Advertisement
Published: August 3rd 2009
Hallo allemaal,
Groeten uit Morogoro, een bergstadje zo'n 200 kilometer ten westen van Dar es Salaam, en de toegangspoort tot Zuid- en West Tanzania. Het verschil met Dar es Salaam is groot. Dar es Salaam is een echte stad, een metropool met zo'n 3 miljoen inwoners, en honderdduizenden auto's. Morogoro telt volgens de Lonely Planet 250.000 inwoners, maar dat is volgens mij inclusief de hele omtrek. De stad zelf telt denk ik enkele tienduizenden mensen, en is gecentreerd rondom een hoofdweg (de "Old Dar es Salaam Road") en een aantal zijstraten.
De rest van de beschrijving in Lonely Planet was wel terecht. De auteur dacht dat Morogoro een "scruffy place" zou zijn, ware het niet voor de achtergrond van de Uluguru bergen. En daar heeft hij gelijk in. Waar je ook bent in Morogoro (en je bent al snel overal in Morogoro), achter de huizen doemen deze bergen op, echt schitterend. De hele stad heeft echt een beetje het Outback-gevoel, met de bergen, stoffige straten en weinig hoogbouw. Of nog beter, het gevoel van "Once upon a Time in the West", een legendarische film van Morricone. Als je deze niet gezien hebt, foei! En ga hem kijken.
Morogoro is vanwege de bergen een klein toeristisch centrum voor wandelaars. Vanuit de stad trekken zij de bergen in, op zoek naar apen, stukken bewaard gebleven bos, een oud Duits gebouw bovenop de berg (nee, niet het Adelaarsnest) en mooie uitzichten. Helaas heb ik geen tijd hiervoor, morgen heb ik twee interviews staan voor mijn onderzoek met Frans van der Laak en Meneer Lazalla. Gelukkig woont Frans van der Laak aan de voet van de bergen, dus op weg naar hem toe kan ik toch iets van het uitzicht en de omgeving in me opnemen.
Woensdag ga ik of enkele mensen van de regionale regering interviewen, of op weg naar Shinyanga. Ik denk het laatste, want de regionale regering heeft tot nu toe niet bepaald enthousiast gereageerd op mijn verzoeken om me te helpen in mijn onderzoek. En dat terwijl ik ze een plekje in de geschiedenis wil geven! Nou ja, wie weet kunnen mijn blonde haren, blauwe ogen en lieve glimlach hen nog tot inzicht brengen. Vooral bij vrouwelijke medewerkers blijkt dit in Tanzania te helpen :-)
In Shinyanga staat mij veel te doen, ik heb hier enkele contacten lopen. In Shinyanga Town bevindt zich ook het CBRC, een soort informatiecentrum voor gebruikers van waterdiensten die een directe nalatenschap is van de Nederlandse projecten. Ik had al eerder gelezen over dit centrum, maar op de een of andere manier niet beseft dat zij mogelijk kan helpen met mijn onderzoek. De afgelopen jaren hebben medewerkers van het centrum verscheidene voor mijn onderzoek relevante publicaties uitgebracht, dus wie weet wat ze voor mij kan betekenen. Als ze tenminste nog bestaat.
Tot slot enkele persoonlijke ervaringen. De mensen in Morogoro zijn weer zeer vriendelijk. Overal roepen mensen mambo, Djambo, Karibu (Welkom) en dergelijke. En in de meeste gevallen menen ze het ook nog, hoewel af en toe iemand vervolgens om geld vraagt. Ach ja, ik blijf een Muzunga, en daarmee een wandelende zak met geld ... Maar het contact met de meeste Tanzanianen is prima. Wel blijft een bepaalde afstand bestaan, vooral vanwege de taalbarriere. Zeker de "gewone" Tanzaniaan spreekt niet of beperkt Engels, en mijn Swahili is natuurlijk (bijna) niet bestaand. Veel verder dan "Hodi?" (Mag ik binnenkomen?), veel "Asante sana!" (Dank u wel!) en nzuri/ mzuri (goed, goed!) kom ik niet. Of toch wel, het woord Holland laat vooral bij mannen vanaf een jaar of dertig de ogen oplichten. "Aaahhh, van Basten, Rijkaard, Gullit!!". En dan wisselen we weer voetbalnamen en favoriete clubs uit. Niet dat ik nou heel enthousiast ben over voetbal, maar dat vertel ik maar niet op zo'n moment. Ik zou ook niet weten hoe ik dat zou moeten zeggen in het Swahili ...
