Gobi/Ulaan Baatar

---

Aangekomen in Ulaan Baatar om 06.10 h, weer een uur terug in de tijd omdat ze niet aan zomer en wintertijd doen.
Zoals verwacht wordt je op het station opgewacht door hostel-proppers. Twee vrouwtjes van verschillende hostels, die precies hetzelfde zeggen en als de ander iets zegt meteen reageren met dat doen wij ook. Vond het wel grappig eigenlijk.
'Treingroep' was ik inmiddels een beetje kwijtgeraakt, had het wel bewust gedaan, door langzaam aan te doen en door met vrouwtjes te blijven kletsen. Vond het wel prettig, want zij zouden waarschijnlijk met z'n allen naar hetzelfde hostel gaan, omdat een paar hadden geboekt en een paar wel zouden kijken, maar omdat je met een groepje bent daar toch makkelijk in meegetrokken wordt.
Ben toen naar de uitgang gelopen.
Wist dat ik naar de Gobi-woestijn wilde en had nog geen idee hoe en wat. Wilde eigenlijk naar een hostel gaan, die dag het en der wat info verzamelen en dan zo snel mogelijk naar de Gobi-woestijn gaan.
Bij de uitgang komt één van die vrouwtjes weer naar me toe en vraagt wat ik in Mongolië wil doen, ik verteld dat ik naar de Gobi wilde.
Nu was er een trip van zes dagen door Gobi met een stelletje en zou me 45 dollar per dag kosten. Ik snel uitgerekend en dat was een stuk goedkoper dan ik had ingepland/gelezen. Zij zouden die dag om 9 uur 's ochtends vertrekken.
Aangezien ik ergens had gelezen, dat je dit soort dingetjes met groepjes het beste zou kunnen doen ivm met kosten en dat we buiten het seizoen waren en er dus niet zoveel groepen zouden zijn, even voldoende grote steden (stinkende auto's, veel mensen) had gezien, snel besloten dit te gaan doen.

Mee naar hostel en werd echt supervriendelijk behandeld. Er werd voorgesteld een slaapje te gaan doen, te douchen en te ontbijten. Ondertussen werd duidelijk dat vrouwtje zich had vergist in de prijs en er zou drie dollar per dag bijkomen. Hij allerlei rekensommen gemaakt. Had wel het idee, dat ik enigzins getild werd, moet dat nog wel leren denk ik.
Maar voor chauffeur, gids, slaapplaats en drie maaltijden per dag, vond ik het nog steeds geen geld.
Heb alleen een douchje gedaan, ontbeten, tas heringepakt (weer), wat overtollige bagage achtergelaten in hostel, geld gepind (een half miljoen tugrik) betaald en weg.

Reisgenoten zijn een Zweed en een Australische, stelletje. Zij vertelden mij dat, na research gedaan te hebben, dit het beste hostel was die trips organiseerde naar de Gobi voor die prijs.
Dit was misschien ook wel om hun eigen keuze te vergoeilijken, maar was wel blij dat ik af en toe kennelijk de juiste keuzes maak.
Net buiten het centrum van Ulaan Baatar komen we op een slechte weg, gaten, scheuren en bulten. Toen de vlaktes in en toen werd het pas echt bruut. Kwam net uit lawaaïge trein en ging nu in continu hobbelige wegen 6 dagen lang en 6 uur per dag rijden over dit soort wegen tegemoet.
Af en toe werden we heen en weer geslingerd, zo erg was de weg.

Maar was na ongeveer twee uur rijden zo blij!
Wat een prachtige luchten, landschap, zo weids met heuvels, roofvogels, een witte vos , af en toe een kudde van het een of ander. Kleine vogeltjes, die superlaag boven de grond vliegen en een soort van met de auto meevlogen (heel apart). Leegheid, met prachtige schouwspelen van de zon en wolken, die schaduwen projecteren op de grond en heuvels, waardoor het geen moment hetzelfde is.
Veranderend landschap gedurende de tijd dat we reden.
Van grasachtige vlaktes tot, woeste bergachtige taferelen, naar steeds kalere vlaktes.
Verder typische woenstijntaferelen, opstijgende warmte die de achtergrond vertroebelen en soms lijkt het net of het een plas is en veel stof gedurende de ritten.

