Hakuna Matata

---

Hi there,



Aangezien ik al heel wat weken geen verhalen naar buiten heb gebracht, krijgen jullie ze vandaag allemaal op je bordje. Eigenlijk heb ik zo veel meegemaakt, dat ik niet zo goed weet waar te beginnen.

Toch begin ik lekker met een fissa. ‘Make love not War’. Wij dachten zelf aan een festival, vergelijkbaar met Amsterdam waar iedereen lekker een chill zet en af en toe wat losjes gaat. Niets was minder waar, het was een feestje voor de Afrikaanse elite. Hierbij moet je denken aan luxe wagens voor de deur, enorm veel cocktails en het afhuren van tafels. Voor ons was het best een giller, aangezien een Mojito alsnog minder dan drie euro kostte waardoor de avond alleen maar leuker werd en de avond met een nachtduik in onze pool hebben afgesloten.



Ik kan nog wel uren doorgaan op de fissa’s in Kaapstad, maar gelukkig zijn er ook nog andere dingen te doen. We zijn bijvoorbeeld Signal Hill op geweest om de zonsondergang te bekijken, maar ook Lion’s Head opgeklommen om volle maan te bewonderen. Dit laatste heel nice voor de heenweg, maar de terugweg zonder daglicht en enorm veel stenen en hobbels brengt best veel heftigheid met zich mee. Daarnaast zijn er door heel Kaapstad heen ook talloze vintage, fashion en food marktjes. Ik ben nogal fan van foodmarkets hier. Een hele bekende, grote en overdekte foodmarket, is de ‘The Old Biscuit Mill’. Ik zou willen dat deze ook in Nederland bestond. Van wafels, tot cup cakes en van fruit tot sandwiches en heerlijke maaltijden.



Er is dus heel veel te beleven, maar toch wil ik graag nog even melden dat ik naar een Bootfissa + rooftopparty ben geweest. De boot vertrok vanuit Waterfront (haven in Kaapstad) en is lekker gaan varen. Super leuk feest en een paar locals leren kennen waardoor we nu een zeer nuttig Afrikaans woord hebben geleerd; ‘Tikoem’. Het blijkt ‘rot lekker op’ te betekenen. Het was overigens best een uitdaging, aangezien we naast de danspasjes ook van links naar rechts werden geslingerd doordat er enorme golven waren (nooit aan gedacht). Vervolgens naar de rooftopparty gegaan met mooi uitzicht. Onderweg zijn we nog even op Afrikaanse Rugby TV geweest, geen idee waar het over ging maar we hebben ons moment of fame gehad. Toch werd het tijd om ergens anders heen te gaan, namelijk een drankje te doen in HQ. Helaas was de partymodus daar nog niet gaande, en besloten Lies en ik een drankje in het Hilton te doen gewoon omdat het kan. Vervolgens een Uber black (lees dikke wagen) naar huis genomen en ons roesje uitgeslapen.



Na alle feestjes en gekkigheid was het 10 oktober de hoogste tijd voor Ruud en the Joke om mij te kalmeren. Dit laatste was sowieso al gelukt omdat mijn weerstand en energie tot een niveautje -2 waren gedaald. Zondag was gelijk een mooi moment om te laten zien in welke omgeving ik deze maanden doorbreng. We zijn naar Cape Point geweest, hebben pinguïns bewonderd en de dag afgesloten bij Cape to Cuba. Dit is een schattig Cubaans (ja heel verrassend) restaurantje in Muizenberg. Vervolgens hebben paps en mams zichzelf de hele week vermaakt met onder andere een tripje naar Hermanus en Stellenbosch (raar maar waar, zelf the Joke heeft geziplined). Vrijdag kon ik weer aanhaken en zijn we naar Robben Eiland geweest. Dit vond ik zelf heel indrukwekkend, helemaal toen een oud (politiek) gevangene de rondleiding door de gevangenis gaf. Na het bezoek zijn we doorgereden naar Franschhoek waar ome Ruud een heerlijke villa had geboekt. Dit kon ik erg waarderen, omdat ik zelf mijn kamer deel, het huis precies niet schoon is en ik m’n rust goed kon gebruiken. De rust heb ik zeker lekker gepakt, wakker geworden tussen de wijngaarden, fluitende vogeltjes en een goede dosis zon. Vervolgens zijn we naar ‘Aquila private game reserve’ gereden omdat een safari op ons menu stond. Met een busje langs de dieren gebanjerd en langer dan nodig stilgestaan bij de leeuwen. Kreeg weer een kloppend hart nadat we een lekker eindje wegwaren. De nacht hebben we doorgebracht in een hilarisch dierenhuis inclusief buitendouche. De volgende dag hebben we weer een safari gedaan, maar dan met de quads. Ik kan het iedereen aanraden. Lekker scheuren door het zand en je kon de dieren nu letterlijk aanraken (het is beter van niet). Het einde van de quad tour was in zicht, toen de oude luitjes ineens nergens meer te bekennen waren. De guide maakte zich enigszins zorgen, omdat hij een olifant hun kant op had zien komen. Ik zag het natuurlijk alweer helemaal voor me.. en de guide vertelde mij te wachten totdat hij terug was. Sta je dan, met je quad in een omgeving waar de meest idiote en gevaarlijke dieren je kunnen bekijken zonder gids en zonder parents. Gelukkig duurde het niet al te lang en konden we weer door. De quad van mams was ‘ineens uitgevallen’. Aan welke knop ze heeft gezeten weet niemand, maar slim was het niet. Maandag een afscheidsdiner gehad in Kloofstreethouse, waar pap z’n laatste lekkere ‘cheap ass’ steak heeft gegeten.



