Het Waipouaforest

---

Vandaag vertrokken uit Shellybeach om op weg te gaan naar Rawene. Maar onderweg al snel besloten om naar Paihia te rijden. Hoe verder we van Auckland komen hoe rustiger het weer wordt. Je merkt het aan het verkeeer en het landschap. Katinka en ik vinden het beide weer een verademing.

Onderweg zijn we door het Waipouaforest gereden. Een zeer groot bos waar ze de weg om de bomen heen hebben gelegd. Geen boom is ervoor gekapt. Dit bos is al zeer oud. We zijn gestopt om naar de Four sisters te lopen en naar de Te Matua Ngahere (Vader van het bos). Te Matua is ongeveer 2000 jaar oud en 16 m in omtrek. Je ziet dat die oud is. Er zijn hele dikke takken afgebroken en er lijken bomen bovenop te groeien. We zijn ook gestopt bij de Tane Mahuta. Ongeveer 13 m in omtrek en ook zo'n 2000 jaar oud. Deze boom is een god voor de Maori.

Toen zijn we verder gereden naar Paihia, maar daar konden we geen geschikte camping vinden. Dus zijn we met het pondje over gegaan naar Russel, een van de oudste europese nederzettingen in Nieuw Zeeland. Deze plaats voelt goed aan en hier staan we op een vrij luxe camping.

Bram

Oja en we hadden vandaag weer dezelfde problemen als we in Italie hadden, namelijk dat mijn pinpas er ineens mee ophoudt zonder reden. Maar gelukkig hebben we dit keer een pinpas bij ons. Dusss alles komt goed.

Katinka

---