Lunchje ergens op zo'n vlakte, wij de auto uit en rondgelopen en een beetje foto's gemaakt. Ondertussen hadden de gids en chauffeur de auto omgetoverd tot keuken en waren lunch aan het bereiden. In de auto opgegeten.
Aangekomen bij nomaden in het schemerlicht ger (ronde typische tent) in, de kachel werd aangestoken en er werd verteld dat er eten gemaakt zou gaan worden. Meteen een thermoskan met warm water werd er gebracht, drie kommetjes en een theedoosje. Biertjes buiten gezet om te laten koelen. Hadden net buiten het centrum van Ulaan Baatar nog even boodschappen gedaan.
Eten was een papachtige rijst met iets van schapenvlees erin. Echt lekker...
Naar buiten gegaan om naar de sterren te kijken en een biertje te drinken en slapen...

's nachts rond een uur of 00.30 wakker geworden en had het echt stervens koud, wat extra kleren aangetrokken en weer proberen te slapen, maar nee echt te koud. Wilde anderen ook niet wakker maken om allerlei kleren aan te doen en had besloten om het vuurtje aan te maken.
Valt nog niet mee om gedroogde koeienstront op te stoken. Uiteindelijk niet gelukt, moest inmiddels plassen en wat ik toen zag was echt te gek.
Een 3D voorstelling van een planetarium, maar nu live en direct. De maan was inmiddels weg en tot aan de horizon 360 graden sterren, je kon zelfs een sterrenwolk (weet niet of dat zo heet trouwens, maar zo'n witte diffuse brede lijn tussen de sterren) zien lopen. En heb van mijn leven nog nooit zoveel vallende sterren gezien. Te gek gewoon!
Had aan het meer al een paar vallende sterren gezien, maar dit overtrof in alle opzichten de sterrenhemel aan het meer. Aan meer toch bergrug achter je, belemmerd uitzicht, toch een paar lampjes , heeft invloed. Nu totale duisternis, en 360 graden.

Terug de beschutte kou in, had toch maar besloten om snowboardoutfit aan te trekken. Toen ging het wel en heb ook nog wel een paar uur geslapen.

Volgende ochtend vraagt m'n reisgenoot aan de gids of zij het niet koud had gehad en zij antwoordde van nee.
Chauffeur en gids sliepen bij familie en hij vroeg of zij dan een slaapzak hadden, en zij lachend antwoorden 'ja jullie ook toch!'. Bleek dat de tassen die ze achter hadden gelaten slaapzakken waren en wij dachten dat het hun tassen waren die ze gestored hadden bij ons. Een hele geruststelling voor de komende dagen...

Op de 2e dag hebben we kameel gereden en fossielen van dinosaurussen gezien na een lekker relaxed ritje van 4 en half uur. 's Middags in het zonnetje gezeten en een Mongools spelletje gespeeld met enkelbotten van verschillende dieren.
Mooie zonsondergang gezien en wat hout gesprokkeld om het 's nachts in ieder geval niet koud te krijgen.

Op de 3e dag ben ik vroeg opgestaan, kon toch niet meer slapen, en zonsopgang gezien...
Gier onderweg van super dichtbij gezien en gemsen. Zandduinen gezien en beklommen (300 m), het was wel
supersteil en zwaar. Maar wat een prachtig uitzicht over de duinen. Lijkt ook alsof je er als eerste loopt, want wind vereffend alles.

Op de 4e dag door superwoest gebergte gereden op weg naar ice-valley, het heette vulture-valley en het deed zijn naam eer aan. Overal cirkelende gieren en op een gegeven moment vier gieren op een rijtje die zaten te chillen.

Ice-valley, kon me helemaal voorstellen waarom het zo heette. Smalle ruige vallei aflopend met een klein stroompje water erin.

