Advertisement
Feestje omdat de winter begint.
In Tupiza,Bolivia.Overdag mooi weer en s'avonds begint het kouder te worden....rond de min 5. Hola allemaal,
Op maandag 23 juni zijn we zijn vanuit Salta met de bus vertrokken naar de grensplaatsje La Quiaca in Argentina.De rit duurde ongeveer 6 uur en dat viel best wel mee(gelukkig!).Hier hebben we een 'taxi'genomen naar de grens van Argentina en Bolivia.Hier moesten we ongeveer een uurtje wachten om de controlles te doen.Het grensplaatsje van Bolivia heet Villazon en het is niet echt bijzonder om hier te blijven.We hebben een bus kunnen regelen die gelijk naar Tupiza ging en dat koste ons maar een paar euro.De bus zag er niet uit want het is een bus voor de lokale bevolking en je moet erg opletten voor je spullen werd er al geroepen in Argentina.Dus we keken erg argwanend naar verschillende Bolivianen.
De busrit van Villazon naar Tupiza viel wel mee.Het duurde 3 uur over onverharde wegen,je kunt je dus wel voorstellen hoe we zaten te hobbelen.Er was niet veel te zien tijdens de rit,alleen maar dorre gewas en uitgestrekte vlaktes.
In Tupiza,een rustig dorpje op bijna 3000 meter hoogte,zaten we in een zeer gezellig hostel La Torre.Hier waren ook veel stelletjes vanuit alle hoeken van de wereld!Alleen het irritante van Tupiza was dat er geen pinautomaten waren,dus
Tupiza plaza.
Tupiza is een rustig dorpje in Bolivia op 2950 mtr hoogte. je moest met de creditkaart aan de gang en sommige hebben geen creditkaart.Wij gelukkig wel!Hier in Tupiza hebben we lekker kunnen eten bij restaurant Pastipizza.Daar kwamen we vele bekende mede-reizegers tegen die we in Argentina hadden ontmoet.Dat is wel lache....
Aangezien de omgeving van Tupiza verschrikkelijk mooi is hadden we besloten om ipv te hiken nu eens een keer te paardrijden.Liza had er veel zin in zolang het paard maar niet in galop gaat(hihihi).We hebben dit 3 uur gedaan door verschillende 'canyons'.En achteraf was dat dus genoeg want de billetjes konden er niet echt goed tegen.(he Liza!).
Vanuit Tupiza zijn we met La Torre Tours 4 dagen met een jeep richting de zoutvlakten van Uyuni gereden.We vertrokken tijdens de finale Spanje-Duitsland en gelukkig won Spanje met 1-0(hehehehe).
We zaten met 2 kiwi's in de tour(koppeltje)en zij waren zeer prettig in de omgang(NOT!!!!!!).Saai niet normaal!!En ze hadden ook nog last van hoogteziekte(nananana).
Je gaat met de tour richting het hooggebergte in het zuidwesten van Bolivia.Daar zit je dan op ongeveer 4000 meter hoogte.Hier zie je veel verschillende landschappen en dorpjes.Dan zie je weer zand met weinig struikgewas en dan weer bergen met vele kleuren en vulkanen.Het is prachtige manier om
een stuk van het land te zien.Overdag was het lekker warm(ongeveer als de winter in Nederland met het zonnetje erbij)en s'nacht was het tussen de min 15-20 graden.Daarom hadden we onze slaapzakken en 4 dekens hard nodig!!!(bbbrrrrr wat koud).We hadden een hele goede kokkin die vegetarisch kookten voor ons.De kiwi's aten vlees die ze eigenlijk niet lekker vonden zoals lamavlees!!Dus ze keken vaak naar ons eten(hihihi).
Uiteindelijk kwamen aan bij de grootste zoutvlakten ter wereld,10.000km2 groot.Hier op de zoutvlakten zijn er verschillende eilandjes te vinden zoals Incahuasi en Isla de Pescado.Incahuasi is een eilandje waar heel veel kaktussen groeien.En sommige zijn 900 jaar oud.Heeeeel apart om te zien.Pierre bleef schieten met z'n camera.En dat allemaal in het midden van de zoutvlakten,bizar!
Toen we weg wilden rijden vanaf dit eiland kregen we pech met de auto.We hadden net een paar 100 meter gereden en opeens stopte de motor van de auto.O my god,pech in het midden van niks!!
De chauffeur/gids probeerde van alles...niks werkte.Maar gelukkig,na 3 uur sleutelen en lunch,kwam hij met een nieuwe startmotor aan.We konden weer weg richting Uyuni,ons eindpunt van de tour.
Uyuni is een plek van niks!!Hier zijn we maar een paar uur gebleven en we hadden
Cowboy Pierre.
Met de paard de bergen in.Puerto Diablo en Valle de los Machos. gelukkig de laatste 2 plaatsen van de bus kunnen bemachtigen richting hoofstad La Paz.(pppffff).
De busrit naar La Paz ging om 20.00uur s'avond's en duurde 11 uur.In de bus zaten voornamelijk backpackers.We hadden een paar dagen niet kunnen douchen dus we hadden(Pierre voornamelijk)
zweetvoeten en over de rest maar niet te spreken.Men had ons al gewaarschuwd dat de nachtbussen in Bolivia pittig koud konden zijn en dat bleek ook het geval.Koude voeten en dat betekent dat je hele lichaam ook koud wordt.De weg naar La Paz was ook al niet denderend,het leek wel de klassieker Parijs-Roubaix,met andere woorden hobbelen van hier tot Tokio.En een lawaai dat je bang was dat de bus uit elkaar viel.Dus we hebben een geweldige nachtrust gehad.....not!!
Aangekomen in La Paz(3 juli 2008).Maar over La Paz vertellen we de volgende keer weer.
Groetjes van ons.
Advertisement
Tot: 0.1s; Tpl: 0.017s; cc: 10; qc: 45; dbt: 0.0715s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Jacqueline
non-member comment
Brrrrrr!
He vriendjes! Dat is dus afzien s'nachts! Wel weer erg leuke foto's en de foto van Liza op het paard is zeker aan het begin genomen, want toen keek ze nog blij (hihi) De foto van de Geiser vind ik persoonlijk heel erg mooi. De zon en regen wisselen elkaar hier af. Nog maar twee maanden te gaan.....en dan kan ik jullie weer fijn knuffelen! Dikke kus Jacq