Opuweclipse

---

Eergisteren zat ik met mijn ouders, oom en tante ’s avonds op het terras van de onvolprezen Opuwo Country Lodge. De lodge ligt op een heuvel boven Opuwo. Het is de luxe haven van comfort waar hardwerkende en met het stof der aarde bedekte vrijwilligers even bijkomen na weer een geslaagde actie tegen klimaatverandering, het vinden een oplossing voor de AIDS problematiek of in mijn geval het bestrijden van armoede middels het zelfstandig veters strikken aanleren. Toch kom ik er ook met regelmaat. Sterker nog, ondanks speciaal gehanteerde VSO tarieven heeft het me een klein vermogen gekost om het personeel aan mijn ouders te laten doorschemeren dat:
- ik de verlamden genees (mijn mountainbike)
- en niet hele (werk-)dagen bij het zwembad lig te slapen (2 geiten bonus)
- de omzet van de bar niet spectaculair is gestegen sinds mijn komst (1 koe)
- onderscheiden ben in de Orde van Redders der Himba-weeskinderen (levenslang drank).
Desondanks was er een verontrustend groot aantal personeelsleden dat me familiair gedag zei wat verdacht moet zijn overgekomen.

Die avond was het “buffet avond”. Als er grote reisgezelschappen zijn stapt de keuken van de lodge af van het gebruikelijke vaste menu en richt iets aan wat het best kan worden beschreven als een eetfestijn uit een schilderij van Brueghel. Vanuit de keuken wordt een oneindige stroom gerechten aangevoerd naar de lange tafels waar de gasten hun borden kunnen overladen. Dit is niet zomaar een buffet, dit is een orgie. Er schijnen met regelmaat touristen te ontploffen tijdens het buffet. Deze gevallen probeert de lodge angstvallig uit de publiciteit te houden en zo verdien ik mijn eerder betaalde smeermiddelen weer terug.

Terwijl we zaten te eten sprong er plots een grote groep Italiaanse touristen op van hun stoel. Ze schoten met z’n allen weg en verdwenen om de hoek van het terras. Nieuwsgierig of ze er misschien een espressomachine hadden verstopt ging ik even kijken. Daar stond de groep collectief met hun fototoestellen naar de hemel flitsen.

Ik zag er het nut niet van in tenzij ze met lichtsignalen een ruimteschip naar Opuwo wilden begeleiden. Toen ik ook omhoog keek zag ik dat de maan er knap bleekjes bijhing. In plaats van een volle heldere maan stond er een in Himba-okerkleur getooide bal aan de hemel. Wat een publiciteitsstunt van de Opuwese VVV!

De inschattingen over hoe vaak zo’n maansverduistering voorkomt liepen bij ons aan tafel wat uiteen. “Eens in de 70 jaar” (oom J., die dit voor het eerst in z’n leven zag), “ligt eraan vanaf welke planeet je kijkt” (buurman met brede visie) en “nog maar een keer langs het buffet” (wat niet relevant was maar wel veelgehoord werd).

Later op de avond werden we getrakteerd op spontaan (3 ezels en een bakkie) gezang van het personeel. Een paar van de dames begon schuchter, maar al snel liep de keuken leeg en kwam iedereen meezingen en dansen. Omdat het niet lukt om geluid te uploaden naar de Opuwo Daily moeten lezers me maar geloven dat het prachtige meerstemmige zangpartijen waren. Namibiers houden van zingen. De energie die vrijkomt is ongelofelijk.

De volgende dag was de eclipse onderwerp van veel gesprekken. Niet iedereen zag het als slechts een natuurverschijnsel:
- de Himba zien het als duister voorteken van iets slechts dat gaat gebeuren. Feit is dat in de nacht van de eclipse twee hoge chiefs zijn overleden.
- Het is het signaal voor de aan Skeleton Coast omgekomen zombie piraten om landinwaarts hun niets en niemand ontziende strooptocht voor te zetten. Dit is de overtuiging van Amerikaans Peace Corps vrijwilliger JvS. Naast het hoofdelijk kunnen opdreunen van de teksten uit Pirates of the Caribean heeft hij ook een groot talent voor robotdancing en het maken van ontbijt uit beslag van chocoladecake.
- De Rapture is, na twee foutieve berekeningen, dan toch gekomen! Het einde der tijden is nabij en ik moet alle delen van Harry Potter nog moet lezen.

Nou ja, ik heb in elk geval een foto van de eclipse die wel is gelukt. Deze is te koop voor Italianen tegen speciaal tarief en vergezeld van mild hoongelach.

---