Advertisement
Published: September 29th 2008
Vanochtend hebben we een wandeling ‘rond het hotel’ gemaakt. We zijn ‘het strand’ opgelopen richting de ijsbergen, die we vanuit de bar zien. Helaas kunnen we er niet rechtstreeks heen, want we worden geblokkeerd door een stroom water. Die dan maar volgen… We komen uit bij een trail die door het bos loopt. Heel mooi met soms een tussendoortje op de ijsbergen in de verte.
Als we terugkomen bij het hotel krijgen we te horen dat onze boottocht op Lago Grey toch door kan gaan vanmiddag! Dus snel een broodje tonijnsalade laten maken die we dan meenemen aan boord.
Om 2 uur gaan we aan boord van het schip. En vanmiddag hebben we een luxe positie: we zijn met z’n 5-en terwijl er normaal (in het hoogseizoen) 50 personen aan boord gaan… We hebben dus alle ruimte om te lopen en foto’s te maken. En foto’s hebben we (weer) gemaakt: vandaag 180 stuks (maar het record staat op 220 foto’s op 1 dag…, tjsa, een digitale camera heeft zo z’n voordelen)
Vanaf de steiger is het zo’n 17 km varen naar de gletsjer toe. Het water van Lago Grey is lichtgrijs van kleur en troebel. En het meer is zo’n 500
(!) meter diep! Onderweg horen we nog een minder goed bericht van onze gids: de gletsjer smelt zo’n 4 meter per jaar (door het gat in de ozonlaag?) !! Dat is schrikbarend veel… Dan, na een uurtje varen, zijn we gearriveerd bij de gletsjer, die zo’n 25-27 meter boven het wateroppervlakte uitsteekt! En wat is het ijs blauw van kleur! Schitterend om te zien en je voelt je toch wel een klein beetje klein zo naast zo’n hoge gletsjer, en zijn ‘buurman’ Cumbre Principal die 3050 meter hoog is…
En het is natuurlijk koud… dus jas aan, sjaal om, pet op, handschoenen aan en dan krijgen we nog een pisco sour ook om warm te worden… nou, dat slaan we niet af. We proosten nog op de medepassagiers, die op huwelijksreis zijn.
Na het laatste rondje langs de gletsjer gaan we weer terug naar het hotel waar we half 6 weer aanmeren. Om alle indrukken te ‘verwerken’ nemen we nog een afzakkertje in de bar (met uitzicht op de gletsjer: hallo, wij zijn bij jou geweest…) en na het diner in het restaurant gaan we lekker slapen, dromend over blauw ijs en pisco sour…
Lonely planet:
Pisco sour:
Chile’s superb wines may grab the limelight, but there are plenty more tipples to try. Pisco is a top contender for the nation’s favourite drink. This potent brandy is made from distilled grapes with a high sugar content, grown in the dry soils of the Copaipo and Elqui Valleys in Norte Chico. Chileans often quaff a pisco sour cocktail before eating. Premixed sours are available, but the best are shaken by bartenders, until the ice melts and the sugar dissolves.
Advertisement
Tot: 0.156s; Tpl: 0.014s; cc: 8; qc: 28; dbt: 0.1137s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1mb
