drijvende dorpen...

---

drijvende dorpen...

Ditmaal een serieuze titel vanwege de serieuze leefomstandigheden van de bewoners van dergelijke constructies; Alles op't water... Drinken, eten, leren, en ontlasten. handelen, vissen, opgroeien en wassen... Alleen de "rijken" gebruiken geen water uit het meer voor de voeding. Een belangrijk deel van de bevolking is vietnamees. Vermoedelijk zijin ze via de mekong op of in het meer van Tongle Sap terechtgekomen.

Na een fietstochtje van zo'n 10 km hebben we een boot gehuurd met gids en chauffeur om de drijvende dorpen eens te gaan bekijken. Uiteindelijk belanden we met 10 dollar aan boekjes en potloden in een drijvend klasje. Ongelooflijk! zelfs de sporthal drijft...

Bootjes met moeder en kinderen klampen zich aan ons vast voor die dollar. kindjes (of baby's) die duidelijk niet kunnen zwemmen zitten op 40 cm. van de rand van het gammele bootjes dat hevig heen en weer schud door de boeggolf van ons drijvend fort (zie foto).

Ok ook aan de toeristen was gedacht: drijvende cafetaria met krokedil-farm en catfish-show. Maar toch...

Na de boottocht hebben we de vismarkt eens van dichtbij bekeken. Alles is aanwezig: vissers die hun vracht meebrengen (tonnen vis), visselectie door groothandel, ijs in grote hoeveelheden voor de versheid... Alleen zijn de omstandigheden waarin dit alles gebeurt moeilijk in woorden te vatten.

Omdat er zo'n 15 km van siem reap ook nog "stenen gestapeld zijn" trekken we via boerenwegen (ik nog steeds 'en danseuse') naar Roluous (of zoiets). Het was leuk om nog eens 'bachten de kuppe' te zijn en het gewone leven van de regio te voelen.

Uiteindelijk hebben we daar de oudste tempel gezien maar was het qua tempel-beleving niet echt indrukwekkend. Toch ongelooflijk dat een local ons vertelt dat hij met 20 werkmakkers, eerst met duitse centen en nu betaald door cambodja, al acht jaar bezig is de tempel te restaureren en dat hij verwacht er nog 10 jaar over te doen.

Terug in siem reap hebben we, na lang onderhandelen en zoeken, de juiste bus geboekt richting Kratie;

De fietsen zijn uiteindelijk verkocht voor 50 dollar. Ik denk dat we een beetje medelijden moeten hebben met de nieuwe eigenaar.
Vlak na de verkoop van de fietsen komt de eigenaar van een khmer-restaurant ons trost zijn nieuwe billboard tonen. Blijkt dat hij ons als etende foto-modellen heeft gekozen. Wij zullen dus de volgende weken, maanden, jaren in siem reap op elke straathoek te zien zijn! We krijgen trouwens geen commissie



Morgen een dagje bus en tegen valavond misschien een echte zoet water dolfijn?? Ze zouden er in ieder geval moeten zitten...

---

Comments

[koen]

ja wadde
Mannen, ik kon en wou het niet geloven, maar een drijvende turnzaal ... Geeft er nog een lap op en dan kund ge stillekesaan beginnen aftellen... grtz