Vervolgens gaat het leven hier ook gewoon weer door. Ik en lot zijn nog elke dag heel blij met onze bike. Nu het hier zomer is, is het heerlijk om op je bike te stappen en lekker naar beneden te racen. Je hoort het al, de terugweg is minder leuk omdat je dan omhoog moet racen, iets wat met een sterk windje al snel een wandeling wordt. Verder is het niet heel veilig om hier een fiets te hebben, omdat je gewoon op de autoweg rijdt zonder fietspad of wat dan ook. Toevallig lag de ketting er laatst voor het eerst af. Gelukkig zijn we vrienden geworden met de bewakers van ons complex, die hem er netjes op hebben gedaan (in de hoop dat ze de fiets erven als ik terugga).


Het is helaas niet alleen meer koek en ei hier in Zuid-Afrika. Het verschil tussen arm en rijk is nog elke dag goed te zien. Naast een wijk met enorme villa’s staan enorme townships waar mensen wonen in een kartonnen hutje zonder enige vorm van luxe. Daarnaast moeten de mensen hier meer vechten voor hun rechten dan dat wij ons kunnen voorstellen. Onlangs waren en nog protesten vanwege de verhoging van het collegegeld. Het klinkt vrij onschuldig, maar toen wij met onze fiets van stage naar huis reden en midden in een menigte met schoten en rookbommen terechtkwamen, besloten we heel snel om te keren. Daarnaast wordt er minstens een keer per dag wel aan je gevraagd of je geld of eten hebt. Nadat ik laatst twee keer eten heb afgestaan en daarna de vraag kreeg of ik wat anders te eten had en wat geld kon geven, heb ik besloten dat het bij twee keer blijft.


Ik besef me nu meer hoeveel mazzel ik heb dat ik hier onbezorgd de tijd van m’n leven kan hebben en hoe ‘rijk’ ik eigenlijk ben. Ik kan wel stellen dat ik beetje aan het werk ben tussen mijn vakantie door. De werktijden zijn lekker Afrikaans en de collega’s doen ook vooral waar ze zelf zin in hebben. Laatst zaten we als enige stagiairs op het kantoor, zonder dat er ook maar iemand in de office was. Verder vinden ze vrij snel dat ze het zwaar hebben. Overdrijven doen ze het liefst zo vaak als het kan. Verder zijn het wel heel lieve mensen, maar je kunt er makkelijk een boek over schrijven.



Afgelopen weekend hebben we heel hard genoten van feestjes, een bioscoop bezoek, drankjes, lekkere hapjes en het zonnetje op een rooftopterras. Verder gaan we aankomend weekend naar Stellenbosch waar we onder andere gaan ziplinen en een Halloween party hebben. Ook gaan we nog met zeehonden zwemmen, sandboarden, aapjes kijken, surfen, een wine tour doen, naar een openlucht concert, naar heel veel feestjes en uiteraard een beetje tannen. Kortom, de tijd vliegt en ik verveel me precies niet.



Toedels!

---