Life is sweet in Ecuador

---

---

Dutch Version:

Hier volgt het 2e deel van onze gringotrail op weg naar het zuiden van Ecuador. Vanuit Banos zijn we vertrokken naar Riobamba. We wisten eigenlijk niet zo goed wat te doen daar. Riobamba zelf is niet veel aan maar ligt vlakbij de Chimborazo vulkaan, de hoogste berg van Ecuador, zo´n 6.320 meter. Beklimmen ging ons wat te ver, dat heilige vuur is inmiddels wel wat gedoofd moet ik zeggen. Na wat ronddolen door het stadje kwamen we bij een burootje uit dat downhill mountainbike tours verzorgde vanaf Chimborazo. Het was eigenlijk een 1-mans bedrijf dat bestond uit Galo Brito, gids, materiaalman, salesman etc. alles in 1. Check ProBici Riobamba want de man verdiend deze aanbeveling van jewelste. Samen met Steve en Laury uit Frankrijk en Francois en Marie uit Canada, Quebec (ja, weer uit Quebec, nummer zoveel die ik ben tegengekomen) besloten we de trip te doen. Mede door de enthousiaste verhalen van Galo. En het was een top dag, Galo weet werkelijk alles van de omgeving op het gebied van natuur, cultuur, dieren, het weer etc. etc. Hij praat engels als het moet, zijn fietsen zijn top verzorgd en hij zorgde voor een goede gids op de fiets, zelf volgde hij met zijn 4x4. Eerst met de auto naar de eerste refugio net onder 5.000 meter. Onderweg vaak gestopt omdat Galo weer iets wilde laten zien, echt zelden zo´n enthousiasteling meegemaakt.Daarna konden we door de sneeuw naar de 2e refugio lopen, op weg naar ruim 5.000 meter. Waarschijnlijk de laatste keer deze trip. Terug bij de auto waren de fietsen klaar voor de downhill over allerlei binnenwegen, bijna altijd onverhard. Onderweg kwamen we af en toe een andere groep tegen maar die deden alleen de verharde weg, saaiiiiii! Wij kwamen langs inka ruines, een berg bedevaartsoord, een natuurlijke waterbron, afgelegen dorpjes. Onderweg nog wel 2 x van mijn fiest gestuiterd maar dat was eigen onhandigheid, gelukkig niet hard en ik kon weer verder. Om 18.00 uur kwamen we pas weer terug in Riobamba alwaar een assistent van Galo tickets voor de trein Nariz del Diablo (duivelsneus) voor de volgende dag voor ons had gekocht. Normaal moet je daar vroeg voor in de rij staan maar ook dat was allemaal geregeld. De volgende dag dus vroeg opgestaan om de trein naar Aluasi te nemen om de befaamde duivelsneus rit te doen. Steve en Laury besloten niet te gaan omdat Laury ziek was, zodoende dus alleen met Francois en Marie gegaan. De Nariz del Diablo trein is een behoorlijke toeristische trekpleister, vandaar dus ook alleen maar toeristen in de trein. Met onwaarschijnlijk veel Nederlanders, veelal in groepsreizen. Wij vonden het een beetje tegenvallen, hoog Hoorn - Medemblik stoomtrein gehalte, niks spectaculair. Dat duurde zo´n 5 uur voordat we bij de eigenlijke duivelsneus berg aankwamen. Dat is een steile berg waarvan de trein via wat scherpe zigzaggen moet afdalen. Dat was wel mooi om te zien maar het duurde allemaal erg lang. En het ging nog langer duren want op de terugweg halverwege de berg ontspoorde de trein!!! Dat hoefde nou ook weer niet om het spectaculairder te maken!!!! Gelukkig gaat de trein niet zo hard, dus met een flinke schok stonden we stil, niks aan de hand. Alleen de helling beneden was wel erg steil. De treinbeambten leken echter wel vaker met dit bijltje gehakt te hebben want ze begonnen meteen zonder een spier te verreken met houwelen tegen de rails te beuken. Dat duurde een uurtje en toen konden we weer verder!? Enfin, veilig in Alausi aangekomen konden we de bus nemen om verder te reizen naar Cuenca.
In Cuenca hadden we een hostel van Steven en Laury aanbevolen gekregen, Casa del Sol. Een super gezellige familie die kamers verhuurt en eigenlijk woonden we gewoon in hun huis. Veel spaans geoefend en veel informatie gekregen over de omgeving. Cuenca is een koloniaal stadje met een relaxte atmosfeer. We zijn 1 ochtend naar Parque Nacional Cajas gegaan, alleen ´s ochtends want ´s middags regent het daar bijna altijd en ook nu. In de middag om een beetje op te warmen zijn we maar weer eens naar thermale baden gegaan, deze keer ook met een natuurlijk turks stoombad. Een gebouwtje tegen een rots waar stoom af kwam, lachen hoor. Het de baden waren ook heerlijk. We waren de enige buitenlanders (we hadden de tip van onze familie gehad) en waren behoorlijk populair, ze wilden van alles weten van ons. We zijn nog 1 dag naar wat markten gegaan en voor de rest hebben we het redelijk rustig aan gedaan in Cuenca. Prima stad om te chillen.
Daarna naar onze laatste bestemming in Ecuador en onze laatste bestemming samen, Vilcabamba. Een dorpje in een groene vallei in zuid ecuador. Door zijn ideale ligging in de vallei heerst er een micro klimaat waarin het bijna altijd aangenaam weer is. Ook beschikt het over natuurlijke waterbronnen vol met mineralen. Dit zijn enkele redenen waarom de inwoners van Vilcabamba gemiddeld veel ouder worden dan in de rest van het land. Is ook wetenschappelijk onderzocht. En oud worden ze!!!! Boven de honderd is er echt geen uitzondering. En de oudjes die wij hebben gesproken waar boven de 80 en woonden nog lekker op hun boerderijtje, de dagelijkse klusjes op te knappen.
Dat het goed toeven is in Vilcabamba is inmiddels door de buitenlanders, lees gringo´s, ook ontdekt. Je ziet er veel westerse, permanente bewoners, die er een stukje land hebben gekocht en een huisje hebben gebouwd.
Wij hebben een week op het Rumi Wilco eco reserve gezeten. Een schitterende locatie, het is een klein natuurpark dat eigendom is van een argentijns biologen echtpaar. Zij willen de natuur beschermen maar ook aantonen dat dat in samenspraak met de mens kan. Vandaar de bescheiden huisje in het begin van het park. Maar 10 minuutjes lopen van het dorp en toch midden in de natuur, echt super. Check Rumi Wilco Eco lodge voor meer informatie. In Rumi Wilco ontmoeten we David uit Nieuw Zeeland en Fernando uit Argentinié. Fernando werkt als artesanio (hij maakt sieraden en verkoopte ze in hostels, markten) en reist heel zuid amerika rond. Met hen hebben we de hele week opgetrokken. Samen met David een mooie dag hike gedaan. Een andere avond in een afgelegen huis van een vriend van Fernando hebben we pizza´s gemaakt in een klei oven. Een geweldige locatie, zijn vrienden hadden het huis zelf gebouwd en het zag er echt schitterend uit.
Sommige dagen kwamen ons eigen eco park niet eens uit, we hadden alles, mooie wandelroutes in het reserve, een keuken, eigen fruit van de bomen om ons heen, organische eigen geselecteerde koffie, drinkbaar water uit een bron, zelfs een eigen kruidentuin. En elke dag lekker weer. Ik snap die gringo´s wel die hier een lappie grond kopen. Ik zou hier ook wel oud willen worden.
Maarrrr, aan alle fun komt een eind. Michal heeft een vlucht vanuit Lima terug naar huis op 1 november en ook ik heb inmiddels een vlucht naar huis, 23 november vertrek in vanuit Cartagena, Colombia. Zodoende is Michal een paar dagen geleden richting Lima vertrokken, snik, snik. En ben ik opweg gegaan naar Colombia. Raar om na 5 maanden samen reizen zomaar van het 1 op het andere moment weer alleen op pad te zijn.
Hoe Colombia en mijn 3 daagse busrit naar Cartagena bevallen is laat ik jullie later weten.

English Version:

This is the 2nd part of our gringotrail in Ecuador. From Banos we left for Riobamba, not really knowing what to do there. Okay, it´s close to Chimborazo, the highest peak of Ecuador, 6.320 meters of something like that. But climbing that motherf"·$%!r(MISSING) was a bit to much for us. So we decided to do a downhill mountainbike from there. And we had a magnificent bikeride. We ended up at the agency of Galo Brito, called Probici. Check ProBici Riobamba for more information because Galo really desserves this recommendation. He knows everything about culture, nature, animals, his bikes are really good and he´s just a really nice guy! We did the trip with Steve and Laury from France and Francois and Marie from Canada, Quebec (yes again people from Quebec, met so many). First we drove up to almost 5.000 meters with the 4x4 and than we walked the last part to above 5.000 through the snow. Back at the jeep are bikes were prepared and ready for the downhill. It was amazing, almost everything was dirtroad and we had the most beautiful views. I also felt twice from my bike but that was more my own stupidity, no worries. We came back at 18:00 in Riobamba were we got our tickets for the devil´s nose train for the next day. Another thing Galo had arranged for us. Normaly you have to stand in line early in the day but he had somebody who took care of that for us!!!!
So the next day we took the train to Alausi and actually the first 5 hours were a bit boring, the train was very slow. From Alausi the train goes down the famous devil´s nose mountain in some realy sharp curves. That was pretty amazing, especially when the train derailed on our way back. Apparently this was common because the trainworkers didn´t look really surprised and starting hitting the rail with some iron bars for almost an hour. After this we arrived safely in Alausi again were we took the bus to Cuenca, which is a really nice city to chill out.
We stayed in Casa del Sol, a nice, warm family hostel in the centre. Cuenca is a kolonial city were it´s nice to stroll around and that´s what we did the first 2 days. After that we went one day to Parque Nacional Cajas. You have to get there early because it always rains in the afternoon. So after getting wet we went in the afternoon to some hotsprings and thermal baths in the area. There was even a natural turkish steambath, a small house built against a rock whick gave a lot of steam.
And than to our last destination in Ecuador and our last destination together, Vilcabamba. A small village in a lovely valley with a microclimate. It has good weather, water full of minerals. These are one of the reasons, the locals are getting older here than in all other parts of the country. And we saw it with our own eyes, 80 year old people working in their farms without any problems. Getting older than 100 is no exeption overthere!!! And it looked like the foreigners also discoverd Vilcabamba, lots of gringo´s who bought a piece of land and built their casa on it.
We stayed a week in the Rumi Wilco eco reserve. One of the best location i stayed, it´s a small nature park owned by an Argentian biologist couple. It´s only 10 minutes walking from the village but you are totally surrounded by nature. Check Rumi Wilco Eco lodge for more information. In Rumi Wilco we met David from New Zealand and Fernando from Argentina. We spent most of the time there together with them. We did some hiking and enjoyed the surroundings of our own eco reserve. And lots of chilling in the hammocks. One day we went to a house were Fernando stayed with a friend from Chile. It was in the mountains and there we made our own pizza´s in a clay oven, drinking some wine and enjoying the moon and the stars, far away from everything. An amazing night.
Some days, we didn´t left the eco reserve at all. We had everything overthere, fresh fruit, our own kitchen, organic coffee, potable water and even our own herbal garden. This together with the nice weather, yes i understand the gringo´s who bought a piece of land here. I wanna get old in Vilcabamba.
Butttttt, all good things have to end. Michal leaves 1 november back home from Lima and i also bought a flight back home, leaving 23 november from Cartagena, Colombia.
So Michal left for Lima and we said goodbye a few days ago, 😞
It felt strange to travel alone agian after 5 months being together.
I let you know how things are going in Colombia.

---

Photos

Chimborazo, highest peak of Ecuador
6.320 meters algo asi

Downhill Chimborazo
Galo, me and Marie

View on 3 volcano´s on the other side of the valley
One of them is the smoking Tungurahua at Banos

And of course again, in the category Let´s roast a pig:
LET´S ROAST A PIG!!!!!!!!!!!!!

Train Nariz del Diablo derailed??!!
And this is the way to handle that??!!

And once again a king´s meal
This time in our Cuenca hostel

Comments

[lotan]

Waida go
Looking good Erik, You do know how to enjoy, keep the good way and don't forget to KOGEN EN AN NOGEN. yours lotan

[Eddepet]

Illama
Hee Enrique, Still enjoing the story's and the pictures from your journey, and euh....the Illama, I expect also to see Monty pythons crew over there :-) Greez from utrecht Eddepet