Banjul 1/2 (4838 km)

---

De volgende morgen moeten we weer op tijd weg. Ik ben als eerste wakker en spring rond acht uur onder de douche, we zetten alles weer op zijn plek in de woonkamer en rond negen nemen we afscheid en gaan opzoek naar een telefoon, we willen voor de zekerheid toch even de Gambiaanse ambassade bellen om te checken of we echt geen visum nodig hebben. Volgens de dame aan de telefoon zijn de regels veranderd en hebben we wel een visum nodig, das een tegenvaller, we nemen een taxi naar de Ambassade van de Gambia, ook hier houden ze vol dat we echt een visum nodig hebben. Gelukkig gaat het relatief vlot, we moeten er een uurtje of twee opwachten en het kost 45 euro, maar goed rond twaalven kunnen we richting garage Banjul. Als we daar uit de taxi stappen worden we gelijk overspoeld door een tiental jongens die ons wel even naar de juiste bus brengen, het is getrek en gedrang, ik voel het al een beetje aankomen met al die handjes overal en inderdaad op een gegeven moment voel ik een paar vingertjes in mijn broekzak glippen, ik sla ze weg en voel in mijn zak, ik voel nog briefjes en muntjes, maar durf in deze hectiek niks uit mijn zak te halen, maar het zal er nog wel zijn, als we even later in de bus zitten en willen betalen, blijkt er toch 5000 FCFA gestolen te zijn, zo'n 7,5 euro, geen wereld bedrag maar we hebben nu net te weinig geld om de bus te betalen, dat we geen geld meer hebben, omdat we gerold zijn gaat de hel bus door, de rest van de reis hoeven we ons om eten en drinken geen zorgen te maken, dat wordt ons van alle kanten aangeboden. Achter ons zit een Gambiaans stel, ze bieden ons een slaapplek aan in hun huis, dat slaan we vriendelijk af, ik heb inmiddels van mama begrepen dat het niet zo goed gaat met oma en ik wil eerst even naar huis bellen vanavond, om precies te horen hoe en wat.

De grens is het eindpunt van de bus, na de douane formaliteiten, delen we een taxi met het stel naar de veerboot die ons naar Banjul zal brengen en in Banjul regelen ze een taxi voor ons naar een hotel, we beloven ze morgen op te komen zoeken. Het is inmiddels laat en mama heeft al ge-smst dat ze naar bed is die moet ik morgen dus maar bellen.

De volgende morgen gaan we eerst even Banjul in het is, voor een hoofdstad, een zeer kleine stad, binnen een half uurtje loop je van de ene naar de andere kant. We gaan opzoek naar een bank en rond de middag bellen we Youssoufa de man van gisteren, hij komt ons ophalen en we gaan naar zijn huis, we drinken een kopje thee met zijn broertjes en als ik rond vieren nog niks van mama heb gehoord, wordt ik toch wat onrustig en gaan we opzoek naar een internetcafé, om te bellen. Dit valt nog niet mee het is zeker een uurlopen voor we iets gevonden hebben, van mama hoor ik dat het echt slecht gaat met oma. Ik had het al een beetje verwacht en had al besloten naar huis te gaan als het zover zou zijn, dus ik bel de verzekering, ze gaan het regelen om 20:00 bel ik ze terug en om 23:00u heb ik een vlucht zegt ze. Snel mijn spullen ophalen bij Youssoufa en naar het vliegveld.
Na een paar uur van het kastje naar de muur te worden gestuurd en een hoop wachten, kan ik mee met een rechtstreekse vlucht naar Amsterdam, in plaats van over Frankfurt waar de verzekering een reservering voor me heeft gemaakt.
De volgende morgen om 7:40 sta ik weer op Schiphol.

---

Comments

[Wijnand...]

je liegt
Het was kwart voor acht... :P