Zondagavond ben ik bij de familie van Dayana op eten geweest, als een soort afscheid voordat ik naar Morogoro vertrok. Dit was erg gezellig, en bijzonder om mee te maken. Ze wonen in een voorwijk van Dar es Salaam. Deze wijk is geen sloppenwijk, maar ook nog niet volledig opgebouwd tot een "geaccepteerde" woonwijk. Maar er is wel duidelijk sprake van gentrificatie (verbetering van de buurt) op zijn Tanzaniaans. Veel huizen zien er goed uit, en hier en daar zie je duidelijke tekenen van luxe, zoals een grote schotelantenne en een geparkeerde auto. Dayana's oom heeft me wat uitgelegd over huizen in Tanzania. De meeste mensen, zeker op het platteland en de nieuwkomers in de steden, bouwen zelf hun huizen. Een lapje grond kost buiten Dar es Salaam niet heel veel geld: voor 500.000 tot 1 miljoen shilling (275 tot 550 euro) koop je al een paar acres grond. Als je goed kan klussen, dan bouw je zelf met een paar miljoen shilling, vaak verspreid over meerdere jaren, een heel leuk huisje op. Deze vormt meteen weer een spaarpotje voor de oude dag, want zo'n huis kan je verhuren voor 50.000-75.000 shilling per maand (zeg 30 tot 50 euro). De oom van Dayana bouwt nu aan een tweede huis en hoopt, mede met de verhuur van zijn eerste huis, daar met pensioen te gaan.
Mocht je in je huis water willen, dan koop je een grote watertank, met 500 tot 1000 liter. Deze bouw je op een stellage, zodat je voldoende druk hebt. Een kleine pomp vult de tank voortdurend bij vanuit de waterleiding, en je kan in je huis een douche, toilet en kranen aanleggen. Het water is niet geschikt om te drinken, maar verder is het overal goed voor. En als je een warme douche wilt, dan koop je een soort douchekop die het koude water direct kan verwarmen en op stroom werkt. Ik weet zeker dat geregeld iemand geelectrocuteerd wordt onder de douche - Tanzanianen zijn niet heel netjes als het op electra aankomt - maar verder werken deze douchekoppen perfect.
Het is fascinerend om te zien hoe Tanzanianen zo langzaam aan alles opbouwen. Ik denk dat dit land er zeker kan komen, als het tempo van ontwikkeling maar snel genoeg gaat om de grote bevolkingsgroei van de komende decennia op te vangen. We wachten het af!
Groetjes uit Morogoro! Harmen
Advertisement
Tot: 0.08s; Tpl: 0.013s; cc: 10; qc: 49; dbt: 0.0394s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Janusz
non-member comment
Leuk om te horen dat het goed gaat met je onderzoek en dat je het naar je zin hebt! Ik weet natuurlijk niet hoe het precies zit, maar wees een beetje op je hoede met de familie van Dayana want voor dat je het weet praten ze je een huwelijk in... ;) Ook leuk om te horen dat het Nederlandse voetbal werkelijk wereldberoemd is. Toen ik een aantal jaren geleden in Venezuela was werden Van Basten, Gullit en Rijkaard ook daar gelijk genoemd als het woord Holland of Hollander viel. En uit dat land ken ik ook de elektrische douchekoppen... Heb een keer een nare schok gekregen van zo'n ding, maar ze werken wel. Groeten uit Leiden!