Advertisement
Published: October 1st 2007
One of the most famous views in the Galapagos
On top of the volcano of Bartholome. The next island is Santiago.De Galapagos eilanden, wow!!!! Normaal gesproken buiten ons budget vallend maar via via in het backpackerscircuit hadden we een adres gekregen van een non-profit vrijwilligersorganisatie. Via deze organisatie konden we goedkoop onderdak krijgen en we dragen een steentje bij aan de duurzame ontwikkeling van de eilanden. En na zoveel gereis is het ook wel lekker om wat langer op 1 plaats te blijven. Kortom, todo bien!!!Om vanuit de jungle van Iquitos, Peru op de Galapagos te belanden was ook een avontuur op zich. Eerst een vliegtuig naar Lima, daar 8 uur wachten op de bus naar de grens met Ecuador, daar de volgende dag met de bus de grens passeren (waar Michal nog een Peruaanse douanier om moest kopen voor 6 dollar vanwege het verstrijken van haar visa met 3 dagen) en op naar Guayaguil, Ecuador. Daar de volgende ochtend vroeg naar het reisburo met de vraag om zo snel mogelijk een vlucht naar de Galapagos te reserveren. No problemo, pak je spullen maar, vliegtuig vertrek over 2,5 uur. Als een gek naar het vliegveld en 3 uur later hingen we in de lucht!!!!Direct maar naar onze contactpersoon van de vrijwilligerorganisatie (voor meer details check
) Galapagosice die ons duidelijk niet zo
Galapagos National Park
97% of all the Galapagos is national park. Foreigners have to pay their USD 100 entrance fee direct at the airport. Only 40% of that money goes to the islands themselves, the rest to all kind of governemental things. snel had verwacht maar geen probleem. De eerste 2 dagen in een krakkemikkige hotel doorgebracht en daarna konden we intrekken bij Galo en Hermita Bonito (super achternaam). En dat was geweldig, we hadden ons eigen huisje in de tuin met keuken, badkamer, kabeltv (yes, yes). En Galo en Hermita zijn echt geweldig. Ze hebben 4 kinderen waarvan er 3 al uit huis zijn, alleen de jongste zoon, Carlos Andres woont nog thuis. Ze hebben dus ruimte zat en vinden het wel gezellig met wat reuring in de tent.Een paar dagen later kwamen Paul en Carolina uit Engeland ook nog een kamer betrekken. Zij zijn dokters en helpen wat op scholen en in het ziekenhuis. En dan ons werk, ja wat zal ik daar over zeggen, mixed feelings in ieder geval.Wij wilden sowieso in de natuur werken en konden helpen met een project dat nog moest starten, een zogenaamd pilot-project. In de hooglanden van Santa Cruz (meest bevolkte eiland met grootste plaats Puerto Ayura waar wij zaten) in het dorpje Santa Rosa wil men een botanisch tuin maken. Hiervoor moeten orginele, oorspronkelijke planten van dit eiland worden verzameld en geconserveerd worden om ze later over te plaatsen naar de botanisch tuin.
