Uitstap naar Diping met 'mooiste en grootste' regen- en windbrug van de streek.

---

Donderdag 15 februari.



Het regent deze morgen pijpenstelen. Onze gastheer telefoneert voor een minibusje, dat we afhuren.
We rijden over de bochtige en hobbelige weg door de mist en de gietende regen naar Diping, op ca. 20 km. We passeren langs Tang'an en een dorpje in de vallei met een zeer lange wind- en regenbrug over de rivier.

Wanneer we in Diping aankomen, constateren we dat de 130 jaar oude, beroemde en grootste regen- en windbrug over de rivier Nanjiang volledig is afgebroken. We hadden al gehoord dat hij in september 2004 door een stormvloed beschadigd was. Toch hoopten we dat hij er nog gedeeltelijk zou staan. Nu is alleen de middenpeiler vernieuwd en is er van het houtwerk niets te zien.

Rechts van de brug op de heuvel is een toegangspoort met een prachtig zicht in alle richtingen op het dorpje, de vallei en de rivier. We schuilen er tegen de aanhoudende regen.
Achter de poort ligt een lagere school: een hoofdgebouw met een verdieping en twee lage zijgebouwtjes zijn opgetrokken rondom een speelplaats. De klasjes zijn volgestouwd met kleine banken. We schatten dat ongeveer vijftig kinderen in een klaslokaal zitten. Aan de muren rond de speelplaats hangen stichtende spreuken in het Chinees en in het ‘Engels’: “To be diligent in one’s studies, realistic and developif” en “Help and humility each other, comity and fraternity”. Dit soort Engels wordt ook wel Chinglish genoemd en is voor ons vaak niet te begrijpen.

Bij het teruglopen naar de bus zijn onze jassen doorweekt. We herkennen de wijze ervaring van Berna en Wim als die beiden een miniparaplu uit hun tas toveren.

We keren met het busje terug naar het vorige dorp Long’e. Daar is de brug over de rivier ook in herstelling. Hij is gelukkig grotendeels intact. We genieten onder het dak, dat ons tegen de regen beschermt, van het zicht op de rivier en van drie draaiende schepwaterraderen.
Wim waagt zijn leven en zijn droge lijf. Hij klimt langs een wankele ladder van de brug af om deze vanaf een 100 m panoramisch te kunnen fotograferen.

Nat en een beetje moe keren we terug naar ons guesthouse. Na een lichte maaltijd benutten we onze namiddag om verslagen te schrijven, naar huis en vrienden te mailen, kleren te wassen, te rusten en te babbelen.
Vandaag loopt Wim nogmaals in de kijker. Hij keert als “een andere mens en een nieuwe man” terug van de kapper. Tot grote tevredenheid van Berna! Kostprijs van de transformatie: 5 Yuan (=0,50 €).

We ontmoeten nieuwe gasten. Het zijn Maggie Wayne uit Nieuw-Zeeland en Xu Da Hao uit Tientsin, die zich in het Engels Jenny laat noemen. Maggie geeft Engelse les aan de hogeschool in Tientsin, terwijl Jenny er automatisatie doceert aan de universiteit. Ze ontmoetten elkaar enkele maanden geleden in het postkantoor en zijn nu samen op vakantie. Jenny liet haar familie, haar man en haar zoontje van twaalf jaar in de Nieuwjaarsperiode achter.
Maggie heeft drie dagen tevoren bij het uitglijden haar linkerarm gebroken. Omdat ze zich toch helemaal zelfstandig kan behelpen, heeft ze besloten de reis verder te zetten. Herman trekt met de twee dames het dorp in.

De avond verloopt in dezelfde rustige sfeer. Rond 10 uur gaan we luisteren naar Dong-liederen die onze gastvrouw brengt onder de drum tower. We gaan vroeg slapen.
Pieter wordt 's nachts echter gewekt door indruppelend water. Midden in de nacht verhuizen Ria en hij naar een kleine kamer op de derde verdieping.


Ria en Pieter.

---