Advertisement
Published: March 25th 2008
We had decided to go to Santa Catarina Island for the weekend. It features some fantastic things; the state capital, Florianópolis, a lot of beaches, a really beautiful lagoon plus great nature. In the summertime (winter in Europe) it is full tourists from all over South America, and it is quite popular on other parts of the year too. That specially applies to the north part of the island which is developed a la Mallorca. Still it is a fairly big place, and the east and south parts are not so crowded.
Day one, Friday The plan was to go early on Friday morning in order to hit the beach in the afternoon. However, on Thursday evening after I came home from work, we "had a few beers" resulting in some serious health issues on Friday morning. Oh, my goooood, the pain!
We had breakfast just before 12 and started strolling along towards the bus station. The buses go hourly and normally take about 2 1/2 hours, but we were quite unlucky and had to wait for a bus departing just before three o clock. Armed with Lonely planet and a book about Ilha de Santa Catarina, we
could have used four hours of waiting time and bus time to read up about the island, but when we arrived to Florianópolis we discovered that we knew nothing about the place except that there were supposed to be beaches everywhere.
On the bus station in Floridanópolis we started finding out about where to go, and decided to head east, towards Praia da Joaquina. This beach hosts a lot of surfing competitions and surfer dudes from far away come there for fantastic waves. But we were not there yet. Due to total absence of any kind of a plan, we took two hours to find the right bus station to get there (a 10 minute walk from the long-distance bus station...). We came to Lagoa da Conceicao when it was almost eight o clock in the evening, and from there there are still about 4 km to go. As we did not know about the selection of hotels on the beach, we decided to find a place to crash in the town.
The town is based on the bank of a big lake with the same name, a really beautiful place and a center for the nightlife on
the island. We were too tired to pary, so we just found a crappy crappy guest house and ate something before going to sleep. We woke up several times during the night because of the noice from all the partying. Looking back, it was not such a good idea to get wasted the night before, hehe.
Day two, Saturday When we woke up we decided to go for Praia Mole, not so far from the town. We came there by bus, but did not find any affordable accomondation, so we walked over the mountains to Praia da Joaquina, just a few kilometers away. On the way we stopped for breakfast, and came to the beach just before 10 in the morning.
Next to the beach there are impressive sand dunes which are protected, resulting in a fantastic beach free of mega-touristy developement. Just two hotels, and we got a room in one of them. We headed straight for the beach, just a few meters away. It is an amazing beach, world class. Surrounded with cliffs on one hand and many kilometers away are the mountains on the other, then the sand dunes inland. Me like. The waves
were great, the sand white, the sun baking. I cannot imagine a better beach existing. It was one of the best beach days ever. Of course we were there for a little bit too long, and regularly washing away the sun lotion we managed to burn heavily. Massive massive burns. Outch!
Day three, Sunday We woke up early, and RED. After-sun, aloe vera and strong sunscreen applied in order to avoid the mistakes from the day before. But, sadly, it started to rain. And with no prospect of it clearing up, we went to Florianópolis to use the day to look at the city. When we got there it really started pouring down. We had five hours to kill, sad five hours. Everything except the bus station closed and a lot of rain. After surviving the floods for some time, we went to the bus station and changed the ticket to get home sooner. Sad, because it is a really beautiful city, with the more interesting part placed on the island, connected to the part on the mainland by bridge. The trip home was quite a drag, with an endless traffic jam on the highway, and
it took more than six hours to get home.
A great trip ended, and we are determined to go there many times again.
Hermann
Við vorum búin að ákveða að fara til Santa Catarina eyju um páskana. Á henni eru nokkrir frábærir hlutir; höfuðborg fylkisins, Florianópolis, fullt af ströndum, rosalega fallegt vatn og æðisleg náttúra. Á sumrin (vetur í Evrópu) er eyjan pökkuð af túristum alls staðar að frá Suður Ameríku, og staðurinn er frekar vinsæll aðra hluti ársins líka. Það á sérstaklega við um norðurhluta eyjarinnar, sem er byggður upp a la Majorka. En þetta er samt frekar stór staður, og austur og suður hlutarnir eru ekki svo troðnir.
Dagur eitt, föstudagur Planið var að leggja af stað snemma á föstudagsmorgni til að komast á ströndina um eftirmiðdaginn. Hinsvegar, á fimmtudaginn þegar ég kom heim úr vinnunni, "fengum við okkur nokkra bjóra", afleiðingarnar skelfilegt heilsufar á föstudagsmorgninum. Ó mæ goooood, sársaukinn!