The story of Lonesome George
The last one of his species, the Pinzon tortoise Omdat het project nog moest beginnen duurde het een aantal dagen voordat alle contactpersonen etc. er klaar voor waren, kortom veel praten, weinig doen. De eerste paar dagen hebben we dan ook geholpen met kleine klusjes in Santa Rosa. Zo heb ik de tuin van het gemeentehuisje "ontworpen en aangelegd" omdat ik ergens haten laten vallen dat mijn vader daar verstand heeft van planten en bomen. Ik werd dan ook meteen als specialist aangewezen en heb me daar ook maar naar gedragen. Maar na een kleine week konden we daan eindelijk de natuur in om planten te verzamelen. We zouden hulp krijgen van een specialist van het Charles Darwin onderzoeksinstituut want wij weten natuurlijk geen drol van al die planten, wij waren daar om te helpen en wat te leren. Deze schimmige persoon, Ivan genaamd, heb ik in 4 weken tijd wel geteld 3 keer gezien waarvan we 1 dag daadwerkelijk met hem gewerkt hebben. Een aantal dagen hebben we planten met locals (die overigens ook veel verstand hadden van de lokale planten) verzameld en ze in hun tuin geplant, leuke ervaring. Verder hebben vooral samengewerkt met Angel, de zeg maar burgermeester van het dorpje. Hij is eigenaar van de
Lonesome George
The tortoise between de cactuses grootste ranch in het dorp en dat is eigenlijk de grootste toeristische trekpleister. Op zijn landgoed leven honderden reuzenschildpadden in het wild, zijn er tunnels die duizenden jaren geleden zijn ontstaan uit lavastromen. De botanische tuin is vooral zijn project en hij probeert de rest van het dorp hierin te betrekken om ook hen te laten meedelen in het geld van de toeristen. Een nobel streven maar moeilijk te realiseren. Als we in Santa Rosa waren hadden we elke dag een riante lunch in het restaurant van de Ranch van Angel en zijn familie, konden we gratis de lavatunnels bezoeken en elke keer de schildpadden bezichtigen als we na de lunch een rondje gingen lopen. En dat bleef elke keer een hoogtepunt, die beesten zijn echt te gek. Er zitten geweldige groten tussen die zeker meer dan 100 jaar oud zijn (ze kunnen wel 150 worden!!!). Maar ja, werken ho maar. Meestal in de ochtend van 10.00 tot 13.00 wat planten verzamelen, dan naar de ranch lunchen tot 14.00, nog een uurtje wachten tot Angel klaar was met de business en dan bracht hij ons meestal terug naar Puerto Ayura, ideale werkdag maar om nou te zeggen dat er veel
van de grond kwam, nee dat niet. Daar kwam nog bij dat Angel het soms te druk had met toeristen en andere besognes zodat het ook regelmatig (lees 2 keer per week) voorkwam dat hij niet aanwezig was en wij dus voor noppes kwamen. Naar goed Ecuadoriaans gebruik informeerde hij ons overigens niet van tevoren. Meestal een vaak excuus of geen telefoon netwerk etc. etc. Ondanks zijn gastvrijheid en al het gratis eten etc. etc. begon dat toch wel vervelend te worden. Zodoende hebben we nog een keer de knuppel in het hoenderhok gegooid en alle partijen bij de vrijwilligersorganisatie uitgenodigd. Iedereen, Angel, Ivan, Emily van Galapagosice en wij beloofden beterschap en maakten een nieuwe planning voor de komende weken. De eerste 2 dagen werd die gevolgd, de volgende dag wachten we tevergeefs op Ivan, de dag erna kwamen we voor niets naar Santa Rosa (niemand te bekennen). Nog maar 1 conclusie, DE MAZZEL en steek die botanische tuin maar ergens waar de zon niet schijnt!!!!Maar ik blijf positief, we hebben weer een levensles van jewelste geleerd, zeer goed gegeten tijdens de lunches op de ranch, schitterende uitzichten vanaf de hooglanden, lavatunnels en natuurlijk de reuzenschildpadden gezien en dat allemaal
voor noppes!!!!! En dan de rest...... Wat hebben we nog meer op de Galapagos gedaan. Nou, allereerst is het niet helemaal het beste tijdstip om hier te zijn. Ondanks het feit dat we zo´n beetje op de evenaar zitten is er haast geen zon, de eerste 2 weken miezerde het elke dag, dat heet hier Garua en is een vast terugkerend weerpatroon in dit gebied. Daarna werd het beter en warmer en dan ziet alles er een stuk beter uit, azuurblauwe zee, groene bergen etc. zie de foto´s. Toch zijn er diverse kanttekeningen te plaatsen bij deze schitterende eilanden. We hebben gezien dat veel locals het vaak niet zo nauw nemen met het milieu hier, er is een redelijk hoog percentage dat besmet is met het HIV virus en we hebben diverse verhalen gehoord van touristen die echt een schandalig slechte bootcruise hadden gehad. Zelf hebben we ook een keer voor niets gewacht op een dagtocht naar een ander eiland. Niemand die op kwam dagen, geen excuus, niets. Men is hier makkelijk en daardoor wat laks, de touristen komen toch wel en gemiddeld verdient men hier 2 x zoveel als op het vaste land. Dit is geen geklaag en de
eilanden zijn echt schitterend maar ik wil het toch vermelden. Dit zijn dingen die je ziet als je hier wat langer blijft en woont.We hebben geen cruise geboekt, dat werd echt te duur voor ons. We hebben het bij dagtochten gehouden, 1 dag naar het eiland Bartholomé waar we een vulkaan beklommen hebben en gesnorkeld. Zee schildpaden, een verdwaalde pinguin, octopussen, een gekke, enge zeeslang, duizenden gekleurde vissen en zeeleeuwen gezien tijdens het snorkelen. Sowieso zijn alle dieren hier totaal niet mensenschuw. De eiland zijn pas 500 jaar bewoond en de meeste dieren kennen de mens niet als vijand. Prachtig om van zo dichtbij de dieren te zien.Een week later zijn we op eigen houtje via een lokale veerdienst naar het Isabella eiland gegaan. Daar wonen maar 2.000 mensen, alleen zandweggetjes en het strand is zo´n beetje in het dorp. Dat was echt de beste trip die we gedaan hebben. We hebben 5 dagen op een camping gestaan aan het strand. De vulkaan Sierra Negra beklommen. Deze vulkaan heeft de op 1 na grootste krater ter wereld, 9 a 10 km in diameter, alleen de Ngorongoro krater in Tanzania is groter. In de haven met een zeeleeuw gesnorkeld die bleef
Kayaking in Tortuga Bay
We saw whitetip sharks and huge mantras maar met je spelen. Om je heen zwemmen, vlak voor je neus opduiken etc. etc. Verder nog een tour in een baai gemaakt waar we gesnorkeld hebben met whitetipsharks (1 tot 2 meter groot maar ongevaarlijk). Ze zien er trouwens wel gevaarlijk uit. Verder nog zeeschildpadden gezien.Daarna nog een tour met 6 andere toeristen op gezet om naar los tuneles af te reizen. Na wat geonderhandel hadden we een mooi prijsje gemaakt met de lokale duikorganisatie. Los tunels is een plek op Isabella waar de lavatunnels half in de zee staan. Het is zeer moeilijk en prijzig om er te komen, de normale reisburootjes mogen er niet naar toe, alleen locals van Isabella. Absoluut een hoogtepunt, zie de foto´s. Nog nooit zoiets gezien, overal tunneltjes, kleine waterweggetjes en dat alles azuurblauw met haaien, mantra´s, zeeleeuwen en vooral veel, heel veel zeeschildpadden. Na wat rond cruisen konden we gaan snorkelen. In 1 woord ongeloofelijk om met zoveel zeeschildpadden rond te zwemmen, wat een schitterende beesten.Op Santa Cruz, ons eiland, is ook van alles te doen. Als je wat langer hier blijft leer je vanzelf meer en meer mensen kennen en er is min of meer een heuse vrijwilligersscene. Dat alles gemixt
met wat locals zorgde voor een leuke sfeer en genoeg vertier. Verder zijn is er het Charles Darwin research station met als belangerijkste wapenfeit het breeding centre voor reuzenschildpadden. Hier woont ook de meest bekende schildpad ter wereld, Lonesome George. Hij is voor zover bekend de laatste Pinzon reuzenschildpad in zijn soort en kan zich niet voortplanten. Hij is nu zo´n 80 jaar en is sinds 1971 in het research center. Pogingen om hem te laten paren met andere schildpadden die genetisch op zijn soort lijken zijn tot op heden op niets uitgelopen. Hij is vooral hier op de Galapagos een soort Cult held. Overal prijkt zijn foto op t-shirts, kalenders etc.Er is ook een 2,5 km lange wandelroute een strand met hagelwit zand, genaamd Tortuga bay en met mooi weer krijg je daar toch wel een redelijk bounty gevoel.We zijn een paar keer naar Las Grietas geweest, een canyon-achtige strook water die in verbinding staat met de zee. Het water is helderder dan helder en 8 meter diep. Mooi om in rond te dobberen en een beetje te snorkelen. Lotan, een vriend van ons die we al in Peru hadden ontmoet en die hier tijdelijk als duikinstructeur werkt vond
het nodig om vanaf grote hoogte er in te jumpen, zie foto's. Ik sloeg ff een rondje over.Vandaag hadden we nog een bbq op een mooi strand met vrienden en andere bekenden. Enne, dan is het mooi geweest hier, morgen vliegen we naar Quito.
English version
The Galapagos Islands, wow!!!! Normally too much for our budget but doing some voluntary work around here made it another story. Via the voluntary organisation we could rent a cheap place to sleep and by working we could still see a lot of the islands.It was a crazy trip from the jungle of Iquitos, Peru to the Galapagos islands in Ecuador. A flight to Lima, a bus to the border (where Michal had to pay a small bribe of USD 6 to the peruvian officer because she was 3 days overdued for her visa). Than to Guayaguil, Ecuador to leave the next morning early for a flight to the Galapagos.We arrived at our contactperson of the voluntary organisation, Emily from
Galapagosice . We had to stay 2 days in a hotel and than we could enter our new palace for the coming month. A really nice room with the family of Galo and
Hermita Bonito (nice apellido!!!) We had it all, kitchen, badroom and cabletv!!! And this family is the sweetest family of Puerto Ayura on Santa Cruz island, we felt at home inmediately. A few days later Paul and Carolina joined the club at the Bonito family. They rented another room and started working voluntary as docters. Yep, and than our voluntary work. Well, what can i say, mixed feelings....We wanted to help with a nature project and started in a pilot project about conservating endemic and native plants in the highlands of Santa Rosa on Santa Cruz. At the end the conservating must result in a botanical garden. It took a few days to get everything started but so far so good....We were suposed to get help from a biologist who used to work at the Charles Darwin Research Station because we didn't know much about those plants of course. Wel we saw this shady guy called Ivan 3 times in almost 4 weeks and worked in total one day with him,..... nice one dude!!!!!To keep the train going on we worked a few days with some locals (who had a lot of knowledge of plants) to collect some verns and
some plants more. The man who coordinated everything was Angel, the mayor of Santa Rosa. He is the owner of the only real touristic site overthere. His family owns a huge ranch were loads of wild giant tortoises living in their natural habitat. Furthermore they have some tunnels created by running lava thousands of years ago, really cool. Well, the good news is that we had a very good lunch every day we worked at the restaurant of his ranch and that we could visit the lava tunnels and the tortoises for free also. The bad thing was that basically nothing happend. Usually we collect some plants from 10.00 am to 13.00 am. Than lunch till 14.00. Waiting an hour more, wandering around the beautiful landscape of Angel's ranch. By the time of 15.00 he usually brought us back to Puerto Ayura, nice working day?!It also happened on average twice a week that Angel was to busy with other things so we really had nothing to do or he was not there at all!!! And that without informing us before. Than we head back without doing something at all.We got a bit angry and invited everybody, Angel, Ivan, Emily from
Galapagosice and us for a meeting. Let's make new plans, let's start all over again. Okay, todo bien, new plans etc. The first 2 days were mas o menos okay, the third day we waited for Ivan but he didn't show up, the fourth day we went up to Santa Rosa but all the offices were closed and there was nobody, no Ivan, no Angel.So, there was only one conclusion, they can put this project somewhere were the sun doesn't shine, CHAO, CHAO, ADIOS.But i still see things from the bright side of life. We had most of the days really good lunches, great views, saw lots of wild tortoises, lava tunnels and that all for free!!!!! And we met our lovely host family, what do you want more?What more on Galapagos....Well, the first 2 weeks the weather wasn't that great, though we are almost at the equator, it rained (drizzling rain called garua) almost every day. After 2 weeks it got better and than you see the turqoise blue water, the white beaches, the amazing views. It took a while but the Galapagos is beautiful. Although there are some facts i want to mention. It's not complaining but just