's Middags hadden we een klein transmissieprobleempje, die de chauffeur ging repareren.
Aan het einde van de dag, een serieus transmissieprobleem. We waren op weg naar een badhuis, mijn reisgenoten vertelden me dat het een stad was waar we zouden verblijven en dat er een badhuis zou zijn, dus douchen...
Wij naar de ger en de chauffeur ging weer repareren.
Op een gegeven moment lag de hele versnellingsbak lag op de grond, hmmm...
Vervolgens hadden wij overlegd en de conclusie getrokken dat dit wel even zou kunnen duren.
Wij relaxte toeristen als we waren, naar gids en chauffeur duidelijk gemaakt dat ze geen haast moesten maken en hij niet heel de nacht zou moeten gaan klussen. En dat we wel een dingetje zouden kunnen missen en dat het ook niet erg zou zijn als we nog een dagje/nachtje zouden moeten blijven (persoonlijk leek me dit wel vervelend met dien verstande dat ik het niet zo'n leuke plek vond. In een stad, op een plaats waar elke woning is afgeschermd door een soort van schuttingen. Had dit liever in een omgeving gehad waar we de dagen ervoor verbleven, maar je hebt geen keuze).
Op een gegeven moment (gids en chauffeur hadden toch wel iets timide houding) werd er verteld dat ze een onderdeel nodig hadden en dat dat pas op zaterdagmiddag zou kunnen arriveren met een groepje toeristen, die de volgende dag zouden vertrekken en onze kant op zouden komen. Als het dan vervangen zou zijn zouden we 's avonds gaan rijden en hij zou dan heel de nacht doorrijden omdat mijn reisgenoten op zondag om 07.15 met de trein moesten vertrekken. Als ze dit niet aandurfden, konden ze eventueel met de bus terug. Kerel vond dit geen optie, want had gelezen dat dit nogal onbetrouwbaar was.

Ik was heel de tijd intermediair en uiteindelijk zou het zo zijn dat de auto ook echt op zaterdag gerepareerd zou kunnen worden. Er werd aan mij gevraagd dit slechte nieuws niet aan ze te vertellen. Ok... Een uurtje later kwam de gids vertellen dat er een andere chauffeur in die plaats woonde en dat het onderdeel overgezet zou worden van die auto.

Op dag 5 waren 's ochtends vroeg twee chauffers aan het klussen en na een uurtje of twee vertraging tov oorspronkelijke vertrektijd (viel dus reuze mee) vetrokken.

Aangekomen bij de ger werd er na een uurtje verteld dat er niet genoeg gers waren en dat er nog andere toeristen bij ons in de ger kwamen slapen. Dit was het eerste contact met andere toeristen en dit bleken ook de mensen te zijn die onze kant opkwamen met het onderdeel.

's Ochtends de volgende dag werd het oorspronkelijk bedoelde onderdeel erin gezet en in één ruk door naar hostel.
Het begon op een gegeven moment te sneeuwen en het was vrij koud heel de dag.


Ulaan Baatar

Terug in Ulaan Baatar, lekker douchen, compudingetjes gedaan, veel te laat gaan slapen, was op één of andere manier niet erg moe, terwijl ik in de woestijn wel bijna continu moe was (je verbruikt blijkbaar toch wel veel energie ondanks dat je ongeveer 5 uur per dag in de auto zit).
De volgende dag heb ik een relaxdagje gehouden, was zo warm in hostel, raampje opengezet en ervoor compudingetjes gedaan en blijkbaar koudje gevat.
Volgende dag ziek, toch dingetjes gedaan met Amerikaan uit hostel, indrukwekkend buddhabeeld gezien en beetje door de stad gelopen en naar de zwarte markt gegaan.

De zwarte markt, wat ze daar allemaal verkochten echt bizar en wat een crap en crappy plaats...
Zwervers, dronkaards en waren gewaarschuwd voor zakkenrollers. Het was er zo druk, gaar, pauper, rotzooi, afdingen en alles supergoedkoop. Had bijna een traditionele jas gekocht...

Héél erg vroeg gaan slapen en de volgende dag alweer beter en een beetje door stad gelopen en voor het eerst in dagen goede koffie gedronken.
's Avonds een traditioneel concert met keelgezang, dans en muziek en daar ontmoette ik de Fin uit de trein.
Met hem afgesproken de volgende dag en hij wilde naar de zwarte markt en omdat ik niet zoveel te doen had of geen plan had was ik met hem meegegaan aangezien het met z'n tweeën veiliger is, ik hem beschermd...
Wel gevaarlijk zou weer in de verleiding komen om die jas te kopen.
Uiteindelijk heb ik mezelf ingehouden, mede omdat ze nogal groot waren (dit was wel de stijl, maar in NL niet zo cool had ik me bedacht).

---

Comments

[Tammels]

Het gaat je goed gozer..
Wat een verhalen leuk allemaal om te horen en dat je het naar je zin hebt groetjes van ons hier,wordt hier ook al wat kouder...

[Stevie]

Zo te lezen bevalt je trip goed. Klink allemaal super leuk en mooie foto's