peştemalı sardık, ayağımıza galoşlarımızı geçirdik ve mabede girdik… İşte Hindistan’ı ilk kez hissettiğim yer burası.. İnanılmaz ayrıntılar taşıyan 10 metrelik bir Ziggurat (kule ) ile karşılaştım.. Yalan yok …doğrusu etkiledi beni.. İçerisi çok kalabalık .. Bu mabet “photo friendly “ imiş…fakat araziye yayılmış bağımsız mabedlerin içinin fotoğrafını çekmek yasak.. Bir yere kadar “friendly”… Kısmete tam bir ayin sırasına denk geldik ..zurnalar çalınıyor ..ilahiler söyleniyor.. Zeynep ile Svetlana, takdis edilmeye gittiler … hele 50 Rupi bağıştan sonra .. Takdisci gitti içeriden çiçekler alıp geldi bir de alınlara beyaz bir boya sürüldü.. Yeri gelmişken söyleyeyim.. Batı dünyasında, kartvizitinizi üstünüze başınıza işaretlerler. Örneğin gömleğinizin bir yerinde yeşil bir timsah varsa kim olduğunuz belli olur.. Elinizde L ve V harfleri ile bezenmiş bir çanta varsa derhal sınıf atlayabiliyorsunuz.. Ayni şekilde ayakkabınızda bir OK işareti varsa bu işaret sizi halktan ayırır.. Hele hele maazallah giysinizde E ve A harfleri varsa siz artık Armani nin Emporiumuna mensupsunuz demektir … Hindistan’da işi basit ve ekonomik tutmuşlar . Alnınıza sürülen bir renk ne mal olduğunuzu herkese gösterme imkanı veriyor … Örneğin beyaz bir boya varsa size artık karada ölüm yok ..
Bu renk, kırmızıdan siyaha kadar degrade oluyor.. Alnınızdaki boya siyah ise ligin en sonundasınız ve işin kötüsü gidecek başka lig te yok… Tabi onlara da öbür dünya bonusları sunuluyor .. Bizimki gibi, öte tarafta ,kişi başına 70 huri sunuluyor mu ? onu bilemiyorum… Tapınakta, küçük bir tavaf yeri bile düşünmüşler kaç tur atarsan dileklerin o kadar gerçekleşiyormuş .. Zeynep ve Svetlana 3 tur ile yetindiler…artık ne demekse …bence kararlılar… Otele gitme saatimiz geldi . “Novotel” oteline intikal ettik… Şehir içinde vasat bir otel ,fakat terasında sigara içiliyor daha ne olsun… Yemekten sonra biraz daha terasta vakit geçirip yattık…
Advertisement
Tot: 0.164s; Tpl: 0.011s; cc: 12; qc: 27; dbt: 0.1208s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
