Vandaag nog wat rondgewandeld op Ipanema en dan ons stilaan klaargemaakt om terug naar huis te keren. Het einde van een mooie gevarieerde vakantie. Alles is heel vlot verlopen dankzij het leuke systeem van bouwstenen via ArgentinieOnline.
Zaterdag 21 maart
Vandaag was het feest voor Frieda. Strand en zee ..... Na een half uur had ik het al gehad en na een paar uur was Frieda het ook al beu, bovendien is het heel warm en de hele dag niks doen is maar saai.
Vanmiddag wilden we gaan fietsen, maar alle fietsen waren reeds verhuurd. Dan zijn we maar langs het strand en de winkelstraten van Ipanema gaan wandelen. Het strand van Ipanema is wel veel mooier en properder dan dat van Copacabana.
Morgen vertrekken we in de namiddag weeral naar huis en zit onze vakantie erop. Het was heel leuk, maar zijn weer blij om terug naar ons eigen landje te gaan. Hopelijk hebben we daar ook nog wat zon.
Vrijdag 20 maart
In de voormiddag hadden we een georganiseerde trip geboekt met gids naar Corcovada met het beeld van Christus de verlosser. We dachten dat het nog eens leuk was met een gids op pad te gaan, zodat we zelf niet alles moesten uitzoeken.
Het eerste uur hebben we besteed aan het oppikken van gasten in de hotels. Niemand kijkt hier naar zijn horloge en overal moest iedereen nog gezocht worden, terwijl wij natuurlijk al een tijd vooraf zaten te wachten. Er was zelfs iemand die terwijl er gasten opgepikt werden, nog snel de bus uitliep om naar de bank te gaan. Hier kwam uiteindelijk niks van terecht en na nog wat tijdverlies, hebben ze toch maar besloten om dat koppel achter te laten bij de bank. We besloten ons aan te passen aan de zuidamerikaanse mentaliteit en ons hier niet druk om te maken. De rest van de trip was wel in orde. We kregen duidelijke informatie, we reden langs de sambadrome waar jaarlijks de carnavalparade plaats vindt, langs enkele favelha´s. <img class="photo" alt="060709_0594.jpg" src="http://photos.travellerspoint.com/46824/060709_0594.jpg">
... en we stopten even bij het bekende Maracana stadium, ooit het grootste voetbalstadium van de wereld. Uiteindelijk kwamen we toe op de corcovada berg (710m hoog) en kregen we ruim de tijd om het Christusbeeld te bewonderen.
´s Avonds werden we opgepikt voor een sambashow die we hadden gereserveerd. We werden direct voorgesteld aan het internationale gezelschap in ons busje uit Venezuela, Colombia, Brazilie, Hong Kong, Japan, USA en wij : de twee belgen. Er was daar een spraakwaterval bij uit Sao Paulo, die ons in spaans en met gebaren van alles probeerde uit te leggen. De colombianen vertelden ons dat ze al in Brugge en Brussel geweest waren en ze hebben ons de hele geschiedenis van manneken pis uitgelegd. De show was een echt braziliaans carnavalsfeest.
Pluimen, blote billen en verder weinig om het lijf. Op het einde van de show werden verschillende nationaliteiten op het podium geroepen. Een hele groep hollanders kregen ´tulpen uit Amsterdam´ te horen, amerikanen 'new york new york´, enz. Onze braziliaanse spraakwaterval begon vanuit de zaal ´belgica´te roepen, waardoor wij met zijn tweetjes ook op het podium moesten komen. Omdat ze geen belgisch liedje kenden, speelden ze maar ´ole, ole, we are the champions´. Frieda was helemaal in haar element !!!???????? De show was de moeite, helemaal iets anders dan de tangoshow in Buenos Aires.
Donderdag 19 maart
´s Morgens zijn we met het openbaar vervoer naar de Pao de azucar (de suikerbroodberg) gereden. Dat was al een heel avontuur want het is niet eenvoudig om wijs te geraken uit de talrijke buslijnen. En die bussen vliegen door de straten van Rio, best is je ogen dicht houden en je goed vasthouden. Dan zijn we per kabelbaan in twee stappen naar de top van de suikerbroodberg gereden.
Daar hadden we een prachtig uitzicht over de stad van Rio de Janeiro en het strand van Copacabana. Het gaf ons voor de eerste keer een idee hoe groot de stad is en hoe speciaal ze gelegen is.
Daarna nog een wandeling langs het strand van Vermelha en via een wandelweg langs de rotskust en onder de bomen van het nationaal park. Want het tropisch regenwoud loopt hier midden door de stad.
´s Avonds zijn we nog een leuk restaurantje gaan opzoeken in Ipanema.
Woensdag 18 maart
Vandaag weer het vliegtuig op naar onze laatste bestemming : Rio de Janeiro. Twee uurtjes vliegen, dus dat viel al mee en alles was weer op tijd.
Ons hotel is gelegen aan het strand van Copacabana, helemaal aan het einde richting strand van Ipanema. Vanmiddag gingen we eens snel even heen en terug het strand afwandelen, maar de afstand bedriegt een beetje door de ligging in een halve cirkel. Achteraf lazen we dat het strand 4,5 km lang was, in een temperatuur van 30 graden was dat best vermoeiend. Maar toch zijn de brazilianen hier op strand overal aan het sporten in die temperatuur : joggen, beachvolley, voetvolley, voetbal, ....
´s Avonds zijn we gaan dineren bij Marius. Het regende pijpestelen die avond en we werden mooi met een paraplu van de taxi tot aan de ingang van het restaurant begeleid door piraten (de verklede obers van het restaurant). Daar was er een saladebuffet en vis a volonte dat aan je bord gebracht werd. Verschillende soorten vis, scampi´s, minikreeft, gevulde oesters, ..... Allemaal heel lekker maar te veel voor onze maagjes.
Dinsdag 17 maart
Vandaag hebben we het een beetje rustig aan gedaan in Foz do Iguacu. ´s Morgens zijn we nog gaan wandelen door het Parque dos Aves, een vogelpark gelegen vlak naast ons hotel. Aangezien we van dichtbij nog geen toekan hadden gezien in het wild, was dit de gelegenheid om ze eens in alle vormen en kleuren te bewonderen. Ik heb ook nog een boa constrictor vast gehad, maar daar deed Frieda niet aan mee.
´s Middags was het te heet en enkel het zwembad, een ligzetel en een parasol en een frisse cocktail konden wat verkoeling brengen. Die bloody maries hebben we nog niet geprobeerd, maar we zijn wel fan van de verschillende soorten caipirinha´s hier (limoen, passievruchten, aardbeien, ...).
´s Avonds hebben we nog een avontuurlijke wandeling door het regenwoud gemaakt. Frieda was er lang niet meer zo gerust in, nu ze het verhaal gehoord had dat enkele jaren geleden een kind was opgegeten door een poema hier in het regenwoud en het daardoor niet meer toegelaten is om na zonsondergang te gaan wandelen. Het was nog licht, maar je kent Frieda he ! Achter elk bosje ritselde er iets en zag ze al poema´s.
