Advertisement
Published: August 1st 2010
Edit Blog Post
Zondag 25 juli. Vaarwel Shanghai, Hangzhou here we come. Met de taxi naar een busstation voor een lange afstandsbus naar Hangzhou (ongeveer 2 ½ uur). Dergelijke busstations zijn een belevenis voor ons, Europeanen. Tickets kopen, bagage controle, grote wachtzalen. De bus was niet al te luxueus, vooral de nodige beenruimte voor mensen met lange benen ontbrak. Wat echter niet ontbrak, waren de nodige gevechtsfilms. Daar zijn de Chinezen echt verzot op.
Aangekomen in Hangzhou met een minibusje (100 yuan) naar het Mingtown International Youth Hostel. Aangenaam, zonder veel luxe maar in orde. Blijkbaar zijn er de laatste jaren verbouwingen uitgevoerd zodat de receptie niet meer in de bar is maar in een eigen onthaalruimte.
Samen op zoek naar een bank om geld af te halen en/of geld te wisselen. Hiervoor een wandeling door de Nan Shan Lu die lang beide zijden omzoomd is met platanen die men zo heeft laten groeien dat ze voor schaduw zorgen zowel op de rijweg als op de voetpaden. Aangenaam bij zulke hoge temperaturen.
Wat ons in het straatbeeld steeds opnieuw opvalt, is dat niet alleen het aantal auto’s is toegenomen maar ook de grootte van de auto’s. De tijd van de oude, versleten, kleine
auto’s is aan het verdwijnen. De volgende stap: de eigen Chinese auto?
Tevens zijn de fietsen bijna volledig uit het straatbeeld verdwenen en, waar niet vervangen door auto’s, toch wel vervangen door elektrische motorfietsen (maken weinig lawaai tenzij om te toeteren).
Na het bezoek aan de bank was het weer even tijd om te rusten. Afspraak om 17.30 in de hal van het hotel om naar de Carrefour te gaan (voor de liefhebbers). Wim en Luc waren present (belangrijk om het aperitief te kopen).
Om 19.00 aperitief op de kamer van Amanda en Marcel. Wat bleek? Amanda en Marcel waren nog niet ‘thuis’. Ze waren ook naar de Carrefour maar net iets te laat op de afspraak. Geen probleem, met enkele minuten vertraging arriveerden ze en konden we starten. Maar wie ontbrak er nog? Ludo. Heel raar dat hij een aperitief zou overslaan. Kloppen op de deur van zijn kamer: geen reactie. SMS op zijn GSM: geen reactie. Na een half uur werden we toch echt ongerust. Amanda en Marcel waren hem nog in de Carrefour tegengekomen. Dus Luc naar de Carrefour. Maar geen Ludo te vinden. Dan maar terug naar het hotel om af te spreken wat we verder
zouden doen. Maar gelukkig was hij ondertussen gearriveerd. Wat was er gebeurd: bij het verlaten van de Carrefour was hij de verkeerde weg opgestuurd. Maar gelukkig heeft hij het tijdig ingezien en ‘plantrekker’ zoals hij is heeft hij het probleem opgelost gekregen en is hij gelukkig terug in het hotel geraakt. Iedereen terug gerust en nu konden we pas genieten van onze aperitief.
Verslaggevers: Luc en Carmen.
Maandag 26 juli 8 kleine negertjes hadden samen ontbeten. Eén had rugklachten, nog één had een nachtelijk avontuur dus….
6 kleine negertjes gingen op pad om het Westmeer te verkennen. Een taxi bracht ons tot aan de voet Boven op de heuvel staat de Bachu pagode, herbouwd in 1939. Deze pagode is 43,5 meter hoog en heeft 7 verdiepingen.
Het vroeg heel wat klimwerk langs trappen die hoe hoger hoe moeilijker begaanbaar werden, maar we werden beloond met een fantastisch mooi uitzicht op het Westmeer.
Amanda schilde en verdeelde moederlijk haar 2 appels en studenten van de universiteit van Beijing (faculteit van wetenschappen en technologie) vroegen ons hun vlag te ondertekenen en daardoor hun actie voor bescherming van de natuur te steunen. Dit werd met een foto voor echt verklaard.
Na de
afdaling wandelden we over de Bai dijk langs de Gebroken Brug waar langs overvloedig lotus bloemen bloeien. Het meer wordt druk bevaren door een soort van gondels.
Langs de dijk bereikten we het grootste eiland Gushan (Eenzaam Heuveleiland) en bezochten het paviljoen van de herfstmaan, het Zhongshan park, aangelegd ter nagedachtenis van Sun Yatsen.
Na een deugddoende portie noedels konden we terug op stap en bezochten het mooie paviljoen dat als trefpunt diende van de Club van de Zegelsnijders (vanaf 1904). Dit paviljoen bevat een verzameling kleine stukken die te koop waren en een deel ervan ook betaalbaar zodat we er niet konden aan weerstaan.
Een boottocht bracht wat afkoeling en we vaarden langs 2 kleinere eilanden naar het Eiland van de 3 pagoden die bij volle maan de maan weerspiegelen (ze staan op het briefje van 1 yuan).
Een mooi eiland waarin weer een klein meertje met eilandjes is aangelegd. Een zigzagbrug werd gemaakt om de waterplanten te bekijken en bevat mooie paviljoenen, rotsblokken en wandelgalerijen.
Ten zuiden ontdekten we de 3 die tijdens het Maanfestival en op avonden met volle maan de indruk geven de maan 15 maal op het water te weerspiegelen.
Een boot bracht ons aan
wal aan het Hubin Gong Yuan (het park van de gasten op het meer) en werden verwelkomd door een muzikaal optreden.
Eén heel dapper negertje was doodmoe ….. dus bleven er nog 5 over die zichzelf trakteerden op een gebakje en overheerlijke koffie in de ‘Brioche Dorée’.
Alle 8 waren terug present op het aperitief.
Het nieuwe restaurant viel in de smaak en 5 zoekenden maakten nog een wandeling langs het meer als afzakkertje.
Verslaggever: Gerda
Advertisement
Tot: 0.103s; Tpl: 0.009s; cc: 11; qc: 54; dbt: 0.0623s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb