Aankomst in Nieuw-Zeeland

---

Omdat ik nu veel tijd over heb en niet goed weet wat te doen, zal ik proberen een beetje te delen wat ik hier allemaal beleef in Nieuw-Zeeland. En we zullen beginnen bij het begin, voor zover ik me alles nog herinner.

Vlucht

Over de vlucht zelf, dat was veel wachten, op je eentje staat de tijd wel bijna stil. En dan ook afscheid nemen, ik weet nog goed dat mama tranen in haar ogen had, wel ik kreeg het ook even moeilijk. Zeker met die grote stap in het onbekende, de douane door en dan zijn we vertrokken voor een hele tijd, no turning back.



De vlucht zelf ging goed, wel alle vluchten gingen goed, behalve die laatste misschien, 9u wachten in Melbourne en niet uit de luchthaven kunnen. Maar verder, in Londen ging alles goed, een lange transfer toch naar de juiste terminal, eerst een soort metro, dan een lange busrit, ja ingewikkeld, maar alles ging goed. Dan de A380 op, ja die is groot, maar toch niet zo overweldigend. Het blijft ook maar en vliegtuig en het is ingedeeld in compartimenten zodat je nooit de hele lengte kan zien. Quantas is wel geweldig om mee te vliegen, goed eten, een goed entertainement system aanboord, ... Ik kon zelfs met de tailcam de vlieger volgen terwijl hij opsteeg! Spijtig dat Londen onder de wolken zat en van Singapore en Melbourne zag ik ook niet veel. Nu goed, ik kwam uiteindelijk goed en wel aan in Auckland, in de late avond daar en met bagage, oef.

Auckland

Over Auckland dan, mijn eerste indruk was niet meteen zo goed. Een lawaaierige stad met veel zat jong volk, niet echt het Nieuw Zeeland dat ik in gedachten had. En dan de jeugdherberg, erg druk, heel kleine kamers, niet zo propere douches ... Toch een klein beetje een shock toen. Maar we konden niet meer terug, dus dan maar doorzetten. Een zinnetje dat me bijbleef van de oriëntatie bij IEP: “Whenever you are feeling homesick or anything, think: “but hey, I’m in New Zealand! (ja ik laat er iets tussenuit)””, en dat helpt echt.



Goed, nu heb ik nog niet veel over Auckland gezegd eigenlijk. Als je de stad gaat verkennen valt hij wel mee. Ok, hij doet erg Amerikaans aan, maar er zijn wel leuke gezellige plekjes, mooie parken, musea (die ik enkel bezocht als ze gratis waren :p), ... De haven is ook erg leuk, niet zo groot, toch niet het toegankelijke interessante gedeelte, maar wel levendig.



En over mijn persoonlijke ervaringen daar? Wel ik ging niet veel uit, ik kende nog maar heel weinig mensen. Maar toen ik bij IEP zag dat ze op een avond na het werk naar een bar gingen besloot ik toch maar mee te gaan. En goed dat ik dat deed, eindelijk eens wat mensen beter leren kennen. Iets wat toch minder lukte in de hostel, slechts één roommate leerde ik redelijk goed kennen, een oudere vrouw uit Trinidad. Die had wel een speciale kijk op het leven, ik weet niet goed wat ik er van moet denken, maar het werkte voor haar precies wel goed. In ieder geval, zij was hier al langer en via haar leerde ik ook nog enkele andere jonge mensen kennen. Met hen ging ik ook een keer op stap en toen heb ik echt wel van Auckland en zijn vele bars genoten. Met een formule van 4 bars voor 10€ en in elk 1 gratis drankje ging dat wel goed. Ook het feit dat zij socialer waren en me hielpen met anderen te praten was leuk. Spijtig dat ik de volgende dag uiteindelijk toch weg trok uit Auckland, anders was het misschien voor herhaling vatbaar.



Meer volgt later wel, maar anders zou het nu al wat te lang worden. Ik zit ondertussen al een heel eindje verder in Rotorua.

---