Advertisement
Published: February 13th 2012
Edit Blog Post
zonsondergang
gezien van de rotsen boven Calheta Zelfs op zonnig Madeira kom je soms voor een lastige keuze te staan. Afgelopen week hadden we zo’n moeilijk moment.
Mariana Sousa, de naaister die voor mij een broek gemaakt heeft (27,50 + 10 € stof), ontwerpt ook kleding, samen met haar dochter die aan de kunstacademie mode als studierichting heeft. Afgelopen zaterdag deed ze mee aan een bruidsshow in een van de hotels in Funchal. Er waren veel meer ontwerpers die aan de show deelnamen, onder andere ook Karla Vieira die mijn halskettingsetje ontworpen en gemaakt heeft.
Maar wat gebeurt er? Igor, een van de trainers van ons fitnesscentrum Holmes Place, met wie we ook privé contact hebben, nodigde ons uit voor een voorstelling waar zijn vriendin Juliana aan meedeed. En dat was ook op zaterdagavond.
Het was een muscial door studenten van de dans- en muziekacademie hier in Funchal, over het leven van de Mexicaanse kunstenares Frida Kahlo.
http://www.centrodasartes.com/Default.aspx?ID=508&NewsID=438
Ondanks dat wij geen echte musicalliefhebbers zijn, viel onze keus toch al snel op het laatste omdat we wel erg van muziek houden en omdat we voorlopig geen bruidskleding nodig hebben, want getrouwd zijn we al. Bovendien kon ik me herinneren dat het leven van Frida Kahlo ook
art deco expositie
in het casa das mudas verfilmd is met Selma Hayek in de hoofdrol. Die film heeft in Vaison gedraaid en we wilden hem graag zien, maar ze vertoonden helaas alleen de Franse versie. En als we ergens een hekel aan hebben is het nasynchronisatie van een film.
Juliana en een aantal medestudenten organiseren ieder jaar een voorstelling waarin ze hun kunnen en kunsten vertonen.
Zij maakt trouwens ook deel uit van een dansgezelschap (Dancing with a difference) dat zijn domicilie heeft in het Casa das Mudas, in Calheta, waar wij zaterdag de voorstelling gezien hebben. In dit gezelschap zijn ook verstandelijk gehandicapte mensen actief. Maar afgelopen zaterdag stonden alleen Juliana en haar studiegenoten op het toneel.
Het was een half uurtje rijden naar Calheta, dat aan de zuidkust van Madeira ligt, westelijk van Funchal. Igor haalde ons op met de auto van zijn vader, een Morris One. Leuke auto, maar een beetje krap voor vijf personen. Voorin zat natuurlijk Igor aan het stuur, naast hem een forse tante die zijn nicht Carolina bleek te zijn. Achterin een vriendin, Sara, en daar moesten wij naast. Sara was gelukkig superslank, maar in het midden waar ik zat, zat ook een bobbel waar de veiligheidsriemen in klikten.
strand van calheta
dat zand hebben ze helemaal uit marokko gehaald; er moet nu een muur omheen gebouwd worden, anders spoelt het steeds weg met de stroming Je kunt wel stellen dat ik niet lekker zat. Gelukkig waren we er binnen een half uur, maar mijn been was niet blij!
We hadden geen spijt van onze keus. Het was een fantastische voorstelling, sprankelend, vakkundig, humoristisch, meeslepend. Humoristisch ondanks het feit dat Frida Kahlo’s leven voornamelijk uit tragedie heeft bestaan. De voorstelling had de subtitel meegekregen: Ik hoop dat ik nooit terugkom. Dat stond op een briefje, dat na Frida’s overlijden gevonden werd.
Casa das Mudas betekent “Huis van de stommen”; daar bedoelen ze geen dommerds mee, maar mensen die niet kunnen spreken. Waarom het zo heet? Ik ben er nog steeds niet achter.
Het is een eigentijds kunstcentrum, gefinancierd door de Madeirense kunstliefhebber José Berardo. De grootste indruk op mij maakte de weidsheid van het gebouw, zowel binnen als buiten. En dan hebben wij het museumgedeelte nog niet eens gezien. Het theatergedeelte daarentegen voelde wat intiemer aan.
Voor een indruk: http://www.centrodasartes.com/image_gallery-727.aspx
José Berardo is een miljardair, die op zijn achttiende naar Zuid Afrika vertrok om daar werk te zoeken, zoals veel andere Madeirense jongeren. Hij stapte van de groenten over naar goud en kunst en doet ook nog wat in wijn. (
http://mirror.berardocollection.com/?ToplevelID=31&lang=en).
De voorstelling
juliana/frida
met de stang door haar lijf begon al buiten het eigenlijke theater, want op een aantal plekken in de foyer werden de diverse fasen van Frida’s leven uitgebeeld. Juliana was een van de Frida’s; zij lag op de grond met een stang door haar lijf. Dat beeldde een van die tragische gebeurtenissen in haar leven uit. Zij zat in een bus die aangereden werd door een tram en zij werd daarbij doorboord door een busleuning en had ook nog eens een gebroken rug, been, ribben en heup. Lees meer over haar:
(http://nl.wikipedia.org/wiki/Frida_Kahlo) Ik heb er foto’s van gemaakt die je hier ook aantreft.
Voor en na de voorstelling maakten we kennis met diverse familieleden van Igor en Juliana. O.a. Juliana’s moeder, een aardige en aantrekkelijke vrouw. Paul zei dat de toekomst voor Igor er goed uitzag als hij zo naar Juliana’s moeder keek. Dat vond Igor geweldig, en hij herhaalde het later vol trots tegen Juliana.
(Overigens vind ik het nog een wonder dat Paul met mij in zee is gegaan, want hij kende mij moeder ook...).
Terugrijdend weer even een moeilijk moment in de Morris One. Maar we hadden leuke gesprekken met de meisjes, Carolina en Sara, dus dat was snel voorbij. Die
nog een frida
met haar hart op schoot twee zijn bevriend, maar ook zakenpartners. Ze maken namelijk cupcakes voor de particuliere markt, voor bruiloften en feestjes (ja natuurlijk, een bruiloft kan ook een feestje zijn;-)). Dat doen ze gewoon in de keuken van een van hen. En ze schijnen het druk zat te hebben.
http://www.flickr.com/photos/petit-plaisir-cupcakes/ Je kunt zien dat ze net als alle Portugezen gek zijn op kleurtjes in hun gebak. Bij de Opan hebben ze hele mooie taarten, waar je ogen al van smullen. Maar er zijn er ook bij in het vreselijkste blauw of roze en geel. Zo ook de cupcakes van Carolina en Sara, aan kleurtjes geen gebrek. Daarom ziet de site er in ieder geval wel vrolijk uit.
Zonder dollen, er staan ook cakejes bij waar je zo in zou willen happen.
Advertisement
Tot: 0.051s; Tpl: 0.009s; cc: 8; qc: 19; dbt: 0.0231s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 2;
; mem: 1mb