Við fengum okkur morgunmat rétt fyrir klukkan 12 og skröltum í áttina að rútustöðinni. Rúturnar fara á klukkutíma fresti og taka venjulega u.þ.b. 2 1/2 tíma, en við vorum frekar óheppin og þurftum að bíða eftir rútu til klukkan að verða
þrjú. Vopnuð Lonely Planet bók og bók um Ilha de Santa Catarina, hefðum við getað notað fjóra klukkutíma af biðtíma til að lesa um eyjuna, en þegar við komum til Florianópolis uppgötvuðum við að við vissum ekkert um staðinn nema hvað það áttu að vera strendur útum allt.
Á rútustöðinni í Flórianópolis byjuðum við að finna útúr hvert við vildum fara, og ákváðum að halda í austur, í áttina að Praia da Joaquina. Á ströndinni eru oft brimbrettakeppnir og brimbrettagaurar koma langt að útaf frábæru öldunum. En við vorum nú ekki ennþá komin. Sökum fullkomins skorts á áætlun, tók það okkur tvo tíma að finna réttu strætóstöðina (10 mínútna labb frá rútustöðinni...). Við komum til Lagoa da Conceicao þegar klukkan var að verða átta og þaðan eru ennþá fjórir kílómetrar eftir. Vegna þess að við vissum ekki hvernig úrvalið af hótelum er á ströndinni ákváðum við að sofa bara í bænum.
Bærinn er á bakka stórs stöðuvatns með sama nafni, virkilega fallegur staður og miðpunktur næturlífs eyjarinnar. Við vorum of þreytt til að fara út, svo við bara fundum vibba gistiheimili og fengum okkur að borða áður en við fórum að sofa. Við vöknuðum oft um nóttina útaf
hávaðanum frá öllum skemmtunum. Horft um öxl, þá var það ekki svo góð hugmynd að hrynja í það kvöldið áður, hehe.
Dagur tvö, laugardagur Þegar við vöknuðum ákváðum við að fara á Praia Mole, ekki svo langt frá bænum. Við komum þangað með strætó, en fundum enga gistingu á viðráðanlegu verði, svo við löbbuðum yfir fjöllin til Praia da Joaquina, nokkra kílómetra í burtu. Á leiðinni fengum við okkur morgunmat, og komum á ströndina rétt fyrir klukkan 10 um morguninn.
Við hliðina á ströndinni eru flottar sandöldur sem eru verndaðar, þar af leiðandi er ströndin frábærlega laus við massa-túrismann. Bara tvö hótel og við fengum herbergi á öðru þeirra. Við fórum beint á ströndina, bara nokkra metra frá hótelinu. Þetta er frábær strönd, í heimsklassa. Umkringd klettum á eina hliðina og marga kílómetra í burtu eru fjöllin, svo sandöldurnar inn í landið. Frábært. Öldurnar voru frábærar, sandurinn hvítur, sólin bakandi. Ég get ekki ímyndað mér að til sé betri strönd. Þetta var einn af bestu strandadögum allra tíma. Auðvitað vorum við þarna aðeins of lengi, og með því að skola sólarvörnina af okkur reglulega tókst okkur að skaðbrenna. Skað skað brenna Ái!
Dagur þrjú, sunnudagur Við vöknuðum snemma, og RAUÐ. After-sun, aloe vera og sterk sólarvörn sett á til að forðast að endurtaka mistökin. En, því miður, byrjaði að rigna. Og án útlits fyrir að það myndi stytta upp, fórum við til Florianópolis til að nota daginn til að skoða borgina Þegar við komum þangað byrjaði að rigna fyrir alvöru. Við höfðum fimm klukkutíma til að drepa, fimm dapra klukkutíma. Allt nema rútustöðin var lokað og rosaleg rigning. Eftir að hafa lifað flóðin af í svolítinn tíma fórum við á rútustöðina og skiptum miðanum okkar til að komast fyrr af stað heim. Leiðinlegt, því þetta er virkilega falleg borg, með áhugaverðari hlutanum á eyjunni, tengda hlutanum á meginlandinu með brú. heimferðin var frekar ömurleg, með endalausri umferðarteppu á þjóðveginum, og það tók meira en sex tíma að komast heim.
Frábær ferð á enda, og við erum ákveðin í að koma oft aftur.
Hermann
Advertisement
Tot: 0.065s; Tpl: 0.012s; cc: 7; qc: 24; dbt: 0.0243s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Jens
non-member comment
jæja
fara ekki að koma fleirri ferðasögur af ykkur og myndir skemtið ykkur vel