Reis door Mali


Advertisement
Mali's flag
Africa » Mali
February 5th 2007
Published: February 12th 2007
Edit Blog Post

Dogon Country IDogon Country IDogon Country I

Bij het dorpje Teli
12 - 22 januari

Na ons zuid-Burkinabese avontuur en final afscheid van de Ouagadougou-groep gingen we 11 januari toch echt op weg naar Mali. Met de bus naar Ouahigouya (uitspraak onmogelijk) waar we helaas geen aansluiting konden vinden zonder er astronomisch voor te betalen... Een extra nachtje in Burkina dan maar en de volgende ochtend om 6 uur zeker een bush-taxi. Het was maar goed dat er zoveel mensen in de laadbak passen anders hadden we het misschien nog koud gekregen zo 's ochtends...
Aangekomen in het eerste Malineese dorpje Koro boden zich al de eerste gidsen voor Dogon Country aan en hoewel we hadden besloten niet op het eerste bod in te gaan bleek deze zo slecht nog niet. Stonede Alpha met zn engelssprekende makker Oumar ('It's really amazing, you know') boden een mooie prijs en het eten wat ons iedere keer werd voorgeschoteld was zeer goed. De volgende ochtend begonnen we al aan onze 4-daags hike avontuur, met een kleine h want het waren geen lange afstanden. Maar wat een FANTASTISCH gebied!! Geologisch gave zandsteen klif van enkele honderden meters hoog met huisjes op het steilste gedeelte van de rotswand waar in vroeger tijden een volkje genaamd Tellem schuilde tegen wilde beesten. In de 14e en 15e eeuw kwam het Dogon volk in het gebied te wonen. In de loop der tijd migreerden ze langzaam naar de laagvlakte op zoek naar voedsel en hout.
De eerste twee dagen voeren over de zandige laagvlakte waarna we de tweede middag via een kort maar krachtig klimmetje de wand bedwongen. Het uitzicht vanaf het dorpje Begnimato aan de rand van de klif is onvergetelijk. De derde dag liepen we over het gesteente met aan het eind van de dag een spectaculaire afdaling naar Nombori, vanwaar we de volgende dag weer dezelfde route omhoog terugliepen om met de bushtaxi Mopti te bereiken.
Aangekomen in Mopti is het eerste dat opvalt water, heel veel water. Gelegen aan de Bani en de Niger rivier is deze stad van grote waarde voor Mali. Het is een drukte van belang in de levendige haven met talloze vissersbootjes, vishandelaren en gidsen.
De volgende ochtend was het afscheid van Joost. Helaas kon hij de laatste avond niet mee de stad verkennen en een laatste biertje doen omdat hij zich niet helemaal lekker voelde. Het stadje bleek niet zo bijzonder op een dinsdagavond. Wat wel fantastisch was was dat we in een jamsessie van de 8/9-koppige band 'Kanaka' belanden ergens in een huiskamer en dat enkel omdat we richting de muziek liepen.
De volgende dag, na twee mooie maanden het afscheid met Joost, die in een dag Ouaga probeerde te bereiken, wat hem is gelukt. De tocht gaat verder met Arno en Stuart. Om 7 uur 's ochtends werden we verwacht op de kade om met een pinasse de Bani richting Djenné op te varen; een goede dag varen. Mooie tocht met veel vissers en vogels. Zonder drinkwater is het alleen toch na een paar uur enigzins ongemakkelijk... Gelukkig wist de kapitein een dorpje met een waterpomp te vinden; paar druppeltjes chloor erbij en hoppa dorst lessen.
Djenné is een oud stadje met mooie traditionele Sahel-style (Soedanese) klei-architectuur en heeft de grootste moskee in die stijl ter wereld met een vermelding op de werelderfgoedlijst van Unesco.
De volgende middag in een ruk naar Bamako (de hoofdstad), toch bijna 600 km. Vergeleken met Ouaga een tikkeltje moderner, cultureler en schoner (prullenbakken!!), maar nog steeds grotendeels arme troef.
Na een paar dagen in het 3 maanden oude, superschone en redelijk goedkope hotel gerund door twee franse zussen en hun ouders, te
Dogon Country IVDogon Country IVDogon Country IV

Bij Begnimato
zijn bijgekomen, hebben we Mali via de trein vaarwel gezegd.
De trein -een doorgeefcadeautje van Frankrijk- is de oude trein van Parijs naar Nice en het duurde dan ook even voordat hij vertrok.
Eenmaal vertrokken ging het niet erg snel en stopte het ding om de haverklap maar dat heeft natuurlijk zijn charmes... Uiteindelijk kwamen we 40 uur later en ongeveer 1100 km verder uit bij het stationnetje van Guinguinéo. Helemaal uitgerust.. en ontspannen.. hadden we toch bijna de volle breedte van Senegal doorgestoken.

Volgende keer deel III van deze spannende serie... hoe zal het avontuur aflopen in Senegal??

Alle foto's zijn vanaf nu te vinden op PIXS


Additional photos below
Photos: 14, Displayed: 14


Advertisement

Dogon Country VDogon Country V
Dogon Country V

Afdaling naar Nombori


Tot: 0.106s; Tpl: 0.011s; cc: 10; qc: 61; dbt: 0.0546s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1; ; mem: 1.2mb