Het onderzoek loopt

---

Hallo allemaal,

Na de piramides, Indische oceaan en Tanzaniaanse schonen is het tijd voor de arbeid. Gisteren ben ik langs gegaan bij de Nederlandse ambassade. Die hebben een mooie plek in Umoja House, een luxe highrise, samen met de Duitse en Britse ambassade, de EU missie en nog een vertegenwoordiging die ik even vergeten ben. De Nederlandse ambassade is heerlijk Nederlands; Ikea-achtig ingericht, tulpen, molens en dergelijke aan de muur (en Bea natuurlijk) en er is altijd koffie. Zelfs de stopcontacten zijn van de Nederlandse soort. Heerlijk, maar ook een beetje onwerkelijk. Het schijnt dat het Ministerie van Buitenlandse Zaken een vaste inrichter heeft voor ambassades. Deze reist de hele wereld over, richt alles in en gebruikt daarvoor telkens dezelfde soort spullen. Vandaar de herkenbare atmosfeer.

De mensen van de ambassade zijn enorm vriendelijk en gezellig, en dat echt op zijn Nederlands. Ik heb aardig wat kantoor-ervaring (bij de PUR, stichting Shoah, de RSM, de Universiteit Leiden etc) dus ik weet ongeveer hoe het eraan toe gaat. Het hoofd van het archief, Sien (wegens privacy gebruik ik geen achternamen), is een kleine donkere vrouw die haar hele leven al naar het buitenland wilde. Eerst hoopte ze dit te bereiken door stewardess te worden, maar op het laatste moment ontwikkelde ze vliegangst, door een examentekst van haar opleiding voor stewardess. Deze tekst ging over een dramatisch vliegtuigongeluk en dat was teveel voor haar. Toen is ze via allerlei omwegen uiteindelijk beland bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken, als ondersteunende kracht. En op haar veertigste werd ze voor het eerst uitgezonden, naar de NAVO in Brussel. Niet echt "ver"" buitenland, maar het begin was er. Nu zit ze in Tanzania en ze hoopt later in het jaar enkele maanden in Kenya in te kunnen vallen. Ze is een echte prater en vertelt graag over haar geloof, op een hele open en eerlijke manier.

De meeste andere medewerkers zijn meer de types die je voor je ziet op een ambassade. Professionele civil servants. Aardig, gezellig, goed opgeleid, en meer geinteresseerd in het buitenland dan het echte grote geld, hoewel het Ministerie natuurlijk niet slecht betaalt :-) Vandaag heb ik een man ontmoet, Huub, die echt een hele leuke baan heeft, BO-er. BO staat voor Bijzondere Opvang. Volgens Huub zelf zou GV-er beter zijn, Gaten Vuller. Hij wordt de hele wereld over gestuurd om te helpen bij tijdelijke onderbezettingen, vanwege ziekte, overlijden, zwangerschappen of wat al niet.

Ik heb ook kennis gemaakt met de ambassadeur. Een wat serieuzere man, niet een "Africa old hand" volgens de medewerkers, maar wel geinteresseerd in ontwikkelingssamenwerking. Hij had er een boek over geschreven waar hij me uitgebreid over vertelde. Iets wat hij graag schijnt te doen volgens een van de vaste medewerkers.

De ambassadeur is net ongewild in een diplomatiek conflictje terecht gekomen. Nederland heeft 30 miljoen euro steun aan Tanzania teruggetrokken omdat de Tanzanianen, volgens ambassademedewerkers, onvoldoende helderheid verschaften in wat er allemaal gebeurde. Vervolgens heeft de verantwoordelijke Tanzaniaanse Minister in een toespraak hard uitgehaald naar "oneerlijke investeerders" die Tanzania willen uitbuiten. De kranten publiceerden dit nieuws, samen met brieven die de Minister complimenteerden voor haar terechte harde opstelling naar die gemene buitenlanders. Volgens een van de ambassademedewerkers zal zeker een van deze brieven, en mogelijk allemaal, opgesteld zijn door medewerkers van de minister ... :-) Niemand heeft ook gebeld naar de ambassade om de Nederlandse kant van het verhaal te vragen. Welkom in Tanzania!

Maar over mijn onderzoek, dat loopt dus goed. Ik gebruik de dossiers in de ambassade om de waterprojecten in de jaren negentig, vooral 1993 tot 1998, in beeld te krijgen.De dossiers bevatten heel veel relevante informatie en nu al begin ik een beeld te krijgen van wat er allemaal gebeurd is. Een van de medewerkers, Stefan, heeft me nuttige namen gegeven van SNV (Stichting Nederlandse Vrijwilligers) in Mwanza, aan de oevers van het Victoriameer. Waarschijnlijk reis ik ook die kant op!

Morgenochtend ga ik voor het eerst langs bij het Tanzaniaanse Ministerie van Water, Maji (Swahili voor water ...) geheten. Hier heb ik een afspraak met het hoofd voor watervoorziening op het platteland, Mr. Mukumwa. Hij gaat voor mij, en volgens mij samen met mij, een aantal aanbevelingsbrieven opschrijven voor de staf van Maji in Shinyanga en Morogoro. Hoe kreeg ik deze afspraak? Nou, ik had al enige tijd contact met de man en hij had al eerder beloofd om deze brieven te schrijven. Nu had ik hier niets over gehoord, dus ik belde hem vanmiddag op zijn mobiele telefoon. Geen probleem voor hem, of ik morgen langs kon komen? Tja, je zegt natuurlijk geen nee, dus toen heb ik maar een tijd voorgesteld, negen uur 's ochtends. Dus morgen ga ik daar langs :-)

De SNV (Stichting Nederlandse Vrijwilligers) is ook hard aan de slag voor mij en regelt dat ik enkele relevante mensen kan interviewen. Kortom, het onderzoek loopt.

Foto's moeten nog even wachten, want internet hier is zeer traag. Bovendien zit er geen USB-poort op de PC's van mijn vaste internetcafe. Ik ga de foto's wat kleiner maken en dan uploaden. Dus nog even geduld, de foto's komen eraan.

Nu ga ik voor chakula (eten), dus tot de volgende keer.

Groeten uit een half bewolkt Dar es Salaam,

Harmen

---