some facts you start seeing and hearing if you live here a little bit longer than the average tourist. Lots of locals don't think to much about there own environmet, there is lots of unnescesarry littering, there is a high rate of HIV infection. And we heard to many stories of really bad service on boatcruises. A lot of tour agencies don't care that much about service, the tourists will come anyway. In average the people on the Galapagos make twice as much money as people on the main land so who cares. But like i mentioned before, the islands are still beautiful!!!The multiday boatcruises were to expensive for us so we went on a day tour to Bartholome island, beautifullllll, see the pictures. We did some great snorkeling over there, saw a seeturtle, pinguin, sealions, loads of fishes, octopus, a strange snake etc. etc. A week later we went for 5 days to the island of Isabella with a local ferry. Only 2.000 people live there, only sandy roads, the beach is almost in town and a relaxed atmosphere. We camped 5 days 50 meters from the beach, really amazing, best trip we did here.We climbed volcano Sierra Negra,
Celebrating jewish new year!!!
At 12 september!? We (well Michal) invited other israeli's and of course the basic crew!!! From left to right Paul, Carolina, Hermita, Carlos Andres, Galo, Rottem and Michal. with the second largest crater in the world. 9 a 10 km in diameter. Only the Ngorongoro crater in Tanzania is bigger. We snorkeled in the harbour with a sealion who only wanted to play, swimming with us, around us, really nice. Did some more snorkeling in a bay tour around some reef 200 meter out of the coast. Saw whitetip sharks and seeturtles.And the best trip in Isabella was saved for last, Los Tuneles. A site at the coast where lave tunnels are half way in the sea. Lots of animals, sea lions, whitetip sharks, mantras and especially seeturtles, loads of them.It's pretty hard to get there, you have to arrange a group of 8 people and negociate with the local dive company. Only local boats are aloud to go there. And it was worth every dollar, see the pictures. Snorkeld with loads of seeturtles, my new favourite animal. How great to float around with them!!!!!And i almost forgot our "own" island, Santa Cruz. After staying here a while you got to learn more and more people and there is a true voluntering scene here. So there was enough time to socialise. We met a lot of nice people
Local fishermen cleaning their catch of the day
Pay attention at the sneaky pelicans who always manage to capture a piece here, mostly other gringo's but also really nice locals. There are also some interesting sites like the Charles Darwin Research Center. Here is the breeding centre for giant tortoises. Here also lives the most famous turtle of the world, Lonesome George. He is the last specie of Pinzon Giant Tortoise, there is nobody of his kind to breed with. And the breeding with other, close related species, doesn't work. George doesn't want to. He's about 80 years old now and lives in the breeding center since 1971. He became more or less a cult hero, everywhere are t-shirts, calenders, postcards etc. And everyone wants to take a picture of him. But actually it's a sad story because it was us, humans, who destroyed his home island Pinzon.There is Tortuga Bay, if the weather is good a truly bounty beach!!! White sand, turquoise water, snorkeling and kayaking with turtles, manta rays and whitetip sharks (yes again).We went also some times to Las Grietas, some canyon with crystal clear water, connected to the sea. Our friend Lothan, he's a dive instructor here, but we met him already in Huaraz, Peru, jumped of the cliffs of Las Grietas, see the picture!!! I passed
Flamingo on Isabella island
After el Nino there are only a few left. this time!!Today we had a bbq on the beach with friends and than it is enough for Galapagos.Tomorrow we are flying to Quito.
Advertisement
Tot: 0.138s; Tpl: 0.017s; cc: 15; qc: 83; dbt: 0.0848s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.3mb
