Advertisement
Published: September 16th 2011
Bunkhouse
Mijn kamer (meest rechtse deur).Vandaag is de allerlaatste dag van mijn verblijf hier. Echt de allerlaatste nu, want ik heb geen idee wanneer ik hier weer terugkom... Ooit, dat is wel zeker. En ik hoop snel. Dit prachtige landschap heeft een heel speciale plek in mijn hart, net als de mensen en dieren die ik hier heb leren kennen.
Met gemengde gevoelens dus, want afscheid nemen is altijd moeilijk. Helemaal nu gebleken is dat de verhuizing van Calvin hoogstwaarschijnlijk niet door kan gaan, vanwege diverse redenen. Een moeilijk proces, maar ik heb er nu wel vrede mee, en kan hem loslaten. Hij zal voor mij altijd mijn eerste paard blijven en heel speciaal zijn... Veel verdriet en loslaten dus, maar ook heel veel dankbaarheid voor alles wat ik hier heb mogen ervaren en leren. Ik kan oprecht zeggen dat ik een ander mens ben dan toen ik hier voor de eerste keer landde.
Veel 'laatste keren' dus. Laatste keer goddelijk lekkere Chai Tea met amandelmelk bij The Gathering Grounds in Patagonia, laatste keer lunch met Linda bij Elvira's in Tubac, laatste keer de rit van Sonoita naar Amado, laatste keer stoppen voor een bende gieren op de weg, en zometeen laatste keer tot
Uitzicht
Highway 83, tussen Tucson en Sonoita ziens bij de paarden...
Morgenochtend rij ik hier rond een uur of 9 weg, mijn vlucht vertrekt om 12.10 en ik moet mijn auto nog inleveren... Die overigens geniaal is! Ik had de goedkoopste auto gereserveerd die beschikbaar was, maar die waren op (of zo), en dus werd ik gratis geüpgrade naar een SUV. Meer auto voor hetzelfde geld, zeg maar! Zalig ding om mee te rijden, jammer dat ik 'm niet mee kan nemen :-P
Tot slot nog de soundtrack van deze 2,5 week:
En een paar foto's. Volgende update zal weer vanuit België zijn :-)
Advertisement
Tot: 0.105s; Tpl: 0.04s; cc: 9; qc: 49; dbt: 0.047s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
