Advertisement
Published: August 6th 2007
Edit Blog Post
Uitzicht bus
Helaas laat de foto niet echt zien hoe groot dat deze berg is maar geloof mij maar dat het indrukwekkend was. De busrit vanuit Santiago naar Mendoza is misschien wel een van de mooiste die ik tot nu toe heb gezien. Erg indrukwekkend zijn de Andes tussen deze twee steden. Met open mond heb ik naar buiten zitten turen naar de besneeuwde zonnige toppen. Het blijft vreemd om een afstand van hemelsbreed 250 kilometer in 8 uur af te leggen, maar zoals gezegd zeer de moeite waard!
En dan kom je in Mendoza. Alweer zo'n stadje waar alle straten als een raster aangelegd zijn. Iets waarvan ik de charme maar niet in kan zien. En toch ademde Mendoza een prima sfeer. Dat gevoel kreeg ik al toen ik aankwam bij het busstation. Een vrouw was daar met haar moeder en haar jonge dochtertje en ze boden me een lift aan naar het plein in het centrum. Daar waar veel hostels zijn. Daar zei ik natuurlijk geen nee tegen. Het was allemaal erg grappig. De vrouw sprak engels en omdat haar moeder vanalles over mij wilde weten diende ze ook als tolk. Waar ik vandaan kwam, waar ik allemaal ben geweest en of ik misschien engels wilde doceren bij de plaatselijke school. Vooral die laatste vraag hamerden ze behoorlijk op door. Ik
legde hen uit dat ik niet naar Zuid-Amerika was gekomen om te werken alhoewel het allemaal best verleidelijk klonk. Terwijl mijn rugzak half uit de kofferbak stak samen met de kinderwagen zat ik op die ene helft van de achterbank die nog vrij was. Oma zat voorin met haar kleindochter op schoot en de vrouw achter het stuur van de witte Fiat Panda. Gedurende 10 minuten werd mij volledig de kleren van het lijf gevraagd. Na een warme knuffel van het hele gezinnetje begon ik wederom een zoektocht naar een hostel.
Vanwege f#ckin pasen bleek het erg moeilijk om een hostel te vinden. Blijkbaar gaan veel Chilenen naar Argentinie op vakantie omdat het lekker goedkoop is en gaan ze dan ook in hostels zitten. Maar na een paar keer aankloppen bij verschillende hostels was het toch weer gelukt. En inderdaad: Het hostel zat bomvol Chilenen zoals mij al eerder voorspeld was.
Ik had maar twee redenen om naar Mendoza te gaan. Ten eerste omdat er wijn gemaakt wordt en dat wilde ik van dichtbij zien. En ten tweede omdat je er kan raften.
De eerste dag was echter een relaxdag. Ik heb besloten dat wat vaker te
Fiets
Ik heb gavere fietsen gezien.... doen aangezien het me prima beviel in Santiago. Jullie weten inmiddels wel wat dat inhoud: Lezen, mailen, schrijven en siesta´s. De tweede dag pakte ik de bus naar Maipu om aldaar een mountainbike te huren en langs verschillende wijnerijen af te fietsen. Bij de eerste had ik alleen wat wijn geproefd en echt leuk was dat niet. Daarna ben ik naar een olijfolie-fabriek gegaan. Daar hadden we een korte rondleiding gekregen in de fabriek en daarna mochten we wat olie proeven zoals dat bij Oil & Vinegar ook gaat. Bij zowel het wijnproeven als bij de olijfolie-fabriek kwam ik steeds hetzelfde groepje britten tegen en we raakten beide keren aan de praat. Als vanzelf heb ik de rest van de dag met ze opgetrokken en het bleek een zeer aangename kennismaking. Weer totaal nieuwe mensen op het lijstje van vrienden voor een dag. We zijn daarna samen verder gefietst naar een volgende wijnerij en daar kregen we wel een rondleiding. Ook het proeven bleek veel uitgebreider deze keer. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het allemaal niet zo goed heb onthouden maar Louis kan me prima opfrissen als ik weer in Nederland ben. Er werd in ieder geval zeer uitgebreid
Wijngaard
Met op de achtergrond voor de afwisseling weer eens de Andes. ingegaan op het proef-ritueel en wat je kan te weten komen over de wijn nog voor dat je je eerste slok hebt genomen. En dat is best veel. Ik heb tot grote verbazing van de wijnmeester ook alles volledig opgedronken. Tja ik heb er voor betaald dus dan zal ik het ook hebben ook!! Bij deze zelfde wijngaard heb ik een lekker flesje wijn meegenomen voor Eur 2,50. Een middenklasser aldaar maar deze bleek ´s avonds een prima aanvulling op de pasta die ik voor mij en een paar hostelgenoten had gekookt. Omdat het groepje britten hun dag volledig gepland hadden via een reisbureau hadden zij de lunch ook al geboekt. Ik had besloten met hen mee te eten en dus fietsten we naar een prachtige eetgelegenheid temidden van alle wijnerijen. Het was zeer sjiek met een prima wijn (uiteraard) en heerlijk eten. Tja al dat lekkere eten komt me nog steeds niet de keel uit. Toen Helen, Cathy en Will me tijdens het eten vertelden dat er een kleine chocolade- en likeurmaker op de route lag was wel duidelijk welke bestemming na de lunch in de GPS zou worden ingeprogammeerd. Ook dat was zeer leuk om te zien, en
wachten
tot je oud genoeg bent om de wijde wereld in te trekken uiteraard na de rondleiding een bizarre hoeveelheid chocolade ingeslagen voor de resterende dagen in Mendoza. Dat was de planning tenminste. Binnen een dag had ik alle chocolade naar binnen gewerkt. Veel te lekker om te laten liggen dus.
Het raften was erg cool maar koud. 's Morgens om 9.00u werd ik met een busje opgepikt. Het was de afgelopen dagen typisch woestijnweer geweest en dat was de reden dat ik weer met korte broek en t-shirt op pad ging. Deze dag zou de zon echter uitblijven en dat betekende dat het verse smeltwater nog kouder aan zou voelen op de gevoelige plekken. Dikke pech voor Pieter dus.
Vanuit de bus, waarin we langs de rivier omhoog reden, leek het water maar tam en daardoor was ik bang dat het wat zou tegenvallen. We konden onze spullen achterlaten bij het eindpunt waar we aanvankelijk gedropt werden. Daarna hebben we onze wetsuits aantrokken en een reddingsvest. Met een grotere bus gingen wij en de rafts verder naar boven. 16 km om precies te zijn. Het was de eerste keer voor mij dat ik ging raften maar als ik de kans krijg zal ik het zeker vaker doen. De gids was een
Lekker lunchen
Van links naar rechts: Helen, Cathy en Will. Goed gezelschap van hoogopgeleide britten. Vergeet vooral niet op de borden te kijken. JAMMIE!!! zeer coole gast en sprak prima engels. Met simpele commando's als vooruit en achteruit waren wij domme robots die maar te luisteren hadden en dat werkte eigenlijk wel prima zo. Ondanks dat ik het zo koud had heb ik de volledige 16 km genoten van het tochtje. Hevig rillend stapte ik onder de hete douche. Je snapt wel hoe blij ik was dat ze die een hadden. Daarna was het wachten wachten wachten. En dat was eigenlijk het enige vervelende aan deze dag. Voor anderhalf uur raften ben je de hele dag kwijt. Ik kwam pas 's avonds om 20.00u weer terug en de dag was om. Gelukkig hadden ze daar een tafeltennistafel dus was de dag niet volledig weggegooid, maar mijn geduld werd die dag wel erg op de proef gesteld. Die stomme Argentijnen kunnen niet eens een route plannen in hun eigen stad. Ik weet zeker dat ik het beter kon terwijl ik er maar drie dagen had rondgelopen.
Met een paar mensen die in mijn raft zaten hebben we aldaar een cd gekocht met foto´s en deze ´s avonds gekopieerd in een internetcafe.
Dat was het weer. Mendoza was een korte stop en veel meer boeiends
Lekker Likeur
Jam en Likeur in alle smaken. Maar de chocolade was toch het hoogtepuntje. kan ik er ook echt niet over vertellen. Ik vermaak me in ieder geval prima. San Pedro de Atacama is de volgende bestemming waar ik wel redelijk hoge verwachtingen van heb.
Pieter
Advertisement
Tot: 0.046s; Tpl: 0.012s; cc: 8; qc: 24; dbt: 0.0251s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1mb
mloesje
non-member comment
raften?! cool!
Ha die Pieter! Je doet wel echt leuke dingen daar zeg! Raften lijkt me echt te gek! Wel maf om te horen dat je het daar koud hebt, terwijl wij hier in Nederland met bijna 30 graden zitten in April.. Hou je taai daar!! x marloes