Advertisement
Published: December 14th 2006
Edit Blog Post
6:10, Boem, boem, boem….Wijnand en ik schrikken wakker, er wordt hard op de deur geklopt, ja, ja we komen al rustig maar, eens kijken hoe laat of het dan is, oeps we zouden om 6:00u vertrekken. Het bier van gisteravond heeft er samen met mijn lege telefoon voor gezorgd dat we ons een klein beetje hebben verslapen. Snel proppen we onze spullen in onze tassen en stappen in de bus, ik heb wel een wat zweverig gevoel in mijn hoofd van al die alcohol. We gaan op weg naar Kampot, waar we om 7:47u aankomen, nog niet alle kamers zijn vrij in het hotel, dus we gooien onze spullen gezamenlijk op één kamer, ik heb nog niet voldoende helderheid, om na te gaan denken wat er in mijn dagrugzak zit en wat niet, ik neem dus maar gewoon mij dagrugzak mee en ga ontbijten. Na het ontbijt staan er drie pick-ups klaar, ik klim er bij één achter in de bak. Er volgt een rit van 2 ½ uur over zeer slecht slinger wegen om weg naar het Bokor hillstation in Bokor national park, dit is een spook dorp, boven op een berg, wat voor de tijd van de Rode Khmer
door de Fransen werd gebruikt om de drukkende hitte benden in het dal te ontvluchten. Het was uitgeroeid tot een waar villa dorp, inclusief casino, hotel en kerk tegenwoordig is alles verlaten. Het eerst gebouw wat we tegen komen is het zwarte paleis, een koninklijke villa, verlaten, maar met een prachtig uitzicht op het dal van af het achterterras. Vanaf de villa kunnen we kiezen, of we gaan lopen naar de waterval of dat we met de pick-ups gaan, lopend is een wandeling van ongeveer 2 uur door de jungle.
Ondanks dat mijn kater zich een beetje begint te melden is de keus niet moeilijk en gelukkig maar want het is een supergave wandeling, dwars door de jungle, wat is het dicht begroeid, als je even treuzelt zie je de gene die voor je loopt al niet meer tussen de struiken. We zitten aardig hoog en echt warm is het niet meer, zeker niet als het begint te regen, de meeste hebben wel een poncho bij zich en dragen lange broeken met dicht schoenen, ik heb teva's aan en een korte broek. Het voordeel is dat ik niet zo nauw meer hoef te kijken bij het oversteken van de stroompjes,
De hond in de pot
of eigenlijk op het bord. ik ben toch al door weekt, op het laatst moeten we nog een redelijk riviertje oversteken met een aardig stroom versnelling, om het feest compleet te maken, verstap ik me beland ik voor over in de rivier, nu ben ik echt zeik nat, gelukkig had ik mijn telefoon bij me, das altijd makkelijk in de jungle, die doet het nu dus ook niet meer. Nu zijn we gelukkig bij het eind punt, de pick-ups en de rest van de groep staan te wacht en er is warme soep, maar echt warm krijg ik het toch niet van het stil zitten, tegen de tijd dat we verder gaan richting het verlaten dorp ben ik aardig verkleumd, maar ik niet alleen, ik zit in de tweede pick-up, samen met Nathalie, Karl en Frans, de chauffeur heeft een zeiltje gespannen over de bak, dus we zitten droog. Als we een half uurtje op zeg zijn stoppen we op eens, we hebben een lekke band, we moeten de bak uit, brr het blijft koud buiten, de band wordt gewisseld en we gaan weer, 10 minuten later stopt ie weer, wat nu weer, oh nee, weer een lekke band, de voorste auto heeft niks doorgehad en is door gereden. Het reserve wiel van de derde auto past niet op de tweede, we proberen ons met zijn alle in éém pick-up te wringen, we zitten er even met zijn 13e in, maar dit gaat echt niet, we rijden twee keer een stukje en een aantal mensen schreeuwt het uit van de pijn van het klem zitten en het gehobbel. Ik ben het ook zat, ik ga wel lopen, volgens de chauffeur is wel een uur lopen, nou een beter als tien minuten klem zitten, Wijnand, Frans, Karl en Chouk gaan ook lopen het is wel wat harder gaan waaien en ik ben nog kledder nat, Karl, Chouk en ik lopen wat steviger door zodat we het wat warmer krijgen, Wijnand en Frans blijven wat achter. Volgens Chouk hebben ze boven wel een winkeltje en daar wordt whisky verkocht, hmmm , dat geeft weer wat moet. Als we er bijna zijn, komen we een eerste pick-up tegen, ze zijn al op de weg terug, maar de derde truck met de rest van de groep hebben ze niet gezien. Waar zijn die dan die hadden er al lang en breed moeten zijn. De eerst pick-up draait ook om, en vrijwel gelijk komen we aan, ik ren gelijk naar de mevrouw toe die whisky verkoopt en koop een fles, lekker dat warmt een beetje om, de fles gaat welkom de groep rond, afzien en alcohol verbroedert, al snel kunnen de meeste weer iets lachen, ik neem een nog een lekkere bak koffie met een goede scheut whisky, wat een lekker Irisch coffee. Na een minuut of twintig is de derde pick-up er ook eindelijk, ze waren door de chauffeur ergens anders afgezet en vervolgens was ie er vandoor gegaan. We zijn weer compleet.
Normaal gesproken moet je vanaf het Hillstation een prachtig uitzicht hebben, maar vandaag is het mistig en er is niks te zien, alleen het hillstation, een betonnen bouwval zonder ramen of deuren, begroeid met rode algen.
We verdelen de groep over twee trucks en gaan naar beneden, tussen de tassen zitten Nathalie, Frans, Karl en ik achterin de bak, het is krap maar samen met het dekentje van de chauffeur maakt dat het lekker warm. Frans heeft nog een fles whisky mee genomen dus we vermaken ons prima, al snel heeft Frans door dat twee keer op de zijkant van de auto slaan, stoppen beteken, das mooi voor als we moeten plassen, zelf vinden we het een erg leuk spelletje mede door de alcohol misschien, maar de rest vind het nog al snel vervelend.
's Avonds hebben we met Chouk afgesproken, hij gaat voor ons regelen dat we bij familie van hem thuis, hond kunnen eten, Nathalie, Ivonne en Marcel gaan ook mee. Nathalie en ik worden eerst opgehald met een brommertje en afgezet bij een familie thuis, er zitten een aantal mannen aan tafel, die ons aanstaren alsof we van een andere planeet zijn. Marcel, Wijnand en Ivonne zijn er inmiddels ook en zijn zeker net zo interessant.
De ‘’dog-curry’’ is minder als die van gisteren, er zitten veel botjes in en hier en daar zelfs nog een stuk huid, de rest griezelt er van, als ze het proberen weg te krijgen, ik heb gister al gezien dat je de huid gewoon uit mag spugen en naast je bord mag leggen.
Er volgt nog een twee gerecht met hond, in een soort ketjap die is wel erg lekke, maar dan is de hand op , één hond bevat duidelijk te weinig vlees voor, vijf Hollanders, gelukkig begrijpt Chouk dit en we nemen afscheid van de familie en gaan eten in een gewoon restaurant. Na het eten gaan we naar de kamer, even wat opruimen, lezen, bijschrijven en de schade bekijken van deze zeiknatte dag en daarna lekker slapen.
Advertisement
Tot: 0.164s; Tpl: 0.01s; cc: 7; qc: 45; dbt: 0.1283s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb