Advertisement
Published: April 15th 2007
Nariz del Diablo
Dirk bovenop het boemeltreintje in Riobamba; klaar voor vertrek. Vanochtend vroeg, om 5 uur, opgestaan want vandaag gaan we met de boemeltrein van Riobamba naar Alausi. Waarom?
Deze treinreis is beroemd omdat je hier op het dak van de trein mag-kan zitten. En waar kan je beter zitten dan op het dak van de trein... Schitterende uitzichten, langs plaatsjes met vriendelijk zwaaiende bevolking die hun waren aanprijzen (zelfs hele gebraden varkens) en een lekker fris windje in je gezicht (gelukkig heeft Silvia de windjack van Nicole mee...)
Maar waar deze treinreis zeker beroemd om is: Nariz del Diablo. Op een gegeven moment is de afdaling zo steil dat de trein hele scherpe s-bochten moet maken, met wissels. En dat is natuurlijk helemaal spectaculair!
Na zo´n 4 tot 4,5 uur zijn we op onze eindbestemming Alausi, waar het een drukte van jewelste is. Veel kraampjes, veel mensen en veel bussen. Want we gaan met de lokale bus weer naar Riobamba (nog eens 4 uur in dat boemeltreinje in de kou is toch te veel...)
Maar met de lokale bus is ook nog een kleine onderneming: eerst het kaartje kopen. Een grote rij voor 1 loketje en de lokale bevolking is net als in het verkeer ook hier niet geduldig en
Nariz del Diablo
Daar gaan we, voor de komende 4 uur bovenop de trein dringt dus voor. Maar niet bij Silvia, hoor. Ze gaat gewoon breed staan (met al die lagen kleding kan dat ook wel...) en dan is ze aan de beurt. 1 kaartje voor 2 personen van Alausi naar Riobamba (ongeveer 1,5 tot 2 uur) voor $ 3... Daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren. Ok, dan hebben we het kaartje en dan de juiste bus vinden. Overal lopen mannen plaatsnamen te schreeuwen om aan te geven waar ze heen rijden. Wij in de bus en we gaan achterin zitten (meeste beenruimte). Blijkt dat op het kaartje plaatsnummers staan (?) maar we mogen blijven zitten. Iedereen met een kaartje heeft een stoel en als je later instapt (dus zonder kaartje) moet je blijven staan totdat er een plaatsje vrij komt.
Na deze inspannende reis gaan we naar het hotel terug, want vanaf 6 uur bovenop de trein in het frisse windje en daarna nog eens in de bus (lekker luchtje, ahum) maakt je toch wel moe....
Dus eerst lekker ontspannen op de kamer (tv, want dat hebben we thuis niet) en dan een borreltje in de bar, om daarna in het restaurant te dineren.
Tot morgen.
Lonely planet:
Nariz del Diablo
Het landschap onderweg Nariz del Diablo(Devil's Nose)
The most exciting part of the train ride south of Riobamba is the hair-raising descent from Alausi to Sibambe, down a death-defying stretch of track called La Nariz del Diablo (The Devil's Nose). The run is the only section of track still functioning of the once spectacular Ferrocarril Transandino (Trans-Andean Railway), which ran from Guayaquil to Quito.
Construction of this historic line began in Guayaquil in 1899 and made it as far as Sibambe, where it met a steep Andean slope of nearly solid rock, no less intimidating than the devil's nose itself. To reach Alausi a series of swithbacks was carved into the rock (and many lives were lost in the process) that would allow the train, by advancing and reversing, to ascend nearly 1000m to Alausi at 2607m. The completion and first ascent of the Nariz del Diablo in 1902 was the most incredible feat of railway engineering the world had seen.
The Ferrocarril Transandino reached Riobamba in 1905, later crossed its highest point at Urbina (3618m) and finally reached Quito, after its magnificent wind through the Avenue of the Volcanoes, in 1908.
Landslides caused by the torrential rains of the 1982-83 El Niño,
and further damage during the 1997-98 El Niño, effectively closed the entire run, and only the stretch from Riobamba to Sibambe has been repaired.
The steep descent after Alausi is still accomplished by a series of switchbacks down the steep mountainside. Occasional rickety-looking bridges cross steep ravines, the train regularly derails (a minor annoyance and part of the fun), and everyone rides on the roof. Actually, the greatest hazard is probably the train's emission of steam, soot and cinders during the ride, so wear clothes that you don't mind getting dirty. Dress warmly and bring a spare dollar to rent a cushion.
Advertisement
Tot: 0.05s; Tpl: 0.01s; cc: 11; qc: 25; dbt: 0.0229s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1mb
