De berg met 7 kleuren, of zijn het er nou 8?

---

Na een relatief korte nacht ontwaakten we om kwart over 5 in ons tweepersoons zouten bed. Dat overigens best lekker lag, dankzij dat matras, denk ik. Vervolgens eruit, kloppen bij onze buren en met zijn vieren tegelijk onder de (eigen) warme douche. Fijn! Toen snel een broodje en een kopje koffie erin, de jeep inladen en op weg naar dag 2. De Salar de Uyuni lag inmiddels achter ons en zouden we ook niet meer te zien krijgen. Gaf uiteindelijk niets, want er stond ons nog een hoop moois te wachten, zoals vandaag vulkanen, ander gebergte, meren met flamingo´s waaronder één bloedrood meer, de berg met 7 kleuren en een soort parkje met door vulkanische werking gevormde vreemde uitstulpsels.
Onderweg echter begon ik me steeds vervelender te voelen en deed ik vooral tukjes. Hoewel de omgeving waar we doorheen reden prachtig was, ging het meeste aan me voorbij. Eenmaal aangekomen bij een groot meer met wel honderden flamingo´s erin en waar ook de lunch zou worden genuttigd, bleek waarom; voor het eerst van mijn leven (echt!) konden mijn darmen iets niet aan en moest er iets uit. Hoewel wij trouw elke dag onze halve liter cola drinken tegen darmproblemen, was het daar deze keer niet tegen opgewassen. Lief N. valt hier meestal aan ten prooi, deze maar ook eerdere vakanties, maar nu kon ik blijkbaar de dans niet meer ontspringen.
Ze bleken er een ´ecologisch toilet´ te hebben. Waarom dat dan ecologisch was interesseerde me niet, het woord toilet was genoeg. Het was bovendien nog duur ook! Ik heb mijn geld er echter wel uitgehaald, haha. Na gedane zaken bleek wat ´ecologisch´ inhield. Namelijk dat je niet kon doortrekken. Oeps.
Enigszins opgelucht meldde ik me aan de lunchtafel, waar ik door mijn lief en Stefan & Dianne hartelijk werd onthaald. Ik was enigszins gegeneerd maar dat zakte al snel na hun diarree-ervaringen en -verhalen. Na een banaantje, een glas cola en nog een tweede bezoek aan het ecologisch toilet vervolgden wij onze weg. De volgende stop was bij de berg met 7 kleuren; een berg met, inderdaad, 7 kleuren. Blauw, rood, oranje, bruin, geel, wit en zwart geloof ik. Dit grote aantal kleuren wordt veroorzaakt door de verschillende metalen en mineralen in de berg. In de komende dagen zouden we deze kleuren ook nog in andere bergen zien, maar nooit meer met zovele tegelijkertijd in één. Ik moest echter weer voor een pitstop. Pipi?, zei Ruben de chauffeur. Ik antwoordde naar eerlijkheid dat ik dat niet zeker wist. Ah, pipi-kaki, antwoordde hij en dat zou de rest van de trip de term blijven voor een pitstop. Ruben, maar ook diens vrouw Nena, onze kokkin, waren aanvankelijk wat serieus maar ontdooiden geleidelijk aan. Mijn opmerking dat ik niet wist hoeveel kleuren de berg zou bevatten als ik klaar was met toiletteren deed het ijs definitief breken.
De volgende stop was bij een parkje met vreemde kleine bergjes die waren gevormd door vulkanische activiteit, met bovendien een boom van steen er vlakbij. We hadden dat al vrij snel wel gezien allevier na een korte wandeling; je raakt verwend met zoveel natuurschoon om je heen moet ik eerlijk bekennen.
De laatste halte van die dag was het Lago Colorado, een bloedrood meer met ook daarin honderden flamingo´s; letterlijk bloedrood en figuurlijk bloedmooi. Dat knalrode water (veroorzaakt ook weer door bepaalde stoffen en ijzers in het water) met daarin donkerroze flamingo´s, ongelofelijk.
Vanaf daar was het nog een klein ritje naar ons volgende hotel, een verzameling grote barakken met slaapzalen en 2 smerige toiletten in een apart hokje buiten. En zonder douche bovendien. Voor deze nacht hadden we slaapzakken gehuurd; het was er tochtig en de temperatuur zou die nacht onder nul zijn. Na aankomst dook ik gelijk mijn slaapzak in aangezien bij mij de pijp leeg was. N., Stefan & Dianne maakten eindelijk eens echt kennis met de mensen uit de andere 2 jeeps van ons toerbureau. Ze werden kritisch bevraagd over het hoe en waarom van de samenstelling van onze jeep. De avond werd door hen beëindigd met een potje ´shitheaden´, een spelletje kaart dat nog het meeste lijkt op Pesten.

---