Advertisement
Published: January 15th 2010
Gistermiddag, in het busje, terug van het ministerie naar het guesthouse, hadden we een interessante discussie over religie en wederzijds begrip. Afghanistan is een Islamitische Republiek. Dat betekent dat alle inwoners als moslim geboren worden en moslim horen te blijven voor de rest van hun leven. Er is in Kabul dan ook geen enkele christelijke kerk te vinden. Voor deze andersdenkenden (er zijn veel buitenlandse christelijke organisaties aan het werk hier) is er op zondag de mogelijkheid om op de Italiaanse Ambassade een mis bij te wonen. Zo kwam het gesprek ook op wederzijds begrip en onbegrip tussen de verschillende culturen en geloven, en de diversiteit aan waarden en normen. Die waarden en normen lijken erg verschillend, maar we kwamen tot de conclusie dat we eigenlijk allemaal, Afghanen en buitenlanders, dezelfde doelen nastreven. Allemaal willen we dat iedereen recht heeft op een goed, normaal, en veilig leven voor onszelf en het gezin en familie. De Afghanen onder ons (allemaal goed opgeleid) waren opmerkelijk openhartig en discussieerden volop mee.
Zo kwam het gesprek ook op de Taliban en het religieuze fanatisme. Volgens de aanwezige Afghanen in het gezelschap is dat een volledige ontsporing. Er zijn volgens hen een stel fanatieke leiders die met name de ongeletterde arme massa bespelen. Volgens deze redenering is de grootste bedreiging voor de Taliban de vooruitgang. Want als de mensen meer scholing krijgen en het gaat economisch beter, dan verliest de Taliban onvermijdelijk haar aanhang en haar gezag. De Taliban ziet daarom elke vorm van vooruitgang als een bedreiging en saboteert dus alles wat die vooruitgang mogelijk maakt. Het leek me een heel logische redenering, en het klopt ook met wat je dagelijks hoort en ziet.
Kabul bleef na de Russische bezetting en daarna de burgeroorlog letterlijk als één grote puinhoop achter. Het meeste puin is onderhand wel geruimd, maar sommige wijken zijn nog kale vlaktes en moeten nog worden herbouwd. In wijken waar minder heftig werd gevochten zie je hier en daar nog kapotte huizen staan tussen de andere huizen die weer gerepareerd zijn. Er zijn ook al weer compleet nieuwe wijken verrezen die er goed uitzien. Om die wederopbouw verder mogelijk te maken is nog lang hulp en assistentie van het buitenland nodig, want Afghanistan heeft daarvoor niet voldoende eigen capaciteit en middelen. De bevolking snakt ernaar dat er weer normaal geleefd kan worden in dit land, en dat het economisch beter wordt. Maar de Taliban is volop bezig die wederopbouw te verhinderen. Ook de extra aanslagen in Uruzgan kun je in dat licht zien, nu Nederland moet besluiten over het terugtrekken van de troepen. Meer aanslagen de komende maanden betekent meer kans dat Nederland zijn troepen terugtrekt. Met de lokale bevolking als de grote verliezer.
Advertisement
Tot: 0.13s; Tpl: 0.009s; cc: 10; qc: 50; dbt: 0.0695s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
lidewyde
non-member comment
Hoi henk, leuk weer wat van je te lezen. je brichtjes maken dat Afghanisatn meer een beeld voor mij gaat krijgen. Een beeld dat overigens aardig overeenstemt met het beeld dat ik uit dat De Vliegeraar krijg en dat ook met de eerste indruk van de Afghaanse student in SIGAL, vriendelijk en zachtaardig. Tenminste als hje de taliban even daarbuiten sluit. Je vorige bericht kon ik trouwens niet lezen. Ik wens je nog een heel goed 2010, groeten lidewyde